Winnende koppel verslag 6 juli 2019
Zaterdag 6 juli..onze speciale prijzenwedstrijd.
Zoals een ieder weet is het thema
van deze wedstrijd verschoven naar deze dag.
We hebben op de geplande datum met veel eerbied en respect afscheid genomen
"onze" Wim.
Ik denk dat hij van boven met z'n
mooie lach ons heeft gade geslagen.
De wedstrijddag dan, kwart voor 4
Ruud gebeld, om vervolgens een half uurtje later richting het kanaal te
rijden.
Zo vroeg. Omdat we maar liefst 24 nummers moesten uitzetten.
Ik vind het
mooi om zo'n groot gezelschap te zien op onze contactdag.
Helaas kon Harrie thuis niet weg, dus zou een A visser zonder koppelmaat
vissen en dus het gemiddelde van de B vissers bij z'n vangst mocht optellen.
Omdat dit ook een
competitiewedstrijd was, viste de koppels niet op 1 stek samen,
maar gewoon
op een eigen gelote visplek.
Het was helaas iets te gezellig
tijdens de loting, vandaar dat een knappe en jeugdige boerin (of leuke
boerendochter) van de nabij gelegen hoeve ons even vermanend kwam
toespreken..
Ik zou zeggen....een leermomentje!!! Gelukkig hoor je mij niet zo vaak, daar
zou menigeen een voorbeeld van kunnen nemen ☺☺.
Afijn na de gezellige loting vertrok
de menigte naar de stekken. Ik zelf was de gelukkige om de staartplek te
gaan bevissen..........het kon slechter dacht ik zo.
Ik had goed naar de weersverwachting geluisterd, dus geen vaste stok omdat
de wind een rol zou gaan spelen.
Ik koos voor 2 plekken, 1 op 14m en de andere 2 m van de overkant, dit had
mij in eerdere wedstrijden hier ook geen windeieren gebracht....dus never
change a winning spot!
Óm 1 minuut voor 7 ging de toeter om vervolgens 1 minuut onze Wim nogmaals
te herdenken.
Klokslag 7 uur volgde de
voercampagne, waarna zo'n 10 minuten later de haak werd beaast.2
mestpiertjes en een made op de punt en wachten maar.
Mijn buurman Dirk D ving meteen al n platte, maar bij mij was t (nog)
rustig, wat mij deed besluiten om wat kiekjes van een paar concurrenten vast
te leggen.
Teruggekomen op mijn stek stond mijn feedertop al te dansen, het eerste
bliekje was een feit. Hulde!!
Meteen daarna wederom een bliek van 4 ons.
Ik ging beginnen met wat meer pieren
door mijn voerbak te knippen, om zodoende de vis tot aasknagen te
verleiden.
En ja het leek te werken, de vissen
werden groter, wat maakte dat ik tot de pauze zo'n 8 vissen in mijn netje
had.
Een redelijke vangst ter vergelijking tot de vissers om me heen.
Na een gezellige pauze snel de stek weer opgezocht,en op 14m gestart,en vrij
snel melde zich de eerste platte.
Zo veranderde ik van tactiek,en wisselde ik constant van stek,ver dan weer
kort,beide plekken waren succesvol,maar omdat de beten aan de
overkant elkaar sneller opvolgde besloot ik alleen die stek nog met mijn
aas te bestoken.
Een juiste keuze want de platte lagen er lekker op daar.
Ik was ook best nieuwsgierig of de rest daar ook "last" van zou hebben.
Snel opruimen na de laatste toeter
en dan maar wegen.
Rene "Excel" en Dirk "balpoint" waren al snel ter plaatse zodat ik dus als
eerste mijn vangst kon laten wegen.
Het bleek een best netje vis te zijn ..27 kilo en 300gram!
Nou van schrik verloor ik mijn tandprothese, maar ik geloof dat hij
uiteindelijk goed terecht is gekomen want Ron zag een Theo en Thea eend
voorbij zwemmen😬
Met dus een opvallend grote tand.
Helaas heb ik dat schepsel niet
kunnen ontdekken, laat staan vangen.
Maandag de tandarts maar even op de
hoogte stellen h.
Tot mijn genoegen bleek ik een vette
1 te hebben gevist en ook nog eens met mijn koppelmaat Mart de
prijzenwedstrijd gewonnen..wat een bijzondere dag!
De rest van de uitslagen ben ik een
beetje vergeten, maar ik weet dat Dirk A op kop ook meer dan 20 kilo wist te
vangen.
