Verslag wedstrijd 6                                                                                                                                                                                                                                 12 juni 2010

Niet gewonnen dus slechts een kleine bijdrage van mijn kant. 26 nummers uitgezet omdat er 25 deelnemers verwacht werden. Helaas werden het er 24 maar wel ee geweldige opkomst. Een moeilijk parcours voor de wedstrijdcommissie. Veel geparkeerde auto's, steigers met rechten en soms veel (te veel) stenen langs de waterlijn om boten te weerhouden aan te leggen en vissers te verhinderen hier lekker te kunnen vissen of althans een bewaarnet fatsoenlijk kwijt te kunnen. Hierdoor ook een lang parcours waarvoor dank aan de wedstrijdcommissarissen die dit bijna 2 kilometer lange parcours twee keer voor de wedstrijd en 1,5 keer na de wedstrijd wandelend hebben moeten afleggen. Een klein schoonheidsfoutje in het parcours geslopen waar Aad ons op opmerkzaam maakte. Omdat er met minder deelnemers besloten werd uit ieder vak een moeilijk nummer als slaper aan te wijzen gebeurde het dat er achteraf erg veel (te veel) ruimte ontstond tussen de nummers 8 en 10. Dit hadden dus eigenlijk kop / staart nummers moeten zijn.
We kunnen dit nu niet meer terug draaien maar zullen hier een volgende rit proberen rekening mee te houden.

Een wedstrijd met grote grillen. Bij aanvang 07:00 uur, stond het water stil. Omdat er ook weinig wind was leek dit de uitgelezen mogelijkheid om nu ook de vaste stok weer eens bij te pakken. Een 0.5 grams dobbertje moest de truc doen. Daarnaast natuurlijk ook een Picker en en Feeder (zwaar) klaarstaan voor het geval deze bak met water toch ineens weer ging stromen. Een paar compacte ballen gevoerd op vaste stok afstand, vervolgens de korte picker plek van voer voorzien en als laatste de overzijde. Eerst de kort picker maar even proberen om vooral de vaste stok plek nog even rust te gunnen. Wel af en toe een klein balletje met de hand bijvoeren en fingers crossed.
Na 15 minuten (dat is dus 20-25 minuten in de wedstrijd) na nul aanbeten toch de vaste stok maar ter hand genomen. Op deze afstand , zowel deze als de overzijde, was enige visactiviteit aan het oppervlakte te bespeuren. Een beetje zelf heen en weer slepen waarop een mooie opsteken plaatsvond. Een korte aanslag en het elastiek schoot uit de top. Het stompen op de hengel verraden een mooie brasem. Gaaf!!!!!!
Snel opnieuw beazen en hopen dat er een hele school van die dames op me lagen te wachten. Vrij snel verdween de dobber weer onder water en was het dit keer een bliek. Ook leuk!!! Met deze wetenschap snel even in de foedraal duiken om de werpstok op te snorren. Eenmaal weer op de kanis een dobber die plots helemaal rechts van de hengel schuin in half uit het water stak. Weer vis dacht nog maar niet dus. Was die bak water toch lelijk gaan stromen. Een verandering van tactiek werd dus vereist en moest de stok aan de kant om de zware feeder maar tegen de overzijde te parkeren. Omdat ik hier niet direct vis verwachte en mijnhoop had gezet op de vaste stok deze onderwijl maar omgebouwd naar een 4 grams vlagdobber. Hier werd mij niet veel tijd voor gegund omdat de top van mijn feeder stond te dansen. Dikke platte was het resultaat. Mij niet uit het veld laten slaan toch na het opnieuw inwerpen verder met de ombouw van de stok. Peilen (meten) aan de had van het 0.5 grams tuigje wat deels lukte. De vlagdobber was gereed voor actie echter het lichte tuig nu volledig in de knoop. Nog even een dikke dame landen met de feeder en daarna toch even voorzichtig proberen of de vis ook nog op stok afstand lag.
Deze moed werd beloond met opnieuw een mooi dame en had ik het geweldig naar mijn zin. De mooie stroming duurde echter niet lang en na een klein half uurtje genieten was het afgelopen met deze pret. Dan toch maar weer naar de overzijde en nu dan wel met de hengel weer laag bij de grond. Dit wilde aanvankelijk geen vis opleveren. Een nieuw tuig of de oude herstellen. Stom genoeg voor de laatste optie gekozen wat maakte dat ik niet scherp op de feeder was. Na wat tobben en inschatten hoeveel lood een nieuw onderlijntje aanknopen en peilen nadat de feeder uit het water was gehaald. De vis was echter weg en was dit verloren tijd. De feeder weer in stelling gebracht en wonder boven wonder leverde dit toch weer redelijk snel vis op. Een aantal mooie platten konden geland worden maar er werden er ook een paar verspeeld.

