Ringvaart, dat is niet voor het eerst dat we daarin vissen. Nu de Federatie NWN de Visrechten beheerd is dit water voor de “eigen verenigingen” in ieder geval een stuk toegankelijker geworden. Absoluut geen slecht water, maar er wordt langzaam toch wel wat gemor hoorbaar. Vooral andere verenigingen klagen over de slechte vangsten in de Ringvaart en wordt er vooral naar de Aalscholver gewezen. Nu kom je deze K…. vogel dan ook bijna overal tegen en valt het mij mee dat deze zwarte piraten mijn tuinvijvertje nog niet leeg gevreten hebben. Maar of de visstand nu werkelijk zoveel terug is gelopen is toch maar de vraag. Ik wil graag even mee terugnemen naar het tijdperk voor de introductie van de Picker & Feeder toen vissen nog een dobber sport was. In die tijd waren vangsten van rond de 4 tot 5 kilo top. De laatste jaren zelfs uitschieters behoudens dan die paar weken in het voorjaar waarbij de vis helemaal los (lees knettergek) was.
Zelfs na de introductie van de Picker / Feeder waren de vangsten minder dan nu. Blader op onze site maar eens terug naar het jaar 2000. De meeste Ringvaart wedstrijden werden toen ook al bij Lijnden gevist. Vangsten van 500 gram tot maximaal 7 kilo is blijkbaar toch heel gewoon. Ook wanneer je kijkt naar de totaalvangst van de winnaars dan is het nog niet zo heel lang dat we ruim boven de 100 kilo zitten.

In het jaar 2006 was 124 kg een absoluut hoogte record welke in 2007 met 121 kg werd benaderd. Nu anno 2008 staan we al op bijna 122 kg met nog 3 wedstrijden te gaan. Wanneer we doorvissen zoals we tot nu toe hebben gedaan gaan er zelfs 6 man over de 100kg grens heen. Dus om nu te zeggen dat het met de visstand beroerd gesteld is, weet ik zo net nog niet. Ik kan namelijk ook niet geloven dat wij zo geweldig beter zijn gaan vissen. Zelf train ik bijna nooit meer. Datzelfde geldt ook voor Fred, Albert, Ruud en Ron. Ik weet dat Bram en Dick wel iedere week een extra vissessie hebben, maar dat zijn dan ook de enigen. Kortom, er valt nog voldoende vis te vangen maar worden het aantal plaatsen waarop je een fatsoenlijk visje kan vangen wel minder. De vis raakt blijkbaar (logisch toch) ook gewend aan de Feeder en zijn typische aasaanbieding en zal er meer en meer dressuur optreden. Tip van de dag; pak eens wat vaker de vaste stok. De vis zoit overal en geloof me, met de Vaste Stok heb je veel meer mogelijkheden dan met een Feeder. Tussen water en wind vissen, het liften van het aas, heen en weer slepen. Heel licht vissen en een uistekende beetregistratie met jawel, de oeroude dobber.
De wedstrijd van zaterdag 20 september.
De rit naar de Ringvaart was er een om n te onthouden. Zelf voorop in de colonne helmaal in de bonen, richting Alkmaar aan het sturen. Afslag Badhoevedorp dus gemist en dat betekent omrijden. Dan maar via de N205 terug naar Halfweg / Zwanenburg en dan vervolgens richting Lijnden. Altijd heb ik 2xTom bij me, behalve natuurlijk vandaag.

