Verslag wedstrijd 6        6 juni 2014

Verslag van de winnaar
Eindelijk mag ik een verslag schrijven. Waarom? Omdat ik gewonnen heb!
Waar we op gehoopt hadden en waar ik mijn meisje voor nodig had (ingesmeerd worden om half 4 ) omdat het 28 graden zou worden.
Maar dat werd het niet. Gehuld in mijn korte broek en alleen een t-shirt en een sweater ging ik samen met Johan de plas op.
Op sleep hadden we Fred en Wim en in onze kielzog volgden Peter en Rene, want we wilden alle zes om en rond de boei zitten.
Eenmaal onze stokken gestoken en vast gezet besloten we op wat voor afstand te gaan vissen. Johan op de hoogte van de boei en ik 10 meter dichter naar de boot
( het is en blijft natuurlijk een gok).
Na een korf of 14 voer te hebben gebracht ben ik gaan vissen.
Het duurde minstens een half uur voordat ik een keertje leven zag een bliekje van 25 centimeter en daarna wel zo af en toe leven maar weinig vis.
Johan zijn tweede aanbeet was meteen een mooie brasem.
Waarop ik zij dat hij altijd de grotere vis haakte waarom omdat ik alleen bliekjes ving weet ik niet we viste met de zelfde beaasing.
Na wat kleine vis ving ik eindelijk een vis die op een brasem leek centimeter of 45 schat ik daarna nog kleinere en zowaar op eens een brasem van rond de 55 centimeter daarna nog twee dus ik dacht ik heb ze op mijn plek liggen.
Maar dat was niet het geval. Ik probeerde het nog met maïs maar daar ving ik alleen kleine vis mee. Johan vroeg of ik wel genoeg maïs had anders had hij nog wel genoeg over voor mij ( lief klein huftertje ) maar ik bedankte hem er hartelijk voor maar zei dat ik het niet nodig had.
De vis werd daarna minder en minder en ook kleiner tot overmaat van ramp sloegen we ook nog los (tot twee keer toe ) wat mijn humeur niet ten goede kwam.
In mijn oog hoek zag ik Peter opeens vis vangen ik dacht dat hij meer gevangen had dan ik maar dat was gelukkig niet het geval.
Dus na al het gekloot was ik verbaast en uitermate tevreden met mijn overwinning. Ik hoop en zal mijn best doen om het volgende stukje ook te schrijven.
Ha ha groetjes Ruud.

Verslag van de voorzitter: 
Varen, varen, over de baren, varen, varen over de ………..
De eerste bootjes wedstrijd van 2014. Zag er best wel tegenop.
Vorig jaar hadden we een deceptie op dit water waarbij er van de 20 deelnemers slechts 2 man een visje wisten aan te bieden.
Nu was het wel zo dat het slechte weer maakte dat we niet op onze favoriete plekken konden vissen, maar dat de vis het zo massaal liet afweten hadden we toen niet verwacht. De meeste koppels zijn in die wedstrijd ook nog een keer of wat verkast, echter zonder resultaat.
Misschien was dat ook wel de reden dat er behoorlijk veel afzeggingen waren wat maakte dat we nu met slechts 7 boten uitvoeren.
Enfin, niet te lang naar terug kijken, dit jaar beginnen we onder tropische omstandigheden aan deze wedstrijd en was de wind gunstig genoeg om op het grote meer te kunnen vissen.
Het tenue was vandaag wat verdeeld, hier en daar een korte broek van diegene die rotsvast vertrouwen in onze weervoorspellers hadden, andere geheel “warm” gekleed en daarmee op alles voorbereid.
We hadden voldoende BB-motoren om niet meer dan 1 bootje op sleeptouw te hoeven nemen en om even na half zes zetten we koers naar de visgronden.  Onderweg schoot gelegenheidsfotograaf DirkA er lustig op los waar enkele bijzonder mooie plaatjes uit voortkwamen.
Een Koppel besloot tegen eerder gemaakte afspraken in, dat ze toch uit het zicht van anderen op de kleine plas wilde vissen. Jammer, maar had geen zin me hier vandaag druk over te maken.
Om even voor half zeven zat iedereen te vissen en was het afwachten of de vis het dit jaar wel zou doen. Van de 6 boten op de “grote” plas kozen er 3 voor om in de buurt van de zogenaamde vaargeul te gaan vissen en de 3 anderen gewoon een plekje ergens op de plas. Naast onze eigen vereniging waren er ook nog enkele vrije vissers op het water.
Een koppel had zelfs hun eigen aluminium stokken bij zich, dus een stel om in de gaten te houden. 
Vanuit mijn eigen positie kon ik een tweetal boten redelijk goed in de gaten houden en was het verder afwachten wat er na het eindsignaal van 11:30 aangeboden zou worden. Had natuurlijk een belletje kunnen doen maar dat schept in zo een wedstrijd alleen maar onrust.
Na een klein halfuurtje vissen zag ik Ruud zijn eerste visje scheppen …………………….. gelukkig, er zit dus vis!
Wild was en werd het echter niet maar na een uur zag je zo her en der een visje bovenkomen.
Geen gebouwen zoals onze secretaris altijd graag naar specimen brasems refereert, maar veel van die halfslachtige slijmerige 5 ons brasempjes.
De wind en golfslag maakte wel dat de voorzichtige aanbeten van deze vissen heel moeilijk waar te nemen waren.

