Verslag van de winnaar:
De laatste wedstrijd van het seizoen!
‘s Avonds nog naar een mooi concert in Leiden geweest en tegen mijn vrouw
daags daarvoor nog gezegd dat ik het jammer vond dat het alweer de laatste
wedstrijd was van het seizoen. Ik was eigenlijk nog niet verzadigd. Een
aantal wedstrijden gemist, een paar slechte gevist (wie niet).
Geen enkele keer tussendoor geoefend, geen weekje met de “gasten” wezen
vissen....kortom....
Laat in bed dus en toch weer om 6uur bij Bram voor de deur, maar erg veel
zin!
Het zou droog blijven maar wel een windkracht 6 a 7 komende uit west tot
noord/west.
Er was de laatste wedstrijd voor deze vaart gekozen, wat betekent wind in de
rug. Even een kleine opheldering wat de naamgeving van dit water betreft:
er ligt een dorpje aan een vaart en dat dorpje heet ........., de vaart bij
het dorpje heet dus ..... juist,
Dorpsvaart!
Terug naar de wedstrijd: de baan was ruim uitgezet en ik trok nr.4
Bram zat links van mij en rechts Sjaak.
Alle TOPPERS zaten in het andere vak dus daar hadden wij als gewone stumpers
gelukkig geen last van.
Ik had tegen Bram gezegd dat hij een 1tje mocht vissen en ik een 2tje. Werd
uiteindelijk andersom, maar goed , dat kan je Bram niet kwalijk nemen.
Was heel snel klaar met uitpakken en opzetten en gelijk besloot ik niet meer
dan 3 korven voor te voeren. Ik wilde de 10 vissen die er zaten niet gelijk
overvoeren, had ook nog niet één visje zien springen en met een diepte van
een meter zou ik met meer voeren, eerder kwaad dan goed doen.
Onderlijn er aan en 2 meter uit de overkant. De top van de feeder was nog
niet recht, (korf was nog niet op de bodem) of hij werd bijna uit m'n handen
getrokken.????
Dit
was het gelijk voor de eerst 1½ uur! Nu kan ik zo nog een tijdje doorgaan
met allerlei details, maar wat was het voor mij deze morgen?! Ik trof een
bijzonder schone plek, zo schoon, ik kan mij niet herinneren dit al eens
meer gehad te hebben.
Feeder op de steun en met m'n handen de lijn langzaam binnentrekken. Je zag
de lijn door het topoog schuiven zonder dat er een hapering optrad. Dit kon
ik tot wel 5meter volhouden.
Een vis die hapte, die haakte ik als het ware met mijn vingers. Je kunt je
voorstellen dat ultiemer vissen eigenlijk niet bestaat. Je zou blind kunnen
vissen, wachten tot je de aanbeet voelt, een rukje met je hand en de vis
hangt . Je voelt het eerder dan je ogen het zien!! Het leverde me voor de
pauze 4 vissen en na de pauze 5 vissen op.
Zo
vissen zal niet gauw nog een keer voorkomen en het is continu werken met
gevaar pruiken te slaan etc.
Dit was het weer voor dit jaar. Nog een keertje Oosterschelde vissen
(lekker eten) en dan de prijsuitreiking voor het einde van het jaar.
Fred merkte terecht op voor welke prijs ik dan wel in aanmerking kwam,
volgens mij sta ik op punt van degraderen.
Ik heb hem beloofd gevulde eieren (van onze eigen kippen) te maken als
hapje bij de uitreiking en bovendien kan ik dan klappen als Fred zijn
prijzen in ontvangst neemt, want zeg nou zelf , als je een prijs wint en
niemand klapt.........toch!
Zie jullie allen over een paar weken. Groeten Dick.
Verslag van de kampioen 2013:
Helaas, het seizoen zit erop.
Wedstrijd 17 is gevist en de eeuwige roem voor de winnaars kan vergeven
worden.
De laatste wedstrijd was er een waarbij nog veel scenario’s open stonden.
Veel was dan ook gelegen aan de loting.
Met 4 kop/start plaatsen en nog 2 man die voor de tweede keer opgingen waren
er dus 2 plekken vacant. Nico trok nr. 1 en Bram nr 5.
