De wedstrijd:
Niet weer dezelfde vaart toch, ja zeker, voor de vierde keer dit jaar (bijna 50%) van de wedstrijden tot nu toe, zitten we op hetzelfde parcours. Drie keer voor de competitie (achter elkaar) en een keer het Kampioenschap van Teylingen. Een beetje teveel van het goede hoor ik zo om mij heen. Zelf heb ik een beetje hetzelfde gevoel. Ook al wordt er hier gemiddeld een leuk visje gevangen, het zit weinig verassend element in.
Na de loting kan je al bijna opschrijven wie gaat winnen en waar de winnaar vandaan komt. Vandaag waren het naast de kop (Rene) en staart (Fred) plekken ook Ruud (2) en de nummers 16 (Piet), 17 (Nico), 18 (Albert) en 19 (Aad). Een speciale aantekening bij stek 16 omdat daar dan wel met de vaste stok gevist moet worden. Heb op die stek al menig maal een beste score (14 kilo bij het Kampioenschap van Teylingen) gehaald met de stok.  In bovenstaande wetenschap is het dan ook des te knapper dat Koos en Bram goed wisten te vangen. Ruud liet het vandaag liggen en ik kon daar zelf helaas niet van profiteren. Normaal zou ik nog net in hetzelfde vak als Ruud gezeten hebben, maar meet een missende visser deze morgen is het parcours met 2 stekken ingekort tot 20 nummers waardoor stek 11 net in vak 2 viel. Mijn pech dus en Ruud zijn geluk. Scheelt mij 2 punten (meer)en Ruud 1 punt (minder).
Ik heb alleen Gerard met de stok  in de weer gezien (foto) en verders was het Feeders en Pickers wat de klok sloeg, of beter nog een Feeder (overkant) en een Picker (15-20 meter). Verder weinig bijzonders in of op het water. Een plezierjacht(en) en veel ruzie zoekende waterkippen, futen en hoentjes.

De stern was in de lucht goed vertegenwoordigd en deze sierlijke vogel wist op elegant wijze de drijvende casters van het wateroppervlak te pikken. Op de lage nummer was het weer palingtijd, leuk dus om te zien dat de beroepsvisser zijn fuik juist aan de andere kant van het gamaal had staan. Daar hebben we het hele seizoen nog geen paling gevangen. Kan natuurlijk ook juist door de fuik komen, dat alle paling daar dus al in is afgevangen.
Geen stroming en heel zuinige aanbeten. Zelf heb ik de tweede helft misschien wel 50 keer misgeslagen. Niets hielp, kleine haken grote haken, weinig aas veel aas. Weet nu nog niet wat daar onderwater gaande was,maar heb het laatste uur geen vis(je) meer gevangen.
Domme blondjes: Rond een uur of tien reed er een auto langs  het parcours die bij ieder visser stopte. Ga je je toch afvragen wat daar gaande is; iets kopen, verkopen, verhuren, vragen? Ook bij mij stopte deze passant en bleek het een blonde dame te zijn. Bent u hier in de buurt bekend, vroeg ze. Ik zoek het Holiday Inn hotel Lijnden. Wist niet dat ze daar kamers per uur verhuurde dacht ik nog. Hotel in het  gehucht Lijnden, ze zal toch niet Leiden bedoelen. Gelukkig heb ik mij van de domme gehouden (ben ook blond) en wenste haar sterkte. Gelukkig voor haar bestaat er wel degelijk een Holiday Inn hotel in Lijnden alleen kan je daar niet komen door langs het water te rijden. Je moet de weg hebben die over het water gaat en waarbij de enige afslag naar die weg op de rotonde afslag A9 zit.  Ben benieuwd of ze het ooit gevonden heeft.

De weging:
De weging op nummer 1 begonnen, Fred moest immers naar het afzwemmen van zijn dochtertje en verliet de wedstrijd een half uurtje voor tijd. Rene zette direct de toon met precies 7 kilo. Ruud kon hier alleen maar jaloers op zijn. Nico had nog zicht op een beste vangst maar had een probleem met zijn onderlijnen. Zelf geknoopt maar toch steeds een losschietende haak. Hij had hiermee diverse mooie brasems verspeelt. Misschien het bledje te scherp of de knoop niet goed nat gemaakt bij het aantrekken. Henk had weer eens last van een locale paling plaag. Alle exemplaren opgeteld bij zijn witvis vangst had hem de winst in dit vak opgeleverd. Vanaf dat punt liepen de vangsten gemiddeld alleen maar af met een dieptepunt rond de stekken 8 (Joop) en 9 (Gerard).
Bram was hekkensluiter van dit vak en viste een mooie tweede plaats. Zelf op 11 en al wetende dat het een moeilijk verhaal zou worden. Ron (13) had veel meer vis en dan al die goede nummers nog. Bij Piet aangekomen kreeg ik nog even hoop op een redelijke uitslag. Met slechts 3,5 kilo op deze wereld stek maakte ik een klein kansje een punt op Ruud in te lopen. Na Aad en Nico was het echter gebeurd en bij Albert aangekomen wist ik zeker dat Ruud ondanks zijn viertje weer verder om mij was uitgelopen.
Peter Zoet werd er door Ron op attent gemaakt dat hij wel heel traag voer had.
Albert viste nu ruim 10 kilo op de stek waar hij 11 dagen geleden geen visje kon vangen. Daarbij had hij naar eigen idee ook nog eens tot twee keer toe een karper gehaakt, maar kon deze krachtpatsers niet binnenbrengen.

Last but not least het Fred, de reeds verdwenen visser. Ruim 13 kilo bracht hem soeverein aan de leiding. Ben benieuwd naar zijn verhaal.