Klasse Dirk, nu volhouden!
De volgende wedstrijd wordt
waarschijnlijk gevist in het grote kanaal.
Hopelijk wederom met zo een grote
opkomst.
Groeten Fred
Verslag
van de secretaris en zo:
Door droevige gebeurtenissen binnen ons cluppie werd de jaarlijkse
prijzenwedstrijd dit jaar in een ander jasje gegoten.
Een gewone competitieronde werd gelijker tijd gevist als een
koppelwedstrijd.
Met die verstanden dat de koppels niet als koppel viste maar als in een
gewone wedstrijd.
De wedstrijd duur was dan ook niet 4 uur zoals in een normale kantwedstrijd
maar 5 uur.
Dit ter compensatie naar de koppelwedstrijd. Deze duurt 6 uur.
Erg veel geregel achter de schermen, maar dat maakt de uitdaging vele malen
leuker.
Om kwart voor 6 waren we met 23 mensen. Harrie had op het laatste moment
laten weten toch niet aanwezig te kunnen zijn.
De loting voor de reguliere wedstrijd verliep soepeltjes. Dirk Aandewiel op
kop en Fred op staart.
De rest van de aanwezigen zat ertussen.
De loting wie met wie ging vissen ging nog soepeler.
De eerste 12 in de competitie na 7 wedstrijden (bruto gewicht) werden
gekoppeld aan nummer 13 t/m 24 uit dezelfde competitie.
De vissers uit de B-koker trokken een nummer dat correspondeerde aan een
visser uit de A-koker.
Dit gaf de volgende combinaties.
Fred Meeuwenoord Mart van
Stijn
Ruud Vos
Nico Jong
Ron van Dam
Dick Zeinstra
Albert Zuiderduin
Aad Montanje
Johan van Veen
Piet van der Meij
Peter Dekker
Dirk v. Duyvenvoorde
Dirk Aandewiel
Ed Rolfes
Joop Jonker
Jet Rolfes
Dick Zandbergen
Hans de Waard
Peter Zoet
Wil Zoet
Jacques Slats
René de Jager
Toon Duwel
Daar er maar 11 vissers in de B-koker zaten bleef Peter Zoet alleen over.
Hij zou het gemiddelde van de 11 B-vissers krijgen.
Voor we weg konden rijden kregen we toch een klein standje van de bewoners
van de boerderij, dat we deze keer toch iets te veel lawaai hadden gemaakt.
We houden ons vaak aan deze regel maar deze keer ging het iets luider.
Laten
we volgende keer weer iets zachter praten met elkaar.
Om 1 minuut voor 7 gingen we allemaal achter onze zitkist staan om een
minuut stilte te houden.
Dit vond ik wel indrukwekkend.
Om zeven uur of wat later vlogen de eerste korven door de lucht.
Sommige
gooide met voerballen want ze zaten met de vaste stok te vissen.
Zelf lag ik strak tegen de overkant aan.
Een stuk of veel korven met veel
worm en voer gingen dan ook richting overkant.
Enkele aanbeten gemist maar na enige tijd een aanbeet en mijn hengel vloog
van mijn steun af.
Daar ik op mijn leeftijd toch nog een snelle reactie heb bleek wel dat ik
mijn hengel op tijd te pakken had.
Hebbes de eerste is gelijnd maar nog niet binnen. Een rasechte visser weet
natuurlijk al dat als je zo een aanbeet hebt dat dit meestal wel een baars
of zo iets is.
Ik kan je vertellen dat ze gelijk hebben. Een baars met teveel energie was
de boosdoener.
Maar goed van de nul af.
Een voorn en een kleine bungalow kwamen er achteraan.
Na een uurtje stopt er een auto aan de overkant. Ik en zie een schepnet uit
de auto komen en enkele hengels.
Je gaat dit toch niet menen dat deze 2 figuren recht tegenover mij gaan
zitten vissen.
Nou,je raadt het al ze wilde een avondmaaltje vangen in de vorm van
snoekbaars.
En weg gaan, daar hadden ze nog nooit van gehoord.
Ze viste hier elke
zaterdag en ik zat toch aan de overkant en niet aan de kant waar zij zaten.
Ze waren even vergeten dat ik met mijn feeder strak tegen hun kant aan lag.
Oke, hoe gaan we dit oplossen.
Ik ging maar door met vissen met de wetenschap dat er, zolang hun er bezig
waren, niet veel meer zou vangen.
