Verslag wedstrijd 7                                                                                                                                                                                                                                 15 juni 2010

De eerste winteravond wedstrijd, althans, zo voelde het voor een aantal deelnemers. De wind vol in het gelaat kracht 4-5 bij een heerlijke zomeravond temperatuur van 13°C.
Soms verwens je deze wedstrijden daar waar we natuurlijk ook prachtige avonden hebben gehad. 14 dagen terug was wat dat betreft een veel mooier voorbeeld. Misschien volgend jaar de avondwedstrijden maar wat later (na de langste dag) plannen. Voor de vangsten zal het allemaal niet heel veel uitmaken.

Zelf slecht voorbereid aan de waterkant gekomen. Mijn hengels waren nog opgetuigd van de vorige wedstrijd (stroming) wat inhield, dikke toppen en zware korven. Ook niet de tijd genomen om dit te herstellen omdat de laatste keer dat we hier op een dinsdagavond viste de stroming krachtig en aanhoudend was. Dat zou dus nog kunnen komen. Daarbij in de haast mijn casters vergeten (die liggen nu nog in de koelkast te stinken) en vergeten mijn geplunderde voorraad onderlijnen aan te vullen.
Om 18:00 uur de loting op een parcours waarin 2 slapers (5 en 24) met 22 deelnemers. Allen vol goede moed gehuld in zomerkleding. Sommige hadden niet eens een jas bij zich!
18:45 uur het start signaal en de korven vlogen weer in het rond. Vanwege de sterke wind (tegen bij de hoge nummers en van opzij in de lagere regionen) maakte de meeste twee voerplekken. Een tussen de 15-20 meter en een aan de overzijde. De nummers 1 t/m 5 hadden er zin in want slechts 14 dagen geleden ving de winnaar op dat stuk van het parcours nog 25 kilo. Na een half uurtje vissen zag je de koppies al gaan hangen. Geen stroming en slechts sporadisch azende vis. Je moest dus werkelijk heel licht en actief vissen om deze tot ween aanbeet te verleiden. Zelf lukt me zelfs zonder casters dat nog alleraardigst en had ik na een slordige 15 minuten mijn eerste aanbeet (ondanks de veel te dikke top voor het stilstaande water) aan de overzijde. Een voorzichtige aanslag echter niet voorzichtig genoeg. Ik voelde heel even dat er vis aan zat maar deze was ook gelijk weer weg. Bij een nader bestuderen van de haak bleek de onderste helft verdwenen, afgebroken dus. Dat heb je van die oude troep!!!
Een nieuwe haak op deze 8/00 onderlijn gemonteerd en gelukkig was de school niet verstoord en had ik vrij snel mijn tweede aanbeet. Een 800 gram Brasem kon netjes geland worden en niet veel later volgde een iets zwaardere nummer twee. Bij de derde aanbeet, ze lagen er op, werd ik iets te enthousiast en sloeg net even te hard. 8/00 was misschien toch iets te veel van het goede. Overgeschakeld naar 11/00 met een haak 14 ipv 16 hopende dat de vis nog steeds aanwezig en tot aanbeet te verleiden was. Binnen 10 minuten opnieuw een aanbeet na het veelvuldig en behoedzaam verslepen van aas, 10-20 cm per sleepje, een nieuwe aanbeet en dit keer een dikke dame van ruim boven de kilo.
Dat was dus de truc, slepen, slepen, slepen en nog eens slepen waarbij er veelvuldig voer met worm en pinkies gebracht werd. Gelukkig zaten er nog wel wat verpopte maden tussen mijn zodat ik wel steeds een caster op de haak kon prikken. Zo wist ik het eerste uur 7 brasems binnen te brengen toen er een pruikje in mijn gevochten lijn ontstond. Blijft toch altijd lastig die tegenwind. Hiermee nog twee worpen kunnen maken maar de pruik groeide en de worpen werden slechter en slechter waarna het lot toesloeg en de draad brak. Natuurlijk geen reserve hengel op deze afstand klaarstaan dus onverhoopt maar op 15-20 meter een poging wagen en de boel asap herstellen. De 15-20 meter actie bracht helemaal niets maar dat kan natuurlijk ook met het niet slepen te maken hebben. DAn deze picker maar van de klip afhalen en naar de overzijde brengen. Zonder verslepen bracht ook dat geen aanbeet teweeg. Nadat de goede hengel hersteld was kon de picker weer terug naar zijn oorspronkelijke plaats (op de kant) en de feeder het werk weer overnemen. Sufferd, je ben vergeten de dikke top te verwisselen voor een meer gevoelig typetje.
