Verslag wedstrijd 11                                                                                                                                                                                                                                23 juli 2011

Verslag van de winnaar: 
Ben benieuwd of Kees naast die 36kg ook wat inspiratie in woorden heeft opgedaan. Met zo een verbluffende uitslag willen de meeste wel weten wat hij hiervoor gedaan heeft en hoe hij heeft zitten vissen.

Inspiratie gevonden, komt die:

Het was 23 juli onze trouwdag, alweer 41 jaar!
Dus feest thuis, maar ook aan de waterkant.
's Morgens vroeg naar de waterkant, waar ik nr. 13 trok als visplaats.
Volgens Fred was nr. 13 een goede visplaats, ik moest dat eerst nog maar zien.
Nu, hij had gelijk.
Strak aan de overkant lag veel puin of zoiets, ik zat steeds vast.
Toen maar een meter of twee terug en dat werkte.
Ik had speciale kleine piertjes.
Het was een lieve lust en erg hard werken.
Maar met 36 kg in 4 uur tijd mag je best moe zijn.
Ruud, nog bedankt om mijn net uit het water te halen, dat is echt te zwaar voor mij.
's Avonds nog een feestje, ik had een geweldige leuke dag.

Groeten,

Kees van den Burg

Verslag van de voorzitter:
's Morgens vroeg ontstond bij mij gelijk enige verwarring. Aangekomen op de parkeerplaats bij de Sikkens reden Aad en Koos net weg. Ik dacht dat deze mogelijk zouden moeten tanken en daarmee wilde voorkomen dat ze te veel achterop zouden geraken.
Rene keek wat slaperig uit zijn oogjes, die had een all nighter gedraaid met eerst de 4-daagse feesten in Nijmegen om vervolgens direct door te gaan in een SHV competitiewedstrijd. Als toetje mocht hij wederom aansluitend, 's middags, als KNVB scheidsrechter nog een wedstrijdje vlaggen. Respect!
Bij aankomst aan de waterkant waren Aad en Koos in geen velden of wegen te vinden.
Ook na 5 - 10 minuten wachten nog geen duo dus toch maar met de loting begonnen.
Ruim na de loting kwamen ze aanrijden en konden dus gelijk doorrijden naar hun stekken.
Wij hadden maar voor hun geloot er van uitgaande dat ze nog wel zouden komen.
Op papier niet de slechtste stekken overigens, met Aad (20) en Koos naast staart op (23).

Het stond van tevoren al vast dat dit een wedstrijd zou worden met dubbele kop/staartplaatsen.
Niet iets waar ik zelf heel erg blij van wordt maar begrijp wel waarom.
Dit is een van de weinige wedstrijden waarbij dit goed kan en beide vakken onder min of meer dezelfde omstandigheden hun visje kunnen vangen.
Zelf samen met 6 anderen nog geen kopplek genoten dan maar gelijk goed doen.
Nadat alle voorgangers hun stek hadden geloot kon ik zelf een grabbel in de emmer doen. Nummer 1 kwam hieruit te voorschijn. Kan slechter toch?
Stek 24 had op papier misschien nog gunstiger geweest (stroomafwaarts) en hadden tussenstekken 12 en 13 eigenlijk ook best gekund.
Stek 13 was een plek waar de afgelopen week veel van onze vissers hadden zitten trainen, zou dat van invloed op de uitslag zijn geworden?

