Wedstrijdverslag 1:  7 April 2007
 

Door omstandigheden was ik genoodzaakt om zelf mee te gaan om de baan uit te zetten. Niet dat de baan commissarissen dat normaal niet goed doen, integendeel, maar simpel weg omdat ik deze dag door persoonlijke omstandigheden geen auto tot mijn beschikking had. Gelukkig was Wim bereid om zelf in zijn autootje, met de nadruk op tje, te rijden zodat ik bij Fred in kon stappen. Is wel even wennen hoor, een uur eerder op staan dan je normaal voor zo een wedstrijd zou doen. Bij de eerste keer het parcours uitzetten waren we toch niet helemaal tevreden. De vorig vereniging had op sommige plaatsen de plekken wel heel dicht op elkaar gezet. Zij hadden er immers ook 30 nodig en wij kwamen bij deze eerste ontmoeting niet verder dan de later te benoemen 18 deelnemers. Dit deed ons besluiten om het parcours nogmaals opnieuw te steken, we hadden immers een uur voorsprong.  We hebben er dus uiteindelijk een alternerend parcours van gemaakt met twee aansluitende nummers en dan een geknipt gat overslaan. Op deze manier zou een ieder of links of recht van hem een dubbele afstand tot de volgende deelnemer hebben. Omdat de gaten allemaal al waren geknipt konden we de opbouwtijd beperken zoals afgesproken tijdens de laatste jaar vergadering. Met de loting, koppels en visplekken van de dag, waren we voor zeven klaar zodat we om half acht konden starten met de wedstrijd. Hadden we alles van tevoren geweten dan hadden we zelfs een kwartier of zelfs half uur eerder kunnen vertrekken, maar dat val altijd moeilijk in te schatten. Bij een regenachtige , zwaar bewolkte dag, is het altijd een stuk langer donker en wachten om te kunnen opbouwen is nu ook weer niet de bedoeling. Ondanks de berichten dat de hengelkeus wel eens bepalend zou kunnen zijn waarbij de vaste stok in het voordeel leek, werden er door mij toch erg veel Feeders waargenomen. Met de stroming, de afstand en de veelvoud aan later passerende zeiljachten zou dat wel eens als een erg lastige keuze kunnen uitpakken.  Daarnaast stond de wind al een paar dagen met de W van west in de verkeerde hoek zodat deze juist vanaf het ondiepe gedeelte naar het diepere deel zou waaien. Dit zou een teken kunnen zijn dat de Brasem zich nog niet massaal op de ondiepere paaigronden gestort zou hebben. Het was mij in iedere geval in de twee voorgaande sessies nog niet gelukt om aan de overzijde Brasems met paaipukkels te vangen, wel Voorns.
Heel belovende omstandigheden, prima visweer en uitstekende oefensessie voorafgaande aan deze eerste wedstrijd van het nieuwe visseizoen maar toch niet helemaal de resultaten waar we op gehoopt hadden. Bij aanvang hadden we "geen" wind, een hele zachte stroming richting het noorden. Licht bewolkt maar met een voorspelling voor meer zon naarmate de dag zou vorderen. Opvallend genoeg geen springend vis, geen bellen sporen en heel weinig watervogels.
De loting verliep voorspoedig waarbij dit zelfde lot bepaalde dat ondergetekende vanaf kop en Mart van Stijn op staart zou plaatsnemen. Niet mijn voorkeur omdat je in dit prachtige voorjaarswater in het midden van het vak net zoveel vis kan vangen als op de kop/staart plaatsen. Tenminste normaal gesproken. Na het aanvangssignaal bleef het dan ook opvallend rustig overal. Geen kromme Feeders en voor zover mijn oog kon kijken ook geen kromme vaste stokken of meters elastiek uit de toppen. Het duurde dan ook wel 20 minuten eer ik mijn eerste Bliek wist te scoren, en dat nog wel vanaf kop. Zou het dan toch het ontbreken van de zo fel begeerde worm zijn die de aanbeten deed achter blijven? Hierna begon het echter toch lekker te lopen en de Blieken werden Brasems en die werden groter en groter. Dit zou wel eens een klapper kunnen worden tot de altijd weer passerende veel te grote, zware hard varende binnenvaart ellende voorbij voer. Deze gaf zoveel water verplaatsing dat je net bijna op het droge of anders uit elkaar werd getrokken. Het lijkt haast wel een kopie van vorig jaar. De bodemstructuur veranderde van mooi egaal in een van losse troep, slijm draden en leek wel omhoog gezogen omdat mijn dobbertje ineens een centimetertje hoger stond dan voor dat deze bak ellende voorbij was gevaren.
Met een uitstapje naar de Feeder waren ook al geen lekker vangsten te behalen en was ook de overzijde blijkbaar flink in beroering geweest omdat ook hier veel troep aan de korf, montage en onderlijn bleef hangen. Fred naast mij gezeten bleef echter in volharden in de vaste stok en ging na verloop van tijd toch weer vis vangen. Wellis waar geen Brasems maar Bliek is ook vis. Tot aan de pauze een beetje in dubio gezeten wat te doen, maar toch maar besloten om terug te keren naar de vaste stok. Dit maakte dan ook dat ik in de pauze niet aanschoof aan het gezellige kwartiertje o.h.-en maar probeerde om met kleine voerballetjes weer een nieuw tapijt van lekkernij neer te leggen. De tweede helft begon dan ook beter dan de eerste eindigde en er werden direct vier exemplaren achter elkaar gehaakt, daarna werd het weer rustiger. Door actief te blijven en te blijven proberen wist ik uiteindelijk de vis weer tot aanbeten te verleiden. Weer niet die kilo Brasems maar mooie kolbleien van 300-400 gram. Telt ook lekker aan als je er maar genoeg vangt. De tactiek zal ik in het verhaaltje van de winnaar plaatsen. Iets waarvan we hopen dat de volgende winnaars dat ook zullen doen. Ook dit is op de jaar vergadering besproken.
Dit stuk tekst staat echter niet op deze site, maar zal uitsluitend op papier verschijnen. We moeten de andere vissers immers niet veel wijzer maken dan ze al zijn. Bij andere verenigingen zie ook nooit de verhalen hoe de winnaar(s) nu precies gezeten hebben. Wanner binnen onze vereniging blijkt ook hier door andere ook weinig of geen gehoor aan wordt gegeven, zal ik ik deze informatie niet langer met de leden delen.
Wat de Jan Vos Bokaal betreft hadden we ook een mooi oplopende reeks. Begonnen we op 48 cm met de eerste weging, liep dit al spoedig op naar 49 cm en stopt het op een gelijk spel tussen Albert en Koos beide met 51 cm. Een leuke start en een mooie uitdaging om dit in de volgende wedstrijden te overklassen. De Haarlemmertrekvaart levert doorgaans niet van die kanjers op, maar de Gaasp staat nog te boek als record water alwaar Jaap Freke ooit een Brasem van 62 cm wist te vangen.

Dit jaar niet "de laatste Hoop" maar een of ander achterlijk containerschip, formaat Amsterdam Rijn Kanaal, die zand in het eten (voor de vis uiteraard) gooide.

Totaal ± 100 kg vis,
Gemiddeld net geen vijf en een halve kilo per visser,
Vooral Brasem, Bliek en soms een verdwaalde Voorn, Baars en zelfs al een Paling (zijn die niet een beetje aan de vroege kant?)

Tot over 14 dagen bij de wedstrijd aan het de Haarlemmertrekvaart 

Vriendelijke visgroeten van Peter