Wedstrijdverslag 16:  22 oktober 2005
Ringvaart

Ze zitten er nog, de Voorns, alleen zijn de baksteengrootte exemplaren er nog niet in groten getale. Of misschien zijn ze er wel, maar laten deze veel schuwere exemplaren zich maar moeilijk vangen. Wanneer de eerste vorst intreedt en het natuurlijke voedsel aanbod in het water beduidend minder wordt, laten deze prachtige sportvissen zich hopelijk weer van hun beste kant zien.

Misschien eerst even terug naar de vorige wedstrijd. Er is genoeg geschreven over de niet ter weging aangeboden vis, dus dit keer nog even iets over de spelregels. In de laatste jaar vergadering hebben we met zijn allen volmondig ja gestemd tegen het voorstel om vanaf de eerste competitie wedstrijd het vermeende vissen met twee hengels nog duidelijker uit te sluiten door het toevoegen van de simpele regel van slechts een hengel in of boven het water. Dit betekent, ongeacht of de hengel voorzien is van een haak al dan niet beaasd, er niet geworpen of gevoerd mag worden met de Feeder wanneer de Vaste Stok uit ligt en vise versa er niet gepeild, gecupt of getorrepikt mag worden wanneer de Feeder nog uit ligt. Het wisselen van de hengel kan en mag alleen wanneer eerst de andere hengel in zijn geheel uit en boven het water weg is. De dobber inclusief lood en haak op de kant voor de Stok en de voerkorf en onderlijn met haak geheel uit het water voor de Feeder. Daarbuiten dient men recht voor het eigen nummer te vissen. Dit geldt ook voor proefworpen tijdens de wedstrijd. In onvoorziene omstandigheden dient ten alle tijden eerst de wedstrijdleiding benadert te worden, alvorens er een mogelijke afwijking o.b.v. de gestelde regels mag worden uitgevoerd. (Voorbeeld, na het loten van de steknummers blijkt dat je van je nummer weg wordt gestuurd door grondswerkzaamheden aan de kant. In dat geval moet je doorschuiven en mag er in dat uitzonderlijke geval schuin gegooid worden om de oude visstek te kunnen blijven benutten.) Ik weet natuurlijk ook wel dat dit heel kinderachtig overkomt, maar klaarblijkelijk hebben ook wij als vereniging deze extra duidelijkheid nodig. Bovendien kan met een paar kleine hulpmiddelen al deze ellende omzeild worden. Het uitlopen van de visafstand met de Feeder maakt dat je altijd je oorspronkelijke stek kan terugvinden. Met een krijtje of witte stift kan je op de hengel gemakkelijk markeren hoe de dobber staat afgesteld. Zelfs voor het uitloden van een nieuw simmetje zijn er handige hulpmiddeltjes verkrijgbaar zodat dit in een emmer kan plaatsvinden. Een beetje sportvisser heeft natuurlijk tal van vooraf gelode tuigjes bij hem zodat deze noodoplossing niet aan de waterkant zelf verricht hoeft te worden.

Terug naar de werkelijkheid van vandaag. Twintig vissers aan de waterkant is weer een mooi aantal. Deels gestuwd door de goede vangsten van de vorige keer en deels door de nog steeds gunstige weersomstandigheden. We hebben immers nog steeds geen nachtvorst gehad en boffen bovendien ook nog steeds met het uitblijven van de regen tijdens de wedstrijden. Loting bepaalde dat Aad en Hans de Kop/Staart plaatsen mochten benutten en ook nu weer zaten een aantal kanshebbers voor de eindoverwinning weer dicht bij elkaar in het juiste maar ook goede vak. Net als de vorige wedstrijd blijkt dat er in vak B (50 kilo) beduidend beter gevangen wordt dan in vak A (30 kilo). Met een matig tot krachtige wind uit de Zuid-Zuidwest hoek maakt dat het zwiepen met de vaste stok dit keer geen optie was. Het Feeder vissen werd ernstig bemoeilijkt door de sterke stroming, de vele boten (je vraagt je soms af; wat doen al die idioten met dit herfstweer nog op het water) en de wind op de top. Met de Stok moest er gekozen worden voor een voor de wind nog geschikte lengte (± 8,50 meter) in combinatie met een iets langere opslag om de klappen van de wind op te kunnen vangen. De eerste 7 van het klassement hebben dan ook allemaal voor de Vaste Stok gekozen. Wel was het hierbij zaak om ook een redelijk hoog dobbergewicht te kiezen om het aas toch nog tegen de bodem te kunnen aanbieden. Drie gram was toch wel het minimum en het dubbele nog beter. Dit maakte dat sommige stokkers met een te licht dobbertje het vandaag wat minder goed deden.

