Wedstrijdverslag 9:  14 juli 2007
Zuider Buiten Spaarne

Wedstrijdverslag 9: Zuider Buiten Spaarne 14 juli 2007 

Nieuw water, nieuw kansen!
Dat betekent dus ook oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Het leek wel een reguliere competitie wedstrijd afgelopen zondag. Ik wist dat Ruud de boel wilde verkennen en dat ook Marcel wel even zou gaan voorvissen, maar dat ik daar ook Ron ene Albert aan de waterkant zou treffen was wel weer bijzonder en bovendien erg gezellig. Zonder met elkaar een tijd af te spreken, waren we toch allemaal zo rond 07:00 -07:30 uur ter plaatse. Marcel had een stek tussen de twee aanleg steigers uitgekozen en Ruud net voorbij de tweede steiger. Ron en Albert waren als een koppel op het wat smallere stuk neergestreken, waarbij je dan wel het voordeel van een graskant van 20 meter hebt. Niet dat de andere stekken niet goed waren, integendeel, maar daar had je dan slechts 5 meter gras of zo. Waar hebben we het dus helemaal over.

De straat alwaar wij ons op richten is (volgens de borden) doodlopend en dat houdt in; weinig verkeer!
Heerlijk vertoeven dus, tenminste; tot dat de brug opengaat. Een stroom van wel 30 -40 jachten met of zonder staande mast passeerden onze stekken. Even niet vissen dus, maar gelukkig duurt zoiets maar een minuut of 10 en dan heb je het voorlopig ook weer gehad.
Voor de gelukkige loters rond steknummer 8 tot 12 raad ik wel aan om een helm mee te nemen, want de achter gelegen tennisbaan laat nog wel eens wat projectielen ontsnappen. Ruud had geluk dat er net twee fietsers achter hem langs reden, die in dit geval letterlijk de klap opvingen. Een enigszins verontwaardigde blik richting ons vissers, maar gelukkig wel zelf snel de conclusie getrokken dat die niets met tennisballen hebben. Verder niet reageren op de kreten uit dit tennisparadijs, want kreten als; out, uit, ace, let of net betekent niet dat je beet hebt. U is gewaarschuwd.

Wat het water betreft kan ik het volgende beschrijven. De lage nummers tot schat ik in 12 of zo, zitten in een soort van kom. Deze is zo een 70 meter breed, dus strak tegen de overzijde zal er voor veel vissers wel niet inzitten. Het is ook nog maar af te vragen of dat sowieso wel verstandig is. In het midden meette ik, fishfinder doet wonderen, 4 meter 30 water. Dit blijft zo tot een meter of 20 uit de kant, vanaf daar loopt het langzaam terug naar iets boven de 1.
Op vaste stok afstand (11meter) stond 3 meter water, een mooie diepte om te vissen (zomer en winter). Helaas stroomde het Spaarne deze dag niet dus dit geeft mogelijk een vertekend beeld, maar voldoende leven aan het oppervlak en ook bij het aangeboden aas. Omdat de andere vier vissers al zo een beetje zaten koos ik juist voor andere vistechnieken om zo zo veel mogelijk informatie te verzamelen. Alle afstanden werden zo bevist en konden we op die manier bepalen wat wel en wat niet werkt.
De uitslag van dit minuscule vis onderzoek is een eenvoudig. Op alle afstanden werd voldoende vis gevangen. De bonus vissen buiten beschouwing gelaten geeft hier dus weinig verschillen te zien. De uitslagen  van de Wassenaarse hengelsport vereniging deed zoiets al vermoeden, maar je wilt dit toch altijd graag even bevestigd zien. Kortom, doe maar wat, maar wel vol overtuiging. Niet te veel wisselen van techniek, want dat levert doorgaans geen extra vis op. Alleen wanneer je heel duidelijk ziet dat je buren veel meer en grotere vis op een andere afstand vangen, kan het nuttig zijn om je eigen techniek hierop aan te passen. Let wel, zwaar voeren is dan verboden en ligt de vis een maal bij je buurman, dan ligt deze niet per definitie 15 minuten latere ook bij jou.

Woensdag zijn Bram en Dick ook nog geweest. Op zo een doordeweekse dag heb je erg veel last van Futen, Ganzen, Eenden, Meerkoeten, Reigers en ander watergespuis, of bedoelde Bram nu dat er zoveel vrachtschepen doorvoeren.
Het laatste dus, veel diep gelegen vrachtboten. Jammer maar blijkbaar van weinig invloed op de vangsten. Bram had het iets beter gedaan dan Dick maar dat zal mogelijk aan de individuele keuzes hebben gelegen. Detail kan en ga ik dus niet beschrijven, maar ik neem aan dat Dick weet wat hij zaterdag anders moet doen.

Succes allemaal zaterdag en voor hen die met vakantie gaan, veel plezier, mooie weer, rust goed uit, hou het gezond, geen stress en heus, wij zullen de eer van de vereniging hoog houden.

De wedstrijddag.
De verwachtingen sterk naar beneden bijgesteld door onrust in de atmosfeer, draaiende wind, sterk wisselende druk en het uitvliegen van de bekende mieren op vrijdag. Alles bij elkaar nu niet bepaald de omstandigheden waar je als visser naar op zoek bent.

