Verslag wedstrijd 9          20 juli 2013

Verslag van de winnaar: 
Hallo vissers

Voor het eerst dit jaar weer een stukje van mijn hand.
Na het mislopen van de bootjeswedstrijd in Nieuwkoop, wat uiteindelijk niet veel was, had ik nu echt zin in de wedstrijd op de Langeraarse plassen.
Maar opeens vorige week het bericht dat daar niets werd en wordt gevangen en dat er een nieuwe locatie is. Jawel, het altijd mooie Noordzeekanaal!!! 
Ik vindt dit altijd een lastig water omdat ik het idee hebt dat je echt op kop of staart moet zitten om hier te kunnen winnen.
Bij het loten trok ik nummer 14 waar ik best tevreden mee was want ik zat in ieder geval niet in het midden van het parcours.
Na een hoop geklooi de viskist neer gezet en mijn feeder uitgelopen op ongeveer 20 meter.
Ik had ook op internet gelezen dat op ongeveer 20 meter er een oude vaargeul loopt die rond de 6 meter diep is.
Dus de feeder uitgegooid en gaan kijken of de bodem schoon was.

Ik kon de korf 2 meter naar me toe trekken voordat ik wat voelde dus daar ben ik dan gaan vissen.
Hier moest het dan maar gaan gebeuren.

Bij de start van de wedstrijd gelijk een berg voer in het kanaal gemikt met alleen wat casters, maden en maïs daar doorheen en toen gaan vissen. 
In het begin had ik alleen last van de krabben maar geen vis.
Die kwam na ongeveer een uur gevist te hebben, een mooie brasem.
En hierna ging dat allemaal rustig door en ving ik met enige regelmaat mooie vis.

Vraag maar aan Fred, want die stond erbij dat ik er 2 ving. Ik ving alle vis met een grote worm op haak 12 en daarbij dan 3 of 4 grote maden geprikt.
Of dit nu de juiste manier was om dit water te bevissen weet ik niet maar op deze manier ving ik wel de 11.5 kilo vis.

Johan zat naast me en ving ook goed vis terwijl hij toch een stukje verder in het kanaal lag met z’n korf.

Ik was in ieder geval blij met de winst en zo wordt het ook weer spannend in de competitie want het schuift weer lekker naar mekaar toe.

Tot de volgende wedstrijd en de groeten, Ron

Verslag van de voorzitter: 
Oké, een bootjeswedstrijd aan de kant! Wacht even, hoe bedoel je?
Nou, we zouden oorspronkelijk naar Langeraar gaan echter de vangstberichten waar zo dramatisch slecht dat we woensdag besloten hier een kantwedstrijd van te maken.
Waar.................? Verrassend of niet het NoordzeeKanaal.
Dit omdat eerder die week hele positieve berichten naar boven kwamen en ondergetekende hier zelf op zowel dinsdag als donderdag avond een soort van bevestiging in gevonden.
Had daarbij beide avonden een vaste toeschouwer (Ruud uit Amsterdam [zie foto hiernaast]) die al aankondigde om zaterdag ook even te komen kijken. Een vrolijke verschijning die leuke en leerzame weetjes wist over dit kanaal.
Ik ving beide avonden mooie grote goudgele brasems en natuurlijk ook de plaag van rivierdonderpadjes tussen deze brasems door.

Dus zaterdag met zijn allen richting Noord ipv Zuid-holland en na loting een plekje maken op de blokken.
Dat het weer niet dat was wat we er van dachten / hoopten werd al snel duidelijk. Niemand had de verwachting heel serieus genomen en dus geen winterjassen, lange broeken of zelfs maar regenkleding mee.
Met een straffe Noordoosten wind over het water voelde het toch echt fris aan.
Gelukkig had ik zelf nog een fleesjasje in de auto liggen maar anderen (Dennis) moesten het met een dekentje doen.
Het is net Superman die zit te vissen met de rode cape!
Hans was de gelukkige om steknummer 1 te trekken (dat was ongeveer de stek waar ik dins- en donderdag had zitten vangen (± 30 en ± 12kg)) en Mart mocht het vanaf staart proberen. Hans koos voor de Match en vaste stok.
Zelf was ik na twee probeersessies nog steeds in twijfel of de vaste stok of de feeder.
Dinsdag had ik beide tegelijk geprobeerd, echter dat werkt niet aan zo een kanaal waarbij je soms al handentekort komt om ook je net nog gestrekt in het water te houden.
Na de aankondiging van woensdag heb ik het donderdag maar een voor een geprobeerd. Dat ging beter maar om nu te zeggen dat de ene techniek beter is dan de andere ..............................................nee dat niet.
Wel bleek donderdagavond dat de loting / de stek nog wel eens van doorslaggevende aard kan worden. Ruud zat toevallig zowel donderdag als zaterdag rechts naast me en beide keren wist hij geen schub van betekenis te vangen.
Dat kan dus ook. Of je treft net zoals Fred op zaterdag een stek waarbij je continue vast komt te zitten. Dan is ook pure pech al kan je aan dat vastzitten natuurlijk zelf wel e.e.a. doen.
 

