Eerst maar een excuus voor het ontbreken van de koppelstanden. Door een onvolledig overzicht in het aantal deelnemers voor deze competitie zijn we nog niet instaat geweest om de koppels te loten. Ik wil voorstellen om dit de volgende wedstrijd aan de waterkant te voltrekken. Dit mede om discussie over de samenstelling van de koppels te vermijden.

Als of het nooit eind maart leek te worden. Weken van prima visweer gingen vooraf aan deze eerste competitiewedstrijd. Ik weet niet hoe jullie deze weken beleefd hebben, maar ik kon haast niet wachten. Heb ik dus ook niet gedaan. In januari zaten we tussen de vorstperiodes in al in de haven op dikke wintervoorns te vissen. Koud een maandje verder heb ik heel provincie Groningen afgestruind opzoek naar ijsvrij viswater met vang garantie. Helaas heeft dit tot drie keer toe slechts bot opgeleverd. Pas veertien dagen geleden hadden we de eerste echte succesvolle sessie aan deze zelfde Markervaart. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Zowel de vaste stok als de feeder maakt goede kansen. De stok levert doorgaans wat meer baksteengrote voorns en wat kleinere brasem, de feeder net andersom. De loting bleek in deze weer zeer bepalend. De kop / staart en semi kop / staartplekken waren op papier en nu ook in de praktijk de besten. De natte oeverplekken de minste, daar wordt op vrijwillige basis het minst gevist en ontstaat er dus ook geen natuurlijk voerspoor naar deze plekken toe. Aanvankelijk begon de wedstrijd met een zeer hoog vaste stok gehalte. Snel werden de eerste voorns en later ook brasems naar boven gehaald. Ook de eerste pechgevallen openbaarde zich snel. Bram had zich zelf een wat zwaardere feeder met bijbehorende molen aangeschaft. Dit om ook de overzijde goed te kunnen bevissen. Helaas was de draad op zijn molen zo slecht opgewonden dat bij eerste inworp reeds een kanjer van een pruik ontstond welke verder vissen met deze configuratie onmogelijk maakte. Zijn reserve feeder (picker) was niet toerijkend om op een goede manier de ondiepe plekken aan de overzijde (+ 50 meter) te bereiken. Wel leuk was dat hij als alternatief met een kort vast stokje (hooguit 4 meter) de vis op slechts 2 meter uit de kant tot aanbeet wist te verleiden. Het grote voordeel van de Markervaart is dat direct vanuit de kant al een prima waterdiepte beschikbaar is. Veelal blijkt ook dat de diepte op 4 – 5 meter groter is dan op 11 meter. Wim Zoet was de tweede pechvogel. Deels door de iets wat ongelukkige manier van gooien en het ontbreken van een goede voorslag, wierp hij zeker tot 5 keer toe zijn korf af. Dit onder een steeds luiden gepaard gaand gemopper. Mogelijk dat hij toch een te zware korf koos voor het bereiken van de vereiste 50 meter grens in combinatie met een te dunne hoofdlijn. De vangsten op de vaste stok liepen bij de meeste lekker door, ondergetekende uitgezonderd. Of dit nu kwam door de ongelukkige (hele natte drassige) plek, of het nieuwe bestanddeel dat ik speciaal voor de ze gelegenheid door mijn voer gemengd had kam weet ik niet, maar veel vertrouwen in dit bestanddeel heb ik nu al niet meer. Dit tij keerde pas toen na ongeveer 1½ uur de eerste binnenvaartschipper langs voer. De waterverplaatsing maakte dat een ieder zijn voerplek weggespoeld werd en was het knap lastig om de vis terug te lokken. Dit maakte dan ook dat een aantal stok vissers omschakelden naar de feeder. Fred vanaf kop wist dit als beste uit te buiten (Ruim 22 kilo) . Direct vanaf deze omschakeling haalde hij de ene na de andere brasem binnen. Blijkbaar zat de meeste vis rechts van hem want de andere vissers zagen hun vangsten nu niet bepaald exponentieel stijgen. Ook Nico op nummer twee (6 kilo) wist maar ten dele deze plaatselijk in groten getale aanwezige vis te vangen. Op staart wisten Hen k (8 kilo) en Ruud (12 kilo) wel de vis op de vaste stok terug te krijgen. Al met al een wedstrijd met een hoog vangst gemiddelde (6850 gram). De middenmoot moesten de vangsten delen met krap 2 kilo als minste en 6½ kilo als meest vangst. Puike prestatie van Dick. Dit overigens ook allemaal met de vaste stok. De volgende wedstrijd staat gepland in de Gaasp. De eerste vangstberichten lijken redelijk positief. Hele dikke brasems tot wel 60 cm worden daar nu reeds gevangen. Of dit ook nog het geval is wanneer we hier met de vereniging neerstrijken zien we de volgende keer wel. Dan mag er in ieder geval niet meer met worm gevist worden. Dit verbod loopt dan door tot de laatste zaterdag van mei.

Tot over veertien dagen.
Niet afmelden betekent naast de extra strafpunten ook 1 kilo in mindering op het vangstgewicht.