Deze wedstrijd kent altijd een zeer korte voorbereidingstijd omdat er al om 08:00 uur (onze cateraar Bart Aelbers reed bescheiden al toeterend langs) werkelijk met vissen begonnen wordt. Andere jaren was de vaste stok hier altijd in het voordeel, mede doordat niet alleen het gewicht maar ook het aantal stuks van invloed is op de individuele score.
Dus ook nu was het een diversiteit aan dobbers die op 9 tot 13 meter uit de kant fier overeind stonden. De ballen voeren werden in overvloed rond deze dobbers geplonsd waarbij ik mij wel eens afvraag of we daarin niet een beetje overdrijven. Kan natuurlijk ook te maken hebben dat ik zelf maar 1,5kg bij me had. Zelf koos ik er ook voor om direct een Feeder plek aan de overzijde te maken, want je weet immers nooit.
Na een kwartier vissen, en het gewent raken aan de vreemde stroming (schudden) in dit kanaal, verdween mijn 2.5 grams dobbertje voor het eerst enkele millimeters onder water. Een korte aanslag resulteerde in een 50 grams Bliekje, goed voor 3 punten (2 punten per vis en 1 punt voor iedere 50 gram). Helaas duurde het hierna zeker weer een kwartier voordat de tweede Bliek zich melde. Een zelfde soort jaargenoot bracht opnieuw 3 punten in het netje. Nu werden ook om mij heen de eerste Blieken geland, allemaal met de vaste stok. De struiken die hier en daar langs het kanaal staan verhinderen een goed uitzicht over het hele parcours en je kunt dus ook niet zien of er al vissers aan het Feederen zijn en zo ja, of ze dan ook vis vangen. Onze cateraar wist bij de eerste ronde koffie te melden dat hier en daar een leuk visje werd gevangen maar liet zich niet uit over de aangelegde technieken.
Dit was ook het tijdstip dat het eerste grote binnenvaartschip ons parcours passeerde.
Voor veel vissers betekende dit een kentering van de tot nu toe behaalde resultaten. Zelf kon ik hierna geen beet meer krijgen, maar ging daarentegen bij mijn directe buren het vangsttempo omhoog. Nu is er binnen de wedstrijd visserij een regel die altijd klopt. Wanneer je serieus mee wil doen om de ereplaatsen moet je tenminste je directe hobbygenoten (buren) eraf vissen. Nu had ik het geluk (of pech) dat ik naast twee vaste hengel cracks uit Herkenbosch zat, die om een of andere reden toch bedrevener zijn in deze techniek wanneer het op aantallen aankomt. Misschien dat de lokale visstand in het zuiden hier aan ten grondslag ligt. Na bijna drie uur vissen was de rolverdeling duidelijk en zou deze techniek mij vandaag niet voldoende punten opleveren. Een belletje naar een teamgenoot bracht verheldering. Naar zijn eigen zeggen had Fred eigenlijk geen tijd om zijn telefoon te beantwoorden, geen tijd voor koffie of ontbijt. Dit alles het gevolg van de vis die bij hem volledig los was en hij de ene na de andere Blei met de Feeder vanaf de overzijde haalde. Hij dacht op dat moment al zeker 6 kilo vis in zijn mandje te hebben liggen. Het was niet in hem opgekomen deze informatie al direct met ons te delen. Omdat er niet eerder telefonisch contact was geweest, ging Fred er vanuit dat een ieder, net als hem, goed zat te vangen.

De Stok dus terzijde geschoven en met de Feeder snel nog een drietal volle korven naar de overzijde gesmeten. De windvlagen, soms tegenwind, maakte dat je toch behoorlijk moest gooien. Na het beazen van de eerste haak duurde het nog geen 10 tellen tot een aanbeet. Een vette Blei van ± 400 gram gleed in mijn netje. Dat zijn gelijk 9 punten en een verdubbeling van de 4 x 3 punten die ik tot dan toe had weten te behalen. De aanbeten met de Feeder bleven en de ene na de andere Blei kon geland worden. Alle gevangen Bleien leken uit een zelfde lichting te komen want met 32-34 cm waren ze allemaal even groot en zwaar.
Zo nu en dan een Voorn re tussendoor en al met al een hele leuke tweede helft van deze wedstrijd.  Nu kregen mijn buren natuurlijk ook door dat er met de Feeder meer vis was te halen dan met de Vaste Stok en zag ik zover ik kon kijken steeds meer Feeders verschijnen. Mijn rechter buurman (Peter Nevels) moest zelf nog een exemplaar optuigen. Links van mij (Jan Heemels) had hem wel al klaar en daar weer naast (Cees Daggelders) ook. Ik zag uit mijn ooghoek dat Cees ook regelmatig een visje schepte, maar Jan kon maar geen aanbeet krijgen. Voor Peter rechts van mij werd het extra moeilijk omdat hij een te lichte Feeder (Picker) had opgetuigd en daarmee de overzijde niet kon halen. Zonde want hij zou daarmee heel dicht bij de plek vissen waar ik constant leven had. De zijwindvlagen maakte ook dat er wel eens een korf wat meer naar rechts of links landde, maar in mijn geval maakte dat niet uit, de vis lag er toch wel. Of dit nu toeval was of het gevolg van mijn voersessie aan het begin van de wedstrijd zal ik natuurlijk nooit te weten komen, maar ik vond het wel frappant. Zelf haalde ik tot een half uur voor de eindstreep de ene na de andere Blei binnen maar konden mijn buurmannen dit niet. Alleen Cees op stek 24 wist ook vis van de overzijde te halen.
Om klokslag 13:00 uur werd het eindsignaal gegeven en was het snel opruimen geblazen. We hadden vooraf twee weeg/tel ploegen samengesteld en was het zaak om dit ook z.s.m. af te handelen. Met 24 deelnemers was dit dan ook vrij snel gebeurd en konden we aan de borrel bij “de Nieuwe Aanleg” te Almen.
Omdat we pas daar een goed overzicht van de totaalvangsten hadden werd ook duidelijk dat er behoorlijke verschillen tussen de vangsten zaten. Opvallend was dat de uitschieters dit jaar bij de Feederaars zaten, maar dat weer niet iedere Feederaar per definitie veel vis had.
De standen spreken voor zich.