Dit systeem was erg goed bevallen, dus waarom zoiets wijzigen. Door het oneven uitkomen van het aantal deelnemers hadden we een ongelukkige die de kost alleen moest verdienen. Gelukkig voor hem trok het wel het kopnummer wat de vangstkansen toch aanzienlijk vergroot. Dick Zandbergen heeft helaas verstek moeten laten gaan. We hebben vernomen dat hij zich dezer dagen op krukken voortbeweegt als gevolg van een schermutseling op de werkvloer. Sterkte Dick in je herstel. Onze penningmeester zat ongelukkig genoeg nog in het vliegtuig terug naar huis. Met de planning van deze datum zitten we natuurlijk nog net aan het einde van de schoolvakantie van regio Midden. Onze voorzitter, die dit keer zelf de uitnodigingen heeft gepost, was in de veronderstelling dat deze wedstrijd op 8 september gevist zou worden. Een krom voltje zullen we maar denken. Ook verstekeling Piet Kruit liet zijn gezicht weer eens zien "Hulde" zou onze voorzitter zeggen. Onze wedstrijdcommissaris had in ieder geval voor een leuk prijzenpakket gezorgd (Alles in duplo) en tevens wat versnaperingen laten aanrukken.

Besloten werd om 2 x 2½ te vissen met een kwartier tussen pauze. We zijn immers nog steeds een gezelligheidsvereniging. De eerste uren liet de vis zich goed vangen alhoewel direct duidelijk werd dat de kop en staart plaatsen wel duidelijk in het voordeel waren. Edwin had de dag van zijn leven, want het ene na het andere visje landde in zijn netje. Niet echt groot maar wel ontzettend leuk. Uiteindelijk ving hij deze dag meer visgewicht dan in de voorgaande 12 wedstrijden bij elkaar. En dan over het aantal nog maar te zwijgen. Een nieuw clubrecord, nee we moeten natuurlijk niet overdrijven. Wel alles met de vaste stok gevangen want Edwin heeft immers nog geen picker of feeder beschikbaar. Opvallend hierbij was dat met de vaste stok ook de tweede helft nog redelijk werd gevangen. De feedervissers hadden het in deze laatste uurtjes eenstuk moeilijker. Oké, Fred vangt in de tweede helft altijd beter dan in de eerste, maar ook dat mocht hem deze keer niet meer naar de overwinning lijden.

Misschien een tip voor volgend jaar om van de gelote koppels af te dwingen dat een van hen met de feeder/picker en een van hen met de vaste stok moet vissen. Mij maakt het niet uit, ik vind vaste stok vissen, wanneer het water zich daarvoor leent, sowieso meer sport dan het feeder gebeuren. Geluksvogel Wim mag een deels nieuwe uitrusting aanschaffen. Omdat de tweede helft voor de meeste feedervissers bedroevend slecht was gaan er mensen wandelen en buurten. Ook Wim en zijn koppelmaat Bram. Helaas passeerde op dat moment een behoorlijk vrachtschip met een asociale snelheid vlak onder onze kant. De enorme hekgolf die deze boot achter zich aantrok maakte dat alles wat zonder voldoende gewicht op de kant stond spontaan het water in werd gezogen. Luid schreeuwend maakt de plaatselijke garnalenvloot ons erop attent dat er nog al wat spullen in het water dreven. Wim had nog steeds niets door, maar Bram was inmiddels gealarmeerd. De hengel was in ieder geval gered, maar de rest, ja alles, dreef vrolijk in het water. Door een kordaat optreden van Bram en ondergetekende hebben we de meeste spullen nog kunnen redden. Wim zelf kon alleen maar een beetje beduusd vanaf de kant toekijken en was volledig down. Eerst werd het pannetje opgevist, vervolgens werd de bijna gezonken kanis geland en zelf het beetbordje die als dobber in het water dreef naar de kant gedirigeerd. Een voorbijvarend bootje werd met zwaaibewegingen gewaarschuwd, en ja hoor deze nam netjes gas terug, zwaaide ook een keer, verontschuldigde zich voor zijn snelheid en voer vrolijk verder. Zeker vroeger blond geweest. Gelukkig viel het kwartje schijnbaar eenminuut of wat later en kwam hij terug om te vernemen dat het niet zijn snelheid maar Wim zijn spullen waren die om zijn aandacht vroegen. Ook de made en wormen bakken konden op deze manier uit het water gevist worden. Helaas zijn het leefnet gekoppeld aan het visplateau niet teruggevonden. Ondanks de verwoedde pogingen van Mart die met blinkers, plugen een stevige "zeehengel" uren heeft staan te dreggen, wilde deze toch kostbare attributen niet meer boven water komen. Wim zelf zag het niet zitten om zelf te water te gaan dus dan houdt alles op. Na deze onaangekondigde onderbreking konden ook de beide redders hun wedstrijd vervolgen ook al was er toen nog slechts en klein uurtje te gaan. Bram zag het allemaal niet meer zitten en begon vast met opruimen en Wim, ja die kon gewoon niet verder. Mart ging stug door met dreggen en alleen de vaste stokkers, Ruud op kop en Edwin op staart, bleven vis vangen. Oh ja, en Fred natuurlijk. Na weging en berekeningen waarbij Ruud het gemiddelde van de B-vissers als koppelmaat toegewezen kreeg werd al snel duidelijk dat hij deze rond positief zou afsluiten. Omdat hij zelf reeds individueel winnaar was met 8400 gram kon de overwinning hem ook nauwelijks ontgaan. Zelf (5½ kilo) mochten wij dankzij het prima optreden van Edwin (3½ kilo ) de tweede plaats opstrijken met een achterstand van slechts een ½ kilo op het koppel Ruud en zijn rekenmaat. Derde werd het koppel Nico - Henk en toch nog vierde het koppel Bram – Wim. Geluk bij een ongeluk lag er nog een leefnet tussen de prachtige prijzen dus dat verlies is ook weer gecompenseerd. 5de was het koppel Hans – Piet, 6de Fred met zijn maatje Mart, 7de Gert-Jan met Gerard en hekkensluiters waren Marcel met koppelmaat Peter Zoet.