Verslag wedstrijd 2 Noord-Hollandskanaal                                                                      5 april 2008

Die twijfel, waar gaan we heen? Een ding mag duidelijk zijn, nooit meer naar het NH-Kanaal in het paaiseizoen. De brasem ligt niet hier maar in de ondiepere sloten en platen met vooral veel riet om goed af te kunnen paaien. Zoals de Markervaart bijvoorbeeld. Waarom zitten we daar dan niet? Wel, we laten ons op voorhand iets te veel sturen door individualistische gedachten, Stel dat we tegenwind zitten en dat het dan ook nog hard gaat waaien, dan krijgen we al dat gezeur weer. Wees gerust, dit maakt niet uit, want gezeur houd je toch.
Volgens jaar dus geen NH-Kanaal als voorjaarswater maar gewoon de paaiwateren, weer of geen weer.

De loting niet bijzonder spannend, we zitten immers nog aan het begin. Wel nog steeds gemor om de wat lange opbouwtijden. We zitten steeds op of 40 minuten of 55 minuten. Het een te kort het ander wat lang. De beoogde tijd is 45 minuten, maar om nu om 7 over een wedstrijd te laten beginnen is ook weer zo wat. Beginnen lijkt sowieso een wat moeilijk begrip in deze competitie omdat ook nu weer de nodige vertraging werd opgelopen. Vlak voor de wedstrijd was een van de auto's in de zachte berg vastgelopen en moest deze eerst weggesleept worden. Deze blokkeerde een uitrit en bij het wegdraaien naar de waterkant, liep deze daar in de zachte kant vast. Half op de weg, dus dat kon inderdaad niet zo blijven staan. De aanvang van de wedstrijd werd hiervoor even uitgesteld werd. Een belletje deed de truc en wij bij het pontje dan maar wachten op een hoorn signaal. Deze konden wij achteraf niet horen (voorbij razend verkeer) en wisten dus niet dat de vertraging maar 5 minuten geduurd had! Na bijna 10 minuten toch maar een van de staart deelnemers gebeld, maar die nam niet op. Een andere vak B-er te pakken gekregen en met succes. Ze waren al lang begonnen dus wij moesten ook maar rap aan de gang, dus go go go. Zelf maar getoeterd zodat de Vak-A vissers ook konden beginnen. Beetje slordig, maar wel grappig. Uiteindelijk heeft iedereen 2 x 2 uur gevist dus zal het allemaal wel meevallen.
 

De wedstrijd en tactiek:
Een mooie visstroom op het kanaal en weinig wind. Zowel de dobber als de feeder hadden dus goede kans, maar hoe vis je op een relatief diep kanaal wanneer de vis toch met hele andere dingen bezig moet zijn dan eten.
De gebruikelijke techniek lijkt dan toch strak onder de overzijde omdat daar hier en daar ook nog wat rietpluimpjes staan. Daar zal de vis vast zitten! Niet dus.
Hier kom je natuurlijk pas achter wanneer je het eerste half uur geen stootje krijgt, Gerard daarentegen had zijn eerste baksteen al binnen nog voor dat de wedstrijd begonnen was. Tijd is tijd dacht hij ook,maar niet wetende dat we moesten wachten op de lokale sleepdienst (Dick en zijn verse pK's).
Ook Aad op kop haalde af en toe een Bleitje, bliekje of Voorntje binnen, maar geen Brasems in zicht.
Marcel startte met de stok, maar blijkbaar was dat ook niet super, dus die wisselde veelvuldig van en naar de Feeder.
Zal het in het ontbreken van mestpier op het menu zijn dan?
Een vers blikje maïs opengetrokken en bam, direct een leuke Brasem aan de overzijde. Zal dit hem zijn?
Mooi niet dus, want dit is en was de enige Brasem die ik op wat voor een manier ook kon verleiden.
De tweede helft toch maar de stok gepakt, omdat ondanks de weersvoorspelling half Nederland zijn bootje moest uitproberen. Omdat het ook spitsuur was op de pont, bleven die ho......'s dus heerlijk voor je snufferd liggen tot ze verder konden dobberen. De stok ging met beter af dan de Feeder, maar de vis bleef klein van stuk. Jammer .
 

Waar is de vis?
Die is gevonden, niet aan de overzijde, niet op vaste stok afstand maar ouderwets in het midden.
Wie rekent daar nu op. De uitslag verklapt dit.
Alleen daar waar Bram het laatste uur niets meer ving, ging Ruud op inhaal race.
Op een naar zijn schatting 15 -20 meter wist hij de ene na de nadere Brasem te landen.
Het scheelde uiteindelijk maar 50 gram met Bram, anders had hij overall winnaar geweest.
De topstekken in de bocht bleken ook nu weer de beste.
Albert, Ron en Wim wisten dit om te zetten in een goed resultaat.
De rest maar gauw vergeten.