Wedstrijdgegevens 2009

Ja, als je dan een keertje een echte 1 vist, dan maak je géén verslag van 5 regels! Heb moeten graven in m'n geheugen wanneer dit feit voor het laatst gebeurd is.

Veel te lang geleden in elk geval. Van Bram hoefden we niet persé te gaan vissen zo nodig.

Met het vooruitzicht dat we zondagmorgen om 5 uur naar Denemarken wilden vertrekken om daar een week te gaan vissen,

vond hij het wel een beetje te veel van het goede. Maar een maat laat z'n maat niet in de steek.

Ik kon nog wel wat puntjes gebruiken (zo min mogelijk uiteraard) met de grote wedstrijd van Kennemerland in oktober in gedachten.

De waarheid gebied mij te zeggen dat na 5 wedstrijden de moed mij een beetje in de schoenen zonk, en met het idee liep om de hele vistroep te verkopen.
Niets lukte, verkeerde stek op het verkeerde moment, te veel materiaalpech tijdens de wedstrijd enz.

Bram zegt dan altijd: komt goed..... je bent vanzelf een keertje aan de beurt! NU DUS!!!!!

De wedstrijd : met loten nr. 13 (altijd prettig) midden in het parcours.
Door toeval zaten we niet op onze vertrouwde stek links van het gemaal, daar zat al een vereniging, maar iedereen rechts daarvan. Misschien, of mede daardoor dat we een lekkere, ruime plek hadden.

Ik denk dat de meesten van ons de gewoonte hebben om het voer aan te maken, al dan niet de avond van te voren of aan de waterkant.

Je maakt het dan zo dat het voor je gevoel lekker met je duim in een korfje is te stoppen.

Bij mij slaat vaak de twijfel toe als ik om me heen vis zie scheppen en ik nog op de eerste aanbeet zit te wachten.

Of na een paar visjes niets meer zie, terwijl ik net dacht van: nou dat gaat goed.

Ik had nu besloten om het eens anders te doen. Ik zou het eerst bevochtigen, tegen droog aan, dan peilen, en aan de hand daarvan het verder nat maken.

De achterliggende gedachte: bij 4 meter diep het voer in de korf te droog, ik zou nooit vis op m'n stek kunnen houden. Eer de korf op de bodem ligt, is het voer eruit.
Te nat en stijf in de korf : de vissen azen op je korf waardoor je dus misleidende aanbeten krijgt.

Pakken ze de beaasde haak en je slaat aan, ja, eer de vis bij de kant is, is je korf wel leeg, maar de kans dat je een voerspoor van een meter of 10a15 naar je toetrekt is groot.
Gevolg dat je dus zo ook géén plek opbouwd.

Aldus eerst gepeild en toen voer verder aan gemaakt wat resulteerde in het behaalde resultaat, ruim 13 kilo!

De één zal zeggen: ja , dat had ik je van te voren kunnen vertellen, de ander heeft nooit ergens last van etc.

Een gegeven is dat ik tot de laatste minuut leven heb gehad.

De eerste korf leverde direct een gevecht met een karper op die een minuut over m'n plek heeft gevochten. Het gevolg: onderlijn weg,

Al met al, m'n doelstelling gehaald : een goede generale voor Denemarken

Bram en ik gaan een heerlijke week Denemarken tegemoet, en we zien jullie de volgende wedstrijd in het N.H.kanaal.

Van mij nog een klein stukje omwille van de bijzonderheden deze wedstrijd.
Het tijdstip van vertrek wekte nogal wat verbazing. 05:45 uur in deze tijd van het jaar!
Sorry hoor,...... ik ging er nog steeds vanuit dat we rond 07:00 uur willen starten met vissen. Dat vraagt soms een beetje aanpassing.
Achteraf kwam deze vergissing heel goed uit. Het parcours welke wij voor ogen hadden bleek niet het parcours welke op de vergunning stond. Juiste water, verkeerde segment.
Een andere vereniging kwam namelijk direct na onze baanuitzetter zelf ook een baan uitzetten. Dit leidde tot enige discussie en na vergelijk van de wedstrijdaanvragen werd al snel duidelijk waar de fout zat, bij ons dus. We moesten ons parcours dus een paar kilometer opschuiven. Werk aan de winkel voor onze baanuitzetters en hulde voor de leden die al vroeg aan de waterkant waren en hierbij hielpen. De loting werd dus een klein kwartiertje uitgesteld en kon de wedstrijd om07:15 uur beginnen.
Ook wel aardig om eens een keer op een ander parcours te vissen. Persoonlijk was ik dat stuk wel een keertje zat (kan ook aan de slechte loting gelegen hebben).
Nu over de loting niets te mopperen en snel opbouwen maar.

Een probleem ontstond toen ik mijn bewaarnet te water wilde laten.
Geen water !!!!!!!!!!!!!!!
Je kan het gevolg hiervan nog net zien. Een mooie platte ligt gedwongen op zijn zij te wachten tot het vloed wordt. Niet dus.
Noodgedwongen dus maar een tweede net opgehangen een 10 meter verderop tussen de boten waar nog wel een beetje water stond. Werkt niet echt lekker kan ik jullie verzekeren om steeds weer met een netje met 2 - 3 vissen te wandelen en je net dan met plons weer opnieuw in het ondiepe werpen. Zeker wanneer je bedenkt dat ik nota bene met de vaste stok zat te vissen.
Al dat geklooi koste me dan ook een deel, want even niet opletten en de bussen niet voldoende in elkaar geschoven gaf bij een volgende prachtige aanbeet een luidde knal. De bus brak verder af en dat werd nog even spannend of ik nog wel verder kon vissen. Heel voorzichtig de delen verder in elkaar geschoven mij realiserende dat er nu 8,5 meter stok aan slechts en randje van 3 cm hing.

Heel voorzichtig aanslaan dus en hopen dat ik niet net als vrijdag een Snoekbaars van bijna 3 kilo aan de haak zou slaan. Een gelukkige vangst aan de vaste stok die mij de overwinning "Kampioenschap van de Oranje Vereniging" van vrijdag opleverde. Gelukkig heeft de stok het verder gered (geen wind op de hengel) en kon ik deze zaterdagavond op zijn Teunissen maken. Zondag hadden we immers weer een wedstrijd.

Zondag een geslaagde missie tijden de grote koppelwedstrijd van de Vrije Visser.
Een gelukkige loting maakte dat we op hetzelfde parcours als oorspronkelijk gedacht uitkwamen.
Met de wetenschap dat je daar toch zo een 13 kilo Brasem in 4 uur vissen uit moet kunnen slepen maakt een eenvoudig rekensommetje dat dit voor twee personen in 5 uur vissen rond de 32-33 kilo (2 x 13 = 26 * 5 : 4) uitmoet kunnen komen.
Dat we op slecht op 21 kilo nogwat uitkwamen was dan ook wel een beetje teleurstellend,maar neem je in ogenschouw dat hier maar twee echte Brasems tussen zaten geeft wel aan hoeveel stuks (70-80) we hier hadden. Het merendeel was Blei en Baars met een paar mooie Voorns en een echte Pos. Aan het einde van de dag bleek dit toch nog goed voor een tweede plaats. De winnaars zaten 12 nummers westelijker op een stek die in de competitie steevast wordt overgeslagen.
Daar deed de Brasem het blijkbaar nog wel. Met 31 kilo hadden ze ons ruim verslagen.
Maar gelukkig heeft mijn vaste stok ook deze sessie met glans overleefd. Met de wind er pal op gaf deze nu verder geen krimp.