Verslag wedstrijd 5          28 mei 2013

Verslag van de winnaar: 
Wedstrijd 5 de eerste avondwedstrijd van het programma. Thuis alvast van alles klaargemaakt om maar zo snel mogelijk klaar te zijn om te vissen. 
Voer gehaald in Bennebroek  en wormen in Nieuw Vennep vrouwtje mee in de auto. Leuk ritje toch als je niet hoeft te werken.
Thuis alvast van alles klaargemaakt om maar zo snel mogelijk klaar te zijn om te vissen. 
Mooi weer dus dat alles gebeurde in de tuin. Heerlijk zoet geurtje uit de voeremmer zeven en klaar.
Hengels in de auto ik had er alle vertrouwen in dat het vanavond wel eens kon gebeuren. 
Even spieken op de routeplanner waar het precies was, richting Nieuwveen. 
Dat maakte me wel een beetje zenuwachtig omdat ik wist dat het altijd druk was op de weg die richting uit.
Ik was meer bezig de klok in de gaten te houden dan mijn voeremmer op de tuintafel. Kwart voor 5 vertrok van huis tijd genoeg.
Daar aangekomen waren er al een aantal aanwezig.
De opmerkingen onder de gordel waren dan ook niet van de lucht, waarbij Fred toch wel de boventoon voerde.
Lijkt standaard te zijn onder de vissers, bij de Leede is dat niet anders. 
Klokslag 6 uur werd er geloot, de kop en staartstekken waren er al uit gevist. Voor mij bleef nr 20 over.
Een hele goede plek volgens Fred die mij het advies meegaf zo dicht mogelijk tegen de plompenbladeren  aan te vissen.
Twee hengels klaargemaakt en allebei op de zelfde afstand ingesteld, tussen 2 bedden plompenblaren in.
Bleek erg ondiep te zijn meter tot anderhalve meter.
Grote korven aangehaakt om maar snel tot een behoorlijke voerplek te komen.
Nou mijn emmer voer uit de auto halen en dan maar wachten op het beginsignaal. 
Bleek de zenuwen die ik voor het vertrek had er voor gezorgd dat mijn voeremmers  nog steeds op de tuintafel stonden. Shit wat nou=
Gelukkig had ik nog een zak voer in de auto liggen en een wasteiltje waar ik wat voer kon maken.
De wormen en de casters die ik bij Koopmans had gekocht lagen ook nog in de auto. 
Moest zo ook wel een visje kunnen vangen. Direct na het beginsignaal 10 grote korven met wormen en casters op de voerplek.
Na enkele minuten direct al een stevige aanbeet, maar bleek een lijnzwemmer te zijn ook de snippen zorgden regelmatig dat mijn topje een behoorlijke doorboog.
Lastig maar dat zorgde er wel  voor dat mijn voerplek steeds weer werd aangevoerd. Algauw had ik mijn eerste brasem binnen een van ongeveer 3 pond daarna volgde nog regelmatig een brasem.
Links en rechts hoorde ik wel dat er niet veel gevangen werd en zelfs dat er al een aantal weg waren omdat ze weinig of niets konden vangen. 
Dat verhoogde mijn kansen op een goede eindklassering vooral ook omdat de toppers in het andere vak elkaar betwistten. Dat het uiteindelijk ging tussen mij en het staartnummer ging.
Uiteindelijk bleek ik ongeveer een kilo meer te hebben. Nooit gedacht wel gehoopt een wedstrijd van de Sikkens te winnen. Ik hoop meer van deze wedstrijden te vissen.