Verder waren Dennis (nr. 6) en Dick Zeinstra (nr.16) de gelukkigen die de
laatste twee topstekken voor dit jaar mochten bezetten.
Nou ja, “topstekken” niet deze keer dan. Zowel nr. 1 als 16 lieten
tegenvallende vangsten zien. De absolute winnaar met 7kg kwam van stek nr.
4.
De regengoden waren on sin de week voorafgaande op deze wedstrijd niet al te
gunstig gezind.
Reden te meer voor een aantal trouwe leden om voor vandaag
af te haken.
Dat we uiteindelijk geen druppel gehad hebben geeft maar weer
aan dat weer zich slecht laat voorspellen.
Wel zat ik koud in de auto toen de eerste wat serieuzere druppels op de
voorruit uiteenspatte.
Terug naar de wedstrijd welke om 08:00 uur aanving. Geen vaste stokken
(stevige ZZW wind) maar wel een ieder met tenminste twee voerstekken.
Een tegen de overzijde (Whats new!) en een tussen ¼ en ½ van deze vaart.
Waar de vis zou azen was de grote vraag voor deze wedstrijd.
Sommige probeerde het dichter tegen de overzijde dan andere en zelf had ik
gedacht hier toch maar een meter of 4 uit te blijven.
Ook al is het water hier niet echt heel helder, toch zal de vis in dit
jaargetij niet meer zo gauw vlak onder het oppervlak azen.
Dat laatste bleek vandaag sowieso een probleem. Hoe krijg je de nog
aanwezige vis aan het azen.
Zelf had ik het eerste half uur 1 aanbeet waarbij ik wel zag dat mijn aas
aangevreten was maar ik geen vis in mijn netje had liggen.
Het duurde toen nog een uur voor ik een tweede keer leven zag net op het
moment dat Fred en Rene achter mij stonden.
Deze afleidingsmanoeuvre werkte gelukkig niet en kon zo mijn eerst
plattertje binnenhengelen.
Vol
verbazing en desillusie vertrokken de heren terug naar hun eigen stek
wetende dat ze nu op achterstand stonden. Rene had een baars en Fred een
voorn.
Ook verderop in het parcours werd niet bijzonder gevangen. Ron deed
het met 3 brasems in het eerste uur nog het beste.
Johan had na 10 minuten
al een brasem in zijn netje liggen en wist er voor de pauze nog een bij te
vangen.
Aan mijn andere zijde wist Albert net voor de pauze zijn eerste vis
te landen (Platte) en op staart zag ik Dick met hele andere dingen bezig.
Een taxi gevuld met leeftijdsgenoten van de andere sexe stopte pal achter
hem waarbij twee senior dames werden losgelaten.
Zeker niet zo vitaal als
onze Dick zag hij zijn kans schoon en bood spontaan een ondersteunende arm
toe.
De taxichauffeuse hielp de andere dame naar een lager gelegen woning
waarbij het aflopende pad nog behoorlijk glad was.
Dit heeft Dick dan ook
moeten bezuren want binnen twee stappen lagen hij en zijn dame gestrekt.
Geloof niet dat hier opzet in het spel was …….toch Dick?
Alles weer overeind
geholpen voltooide Dick zijn weg naar binnen en aan het einde van de
wedstrijd had hij niets gevangen. Hmmmmm…..?
Maar wel een zeer keurige actie van Dick waarvoor hulde.
In de pauze bleek dat de vis geen trek had vandaag.
Ron kon na het eerste uur niet veel meer bij vangen en zelf was ik nu met
drie vissen al lekker op weg.
Moet wel schrijven dat ik niet de aller slechtste loting had omdat ik nog
net achter een stevige villa mocht plaatsnemen die aanvankelijk heel wat van
de harde wind tegenhield. Een stuk warmer dus en ook meer rust op de top om
de toch heel heel voorzichtige aanbeetjes goed te kunnen zien.
Na de pauze kwam ook Albert een beetje op gang en zag ik hem een, twee, drie
en zelfs vier brasems binnenhalen. Later hoorde ik dat hij net als i kook
nog een mooie platte gelost had tijdens het binnendraaien.
Da was mij dus ook overkomen en was daarmee dus niet meer zo zeker van mijn
zaak.