Toen het weer rustiger werd dacht ik toch nog even snel wat foto's te moeten schieten. Stom ( had ik dan niets van de eerste wedstrijd geleerd), want bij terugkomst lag mijn lijn met korf zo een beetje bij mijn buurman. De vis zat er nog aan maar hoe deze gehaakt was? Langzaam maar zeker kwam de vis onder de kant en liet zich vlak voor mijn schepnet aan de oppervlakte zien. De grootste dame van deze ochtend. Nog iets verder rekken met de steel en de dame in een laatste wanhoopspoging van de dame. Met een dubbele lutz, rietberger of hoe die moeilijke pirouetten ook mogen heten, schoot deze dame los en was het gebeurd met de vangsten. Het laatste uur van alles geprobeerd maar geen aanbeet meer kunnen ontdekken. Helaas. Wel nog even een lang leefnet te voorschijn gehaald omdat de vis die ik had gevangen het moeilijk kreeg. De ringen lagen half boven water en met stilstaand water de verversinggraad blijkbaar te laag. Een extra lang leefnet bracht de laatste drie ringen in dieper water wat de vis voldoende vrijheid en daarmee nieuwe energie gaf. Het steknummer13 (letterlijk midden in het parcours) gaf dus de bij dit nummer behorende ellende en had ik slechte hoop op een goede afloop.
Bij het opruimen kwam een opgewonden BOA ons bezoeken. Die had zijn frustraties al staan uiten bij Leo onder de mededeling dat wij hier illegaal zaten en allemaal een bon van € 80,- tegemoet konden zien. Leo, niet echt onder de indruk, (die kent ons als vereniging en weet dat wij in de regel onze zaakje goed voor elkaar hebben) verwees dit heerschap door naar mij. Ik kon de goede beste man ook niet helpen en begreep ook niet goed waar hij nu heen wilde. De vissers even verderop hadden zich beklaagd dat wij op hun wedstrijdparcours zouden zitten. Ik heb hem verteld dat ik zeker wist dat dit niet zo was maar hij voor de schriftelijke bevestiging zich bij Fred moest melden.
Nou,..... dat ging hij dan wel even doen.
Vreemde manier van controleren, uitgaan van een idee dat we sowieso fout zitten. Ik heb iets heel andere geleerd tijdens de cursus vis(pas)controleur waaraan ook diverse Boa's hebben deelgenomen. Fred heeft de man de juiste papieren getoond waarbij deze eindelijk een beetje inbond. Hij zou met de zojuist opgedane kennis verderop dan wel weer verhaal gaan halen. Blijkbaar zaten die dan helemaal verkeerd en konden zijn een bon van € 80,- p.p. verwachten. Op zijn weg terug heeft deze BOA nog wel even zijn verontschuldigingen bij Leo aangeboden, zelf was ik al wandelen onderweg naar Fred om de weging te gaan verrichten. Voor ons dus geen probleem maar wel onderschreven dat we altijd een wedstrijdvergunning voor het juiste stuk parcours moeten hebben. Iets wat niet altijd ven leuk gevonden wordt wanneer de weersomstandigheden voor het verkregen wedstrijdparcours niet ideaal is. Wel goed dat er eindelijk ook eens wedstrijden gecontroleerd worden. Dit hadden ze al jaren eerder moeten doen toen wij nog het gevoel hadden dat we de enige vereniging waren die zich netjes aan de regels hielden. Na afloop (uurtje later) nog even langs het "andere" parcours gereden om te zien hoe verder deze opgewonden BOA was met het uitschrijven van zijn bonnen. In geen velden of wegen meer te bekennen. Ben benieuwd hoe dat daar nu afgelopen is.

Groetjes, Peter. 

Verslag van de winnaar

Sorry dat het zo lang duurde, maar dat heb je wel eens.

Gezien de vorige wedstrijd had ik er wel zin in, maar als je dan op je plaats komt tegenover een woonboot ( dus geen riet) dan valt het toch tegen. Maar ja, ik maakte twee plekken. Één een meter voor de woonboot, de ander op ongeveer 17 meter.

De toeter ging, we mochten beginnen. Voeren kort met de hand en daarna ver. Daarna wachten op je eerste aanbeet. Dat duurde even. Toch vis, een baarsje en daarna een bliek aan de overkant. Maar toen ging het stromen en ving ik een 7-en tal brasems op rij!!!!

Pauze.

Jammer als je de vis op je plek hebt. Maar het is niet anders.

De berichten over de vangsten waren niet zo goed. Fred naast mij kon ze niet vangen. Slechts een paar visjes. De tweede helft begon. Niet zo veel vis meer.

(stroom weg) Maar met een beetje wisselen (kort dan weer lang) bleef ik toch een visje vangen. Zie het eindresultaat.

Groetjes Ruud

Vriendelijke visgroeten van Peter