Het parcours was wederom weer bijzonder wijds uitgezet om een iedere toch ook weer de mogelijkheid van een slootje of gat aan de overzijde te geven. Dit kan belangrijk zijn wanneer er grote aantallen zandschuiten door de vaart heen varen die de aanwezige vis juist deze gaten en sloten in jagen. Voor de Vaste Stok is het dan gedaan met de lol. Gelukkig bleven de zandschuiten weg en kon een ieder de gehele wedstrijd doorvangen. De jaargang van de school vis bepaalde voor een belangrijk deel met welk eind gewicht je ongeveer rekening kon houden. De vissen in vak B waren niet alleen groter maar daarnaast mogelijk ook in grotere scholen aanwezig. Het mooie aantal van 20 maakte dat er op het laatste moment nog twee nummers bij geplaatst moesten worden welke de logische volgorde van de steknummers aardig door elkander gooide. 20, 19, 1,2,3,4 …..18 staat een beetje gek.
Joop moest verder nog aan den lijve ondervinden dat aluminium een licht metaalsoort is, dat de wind soms sterker is dan men vermoed en de ondanks het lichte metaalwerk een stoel van zulke makelij toch niet blijft drijven. Carolijn had als enige vrouw het geluk om wat spannende lectuur aan de waterkant te vinden. We zullen de pikante details uit deze lectuur hier niet verder bespreken. Wel vraag je je soms af hoe dit soort bladen aan de waterkant verzeild raakt en wat de vorige eigenaar voor snode plannen had bij het doorbladeren van dit soort “lectuur”. Was het een visser, een schipper of gewoon schoffies die dit exemplaar niet mee naar huis durfde te nemen.

De uitslag spreekt voor zich, Ruud is niet meer van de eerste plaats af te krijgen. Zelfs wanneer hij de laatste wedstrijd thuis blijft wordt die wedstrijd een afschrijver waardoor er maximaal een punt of 3 op zijn conto worden bijgeschreven. Met vier punten voorsprong is dat gat dus onoverbrugbaar. Voor plek 2 en 3 geldt hetzelfde en gaat het dus alleen nog om de kilogrammen in de A-klasse. Met slecht 4 kilo verschil is dit nog een overbrugbare afstand.
Ook in de koppelcompetitie is er nog niets beslist. Daar strijden nog 4 koppels om de eerste plek. Ook hier is het grootste verschil minder dan 5 kilo per visser. Wanneer de vis het over 14 dagen een beetje wil doen moet ook dat nog tot de mogelijkheden behoren.

De volgende wedstrijd staat gepland voor het Noord Hollandskanaal alwaar we volgende week al een generale repetitie hebben. Tien man doen er mee aan de Korpswedstrijd Kennemerland en uit de uitslag van deze 200 man tellende wedstrijd kunnen wij mooi afleiden of het nog de moeite loont om hier een wedstrijd te vissen en vooral waar. Wanneer er in dit kanaal echt geen eer meer te behalen is laten we de keus van de laatste wedstrijd aan de expertise van de wedstrijdleiding. Mogelijkheden zijn dan alles van Gooimeer tot aan het Noordzee Kanaal, van de Oude Rijn tot aan het Oegstgeester kanaal. We zullen de wedstrijduitslagen de komende dagen goed in de gaten houden. Dat moet ons leiden naar een interessante laatste wedstrijd.

Totaal ruim 80 kg vis,
Gemiddeld dus ruim 4 kilo per visser,
Vooral Voorn, Baars en Pos soms een verdwaalde Bliek.

Tot over 2 weken bij de laatste wedstrijd aan het Noord-Hollandskanaal. 

Vriendelijke visgroeten van Peter