Met de harde wind en de voorspelde regen was stek 1 een prima plek om te vertoeven.
Hoge bomen achter me maakte dat ik bijna uit de wind zat. Naast me zat Ron ook heerlijk geparkeerd en nummer 3 was zelfs een slaper.
De nummers 4 t/m 6 zijn, naast het sluisje in vak B, de niet kop/staart topstekken van dit parcours. De andere Kopstaartvissers waren Henk (12), Kees (13) en Mart (24).
Een ieder was ruim de tijd gegund om op te bouwen en werd het startsein om klokslag 07:00 uur gegeven.
Nu was ik zelf tot overmaat van ramp mijn visdoeken vergeten, hingen nog in de schuur, maar was Ron zo goed om een van zijn doeken uit te lenen.
Om deze niet te veel te bevuilen maar een grote emmer water naast mijn zetel gezet om mijn handen af te kunnen spoelen voor deze doek te gebruiken.
Ik had zelf 2 feeders klaargemaakt om de overzijde te beslechten en een picker om iets halverwege te proberen voor het geval dat!
Normaal gesproken pak ik in zo een situatie hiervoor de vaste stok, maar met de grillige voorspellingen durfde ik dat hier nu niet aan. Na het voeren op de grootste afstand ook de 18 meter stek maar even bevoorraad. Na een minuut of 10 vond ik het voeren wel genoeg en was het tijd om te zien of de vis zich op de eerste voerstek al gemeld had. Een strakke worp  naar de overzijde en dan maar zien. Groot was dan ook mijn verbazing dat mijn top werd krom getrokken sprong terug en trok vervolgens weer krom, maar niet van de een aanbeet. Stom, niet opgelet, maar de vaart stroomde als een tierelier naar links. Mijn 20 grams korf was niet voldoende om hier weerstand aan te bieden en rolde over de bodem. Dit vroeg om maatregelen. Een iets zwaardere stroomkorf hielp wel maar de top bleef te krom staan zodat ook de hengel wat omhoog moest. Dit duurde echter een paar minuten en was een eerste aanbeet een feit en kon de brasem geland worden. Getver was een smerige beesten in deze tijd van het jaar. Ontzettend slijmerig en stinken als een bunzing. Moet ik dat beetpakken?
Gelukkig went het snel en ik moet zeggen, de latere gevangen exemplaren roken minder heftig dan dit monster.

Zeker het eerste uur liepen de vangsten aardig door maar om onverklaarbare reden stokte dit het tweede uur. Was de stroming sterker geworden, was de vis op, was het de achteruit varende zandschuit die mijn voerstek bvernaggeld had, waarom werken die lui ook op zaterdag, de oorzaak? Mijn buurman had hier blijkbaar minder last van en begon duidelijk op me in te lopen. Een nieuwe worp naar de overzijde liep voor mij uit op een nooit eerder meegemaakte gebeurtenis. Net toen ik de worp zelf wilde maken voelde ik een ruk naar achter, een luide "plok", gierende banden en een boze bestuurder. Jammer dat de Jan Vos Bokaal alleen voor brasem geldt. Ik had nu toch echte een heuse zilverkleurige C5 te pakken. Ik schat deze supervangst toch al gauw op 1200 kilo en ± 4meter lang. Dat zou nog eens een record zijn. Maar zoals al eerder beschreven, was de bestuurder niet echt blij en na het ontdoen van mijn lijn, de korf aan de kant schoppend, zijn auto controlerend op beschadigingen, stapte hij morrend in en reed verder. Daar sta je dan met je schepnetje,........ geen supervangst vandaag.
Snel overgestapt naar mijn tweede hengel en in de pauze de boel hersteld en direct van een stroommontage voorzien. Joop moest in de pauze ook herstellen, niet van materiaal pech maar van een lamme vlerk. Hij had de eerste helft al zo zitten hakken dat hij er kramp van in zijn arm had gekregen. Hij melde zijn buurman Fred dat hij zwaar overdacht om de tweede helft maar kort te gaan zitten om zijn golfarm wat rust te gunnen. Maar goed dat hij dat niet gedaan heeft, anders had hem dat de vakwinst gekost. Hoe zal Kees zich dan gevoeld hebben? Die had na twee uur vissen al zo een 20kg in zijn netje zitten. Zijn buurman Dick Zandbergen sprak later vol bewondering over de viskunsten van deze sportvisser. Zelfs in een reeks van opeenvolgende jachten wist Kees zowel na een voorbijvarend jacht als nog een keer voor het volgende jacht een brasem te landen.
Dat niet 1x maar telkens weer. Nu lagen de brasems blijkbaar opgestapeld aan de overzijde op Kees te wachten (Stek 13) maar je moet ze wel even binnenhalen.
Ja heren, zo vangst je ruim 36kg!
Om 09:15 uur ging het sein voor de tweede helft van start wat gelijk weer een mooi brasem opleverde. Blijkbaar was de grotere vis weer terug op mijn stek en kon het halen beginnen. Helaas wederom weer niet van lange duur want na weer een volgende zandschuit was ook deze vangstpiek weer gedaan. Mijn buurman ving nu ook minder vis en dat wat hij ving leek kleiner van aard. Soms heeft het vissen in het smallere gedeelte zo zijn voordelen, meer stroming, maar soms ook grote nadelen. Zandschuiten trekken in zo een smal gedeelte zowat de oevers naar elkaar toe dat het een wonder is dat dit niet (meer) gebeurd. Dat is misschien ook wel de reden dat alle kanten on ieuwe beschoeid zijn.