Blijkbaar was er geen aaslust meer of was de vis verder getrokken want ook nu met slepen kon ik geen aanbeet meer lospeuteren. Zo ging het hele tweede uur van deze drie uurs wedstrijd deels verloren (kon wel mooi van de gelegenheid gebruik maken om toch weer wat kiekjes te schieten) en moest ik ondertussen iets anders gaan verzinnen. Terug naar de start dan maar en net als in het beging drie hele dikke korven met voer en veel geknipte wormen gebracht. vervolgens deze plek heel even rust gegeven om net als bij aanvang van de wedstrijd ook een voerplek op 15-2- meter op te bouwen. Na 5 minuten de feeder weer ter hand genomen en weer voorzichtig slepen de brasem proberen tot een aanbeet te verleiden. deze tactiek bleek te werken waarmee ik in het laatste uur nog 5 brasems binnen wist te takelen. Een van hen probeerde me te slim af te zin door wederom een dubbel luzt voor het schepnet te maken waarbij ook deze loswipte. met een uiterste trekking van mijn arm wist ik het pannetje net onder de nog duizelige vis te krijgen en kon zodoende ook deze kilo bij de overige exemplaren opbergen. Inmiddels zag ik uit mijn oog hoek dat Joop al aan het opruimen was (zijn handen waren bevroren0 en stond Bram naast mij te klappertanden. Geen warmte pak bij zich dus heb ik hem het mijne maar aangeboden.
jammer genoeg voor Bram hielp dit niet meer en kon hij zichzelf  niet meer warm krijgen. 21:30 vond hij het dan ook genoeg en ging ook opruimen, Nico die nog helemaal geen vis had gezien was ook al aan het inpakken en zo werd het erg rustig om mij heen. Was het de kou, de frustratie of een combinatie van beide?
Om 22:00 uur kon gelukkig het eindsignaal werden gegeven en na het snel opruimen de weging beginnen. Nummer 1 was niet blij met zijn vangst, het slecht benutten van zijn kopplek en hekelde de betonnen muur die op een meter achter de eerste drie nummers stond. Ik had daar zelf 14 dagen geleden geen hinder van ondervonden maar het is maar net hoe je gewend bent te zitten en aan te slaan. Tot aan nummer 5 waren het niet die spectaculaire vangsten die we eigen lijk gehoopt of zelfs op gerekend hadden. Pas toen het net van Fred boven water kwam konden de Oehs en Ahs uitgesproken worden .
Ruim 11 kilo is een prachtig resultaat voor een avondwedstrijdje. Ik zag Dick echter al gniffelen wetende dat hij hier wel een overheen zou kunnen gaan. 5 was een slaper (verklaart misschien deels de goede vangst van Fred) en nummer 6 bleef steken op ± 3 kilo. Frits, jawel, hij was ook weer eens aan de waterkant te vinden, kwam niet verder dan 500 gram waarna Dick zijn vis gewogen moest worden. Oké, het is geen ruime overwinning, maar met ruim 12 kilo had hij voorlopig iedereen liggen. Tot aan nummer 12 (Peter Z.) kon hier niemand meer in de buurt komen en was hij in ieder geval vak winnaar. Op 13 zat Nico die met 0 gram al naar huis was en Joop op 14 had ik al gewogen wat slechts 350 gram op de weegschaal bracht. Mijn eigen net gaf weer wat Oehs en Ahs maar bleef net onder de 12 kilo steken. Die eerste twee vissen (de haak en lijn breuk) hadden het verschil kunnen maken. Ook hier bleef het verder rustig met veel deelnemers rond de 2 kilo. Pas bij nummer 22 (Ruud zat weer pal naast een kop/staart plek) weer enige kilo's op de schaal, echter met iets meer dan 6 kilo kon hij dit keer het verschil niet maken ook al was dit goed voor een tweede plek in dit vak. Al met al een twijfelachtige avond met sterk wisselende resultaten. Hulde aan Dick voor zijn overwinning. We zien het verslag wel tegemoed.

Groetjes, Peter. 

Verslag van de winnaar
 

Vriendelijke visgroeten van Peter