Wedstrijdverslag 8:
20 juni 2006 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wedstrijdverslag 8: Ringvaart (Lijnden) 20 juni 2006
Avondwedstrijden, of iets specifieker, zomeravond wedstrijden. Het gaat er een beetje op lijken. Een zonnetje, redelijke temperatuur dus T-shirts en korte broeken misstaan niet. Alleen die wind en natuurlijk zo nu en dan een lastige wolk. Alles samen maakte toch dat vrij snel de warmere kleren tevoorschijn kwamen. Lastig parcours bovendien. Niet de Ringvaart zelf, die is lang zat, maar de weg er naar toe. Fileleed maakte de vele routes die naar Lijnden leiden toch wel erg beperkt. 6km file voor Velzen maakte de A9 een gevaarlijke route. De A5 en dan terug naar Bad-Ho-Effe-dorp lijkt de snelste route, maar dan moet je wel uitkijken bij het uitrijden van Lijnden. Een bord 50km/u, een camera om deze max. snelheid te waarborgen en dan nog wordt je bij het verlaten van dit “pokke” dorp gelanceerd. Een bruggetje met 3 meter verder een verkeersdrempel. Waarom weet waarschijnlijk niemand maar dat deze constructie een hoop schade aan voertuigen en wegdek oproept mag duidelijk zijn. Waarom dit verhaal. Natuurlijk liet ik mij door deze verkeerssnelheidsbepalende obstakels om de tuin leiden. Niet te hard gereden en toch met een smak van de brug op de drempel gekwakt. Een doffe dreun en dan maar hopen dat alles nog heel is. Helaas dus, een ratelend geluid, een natte onderkant van de motor en vraagtekens op mijn voorhoofd wat dit gaat betekenen. Gelukkig wist ik het hele gevaarte in deze wankele staat thuis te brengen en had goede hoop dat niet de carter of koelinstallatie was geraakt. Een inspectie bij de garage een dag later leerde dat de koelmotor van de stuurhuispomp was geraakt, lekgeslagen en vervangen moest worden. Bedankt gemeente Lijnden. U hoort nog van mij.
Genoeg gezeurd, op naar de
werkelijk activiteit van de avond. Veel deelnemers kwamen op eigen
gelegenheid, trachtend dit onmogelijke tijdstip toch zo rustig mogelijk te
benaderen. Door de keuze op Lijnden te laten vallen is de reisafstand een
bepalende sleutel in het al dan niet om 7 uur te kunnen starten met deze
wedstrijd. Het parcours was uitgezet rond de tonnen net buiten Lijnden
richting Haarlem. ( nummers links en 9 nummers 10 rechts, waarbij de
buitenste nummers 1 en 18 dit reis niet meededen. Enige discussie over 2 of
4 kopplaatsen, echter volgens de regels geen reden toe. Wel twee gelukkige
loters die respectievelijk nummer 9 of 10 trokken. Laten we dit maar op
semi-kopnummers houden. Met een zwakke stroming richting Haarlem een licht
voordeel voor de hogere nummers met Frits op de ere plek Staart. Koos
van Hecke mog deze wedstrijd vanaf kop bestrijden. 3 uur netto vistijd met
een eindsignaal stipt om 10:00 uur. De Oranje hoorn deed ook hier goed zijn
werk. Aanvankelijk leek het er op dat de Feederaars deze wedstrijd met
overmacht zouden winnen, maar later bleek dat veel deelnemers de Vaste
Stokkers een beetje in het ootje wilde nemen door alle vis te scheppen. Dan
lijkt het al gauw meer. Zelf had ik in eerste instantie ook voor de Feeder
gekozen en kreeg hierop veel aanbeten maar kon de vissen niet vangen. Deels
mijn eigen stomme schuld omdat ik achteraf gebleken tegen de stroom in zat
te vissen. Dat maakt dat de aanslag behoorlijk ineffectief en vertraagd
