Deze zomerse visdag begon met een stevige mist. Dit maakte dat de reis naar Nieuwkoop toch nog een spannende werd, omdat het zicht op sommige stukken veel minder dan 50 meter was. Het verzamelen op het grote parkeerterrein deed reeds vermoeden dat een groot aantal leden op eigen gelegenheid naar de bootjes verhuurder waren gereden. Aad en Frits waren kwijt en dat terwijl er op verzoek toch voor maden en casters gezorgd was. Nu hadden deze heren eerder laten weten dat ze misschien wel met het bootje van Frits van Lisse naar Nieuwkoop zouden varen, maar dit hadden ze zelf weer afgeblazen. Laten we het maar houden op een Babylonische spraakverwarring want de heren lagen keurig afgemeerd aan de steiger van deze voor ons nieuwe bootverhuurder. Eerder deze week was Fred al een keer kennis wezen maken en heeft toen gelijk de benodigde vergunningen opgehaald. Uiteraard weer teveel, want op een of andere manier blijkt het voor sommige leden toch steeds weer een probleem om van te voren te bepalen of ze nu wel of niet mee gaan. Een opkomst van 15 man maakt toch dat we weer drie vergunningen voor Jan met de korte achternaam hebben aangeschaft. Gelukkig konden we het aantal gereserveerd bootjes nog wel terug brengen tot het werkelijk gebruikte aantal. Frits en Aad hadden immers zelf een boot bij zich. Aangekomen op Nieuwkoop was het even proppen om alle auto’s op dit veel te kleine parkeerterreintje te krijgen, maar ook dit is uiteindelijke weer gelukt. Even de spullen in het bootje leggen, vergunningen uitdelen en varen maar. Zoals bedoeld ligt deze verhuurder veel gunstiger ten opzichte van de grote Zuid-Plas was maakt dat een B.B. motor geen nut had. Slechts vijf minuutjes roeien en je zit al op het ruime sop. Wel een vreemde gewaarwording om dit in de dikke mist te doen. Je had werkelijk geen idee waar je heen voer. Het enige houvast was de richting van de minuscuul kleine golfjes, er stond immers geen wind, en een heel vaag zonnetje dat verwoed probeerde om door de mist heen te breken. Zo zag je een ander bootje varen, en zo was deze weer verdwenen. Leuk was het dan ook om, na het optrekken van de mist, te ontdekken waar een ieder lag. Je hoorde ze wel maar daarmee kan je niet inschatten of jij je korfje nu vlak voor hun snufferd of misschien wel vlak onder de kant te water liet. Uiteindelijk bleken een viertal bootjes redelijk dicht op elkaar te liggen, waarvan twee veel te dicht onder de kant wat maakt dat je dan haast geen water hebt staan. De plas zelf heeft over de het gehele oppervlak een diepte variërend van 2,70 tot max 3,00 meter, maar onder de rietkanten loopt dit hard terug tot 0,50 meter. Op zulke warme dagen zoekt de vis het meestal een stuk dieper en dat werd later ook in de uitslag bevestigd. Op de vrijdag voorafgaande aan deze wedstrijddag was een vakantievierend lid al polshoogte wezen nemen en had daarbij midden op de plas 25 Brasems binnen weten te halen. Goed voor een kilo of 30. Het toeval wilde dat ondergetekende ongeveer op de plek was gaan liggen waar deze voor Nieuwkoopse begrippen monstervangst had plaatsgevonden. Of dit nu juist gunstig of ongunstig uitpakte weet ik niet, maar met ruim 8 kilo vis op de vaste stok in ieder geval een leuke visdag. Ruud zat samen met Jaap op het honderdduizend drollen pad, maar dat kan uiteraard ook aan de stoelgang van Aad gelegen hebben. Nu wil het toevallig zo, dat juist de huizen aan de Nieuwkoopse Plassen niet zo lang geleden op het riool zijn aangesloten. Dit heeft naast een veel schoner helderder water ook blijkbaar gezorgd voor de nodige ontwenningsverschijnselen van de felbegeerde vis. Dit drollenparcours was dan misschien ook de basis van de totaaloverwinning van Ruud met ruim 14 kilo Brasem die zich daar blijkbaar heerlijk in zijn element voelde. Hulde voor de stoelgang van onze oud penningmeester. Het andere wedstrijdpunt werd door Fred in de wacht gesleept. Door, ondanks de dikke mist, toch direct voor de Feeder te kiezen is hiermee een redelijke voerplek opgebouwd. Dit vraagt nogal wat van het richtingsgevoel en de werpkunst van de visser waarbij je bovendien in deze dikke mist natuurlijk ook het geluk moet hebben dat zowel de boot al de plaats waarheen de korf heen geworpen wordt op het 3 meter diepe plateau van deze plas komt te liggen. Dit was blijkbaar voor zowel Fred als Ruud gelukt, daar waar ik zelf juist door de moeilijkheidsgraad van deze worpen aanvankelijk voor de Vaste Stok had gekozen. De Feederaars haalde ieder uur twee tot maximaal drie grote Brasems binnen, daar waar de Vaste Stokkers de gehele dag door afwisselt kleine en grote vis door elkaar binnen wisten te halen. Op stuks waren de Vaste Stokkers dan ook geweldig in het voordeel. Helaas tellen op zulke dagen alleen de kilo’s en niet het aantal. Maar niet getreurd want volgens mij heeft iedereen echt een heerlijke visdag met prachtig zomerweer achter de rug. Een wedstrijd dus om met plezier op terug te kijken en waarschijnlijk ook een zekerheidje voor volgend jaar. Deze locatie samen met die van Langeraar zullen dan de twee bootjes wedstrijden voor 2005 vertegenwoordigen. Een volgende keer met minder mist kan iedereen het diepe of de harde grond opzoeken. Zelfs de aangewezen weegplek op deze locatie is een prachtig stukje oever waar zonder overlast snel en netjes gewogen kan worden. De vis wordt op de rand van het grote meer losgelaten zodat er geen moeilijke terugtocht door veel te modderige ondiepe nauwe slootjes gevraagd wordt. Iedereen blij dus op naar de traditionele borrel welke na afloop van iedere bootjes wedstrijd door de vereniging wordt aangeboden.

Tot over 14 dagen aan het Amsterdam-Rijn Kanaal.