Verslag van de voorzitter: 
Oké, de eerste avondwedstrijd van het huidige seizoen.
Ik noem het bewust geen Zomeravondwedstrijd want in de aanloop naar deze gelegenheid waren de voorspelling meer herfst- dan zomerachtig.
Nu moet ik zeggen dat dit uiteindelijk alles meeviel maar weet niet of dit nu net gunstig of ongunstig voor ons was.
Tuurlijk was het lekker op te bouwen in de korte broek en polotje (was hierin geloof ik wel de enige) maar dit weer was wel compleet tegenovergesteld in alles wat we de dagen hiervoor hadden.
Dit geeft doorgaans niet de beste vangsten omdat de vissen zich ook een hoedje zijn geschrokken van deze plotsklaps andere omstandigheden.
Het leek zelfs wel of ze zich massaal in de schuilkelders hadden verschanst.
Pas toen de wolken binnen dreven (onweer dreigende luchten), de temperatuur daalde en de wind aanwakkerde, toen was alles weer “normaal” en kon het vreetfestijn  beginnen.
Dat de meeste visser toen al hun biezen gepakt hadden (of er sowieso niet meer in geloofde) is dan natuurlijk spijtig voor hen.
Even terug naar den beginne; de meeste vissers waren al ultra vroeg aan de waterkant en gaven blijk er dus echt zin in te hebben. We waren zelfs zo vlot compleet dat we eerder met de loting konden aan vangen.
Het parcours lag er werkelijk schitterend bij en de gelegenheidsbaancommissarissen hadden dus weer zeer hun best gedaan. Vangstgarantie kunnen ze echter niet verstrekken.
De loting verliep snel en soepel wat dit keer bepaalde dat ondergetekende vanaf kop en Albert vanaf staart de meerkamp aan mocht gaan.
Vaste stok dus in de aanslag, mede omdat mijn koppelmaat Dennis vanmorgen al in deze tocht had zitten hengelen en had uitgevonden dat de vis aan de kant niet en in de midden wel actief was. Voor de zekerheid echter toch ook maar een feeder voor de overzijde want je weet het natuurlijk nooit. 
Klokslag 18:45 voeren en vangen dan maar.
Vangen........!!!!!!!!! Je weet wel; dat je dobbertje ondergaat of je feeder top staat te stuiteren.................... vangen dus!
Kwartier, half uur, drie kwartier verstreek zonder dat ik ook maar iemand een visje zag binnen hengelen.
Een(d) keer dacht ik beet te hebben maar dat was een van hormonen overlopende eend die over mijn lijn zwom.
Buurman Ruud (steknummer 2) was al bij Ron (steknummer 3) wezen buurten en kwam nu mijn kant op gewandeld. Geen goed teken dus. 
Raken aan de praat over de mooie zomeravond en zo trekt mijn feedertop helemaal krom.  Lijnzwemmer dacht ik in een flits!
Niets van dat............. het stompen aan de andere kant van de lijn verried dat het hier om een echte brasem ging en zo te voelen ook geen kleintje.
Nog groter was de verbazing toen deze Jan Vos waardige brasem in mijn mandje lag en later bij het opmeten bleek 58,5cm groot te zijn.  Das 2 kilo brasem schoon aan de haak!
Dit was voor Ruud dan ook gelijk het sein om snel terug te keren naar zijn eigen stek, want de beer was los.
Nog voor hij daar goed en wel zat had ik een tweede brasem aan de lijn die dan weer ver onder de gewenste maat was, maar eerlijk is eerlijk, Vis is vis.
Yes!!!!!! Hoor ik mijzelf denken, komt die kopplaats misschien toch nog goed.
Helaas bleef het hier voorlopig bij en was het weer een uur dobber of toppie staren geblazen. Onderwijl maar wat gefacebooked en gewhatsapped om de tijd te doden.
Ook met regelmaat balletjes voer brengen en hennep dan wel casters werpen op vaste stok afstand.
Tevergeefs want met de stok heb ik werkelijk nooit een aanbeet gehad wat best bijzonder voor dit bij uitstek juist voor de vaste stok zeer geschikte water.
Rond 21:00 uur kwam de weersomslag en daarmee blijkbaar ook een omslag in de aaslust van de aanwezige vissen.
Niet wild maar nu werd er met regelmaat wat beweging in de feedertop waargenomen.
Soms een lijnzwemmer en soms een heuse aanbeet. Dit maakte dat ik er in het laatste uur nog 4 brasems bij wist te vangen maar ook 3 van deze soort verspeelde.
Dat laatste is vaak dubbel zuur omdat dit niet alleen een gemiste kans is, maar ook de voerplek zodanig verstoord dat je hier de eerste 15 minuten niet meer op een aanbeet hoeft te rekenen.
Mijn buurman ving nu ook zo nu en dan een vissie waaronder een hele dikke paling.
Jammer voor hem telt deze niet mee (snap zelf nog steeds niet waarom niet, we zetten ze aan het einde van de wedstrijd toch wel terug) en mag deze niet in het netje. In de allerlaatste minuut werden er nog dikke vissen geland en verspeelt.
De ongelukkige vissers die maar niets konden vangen waren al naar huis of gingen dat nu. Was niet hun avond.
De weging vanaf steknummer 1 wat, naar wat later bleek, gelijk de vakwinnaar onthulde.
De verschillen waren best groot en zeker wanneer je bedenkt dat er 5 vissers een 0 moesten noteren.
Ben bang dat de animo om hier  over een maand weer heen te gaan niet zo heel erg groot zal zijn.
In van B (vanaf nummer 12) was het op en af. Ook hier gingen de vangsten omhoog naarmate we dichter naar de staart plek toegingen. 
Uitschieten en zeer knap gevist was het resultaat van ons nieuwste lid Jacques die op de meest beviste stek (karpervisser wel te verstaan) zat en hier bijna 10 kilo brasem op wist binnen te brengen.
Ik ken deze stek goed omdat ik met regelmatig op een mooie zomeravond hier met mijn meissie een paar uurtjes ga vissen.
Helaas voor Albert kon hij hier met zijn 7,5 kilo niet overeen maar wist juist op korte afstand hier een aardig prakje brasem weg te vangen.
De naar zeggen Jan Vos brasems waren behoorlijk aan de maat maar konden niet tegen de net verbeterde tussenstand op. T.o.v. de oude 54cm had daar mogelijk nog wel wat ingezeten.
Na de weging vlogen de meeste deelnemers als een speer naar huis, morgen weer vroeg de wekker voor de arbeid. 
Als laatste mocht ik dan ook de weg terugwandelen naar steknummer 1 om mijn eigen laatste rommel op te ruimen en ook tevreden huiswaarts te keren.

Drie enen op rij, das lekker slapen.  Weltrust!

Peter