Maar zij ook niet want ik bleef gewoon mijn korven met voer naar de overkant
gooien, vaak net naast het dobbertje van de heren.
Na een half uur elkaar lastig vallen kozen de heren van de overkant de weg
van de wijsheid en vertrokken.
Ze namen toch nog een kleine snoekbaars mee.
De pauze brak aan en er was veel te doen rond dit voorvalletje.
Zelf had ik er weinig zin meer in maar zag gelukkig op tijd in dat je ook
nog aan een koppelwedstrijd mee deed.
Je laat je koppelmaat toch niet in de steek en er was nog 2,5 uur te gaan.
De tweede helft gaf nog enkele bungalows en andere soorten. Frustrerend was
wel dat de kop plek zich helemaal uit de naad viste.
Iedere worp was kassa. De ene na de ander vis werd in het netje gedaan. Maar
ook daar kun je van genieten.
Later hoorde ik dat de vangsten richting nummer 3 en verder naar nummer 24
teleurstellend waren na de pauze.
Om half 1 was het dan gedaan met de wedstrijd. Spullen opruimen en met Dirk
A. naar Fred gereden om te starten met het wegen van de vangsten.
Mochten we nog illusies hebben voor een dag winst was het na het wegen van
de netten van Fred al gedaan. Maar liefst ruim 27 kilo werd er genoteerd.
Hij had ze nodig zei hij zelf want hij had in de voorgaande wedstrijden niet
zoveel gevangen. Ik geloof dat hij na 7 wedstrijden al ruim 70 kg had
gevangen.
Zo gingen we iedereen langs tot we bij kop aankwamen. Dirk Aandewiel werd
vak winnaar van vak 1 gewogen.
Een slordige 20 kilo toetsten we in op de telefoon.
Na enkele seconden konden we de balans opmaken omtrent de einduitslag.
De prijsuitreiking werd gedaan bij stek nummer 22. Johan van Veen had een
gevarieerd prijzenpakket samengesteld.
Hulde!!!!!!!!!! Voor een ieder was er een prijs.
Hieronder de uitslag van de koppelwedstrijd:
29,690 Fred Meeuwenoord / Mart van
Stijn
25,950 Dirk Aandewiel / Ed Rolfes
17,240 Ron van Dam / Dick Zeinstra
13,990 Peter Dekker / Dirk v. Duyvenvoorde
13,550 Ruud Vos / Nico Jong
13,260 Wil Zoet / Jacques Slats
10,330 Johan van Veen / Piet van der Meij
9,450 René de Jager / Toon Duwel
9,105 Peter Zoet / Gemiddelde B
6,640 Albert Zuiderduin / Aad Montanje
6,170 Joop Jonker / Jet Rolfes
4,500 Dick Zandbergen / Hans de Waard
Pechvogel van de dag:
Naar de lotingsplek en op zijn nummer 14 aangekomen tot de conclusie
komen dat de tas met netten nog ergens thuis moet liggen/
Hmmm, he buurman Dekker........! Heb jij toevallig alles dubbel bij je?
Ja Dick, no worries, zoek het zo ff voor je op.
Heb je wel een
schepnetsteel bij je?
Ja, die heb ik gelukkig wel. Wat zit je lekker dichtbij trouwens!
Even
stappen tellen. Hmmm, dat zijn er maar 17.
Zal vanmorgen vroeg wel lullen en breien tegelijk zijn geweest, van je 11,
12, 23, 24 en zo verder :)
Bij zijn vaste stok opbouwen (niet dat daarmee wat gevangen werd) plots weer
een kreet. Nee, niets beginnend met een G maar wel met veel frustratie.
Zijn bijna hagelnieuwe Rive stok brak op het 2 na laatste deel spontaan in
twee.
Dat maar ff snel gerepareerd even voor hem "gerepareerd" door er een
oversteek koppeling van te maken en af te tapen, zodat er vandaag in ieder
geval mee gevist kon worden. Het schijnt (en dat hoop ik van ganser harte)
dat dit onder zijn 3 jaar garantie plan valt.
Anders wordt dit een duur
lantaarndragers uitje.
Nawoord
Ik wil iedereen bedanken voor hun aanwezigheid, de gezelligheid en ga zo
maar door.
Hulde aan een ieder die heeft meegeholpen aan het tot stand komen van deze
wedstrijd.
En hij zag dat het goed was.
Rene en zo. |