We hadden er zo naar uitgekeken. De week voor de wedstrijd temperaturen van tegen de 20°C en een perfecte Zuid-Oosten wind. Helaas heeft Aprilletje zoet ook dit jaar voor ons weer een witte hoed. Als een raket viel de temperstuur naar beneden met als dieptepunt vrijdag op zaterdag voor de wedstrijd. ’s Morgens bij het opstaan gaf de temperatuurmeter 0,4°C aan. De auto lag onder een dun laagje sneeuw en ik moest de ruiten met de hand krabben, want dit beetje sneeuw zat nog vastgevroren ook. Lekker begin van een voorjaarswedstrijd. Als klap op de vuurpijl was de windverwachting stormachtig uit het Noord-Westen met de nodige buien en mogelijke windstoten tot wel 100 km/uur. Zo teleurstellend als het weer, zo verassend was de opkomst. Dacht ik nog bij mij zelf, wat doe ik hier? Stond er een flinke delegatie bij de poort te wachten om aan dit visfestijn deel te nemen. Slechter als vorig jaar kan het toch niet zijn.
De tocht naar Hellevoetsluis verliep voorspoedig, de werkzaamheden aan het Prins Claus Plein waren uitgesteld. Alleen bij de draai van de A4 naar de A15 moesten we even omrijden, maar ook dat viel mee. Iedereen op de plaats van handeling aangekomen kon de loting beginnen. Was nog wel effe zoeken naar de juiste nummertjes want die waren tot twee keer toe gevallen en een deel was/leek weggewaaid. Ook dat kwam gelukkig goed zodat we met 23 man konden beginnen. Peter Zoet vanaf kop (de mooiste stek direct naast het sluisje) en Ron vanaf Staart.
De wind leek te gaan liggen en het was zowaar droog. Dit is het ook de gehele wedstrijd gebleven net als de netten van een zevental onfortuinlijke vissers die er niet in slaagde om een visje te vangen. Ontzettend jammer dat de vis niet los was, maar dat was dan ook een beetje een gok die we als vereniging hebben genomen. Al had het mooie weer doorgezet dan hadden we een perfecte wedstrijd gehad. Een oefensessie in een eerder weekeinde had immers als 15 kilo vis op de kant gebracht. Dat was niet eens op het bekende parcours, dus dan was de vangst vandaag zo mogelijk veel hoger uit gevallen. Ook een wedstrijd die in datzelfde weekeinde op de steigers 369/396 werd gevist liet zien dat er goed vis te vangen was. Bij het voorbijrijden hadden er 7 van de eerste 20 man kromme hengels, kan je nagaan hoeveel activiteit er toen in het water was.
Door de wind pal tegen kozen veel deelnemers nu voor de Feeder. Dit terwijl de Vaste Stok hier normaal toch de betere vangsten geeft. Een tweetal koos voor de match.
Natuurlijk gooide Fred ook dit keer weer een topje stuk en na een flinke pruik op de molen was voor hem de keus voor de Stok snel definitief gemaakt. Heeft hem toch ook weer geen windeieren gelegd, zie uitslag.

In de rust bleek dat er heel moeizaam een visje was te vangen. De meeste hadden nog niets gevangen. Marcel was toen al koploper met drie “Platte”. Ron ving wat voorntjes op het plateau aan de overzijde en Joop zag zich met goede voorbereiding uitbetaalt met twee vissen. Hij maakt gebruik van lichtgevende korven (Radioactief?) en wedstrijdmaden welke hij persoonlijk de avond van tevoren had gemasseerd en genummerd. Dat laatste is hem waarschijnlijk opgebroken omdat er rond de pauze een genummerde is ontsnapt. De rest weigerde vervolgens dienst. Hij heeft dan ook niets meer bij kunnen vangen. Andere vissers wisten zo nu en dan nog wel een visje te vangen maar best was het niet.
Marcel, die zijn eigen schep- en leefnetnet was vergeten, kon niet uit de voeten met het leenmateriaal. Het pannetje paste niet op zijn steel. Gelukkig was Carolijn bereid om als redster in nood de door hem gevangen vissen te scheppen. Nieuw voor ons als vereniging waren de eerste Roofbleien die in dit water bovenkwamen. Oké, niet zo groot van stuk, max 30 cm, maar toch een leuk nieuwtje van eigen bodem.
De einduitslag is ronduit bedroevend te noemen. De vis lag er wel, dit getuige toch het aantal vissen welke verkeerd gehaakt werden, maar weigerde te azen. Zelf had ik ook eindelijk een mooie Platte aan de lijn, echter de haak zat blijkbaar niet waar hij hoorde. Het elastiek werd tot maximale lengte uit mijn hengeltop getrokken, en wist ik de vis in zijn eerste run te stoppen.
Het van de bodem afkrijgen was echter een ander verhaal. Het afsteken van de hengel verliep ook nog soepel maar toen gebeurde het meeste trieste wat je op zo een dag kan overkomen. De aanbeten waren al zo spaarzaam, dus waneer je er dan een misslaat (ook gebeurd) of lost, dan kan je wel voor de kop slaan. Zo ook nu dus. Floep, weg vis, gelukkig mijn tuig niet in de war maar wel -/- een dikke kilo. Juist deze bonus vissen maken zo een dag het verschil. Achteraf scheelt zo een vis gelukkig maar een punt, want de 3600 gram van Fred (winnaar in vak B)  had ik deze reis toch niet gehaald.
Marcel kent een prima start. Hij is het, na een iets minder 2004, in ieder geval niet helemaal verleert. Fred ook weer een 1, maar dat zijn we na 2004 wel een beetje gewend ook al had hij dit keer weer een mazzel bonus vis in een voor zijn net gehaakte hele dikke Baars. Niet dat hij het zonder deze Baars niet gered zou hebben, want ook dan was het een 1 gebleven. Zijn trukendoos bestond dit keer uit een onder deze omstandigheden nogal vreemd soort aas (De Maïskorrel) en natuurlijk heel geconcentreerd vissen met de kleinst denkbare haakjes aan een heel dun draadje. Ron deed het vanaf staart prima, want staart lijkt fantastisch en een makkie voor de winst, maar in dit vreemde kanaal is het toch steeds weer zo dat hoe verder weg van het sluisje, dus een steeds hoger steigernummer, hoe moeilijker de vis te vangen is. Peter Zoet heeft het echter vanaf kop niet best gedaan. De beste stek van het parcours en dan maar 200 gram vangen, zonde.

Vriendelijke visgroeten, Peter Dekker