wordt waardoor je bijna niet anders kan dan misslaan. Na een half uur deze
strijd opgegeven en de Vaste Stok ter hand genomen. Dit bracht al snel twee
bliekjes in het net, maar het tempo van de Feederaars die wel stroom mee
visten, was niet bij te houden. Met name Peter Zoet op 10 en Albert
Zuiderduin op 11 deden het zeer goed. De Huntelaar kwam wat later op stoom
maar wist toch ook in hoog tempo Voorntjes, Bliekjes en zo nu en dan een
kleine Brasem binnen te vissen. Het duurde dan ook tot dik in het tweede
visuur eer de eerste Brasem zich op de Vaste Stok meldde. Misschien ook wel
logisch omdat deze favoriete sportvis zich veelvuldig boven het
wateroppervlak liet zien en al zwaaiend met vinnen en/of staart om ons een
beetje te dollen. Maar toen de eerste donkerbruin gekleurde rakkers het
bodemvoer bereikt hadden, kon het feestje beginnen. De eerste Brasem liet
zich redelijk gemakkelijk vangen. Kilootje schat ik. De tweede was minder
sportief en wist zich eenmaal naar het wateroppervlak getrokken met een
ferme klap van de haak (nummertje 18) te ontworstelen. Vervolgens gaf haak
14 geen enkele aanbeet wat een nieuwe periode van Feedertijd aankondigde.
Beter dit keer (Stroom mee) en in tijd van 15 minuten werden drie leuke
Voorns binnengehaald. Vervolgens iets wat aanvoelde als Brasem, een klap en
daarna IJzige stilte. Terug naar de Vaste Stok dus maar weer. Prachtige
opstekers werkelijk een genot om naar te kijken. Persoonlijk vind ik Vaste
Stok vissen sowieso een veel dankbaarder manier van vissen omdat je over de
dobber heen een prachtig uitzicht over het water hebt waarbij het bronstige
vogel leven in volle glorie aan je voorgeschoteld wordt. Terug naar die
prachtige opstekers, wel moeilijk aanslaan. Veelvuldig hierop misgeslagen,
maar toch een tweede mooie Brasem in het mandje weten te parkeren.
Tussendoor zo nu een dan zo een slijmerige Bliek en warempel een Dikke
Paling. Je raad het al, daarna wederom even niets dus terug naar de Feeder.
Dat wilde niet meer lukken wat een bevestiging was wat om mij heen gebeurde.
Daar vielen de Feeder vangsten ook ver terug, behalve dan bij Peter Zoet en
Albert. Mart van Stijn had inmiddels ook uitgevonden dat de Vaste Stok hem
veel meer vis bracht dan de Feeder en haalde ook zeer regelmatig een visje
binnen. Met uiteindelijk nog een verspeelde Brasem en veel opstekers landde
ik een tweede Paling en Mart kon hierop niet achter blijven een ving uit de
kluiten gewassen glasaal. Hoe het in vak A was verlopen was door het
ontbreken van een pauze een groot raadsel. Frits mopperde er als een goede
boer flink op los. De weging vanaf staart leek hierop haast wel
geprogrammeerd. Met precies 1000 gram voor Frits, wist ieder volgende speler
in deze rij dit gewicht te overtreffen met hier en daar een kleine
omwisseling. Klap op de vuurpijl was de vangst van Peter Z. met ruim 7 kilo.
In vak A verging het de vissers minder goed. Zowel het kop als het
semi-staartnummer konden de kilo niet overschrijden. En met een 50 gram meer
dan Marcel Minnee wist nieuweling Dirk Aandewiel zijn eerste1tje te scoren.
Dit zullen we nog lang moeten horen, Hulde! en van Harte Gefeliciteerd. Met vriendelijke visgroeten, Peter Dekker Totaal 40,45 kg vis,
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Webmaster: Peter Dekker Publisher: Peter Dekker |
terug |