In het weekeinde van 5 op 6 augustus is een gezelschap van drie SHV vissers een nachtje wezen vissen aan de Lage Vaart.
De vaart varieert hier van 40 tot 50 meter breed met een maximale diepte van krap 3 meter in het midden van de vaart.

Deze zorgvuldig geplande sessie was bedoeld om de wat grotere Brasems te belagen met mogelijk leuke bijvangsten als Karper en Winde. Omdat zo een nachtsessie de nodige opbouw zorgvuldigheid vraagt, werd er om half zeven in de avond al vanaf vertrokken. Een klein uurtje rijden maakte dat we op het bedoelde stuk vaart aankwamen met een kleine tegenslag dat de stekken die we voor ogen hadden al of nog bezet waren. Omdat er weinig uitwijk mogelijkheden zijn is er toch voor gekozen om een drietalplekken in het midden van het parcours te bezetten en dan maar hopen.
Kenners van dit water, wij waren hier al in geen vijf jaar meer geweest, wisten ons te vertellen dat de beste mogelijkheden met de Feeder aan de overzijde lagen. Alleen eigenwijs als ik ben, vind de Vaste Stok (VS) namelijk veel leuker dan de Feeder, koos ik voor een andere aanpak.

Twee man dus met de Feeder en een met de Vaste Stok (Feeder wel in de aanslag) kon dit avontuur beginnen. Even na half tien was een ieder klaar met opbouwen en kon er met voeren begonnen worden. Een makkie voor de VS op dit slechts 2,0 meter diepe water. Dat klus was dus gauw geklaard wat nog ruim voldoende tijd overliet om zekerheidshalve ook maar een voerplek met de Feeder te maken. Een kwartier later de verplichte koffiepauze om vervolgens 10 uur te beginnen met vissen, tenminste dat dachten we. In deze tijd van het jaar valt de schemering vroeg en veranderen de anders zo liefelijk zoemende muggetjes in moordlustige vampieren. Met honderden tegelijk zette deze kleine k.. insecten de aanval in m et de intentie om de laatste druppel levensvocht uit je lichaam uit te zuigen. Wanneer het daar nu bij bleef was er nog niet zoveel aan de hand, maar om een of andere nutteloze reden het de createur van de natuur gemeend hier een leuke herinnering voor het prettig verblijven aan te hangen. Binnen enkele minuten verga je werkelijk van de jeuk en is er tegen deze aanval geen kruid gewassen. Anti muggen stiften, spray etc, het helpt allemaal geen zier. De proef op de som genomen om wat muggenspray op een beetbordje te spuiten. Hierop waren inmiddels al duizenden muggen geland, en de spray maakte dat binnen enkele seconden het bordje weer geschoond van alle insecten was. Dit hield letterlijk 30 seconden stand, waarna de muggen blijkbaar gewend waren aan de voor hun afstotende lucht en bevolkte ze weer massaal het door een zaklantaarn beschenen bordje. Dit geeft ongeveer weer wat dit spul op je huid doet. Daarnaast heb ik het vermoeden dat vissen een zo mogelijk veel grotere hekel aan deze insecten verjagers heeft dan de insecten zelf, en dit de vangsten dus niet echt tegoed komt. De enige en meest betrouwbare oplossing is of in een af te sluiten tentje te gaan zitten wachten tot het echt donker is, maar wij als witvissers hebben zoiets natuurlijk niet bij ons, in de auto gaan zitten wat een beetje mieterig overkomt, of gewoon weg van de waterkant en vol op de wind gaan staan. Dit laatste was in ieder geval mijn keus, de andere twee heren bleven keurig op de stek verwachtend dat de antimuggen troep zijn werk wel zou doen.

In het zeer korte tijdsbestek tussen het voeren en vluchten werd wel duidelijk dat de Feeder het nog volledig liet afweten en juist de VS de ene na de andere aanbeet liet zien. Ik heb nog getracht de heren te bewegen om toch ook maar de VS uit te pakken, maar dit goed bedoelde advies werd uiteraard niet opgevolgd.
Na het invallen van de nacht kon de echte sessie beginnen en de resultaten aan de VS zetten zich stug voort. Niet alleen het tempo van de aanbeten ging omhoog, maar ook werden de Brasems groter en groter. De echte Specimen hebben we helaas niet gezien, we bleven net onder de 60cm voor de grootste Brasem hangen. Dit schouwspel zette zich door tot rond een uur of drie in de nacht de stroming het voor gezien hield. Dit was dan ook het omslagpunt tussen het vangen met de VS en de Feeder. Zoetjes aan begonnen nu de twee Feederaars Brasems van hetzelfde formaat binnen te halen. Ik heb het daarna met de VS nog een uurtje aangezien en ben toen ook omgezwaaid naar de Feeder. De voerplek had ik tussen de VS vangsten door een beetje onderhouden dus de eerste beste worp was direct raak. Het tempo waarmee nu de Brasems werden gevangen lag wel niet zo hoog als met de VS maar toch ook leuk. In de vroege ochtend herhaalde zich de vampier-achtige aanvallen van onze vliegende vrienden (het zijn en blijven immers de leveranciers van zo begeerde verse de vase). Dit keer koos is wel eieren voor mijn geld en ben een kwartiertje in de auto gaan zitten. Gelukkig duurde deze aanval minder lang dan de avondschemering en kon er snel verder gevist worden. Vangen werd een heel ander verhaal. Net als aan het begin van deze sessie veranderde de azende populatie van stevige Brasems naar een slag die je ook in ieder stadswatertje kan vangen. Zo nu en dan een Baars, Schele Pos of Paling tussendoor, maar niet spectaculair dus. Omwille van de files terug naar het westen besloten we dan ook om tot 8 uur door te vissen en dan opruimen, wegen/ meten en snel naar huis om van onze wel verdiende nachtrust te gaan genieten.

De eindstand. 27 kilo (Feeder op plek 2), 33 kilo (Feeder op plek 3 (kop*)) en 54 kilo (VS of Feeder op plek 1 (staart)).
* kop is in mijn schrijfwijze bij wedstrijden altijd steknummer 1 en in vrije vissessies is dit de "beste"plek stroom afwaarts.

Niet heel erg super dus wanneer je rekent dat er van 10 tot 8 is 10 uur gevist is. Hier moet dan nog wel de muggentijd (2 x 20 minuten) en onze uurlijkse pauzes (8 x 10 minuten) van af getrokken worden. Netto dus zo een 8 uur geeft een krappe 3½ kilo per uur tot max. bijna 7 kilo per uur.

Volgend jaar weer een nieuwe nacht met nieuwe kansen,

Peter Dekker