Wedstrijdgegevens 2: de Gaasp 12 april 2003
Terug van weggeweest. Dit typische voorjaarswater. Wel
een geluk dat de wedstrijden vrij in hengelkeus zijn geworden, anders had de
stand er heeeeeeel anders uit gezien. Een van onze leden was 14 dagen
geleden als wezen pionieren in dit aparte water. Toen had het kou front zich
nog niet gemanifesteerd. De vis was toen al redelijk dicht onder de kant
gekomen, alleen wel schuw en was geduld en geen geluid een must. Nu met een
wedstrijd ligt dat in ieder geval een stuk lastiger. De vorst had bovendien
de vis weer terug naar dieper gelegen water gejaagd. Conclusie, massaal de
feeder uit de hoes halen en hopen dat de vis toch zal gaan bijten. En bijten
dat deden ze. Vooral tegen het hotel aan liet de brasem zich makkelijk
verschalken. Naar het plaatsje Driemond toe werd dit rap minder. Het
omslagpunt lag halverwege de bomenrij op twee derde van het parcours. Pech
dus voor de staartnummers. Alleen de echte staart wist nog leuk mee te
vissen waarbij wel de voorn overhand had op de brasem. Even verderop zat een
tweede vereniging. Wat ik ervan gezien heb allemaal verplicht met de vaste
stok. Arme vissers. Ik heb niet echt goed op kunnen letten omdat je
met je eigen wedstrijd bezig bent, maar uit mijn ooghoeken geobserveerd heb
ik niet veel vis binnen zien halen. Hun weegsessie was zo voorbij dus dat
voorspeld niet veel goeds. Helaas waren ze al vertrokken voordat wij klaar
met wegen waren en konden dus niet naar hun vangstberichten vragen. Andersom
waren zij blijkbaar ook niet geïnteresseerd. Jammer! Aan de overzijde
streken in de loop van de ochtend ook nog twee vrije vissers neer, Ook zij
kozen voor de vaste stok, maar helaas. Ik heb slechts een vis(je) zien
landen. Een bezoek van een lokale politieagent gooide nog bijna roet in het
eten. Er lijkt erop dat de visrechten van dit water in de afgelopen jaren
veranderd is. De beroepsvisser heeft zich mogelijk teruggetrokken en is het
water nu in beheer van de Weesper Hengelaarbond. En wij maar denken dat de
Amsterdamse daar visrechten had. Buiten deze overtreding, geen
wedstrijdvergunning, waren ook een aantal auto's in de berm of bij de
bushalte geparkeerd. Dit is niet toegestaan. Gelukkig was de diender
sportief en gaf hij ons naast het recht zetten van de verkeerd geparkeerde
auto's ook het voordeel van de twijfel over de benodigde vispapieren. Ik heb deze kwestie uitgezocht
en het volgende gevonden.
AMSTERDAM OOST / WATERGRAAFSMEER
79a. De Weespertrekvaart en de daarmee in verbinding staande wateren van Amsterdam tot aan de grens van Diemen.
79b. De Weespertrekvaart vanaf de grens van Diemen tot aan de Gaasp.
80. Het Amsterdam Rijnkanaal van A'dam tot aan de spoorbrug bij Weesp.
De ALGEMENE WEESPER HENGELAARS BOND
heeft o.a. de volgende rechten.
De
Gaasp*
(Dit water is opgenomen in de P.O.S. vergunning welke weer deel uitmaakt van
de Federatie Noord-West Nederland en de NVVS).
De Muidertrekvaart
(Dit water is niet opgenomen in de P.O.S. vergunning en hier mogen we
dus niet vissen).
Het Amsterdam Rijnkanaal* van de spoorbrug
bij Weesp tot Loenersloot
(Dit water is opgenomen in de P.O.S. vergunning welke weer deel uitmaakt van
de Federatie Noord-West Nederland en de NVVS).
Voor leden die hier individueel lekker willen vissen kan dit dus wanneer zij aangesloten zijn bij een Fed.-NW vereniging.
Vanaf volgend seizoen zijn we dat zelf en mag dit dus geen enkel probleem zijn.
Verder nog bijzonderheden. Maar natuurlijk. Wim presteerde het wederom om zijn voerkorf los te gooien. Ditmaal deze vervelende kwestie van zeer dichtbij geobserveerd en tot de volgende voorzichtige conclusie gekomen. Bij het werpen hangt de korf slecht een paar cm onder de top. Omdat er een te grote afstand voor de techniek overwonnen moet worden, wordt er met veel kracht aangezet. Dit maakt dat de korf op en neer danst en de lijn dan weer slap en dan weer gespannen staat. Hierbij is de kans dat de lijn een keer om de top slaat zo groot dat het bijna een wonder is dat er überhaupt nog goede worpen tussen zitten. Iets meer armslag tussen de korf en de top (60 - 80cm) en veel leed kan daarmee voorkomen worden. Nog beter zou zijn in een vloeiende beweging van voor naar achteren en terug te gooien waarbij de lijn altijd gespannen blijft en deze dus nooit om de top heen kan draaien. Dit is echter een kwestie van durven, want daarmee gebruik je de hengel als een echte katapult. Bijkomend positief voordeel is dat je met veel minder kracht of met minder zware spullen, toch een stuk verder gooit.
Edwin heeft volgens mij de vangst van zijn leven geboekt. Dit jaar een Picker aangeschaft heeft hem deze wedstrijd goed vis opgeleverd. Ook hij moet nog wat aan zijn werptechniek werken, maar deze viskunst wierp ditmaal al goed vruchten af. Ruud was wat minder gelukkig en draaide zijn top kapot. Ook hier was tijdens het binnen halen en opnieuw be-azen de gevlochten lijn om zijn top gedraaid. Een molenslag teveel maakte dat de top over zijn buigpunt heen werd getrokken met breuk tot gevolg. Wat een geluk dat het een verwisselbare top betrof. Jaap was de spekkoper van de dag. Met een heuse brasem van 62cm, een nieuw clubrecord, wordt het kanjer klassement nu door hem aangevoerd. Nier erg waarschijnlijk dat deze vangst dit jaar nog verbeterd wordt, maar je weet maar nooit. Dat zijn schepnetsteel het onder het gewicht van deze kanjer begaf is slechts een kwestie van pech. Het was toch al een oude steel, een nieuwe was reeds aangeschaft. Bram was de ongelukkige die net onder de kant een voorn miste. Hij werd afgeleid door Fred. Deze voorn is waarschijnlijk net dat beetje gewicht wat hij miste om Fred van de eerste plaats af te houden. Al met al een fantastische visdag met hele knappe vangsten uit hoeken waar je het zo 1,2,3 niet direct verwacht.
Tot over veertien dagen in de Haarlemmer(trek)vaart.
Peter