Een vlotte rit richting Haarlem zuid, A44, A4, A5, A9, N205 Amerikaweg, Belgielaan. Dit wel met slechts 7 deelnemers waarvan1 wat ongemakkelijk om deze colonne heen manoeuvreerde, vertrouwend op zijn eigen routeplanner en of nog moeten plassen, tanken of gewoon zenuwachtig. De overige deelnemers hadden allen besloten direct naar dit mooie stukje water te rijden.
Met de afmeldingen, maar ook toezeggingen op zak, uitkomend op totaal 17 wedstrijdvissers dus twee vakken van 9 waarbij rekenend op een slaper.
Het parcours voor de verandering uitgezet van recht naar links, op zijn Chinees zullen we maar zeggen, en omwille van de onderlinge afstand de beide vissteigers in het parcours op genomen.
Een paar dronken jongelui op weg naar huis vonden het leuk om onze steknummers in de plomp te gooien, dus daar had de wedstrijdcommissie nog even een klusje aan. Kleunen had geen zin, hier waar deze lefgozers blijkbaar op uit, dus dan je verlies maar nemen en duidelijk maken dat we dit niet echt op prijs stellen. De boodschap is gelukkig wel overgekomen, maar de schade reeds daar.
Noodgedwongen dan maar nummer 21 voor 11 en 22 voor 12 inzetten en een klusje voor de steknummer repairman achterlaten, om dit hiaat voor de volgende wedstrijd weer aan te vullen. Omdat we hierdoor iets later startte met de loting, werd de wedstrijd pas om 07:00 uur ipv van de beoogde 06:45 uur gestart.  Met Marcel op Kop en Peter Zoet op steiger op Staart en verder Joop en Wim op de middelste steiger. Waarom Joop besloot om toch naast de steiger te gaan zitten is mij niet helemaal duidelijk, maar we hebben dat maar zo gelaten. Een voicemail berichtje van Frits maakte duidelijk dat zijn (vrouws )feestje van vrijdag toch ietwat teveel uit de hand was gelopen en hij het dus niet ging redden. Helaas wel te laat dus afwezig zonder afmelding en de bekende kilo aftrek.
Geen obstakels of andere werp belemmerende bomen, behalve dan wat struikgewas aan de overkant, en ja ik wist deze ook ten volle te benutting in een poging om strak onder de overzijde te vissen. Volgens Toon Hermans zou hier altijd was moeten ruizen alleen wist hij nooit wat. Ik trouwens ook niet, maar zeker geen ruisvoorn. Het water was wat troebeler dus wie weet, dacht ik nog, maar helaas. Wat heb ik trouwens toch met bomen/struiken?
Aan de gekozen visafstanden kon je duidelijk zien dat een ieder zo zijn eigen voorkeur had en dat de geoefende vissers massaal voor een plek ergens in de vaargeul kozen. Een weinig wind (om mee te beginnen dan) en een voorzichtig zonnetje maakte het aanvankelijk aangenaam verpozen. Naast mij op staart wist Peter zijn eerste uitgeworpen korfje binnen een minuut om te zetten in een dikke platte, alleen jammer dat deze net voor het scheppen wist te ontsnappen. Binnen een minuut wist hij echter zijn tweede aanbeet te verzilveren en ditmaal een bliek wel tot en met het bewaarnet te brengen. Zag er allemaal hoopvol uit dus, echter om mij heen kijkend en mijn eigen feeder top in de gaten houdend bemerkte ik dat niemand anders vis ving of ook maar enige activiteit wat daarop lijkt kon waarnemen. Oeps!
En toen het weer; of liever gezegd gebrek aan weer. Alle mooie verwachtingen des spijt, het weer was net als ondergetekende weer niet in vorm. Ongelofelijk veel wind dwars in het Spaarne en dus moeilijk gooien, moeilijk vissen en met de heel voorzichtig azende vis, moeilijk vangen.
 

De tweede helft verliep voor sommige wat beter dan de eerste waarbij vooral de latere winnaar wist de vis de laatste driekwartier wel binnen wist te halen. Hoe, dat hopen we binnenkort te lezen in zijn winnaarbijdrage aan het wedstrijdverslag.
Persoonlijk maakte al wat ik probeerde in ieder geval niet uit. Die paar visjes zijn allen gevangen op 20 meter, omdat  ±60 meter en strak tegen de overzijde me dit keer geen betere oplossing bood. De eerste en enige vis die ik vanaf ± 60 meter haalde heeft de strijd helaas niet overleefd. Ondanks het voorzichtig onthaken van de haak die niet eens diep zat bleek dit exemplaar toch te ververzwakt. Een mooie prooi vis voor de snoek, snoekbaars zullen we maar zeggen en daarmee deel uitmaken van de natuurlijke kringloop der natuur. Ondanks dat het water minder helder leek dan vorige week, liet de vis zich weer niet onder de kant zien. Wel tot vier keer toe mijn haak recht of onderlijn stuk en tientallen keer mis geslagen. Wat dat mogen zijn geweest blijft voor altijd een raadsel.
De meeste vis is dus als verwacht letterlijk uit het midden gehaald. De hengelaars in het midden van het parcours hebben mogelijk het geluk gehad dat daar het meest wordt gevist (gevoerd) wordt en de vis zich daar verzameld, wachtend op de volgende voersessie. Het zou natuurlijk ook nog zo kunnen zijn dat de vis deze stekken opzoekt omwille van de breedte van het water. Hoe breder hoe minder last van de zuiging van passerende boten. Het blijft echter allemaal speculatie dus volgende keer beter.            

Wel jammer van de vangsten, zeker wanneer je dit vergelijkt met vangsten van vandaag op het Noorder Buiten Spaarne alwaar we oorspronkelijk een vergunning hadden aangevraagd.



Over 14 dagen de volgende wedstrijd aan het Zijkanaal B.  Tot dan!