Wedstrijdverslag 17:  1 november 2008
Noord-Hollandskanaal

Verslag wedstrijd 17    Noord-Hollandskanaal                                                                                                                       1 november 2008
De laatste wedstrijd slechts 6 dagen na de Kennemerland korpswedstrijd. Als dat maar goed gaat. Wanneer 200 man na afloop doodleuk hun voer en aas restanten in het water gooien en dan ook nog eens de temperatuur een aantal nachten onder de o°C grens zakt, kan je niets anders dan met samengeknepen billen aan zo een wedstrijd beginnen. Het zou wel eens een wedstrijd van de bonusvissen kunnen worden en met de tussenstand na wedstrijd 16 is werkelijk alles nog mogelijk.
De loting verliep zoals de meeste eigenlijk hoopten. De nummers 1 t/m 3 zaten in ieder geval in hetzelfde vak. Geen in de schoot geworpen punten dus, maar vissen voor de overwinning. Een tweede toeval wilde dat ik net naast mijn plek zat die ik afgelopen zondag had bevist. Oké, ik had mijn buurman toen liggen, maar het verschil was maar 1 kilootje en maakte in die wedstrijd het verschil tussen nummer 5 en nummer 6 in het vak. Ik wist dus op welke afstand ik maar ook mijnbuurman had gevist. De plek waar ik had gezeten was nu niet in gebruik en Bram zat net aan de andere kant vanwaar in zondag had gezeten. Ook dat werd redelijk vis gevangen, maar in tegen stellen tot de eerder genoemde twee stuken nu niet strak aan de overzijde, maar juist een meter of 10 hiervandaan. Precies een van Bram zijn favoriete afstanden. Of het nu is dat hij iets wat moeite heeft met het halen van de overzijde of dat hij meer geloofd in vis op vaste stok afstand dan strak tegen de oever laat zich raden. De Ringvaart is immers al kraak helder en laat de vis zich niet meer onder de kant zien. Er is dus wat te zeggen voor zijn keuze. Het Noord-Hollandskanaal blijft wat langer troebel maar met de vorst zal ook daar de Brasem zijn heil elders kiezen. De diepe gaten van het Uitgeester- of Alkmaardermeer liggen daarbij meer voor de hand. De stroming voer ligt richting Den Helder en hier en daar was zowaar wat oppervlakte activiteit waar te nemen. Verder waren er de nodig Meerkoeten en Waterkippen actief met het opduiken van allerlei lekkers. Zou dat nog van zondag zijn?
Henk, Ron en Dick complementeerde het vak B waarbij Ron en Henk respectievelijk Kop en Staart mochten bezetten. Voor Henk dus stroomafwaarts een heel mooi nummer. In vak A hadden we een slaper (of verslaper, want we hadden niets van Aad gehoord) en mochten Fred en Peter Z. het van respectievelijk Kop en Staart proberen. Jawel 4 kop / staart plaatsen deze wedstrijd. Hier waren het Albert, Wim en Nico die het veld compleet maakten.
 

Rechts: De fotograaf was weer eens op pad.

De wedstrijd:
Om precies 08:00 uur klonk het aanvangssignaal. De korven vlogen massaal richting overzijde, maar je zag ook hier en daar grote ballen voer landen op 15-20 meter uit de kant. Had Johan Veen op die afstand een maand geleden niet een wedstrijd gewonnen. De spanning was voelbaar maar de vangst bleef uit. Heel af en toe een heel zielig tikje, maar niets  van die aanbeten die we afgelopen zondag hier hadden gezien. Het duurde dan ook een uur eer de eerste wandelaars gespot werden. De foto's laten zien dat ook de fotograaf er even niet meer in geloofde. Het toeval wilde echter wel dat bij terugkomst na een uitgebreide fotosessie er wel een "wandelvoorn" kon worden binnen gehaald. Ik was tenminste van de nul af. De GSM in de auto ging een paar keer af, maar ik had geen zin om die op te nemen. Ik had nu vis gevonden en Voorn zwemt zelfde alleen. Dat gebel is trouwens bijna per definitie een teken dat er geen bal gevangen wordt. Dick kwam langslopen waarbij ij wist te vertellen dat hij een Blei had gehaakt en gevangen en bij zijn terugwandeling hoorde ik dat Bram nog zonder vis zat. Ruud was ook met regelmaat aan de wandel en zat met twee Schele Possen en een Blei. Henk was de spekkoper van de eerste helft, want hij had al enkele heuse Brasems gevangen als ook wat Voorn en Baars. In de pauze kwam Ron met het bericht dat ook hij was blijven steken op wat klein grut.
Even gauw hoofdrekenen: Henk een 1, Ruud een 2, Ron een 3, Peter en Dick strijdend om de 4 en Bram een 6 of meer afhankelijk van de vangsten in het A-vak. Nu bracht de telefoon wel uitkomst. Fred 6 Voorns, Albert niets, Nico wat klein spul, Wim nog niks en Peter Z. met jawel Brasem. Hier was de punten verdeling dus Peter Z. en Fred op 1 & 2, Nico 3 en Wim, Albert en Bram dus allemaal een 6.