Een paar hulpregeltjes voor een eventuele volgende ontmoeting aan dit prachtige kanaal;

- gebruik geen speedkorven, deze laten zich te gemakkelijk tussen de stenen glijden en rollen bovendien veel
  te gemakkelijk een spleet of gleuf in.
  De ouderwetse korven met het lood aan de zijkant voldoen in dit water het best.
  Beet ovaal knijpen om rollen tegen te gaan en zeker niet te licht vissen helpen.
- neem de tijd om de juiste visafstand te bepalen.
  Voor de vaste stok is dat minimaal 9 tot 13 meter maar voor de feeder heb je nogal wat keus.
  Je moet weten dat het Noordzee Kanaal uit plateaus is opgebouwd.
  Deze plateaus gaan per laag ongeveer 3 meter naar beneden en is het zaak om voor de rand van een
  diepe gelegen plateau te blijven.
  Lig je aan de rand van een ondieper gelegen plateau dan heeft je lood geen kans om omhoog te komen
  en trek je deze zo (met of zonder vis) tussen de stenen.
- Gebruik een lange feeder zodat je je lood snel omhoog kan krijgen. Houd eventueel je hengel tijdens de
  eerste slagen binnendraaien zo hoog mogelijk (ga desnoods staan om meer hoogte te krijgen).
- Gebruik indien mogelijk loodlifters. Ik ben niet zo van reclame maken maar het merk Fox heeft
  prachtige  lastic korven met verwisselbare loodclips en vleugeltjes.
  Je kan dus gemakkelijk lood verzwaren wanneer er meer vrachtverkeer voorbij vaart of wanneer er
  stroming op gaat treden. De vleugels maken dat je lood snel van de bodem afkomt en voorkomen
  enigszins dat je lood snel gaat rollen.
  Enige nadeel vind ik dat korven langzamer zakken dan de veel opener gaaskorven. Je zal dus een zwaardere uitvoering moeten gebruiken.
- Een ander nadeel is dat door de dichtere netwerk structuur je voer en minder gemakkelijk uitkomt. Knijp dit dus niet te vast aan.
- Voor de vaste stok kies ik steevast een loodzetting boven de bodem om te voorkomen dat deze tussen de stenen vast komen te zitten.

Verder laat ik mijn dobber niet te veel driften maar gebruik een vaste positie (uit de hand of uit de steun) wat voorkomt dat de dobber vastloopt en met de scheepvaart maakt de je aas door de (gecreëerde) stroming soms even los komt van de bodem.

Doe ermee wat je wilt, bij mij helpt dit soms om ondanks een vervelende plek toch nog een beetje te kunnen vissen.

Na het startsein ballen dumpen op 13 meter om vervolgens het kanaal te dempen met grote korven op ± 20 meter.
Starten met bevissen van de stok en binnen 5 minuten de eerste rivierdonderpadden binnengehaald.
Als dat maar goed komt! Na ± 20 minuten ging mijn dobber (3 gram) weer onder en nu werd het elastiek ver uit de top getrokken. Brasem en niet zo een kleintje ook (2 kilo).
Je krijgt dan gelijk visioenen van netten vol met vis maar helaas was dit een eenling.
Dan maar even de feeder proberen wat vrij snel een baars opleverde maar geen vis meer van formaat.
Om mij heen zag ik wel dat hier en daar vissen vanaf feederafstand werden geschept en begon ik te twijfelen of de gekozen feeder afstand wel de juiste was.
Terug naar de stok leverde een tweede brasem op, niet zo imposant als de eerste maar wel een die telt. Tussendoor regende het donderpadden en was ik blij dat het pauze werd.
Gaf mij de kans de feederafstand een plateau te verlengen (en daarmee dus ook dieper te vissen) omdat om mij heen vis verder uit de kant gevangen werd.
Een korf of 6 gevoerd en toch maar even bijkletsen met de mannen.

Na de pauze bleek het kanaal verfoeilijk hard richting zee te gaan stromen wat het stok vissen moeilijker maakte. Ving nog wel zo een halfslag brasem en zag verder wel dat Hans een dijk van een vis aan zijn vaste stok had (helaas voor hem niet de match) en daar aardig mee worstelde. Besloot dus met de camera in de hand maar even polshoogte te gaan nemen. |
Bijna bij Hans aangekomen nam de vis een spurt van "heb ik jou daar" en knapte zijn onderlijn. We denken een Harder of een verkeerd gehaakte dikke platte.
Zonde dat zoiets niet op de match aangeslagen wordt.
De teleurstelling [foto links] is van zijn gezicht af te lezen!
Wat Hans wel handig had gedaan was het gebruik van een vlagdobber. Met de toenemende stroming is dat een goede manier om je dobber op een vaste plek te houden en toch een goede beetregistratie te krijgen.
Ik kon hetzelfde doen of eigenwijs als ik ben voor een andere oplossing kiezen.
De feeder was nog altijd niks en bedacht dat ik mijn feeder maar op vaste stok afstand moest gaan gebruiken. Wanneer ik de clip liet zitten kon ik immers altijd nog terug naar mijn oorspronkelijke visafstand.
Dit bleek een goede keus want binnen "no time" slingerde ik drie behoorlijke jongens in mijn netje.
Dat dit dan ook nog de vakzege ging brengen had ik al helemaal nooit gedacht.
Met al dat geschep om mij heen dacht ik eerder aan een vierde of vijfde stek maar naar later bleek werd er wel vis op 25 - 30 meter gevangen alleen veel kleiner dan de exemplaren die ik op stok afstand scoorde. De grotere vis zat dus dicht onder de kant.
Ook Koos en Bram hadden meer vis dan Hans (kop) wat best verrassend is op dit parcours. Superman had ook een aardig visje en hadden Ruud, Aad en Rene een off day.
Uit het andere vak kwamen berichten van bijzonder goede vangsten al dacht niet iedereen daar hetzelfde over.
Ron zat ook kort te vissen en ging lekker maar ook Johan wist de nodige vissen binnen te halen.

Mart op staart had de vangst van de dag (Schol) en Fred was in dit van de Sjaak en rode lantaarndrager.

Best ongewoon voor de vicekampioen 2012.
Al met al toch een gelukkig omzetting van Langeraar naar Amsterdam waarbij een ieder gelukkig vis had.

Peter