Na 3 uur en 55 minuten uur vissen zat deze wedstrijd voor mij erop. 5 minuutjes minder omdat ik net voor tijd mijn onderlijn helemaal in de war had met mijn hoofdlijn en hier geen tijd meer voor had om dit te herstellen.  Opruimen dus en wachten op Fred voor de weging.
Ik heb zo een 10 minuten in de zon gewacht en zag dat alle vissers al zo een beetje rondliepen. Waar is Fred??????
De normaal zo snelle Fred had even een gevecht met zichzelf. Hij had...............inderdaad zichzelf gevangen. Niets nieuws voor hem en ons maar hij moest zichzelf nog wel even onthaken. Deze haak uit zijn duim trekken bleek geen optie dus dan maar doorsteken, overhalen en aflaten glijden. Het is net borduurwerk.
Dit nam even in beslag en moest hij bovendien wachten tot het bloeden een beetje gestopt was.
De weging viel mij niet tegen. Had ik zelf gedacht tegen de 15kg gevangen te hebben, bleek dit in de praktijk bijna 18 kg te zijn.
Dat nog minus die stinkbrasem die zijn slikpartij niet had overleefd. Zal die stank misschien toch met de fysieke gesteldheid van dit exemplaar te maken hebben gehad?
Was blijkbaar al in staat van ontbinding! Deze stinkbom maakt ook dat Kees mij nu nipt voorbij is in het gewichtsklassement, jammer maar wel spannend!
Mijn buurman zou ook zo een portie hebben maar dan is de vraag...............................................is dit iets meer of iets minder?
Voor hem een pech en mij een geluk was dit net 1 kilootje minder. Zo verder het parcours in waarbij Peter Z voor zijn doen lekker had zitten vangen (>13kg).
Joop had de eerst helft al een hoop vis en na weging bleek hij vakwinnaar met ruim 23kg. Omdat het terugzetten van de vis hier nogal lastig is was de weegschaal te lang werkeloos en viel uit. Dit zorgde bij het wegen van de vis bij Fred nog voor enige verwarring. De cijfers bleven nu net boven de 18kg staan!!!!
Jammer, dacht ik en schreef 18.050kg in tot Fred mij bij de volgende weging erop wees dat de weegschaal na het uitvallen nog niet gecorrigeerd was voor het gewicht van het weegnet. Bij Fred moest dus ook nog 600 gram in mindering gebracht worden wat maakte dat hij daarmee precies tussen de vangsten van Ron en mijn inviel.
Verderop in het vak liepen de vangsten terug en kon zelfs Henk op staart geen indrukwekkend net vol aanbieden. Henk was hieroverigens zelf niet bij. Hij was aan het einde van de wedstrijd snel richtinghuis. Zijn vrouw ligt nog in het ziekenhuis. Wij wensen hem en zijn vrouw veel sterkte en beterschap.
Bram deed het relatief nog goed, zeker gezien het feit dat hij in het begin van de wedstrijd zijn voorslag al had verloren, deze werd later met vis en al door Dick Zeinstra gevangen, en hij kon zonder deze "demper" de vis niet meer goed binnen halen. Heel veel gebroken onderlijnen als gevolg en daardoor best wat teleurgesteld omdat de vis er wel lag. Misschien toch een keer de voorslagknoop eigen maken zodat je deze in de wedstrijd kan hestellen!
In het andere vak waren naast Kees ook Nico van Vliet en Leo de vissers met hele positieve uitslagen van resp 21 en 18kg.
Mart op staart schaamde zich voor zijn schamele 600gram. Zal nog eens vragen hoe hij dat klaargespeeld heeft.
Iets met een vaste stok, sterke stroming en geen stroomdobber en later panne met zijn feeder of zoiets.

Opmerking van de dag:  Ruud Vos; Stroming???? Daar heb ik niets van gemerkt!

Over 14 dagen vissen we weer een "thuiswedstrijd" in de Haarlemmermeer.

Totaal ruim 275 kilogram wat ruim 12,5 kilo gemiddeld per visser geeft.
 

Grote Brasem, Bliek en Voorn.

Vriendelijke visgroeten van Peter en Rene