Allereerst de felicitaties naar Mary-Ann en Ruud Vos met de geboorte van hun dochter Anne. Dit heugelijke feit was dan ook de reden dat Ruud verkoos om zijn meissie en dochter bij te staan in deze eerste dagen. Jan Stapel had willen komen met werd vrijdag in de loop van de dag ziek, zenuwen? Dick was toe aan een wel verdiende vakantie en dat gold ook voor Piet. We hebben nog getracht hem te bellen maar zelfs zijn fax weigerde te antwoorden. Helaas hebben noch Ronald noch het nieuwe lid uit Lisse iets van zich laten horen. Het blijft toch altijd een heel spektakel. Aad had dit keer voor lunchpakketten gezorgd welke bij aankomst bij de poort direct werden verdeeld. Hulde Aad, dat zag er prima uit.
Het was lang zoeken naar een geschikt wedstrijdwater om dit jaarlijks terug kerende evenement aan te vissen. De suggesties liepen van ’t Gat bij Vijfhuizen, het Kienzelmeer, ’t Spaarne, ’t B Kanaal etc. Het was uiteindelijk de suggestie van Dick, die zelf nota bene verhinderd was, om naar het Noord-Hollandskanaal tussen West Grafdijk en Spijkerboor af te reizen. Van klanten had hij vernomen dat deze kort geleden 70 kilo vis hadden gevangen. Al is hier maar de helft van war, dan nog aanwijzing genoeg dat er vis zwemt in dit gedeelte van het Noord-Hollandkanaal. De reis naar deze voor ons toch redelijk bekende visstek verliep met horten en stoten. De Coentunnel was afgesloten en daar kwamen we pas achter toen we al onderweg waren. Niet de Coen- maar de Wijkertunnel werd genomen waarbij de afslag Krommenie ons bij de Nauernaasevaart moest brengen. Vandaar uit weet een ieder het NH-kanaal wel weer te vinden. Pas bij afslag Uitgeest drong het tot ons door dat er helemaal geen afslag Krommenie bestaat, “vals voorgelicht” maar gelukkig werd wel de spoorlijn herkend en konden we nog net deze afslag nemen. Wel even schrikken voor onze achtervolgers maar gelukkig is iedereen zonder schade van deze schrik bekomen. Aan gekomen bij het wedstrijdparcours, ook bekent als het Vinckenhop, werd men geconfronteerd met een prachtig mooie kant met wel zes meter gras. Tussen de rietkragen liggen prachtige brede visplekken en omdat het kanaal daar wel tot 90 meter breed wordt ook voldoende ruimte voor de vis om de stroming en boten te ontduiken. De loting van de koppels werd aan de waterkant verricht waarbij de vissers uit de B-Klasse er zelf een A-Klasse visser bij mochten loten. Hierna mochten de A-vissers een stek nummer trekken. Het koppel Wil en Nico mochten het vanaf kop proberen en Mart en Marcel vanaf staart. De wind stond helaas wel bijna recht in het kanaal wat de vaste stok vissers behoorlijk parten speelde. Veel feeders werden er dan ook tevoorschijn gehaald. Koos probeerde zich zelf wakker te houden, want het Leidse lakenfeest was reeds begonnen en veel bed had hij dus niet gezien. De gedachte aan zijn aanstaande vaderschap heeft hem vermoedelijk overeind gehouden. Vader! Koos was toch al opa. Ja, dat klopt, maar dat kan gebeuren wanneer je een veel jonge vrouw aan de haak slaat. Gefeliciteerd Koos. Om 06:45 werd het startsein gegeven. De vis liet zich echter niet foppen. Alleen op staart werd er direct goed gevangen, maar verder bleven de spectaculaire vangsten grotendeels uit. Met een gemiddelde van + 4 vissen [er koppel was het verwachtingspatroon behoorlijk naar beneden bijgesteld. Onder het genot van een vruchtensapje en een broodje werden de tactieken nog eens doorgesproken en vervolgde een ieder vol goed moed het tweede gedeelte van deze wedstrijd. Mart heeft, door de goede vangsten van Marcel, ook geprobeerd de overzijde te bereiken en is daar in geslaagd. De Automobilist die daar op dat moment reed zit nu waarschijnlijk nog met hartritme stoornissen thuis, maar zijn korfje lag aan de overzijde. Tip voor Mart, misschien handig dat je de volgende keer probeert omdat ook het snoer zover mee te gooien zodat j ede korf in kwestie ook daadwerkelijk weer binnen kan halen. Behoudens dan aan staart had het voor de overige deelnemers niet echt veel zin om de overzijde te bevissen. Met slechts enkele decimeters water was de visverwachting daar niet erg hoog. De meeste vis is dan ook in het midden gevangen. De pauze voor deel drie van deze wedstrijd kwam wat ongelegen omdat een aantal koppels eindelijk een beetje vis op de stek hadden. Gelukkig voor hen was de vis na de pauze nog steeds daar, maar wilde nog niet echt tot azen overgaan. Veel lijnzwemmers en vreemd gehaakte vissen werden gesignaleerd. Toch kunnen we wel stellen dat deel drie duidelijk het betere deel van deze koppelwedstrijd was. Met een totaal van 92,65kg vis, wat neerkomt op een gemiddelde van 5,15kg per visser, is toch een redelijke score, Uitschieter in deze was Marcel die op staart ruim 19 kilo vis bij elkaar wist te vangen. Zijn koppelmaat Mart was iets minder gelukkig in de vangst maar des te gelukkiger met deze maat. Samen werden zij met afstand eerste. Het koppel Bram / Wim wist zich naar een keurige tweede plek te vissen. Ondergetekende met maat Henk werden nipt derde. De eindsprint van Henk maakte het dag resultaat toch nog goed. Hij kwam er het laatste kwartje achter dat de vis er wel lag maar niet zo een trek in wormen, maden of caster had. Een stukje mais aan de haak deed echter wonderen en binnen tien minutenwist hij twee dikke brasems in zijn netje te krijgen. Het was dat bij de laatste zijn onderlijn brak en de resterende tijd tekort was om deze schade te herstellen. Met vijf vissen samen goed voor 5½ kilo praten we toch over redelijke brasems.
Vierde werd het koppel Hans en Frits waarbij de voorzitter, de B-visser, Hans een lesje in vissen gaf. Vijfde werden Fred en Edwin met de opmerking dat Fred individueel als tweede zou zijn geëindigd. Edwin had voor zijn doen ook redelijk vis gevangen maar kwam net een goede kilo te kort voor een top drie notering. Daarbij had hij ook nog een vis van Fred binnengehaald door die zijn gebroken lijn inclusief korf en bijbehorende vis, binnen te halen. Het kopplaats koppel Wil en Jaap wisten maar net de rode lantaarn te ontlopen en lieten deze eer over aan Martijn en Koos. Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat Koos tijdens deze wedstrijd een klein stukje slaap heeft weten in te halen. Met drie visjes, ieder wedstrijddeel een, had hij individueel het laagste vangstgewicht.


 

Tot over 14 dagen aan het Amsterdam Rijn Kanaal. 

Vriendelijke visgroeten, Peter Dekker