Dikkere onderlijnen gaven helemaal geen aanbeten (grote haken ook niet) en
de dunnetjes die ik nu gebruikte braken bij het minst geringste. Het werd
dus ook nog een wedstrijdje haakaanzetten om maar vooral niet al te veel
kostbare vistijd te verliezen. Een brasem in de tweede helft en weer zo een
hybride-achtige verschijning maakte dat bij mij ook de teller op 5 bleef
steken. Het ging er in vak B dus nu om of die van Albert allemaal echter
brasems waren en of Ron nog e.e.a. wist bij te vangen.
Omdat Nico (Stek nr. 1) naar een crematie moest hadden we van te voren al
afgesproken dat we daar de weging zouden beginnen. Halverwege de rit (per
auto) hier naar toe hadden we bijna nog een crematie te gaan toen zijn zoon
Dennis voor de auto sprong. Weet nu nog niet wat dat voor een actie was maar
dat horen we nog wel een keer. Bij nr. 1 aangekomen wel een net maar geen
Nico!!!. Op zich niet zo erg maar wel zo netjes om dat even door te bellen.
Dan hadden we gewoon bij nr. 16 kunnen beginnen en ons zo naar nr. 1
toewerken.
De
weegploeg leden zaten namelijk zelf tegen staart aan. Gezien de vangst van
Nico zou je haast denken dat hij na een uur al weer naar huis was gegaan.
Blijkbaar wilde ook op kop de vis niet bijten. Ook Wim op nr.2 wist geen
potten te breken en zelfs Jacques, die hier toch zeer regelmatig met zijn
broer vist, heeft het niet tot grote hoogte weten te brengen. Uitzonder
hierop waren de volgende twee wegingen (van Dick en Bram) die met
respectievelijk 7,5 en ruim 6 kilo, de ranglijst aanvoerde. Het was nog even
afwachten wat er aan de andere kant van de brug en het derde
kop/staartnummer in dit vak gevangen was, maar toch. De vis zat blijkbaar
direct rechts van de brug (voor de kijkers links) want aan andere zijde was
de vangst evenzo nog beroerder.
Dennis had 1 brasem en Joop helemaal nooit beet gezien. Nr. 8 was nota bene
een slaper waarmee de kaarten in Vak A geschud zijn. Knappe overwinning van
Dick wat later ook goed bleek voor de dagzege. Vak B opende met de weging
van Ron die dus ook naast slaper 8 zat maar na een bliksemstart niet heel
veel meer had bijgevangen. Met net geen 4,5 kilo wel een leuk visje maar
niet heel bijzonder. Ruud was al de hele ochtend heen en weer aan het
wandelen, een teken dat het dus echt niet wilde lukken en misschien hoopte
op inspiratie of gouden tips van anderen. Hij is regelmatig in overleg
gespot met dan weer Johan en dan weer met Fred. Deze laatste kon ze
blijkbaar ook niet vangen waarmee dan ook gelijk is aangegeven dat de
respectievelijk krap 3,5 en krap 2,5 kilo niet datgene was wat de heren zich
bij vandaag hadden voorgesteld. Rene had een stek waarbij hij net zo goed in
korte broek had kunnen plaatsnemen (geen zuchtje wind) maar helaas ook geen
witvis wist te vangen. Een knappe baars maar niet knap genoeg (<31,5cm) is
ook niet waarvoor je ‘s morgens om 05:45 uur je bed uitkomt. Zelf was ik
volgende in de rij der wegingen en mijn inschatting was rond de 4 kilo.
Genoeg dus om Fred en Ruud voor te blijven en daarmee het kampioenschap
veilig te stellen. Zou het meer dan Ron zijn dank on die nog weer een plek
verliezen aan Albert indien het vak zou winnen.
Met ruim 4,5kg was een
voorlopige topnotering veilig en werd het spannend of het genoeg zou zijn
voor de vakwinst.
Albert had echter 5 brasems en deze waren samen genoeg
voor bijna 5 kilo.
Genoeg voor Albert dus voor de vakwinst (zeer knappe
actie gezien de wind die bij hem wel vol over zijn stek heen woei) en
hiermee dan ook weer een sprongetje maakt in het eindklassement. Genoeg om
Ron en Ruud net voorbij te sprinten tot op het podium en maar 1 punt te kort
om Fred te belagen.