De tweede helft moest dus beter. Ruud was nog steeds veelvuldig aan de wandel als ook Dick. Al snel ving ik na de pauze 2 mooie Voorns en een Blei. Dat ging dus aardig richting de kilo of misschien wel anderhalf. Wintervoorns blijven lastig te schatten wanneer je een heel seizoen Brasem hebt gevangen. Ruud kwam weer eens polshoogte nemen. Bij het horen dat ik mogelijk wel een kilo vis had, was zijn tover Blei ineens aangekomen van eerst zo een 350 gram na nu toch wel tegen de kilo. Wat zou hij nog meer aan informatie achterhouden. De foto met die bekende grijns van oor tot oor verraad mogelijk wel het een en ander.  Een half uur voor tijd zag ik weer een hele licht beweging op mijn top en sloeg voorzichtig aan. Het gestomp aan de ander kant van de lijn verrade een heuse Brasem. Voorzicht werd deze vis binnengehaald en geland. Om mij heen kijkend en nog immer geen vreugde kreetjes gehoord en ook geen kromme hengels waargenomen. Oké, ik had Bram een keer een Voorn zien scheppen, maar 1 Voorn maakt nog geen winnaar. 12:15 uur einde wedstrijd. Opruimen en dan maar in vak-A beginnen met wegen om de spanning erin te houden.
Onderwijl ga je toch weer een beetje rekenen. Henk een 1, zelf mogelijk een 2, Ron of Ruud gaan voor de 3 en 4, Dick en Bram strijdend om nummer 5 en 6. Even doorrekenen en denkende dat het misschien toch wel goed zou komen. Bram stond immers maar 1 punt voor en Ruud gelijk. Met zo een uitslag zou Bram ineens 2 of meer punten achter liggen tenzij dit een afschrijver werd en hij een 3 of 4 punten wedstrijd terugkrijgt. Ruud misschien 1 of 2 puntjes meer zou ook voldoende zijn, maar bij Ruud weet je het nooit. Hij jokt altijd wanneer het om een geschatte tussenstand gaat en lijkt daarin van Duitse mentaliteit. Je hebt pas van hem gewonnen als de wedstrijd is afgeblazen de de weging heeft aangetoond dat er een positief verschil is.
De weging:
Vak A begint bij Fred en met een brede lach kwam hij tot 11 vissen. Samen goed voor ruim 3100 gram.
Naast hem Wim die niet verder kwam dan 500 gram. Albert had toch nog wat visjes weten te vangen en kwam tot net boven de 1200 gram. Een slaper en dan Nico die met 1400 gram net weer een puntje van Albert afsnoepte.
Peter Z. maakte met 3225 gram het veld compleet en pakte hiermee maar weer eens een 1. Mocht de pret niet drukken, want je wint hiermee toch nog net een plekkie in het klassement.
In van B was Ron de eerste aan de beurt. Ik had tijdens de wandeling al van hem vernomen dat hij in het laatste uur op zijn Johans toch nog twee mooie Brasems had weten te verschalken. Hoeft geen probleem te zijn, zolang Ruud maar op de ene kilo was blijven zitten. Dan zou ik 3 punten hebben, Ruud 4 en Bram en Dick 5 en 6.
Bij Bram aangekomen bleef de weegschaal inderdaad op een wat teleurstellende 450gram hangen. Het halve seizoen aan de leiding gaan en dan zo een finish!
Zelf kwam ik tot een verwachte 2650 gram en was het wachten op het net van Ruud.
Dick had na die ene Blei niets meer kunnen vangen en werd met 350 gram hekkensluiter van vak B.
Toen Ruud, hij had nog even gauw (notabene op mijn advies strak tegen de overzijde) nog even drie mooie Brasems bijgevangen. De weegschaal gaf een medogenloze 4500 gram aan. Een hele mooie en wel verdiende 1 dus. De beste moet nu eenmaal winnen. Hulde. Bram zijn 5de stek bleek inderdaad een van zijn vier slechtste resultaten. De winst was niet heel groot, maar slechts 1 punt minder (een 4) en dus genoeg om zijn punt voorsprong in het eindklassement op mij te behouden. Een geluk en troostprijs voor hem is dat hij wel zowel het A-klassement op gewicht als het senioren klassement op punten heeft gewonnen. Een schrale troost maar beter iets dan niets. Wim houd de leiding in de B-klasse en Fred met een Brasem van 56 cm de Jan Vos Bokaal. Het triootje Fred, Bram en Wim waren al min of meer kampioen. De ruim 25 kilo voorsprong was niet meer in te halen.