Enfin, we zijn er gekomen en omdat het toch nog donker buiten was niet eens zo erg. 
13 vissers aan de waterkant. Niet overdreven veel, maar de top 10 was zo een beetje wel aanwezig. Met bevestigende uitzondering, Dick, die even andere dingen te doen had.
Hans was terug van zijn megaverbouwing en Nico van vakantie en verder het bekende koppel. De loting verliep verder soepeltjes en mocht ik het laatste nummertje uit de hoge hoed halen. Straat wel te verstaan en dat ook nog eens stroomafwaarts. De Ringvaart ging geweldig tekeer en het zware materieel moest er aan geloven. Een Heavy Feeder met een 100 grams korf voor de overzijde en een Medium Feeder met een 50 grams rivierkorf voor ergens in het midden. Ik zat nog even aan de Vaste Stok te denken in combinatie met een 12 grams vlagdobber, maar dat werd me voor de Ringvaart toch wel wat te gek. Achteraf maar weer een geluk, want de wedstrijd was koud begonnen toen de stroming wegviel en alle “zware” tuigen nutteloos waren geworden. Vliegensvlug ombouwen dan maar, wat het snelst ging met de Medium Feeder. Kwestie van een lichtere korf aanzetten en een dunnere onderlijn met een kleinere haak. Dit leek een succesvolle aanpassing waaruit vele aanbeten volgde, maar de vis liet zich zeker in het begin niet gemakkelijk haken. Bij gebrek aan omstanders mezelf maar een paar petsen verkocht om daarna opnieuw met onderlijn en haakmaat te gaan stoeien. Dit betaalt zich uit in het ook werkelijk vangen van deze Bleitjes. Geen grote gewichten maar wel vis. Aad naast me zat wel tegen de overzijde te vissen en had nog steeds niets gevangen. Ook wel wat leven gezien, maar dezelfde problemen om de vis werkelijk te haken. Kort voor de pauze kon ik mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen en heb de telefoon maar eens geraadpleegd. Een paar belletjes verder sloeg mijn lichte teneur over de kleine vis om in een positiever beleving. Naar zeggen, dat moet je wel altijd een beetje met een korrel zout nemen, werd er verderop in het parcours heel slecht gevangen. Vissers laten zeker tijdens de wedstrijd niet altijd het achterste van hun tong zien. Met tot dan toe een paar Bleien en een soort van Brasem, stond ik er niet heel slecht voor, maar om mijn staartplaats volledig te benutten moest ik niet alleen een 1 vissen maar natuurlijk ook voor wat kilo’s zorgen. Dit laatste moest dan maar in de tweede helft gebeuren. Aad naast mij ving een mooie platte, in zijn rug wel te verstaan, maar toch. Dit was voor mij een teken een nieuwe poging te wagen aan de overzijde. De eerste de beste worp (voerplek had ik tussen de vangsten door getracht te onderhouden) betekende direct een mooie Platte. Hierna ving ik er nog een stuk of wat af en toe afgewisseld met een mooie Voorn, een Blei, een Baars of Schele Pos. Dit feestje werd om onverklaarbare wijze verstoord en kon ik daar het laatste half uur geen visje van betekenis meer vangen. Even terug naar het midden leverde nog een bonus Brasem op ( dus toch) en verder bleef het rustig. Mijn buurman ving een echte POSTbaars als in familie van de Duif. Deze Baars was met een bek vol casters naar de volgende voerplek gezwommen, nam daar genoegen met een eenvoudige made, en liet zich daaraan vangen. Eenmaal op schoot kotste deze TNT-vis zich helemaal leeg, met als resultaat dat mijn buurman vanaf dat moment met casters kon vissen. Die had hij zelf blijkbaar niet bij zich. Hiermee ving hij nog enkele visjes maar ook voor hem geen supervangsten meer.
 

 

Dick Zandbergen is lid vanaf 21 mei 1975

Dat jaar viste hij zijn eerste en enige wedstrijd op centimeters.

Uitslag 15 november 1975 – 270cm

In 1976 viste Dick op 12 juni in de C-Klasse twee gewichten bij elkaar. 320 gram in wedstrijd 1 en 440 gram in wedstrijd 2.

Blijkbaar viste men toen twee wedstrijden op een dag!

In datzelfde jaar (1976) werd Bram Beij (E-Klasse) lid.

Theo van Toorenenburg viste toen in de E-Klasse en had 120 gram en 180 gram vis bij elkaar.
Aan het einde van dit seizoen was Theo 3^de in de E-klasse en promoveerde naar de C-Klasse.

Gerard Suykerland had zich voor alle wedstrijden afgemeld.

Bram startte pas op 4 september (1100 gram) en wist ondanks de late instap dat jaar toch de E-Klasse (6400 gram) te winnen en daarmee promotie naar de C-Klasse af te dwingen.

Dat jaar werd Dick tweede in het eindklassement van de C-Klasse.

Bram Beij viste op de eerste wedstrijd van 1977 (11 juni) 860 gram bij elkaar.
Toen was zijn maatje Dick net even gelukkiger met 1240 gram in het netje.

Zijn dit de oudste leden binnen de gelederen?

Nee hoor. Vanuit het huidige ledenbestand zijn Theo van Toorenenburg en Gerard Suykerland het langste lid.

Helaas gaan mijn historische files niet verder terug dan 1972, dus wat hun werkelijke aanmeldingsdata zijn blijft voor altijd een raadsel. 

Gert-Jan en Rene Vos komen al voor in de uitslagen van respectievelijk 1972 en 1973
R. Vos is dus niet in alle uitslagen Ruud Vos. Zijn broer Rene heeft blijkbaar ook nog binnen de club gevist.