Fred viste vandaag dan wel een 6 maar zijn vierde
slechtste resultaat was een viertje die hij er dus in de eindstand bij
kreeg.
Op staart had Dick2 behalve 3 senioren dames niets met schubben gevangen en
was hiermee de eindstand voor 2013 een feit.
Die oerlelijke beker is nu drie x achter elkaar door dezelfde Visser
gewonnen en daarmee mag hij deze behouden.
Die nieuwe wisselbokaal voor 2014 is al in huis en zal aan tijdens de
jaarafsluiting getoond worden.
De nummer 1 van het puntenklassement is ook de nummer 1 uit de A-klasse (op
gewicht).
Dit geldt niet voor de nummers 2 en 3, wat maakt dat er wat nieuwe namen in
de historische lijsten kunnen worden opgenomen.
Opvallen is ook dat de winnaar van de B-Klasse in de koppelwedstrijd aan de
winnaar van de A-klasse gekoppeld was met dit duo het samen toch niet tot op
het ereschavot wist te brengen. Dit heeft uiteraard te maken met het groot
aantal A-vissers welke aan deze competitievorm deelnemen. De drie eerste
plaatsen worden allen bezet door koppels waarvan beide vissers in de hoogste
klasse vissen. Ruud en Johan hebben de koppelcompetitie van 2013 met bijna
160kg vis winnend afgesloten. Laatste wat mij nu nog rest is hopen op
beterschap daar waar het de visstand aangaat.
Onderstaande tabel laat zien dat we vanaf 2000 een mooie stijgende lijn in
het totaalgewicht lieten zien, welke vorig jaar al werd gekeerd en dit jaar
tot een dieptepunt is gedaald.
We zijn dus met al onze nieuwe vistechnieken toch weer terug op het niveau
van 2004 (10 jaar terug in de tijd). Nu doen zich de meest wilde verhalen de
ronde over de oorzaak van de voor alle sportvissers van Nederland
tegenvallende vangsten, maar simpel gezegd weten we niet precies wat era an
de hand is.
Tuurlijk vliegen er nog steeds Aalscholvers wat maakt dat er vis gegeten
wordt,
tuurlijk zijn er enkele beroepsvissers met schubrecht die naar berichtgeving
toch zeer zorgvuldig omgaan met het vangen van schubvis omdat ze zelf daar
in de komende jaren dan ook hun eigen glazen mee ingooien, |
tuurlijk zijn de waterschappen deels verantwoordelijk met hun hang naar
helder water wat voor onze sportvissen zeker niet optimaal is (zien en
gezien / gegeten worden).
Daarbij komt nog een stukje landbouw om de hoek kijken, lozingen (illegaal),
verzilting van sommige wateren, sterfte door strenge en lange winters maar
ook door onvoorzichtige omgang door “sportvissers”. Last but not least zijn
wij Nederlanders voor Catch & Release daar waar veel van onze Medelanders de
gevangen vis meenemen en thuis bereiden voor eigen consumptie.
Laten we hopen dat we in samenwerking met de studiegroepen, Sportvisserij
Nederland en andere betrokkenen tot een goed plan kun komen om de visstand
duurzaam te herstellen waarin diversiteit en de verschillende “ jaargangen”
ook meegenomen moeten worden. Er wordt gelukkig nog steeds een visje
gevangen maar is het niet meer van zelfsprekende dat je met netten vol vis
eindigt. Voor ons sportvissers gaat het nu dus weer meer om de kunst van de
vis tot een aanbeet verleiden als snelheid van handelen. Een nieuwe
uitdaging voor de komende jaren hopende dat de visstand niet verder afneemt
en hopelijk zelfs weer wat herstelt.
Tot op de jaarafsluiting en op naar het nieuwe seizoen 2014.
De voorlopige wedstrijd data staan al op internet met de nadruk op
voorlopig. De wedstrijden rond Koninginnedag en die in het weekeinde van de
Korpswedstrijd Kennemerland kunnen nog wel eens wat verschoven worden om te
voorkomen dat we iedere week wedstrijdvissen of zelfs 2x in een weekeind.
Zodra we weten wanneer de jaarafsluiting /
prijsuitreiking zal zijn, kunnen jullie de uitnodiging tegemoet zien. Groetjes, Peter |