De Kampioen is bekend. RUUD VOS.
Runners up zijn BRAM BEIJ en PETER DEKKER


Met vriendelijke visgroet en tot de prijsuitreiking over xx dagen in de kantine van de STV. 
Tot dan!

Peter 

Slechts 23,9 vis met 11 vissers.
Maar 2170 gr gemiddeld valt voor het Noord-Hollandskanaal wel heel erg tegen.
 

Vooral Voorn, Brasem met een paar Baarzen en Possen (Schele wel te verstaan).

SHV Vraagjes en weetjes!

Het natuurlijk niet voor het eerst is dat Ruud Clubkampioen wordt. Wie weet hoe vaak?
Het is al weer de 9de keer. Ook een nieuw record.
Peter heeft dit 7 keer gedaan en ene heer F. Smit 6 keer.
Fred toch ook al 5 keer en Bram slechts 1 keer (1980).

In de top 3 heeft Bram hier al 12x ingestaan net als Ruud. Fred 8x net als Meindert Braam† en F. Smit.
De huidige voorzitter lijkt hierin koploper met 13 top 3 klasseringen.
Ook geen verkeerde prestatie gezien het feit dat hij niet heel veel langer (1991) actief lid van de SHV is.
* De uitslagen van 1984 zijn nooit teruggevonden. Het zou kunnen dat Bram Beij in dit jaar ook een top 3 klassering heeft gehaald.

Wanneer we in dit tempo doorgaan zitten we binnenkort allemaal in het senioren klassement.
Misschien moeten we de leeftijdgrens maar eens optrekken van 50 naar 55 jaar!

Verslag van de winnaar:
 

Een onverwacht einde.

Zaterdag 1 november was het dan zo ver. De laatste allesbeslissende wedstrijd in het Noordhollandskanaal.

De kanshebbers in een vak. Bram op 8, Peter op 9 en ik zei de gek op 11.

Na mijn dramatische zondag de week ervoor had ik er weinig hoop op. Maar ja het blijft vissen. De informatie die ik die zondag van Peet had gekregen was ik niet vergeten. Peet zei: strak tegen de overkant. Zo strak, dat wanneer je onderlijn te lang is je aan het riet blijft hangen. Zo gezegd zo gedaan. Maar als je begint te voeren en je gooit meteen een pruik dan word je daar niet vrolijk van. Ik had ook nog een andere feeder klaar. Alleen dat was met de wind geen succes, dan lag mijn korf weer te ver naar links en dan weer te ver naar rechts. Niet om vrolijk van te worden. Dus ik besloot toch mijn zware feeder weer klaar te maken. Ik had inmiddels al een klein baarsje gevangen. Opnieuw ingegooid, een meter of 5 naast mijn voerplek. Ik dacht: ik vind het goed zo. Toen ik mijn spoel aan het veranderen was zag in mijn ooghoek dat mijn top stond te stuiteren, dit leverde een mooie brasem op. Daarna nog twee baarsjes.

Pauze!

Gelukkig hoorde ik dat de vangsten niet bijzonder waren. Dan hou je toch nog hoop. Zeker als de concurrentie geen of slechts een vis hadden. Na de pauze gooide ik in en had binnen 5 minuten mijn tweede brasem en meteen met mijn volgende ingooi mijn derde. Dan denk je: ze liggen er op maar niets was minder waar. Nog 3 baarsjes en een platte. En na de toeter maar afwachten.  Spullen opruimen en dan maar op de weeg ploeg wachten. Om het spannend te houden werd er aan de andere kant begonnen met wegen. Toen ze aan ons vak begonnen ben ik mee gaan lopen. En maar hopen. Ron had vis. Bram haast niets. Peet minder dan Ron. Ik dacht nu kan het niet meer mis. Henk op staart meer dan Ron en Peet. Toen was ik gelukkig met 4500 gram.

Niet verwacht maar toch gekregen. Zo zie je maar de ene dag is de andere niet.

GROETJES VAN DE KAMPIOEN