Dit had dus typisch zo een dag geweest waarbij het dus zaak was om elkaar zo min mogelijk te storen en stil te zitten.
Niet mijn sterkste punt omdat ik in een bootje altijd last van mijn rug krijg en zo ook mijn bootsmaat.
Synchroon vissen hebben we nog niet uitgevonden dus maar roeien met de riemen die je hebt.
Na een dik uur kon ik dus ook zelf mijn eerste visje vangen buiten de “vaargeul”. Ik had twee stekken gemaakt, een in en een buiten de vaargeul.
Weet niet of je over 50cm meer water over een vaargeul mag spreken, maar in de volksmond heet deze strook nu eenmaal vaargeul.
De aanwezige boeien bevestigen deze lichte verdieping van dit wel prachtige water. Na 3 aanbeten waarvan 2 missers (PETS op mijn KOP) andere hengel maar geprobeerd. Inmiddels hadden zowel Ruud als Johan een bouwwerk in hun mandje liggen, dus ook deze jongens (vang persoonlijk liever meisjes) waren in de buurt.
Niet mijn ding met een 240cm pickertje op deftige dames vissen. Een voorslag korter dan ik gewend ben en totaal geen ruggengraat in dit stokje.
Van de aanbeten die ik kreeg sloeg ik dan ook het meeste mis. Of te zacht (geen hefboomwerking door de geringe lengte van de hengel), of te hard i.c.m. de kortere voorslag. Een groot drama dus, enige voordeel van zo een korte stok in de boot is dat je hiermee meer stabiliteit in de top krijgt (immers hoe langer de hengel, hoe groter de moment uitslag door beweging van de boot).  Verder ook het voordeel dat deze dichtbij stek in het verlengde van de boot lag.
Dit maakte dat ik mijn picker haaks op de richting van de boot kon afsteunen wat extra stabiliteit gaf omdat de beweging in de boot vooral van links naar rechts was (en niet van voor naar achter). Dus mogelijk lagen de deftige dames daar opgestapeld, ik kon ze niet vangen.
Mijn medium feeder, die ik ook aan de kant regelmatig gebruik, gaf een meer vertrouwd gevoel met inwerpen, aanslaan en beetregistratie.
Ook al waren de aanbeten daar slechter op te zien, daar was van de meeste aanbeten het resultaat positief.
Na 2 uur vissen resulteerde dit in een dame van respect welke ingeschat zeker 2 kilo in de schaal zou brengen. Zouden ze erop liggen?
Helaas was dit een Remi en volgde een serie meelopers (meezwemmers) van 2 generaties jonger die er niet echt toe deden. Maar geen reden tot klagen gezien het resultaat van 2013 (heb ik het er toch weer over) en de vangsten van mijn bootsmaat die blijkbaar in de kraamkamer zat te vissen, heb ik buiten dat eerste uur lekker zitten vissen.
Na de 5 uur netto vistijd schatte ik zelf de hoeveelheid in gewicht tegen de 10kg, alleen dat ga je natuurlijk niet rondbazuinen.
Rene wist ervan en dat was voor nu genoeg, stel je voor dat het veel minder is, dat wil je toch niet meemaken.
Ik had verder goed zicht op Ruud en Johan en zijdelings op Fred en Wim. Van die laatste twee kon ik het moeilijk inschatten, maar van Ruud wist ik bijna zeker dat hij een zelfde soort netje vis als ik had gevangen, alleen wist hij dat blijkbaar zelf niet meer. Hij dacht zelf een kilootje of 6-7!!!!!!!! Johan had inderdaad minder vis gevangen en dat hij niet boven de 5kg uit zou komen had ik niet zo ingeschat. Die had ik inderdaad op 6-7 kg in gedachte gezet. Tijdens de vissessie hebben deze heren nog wat ervaringen uitgewisseld waarbij Ruud Johan wist te vertellen dat maïs geen optie was en alleen maar kleine vis opleverde. Johan (sportief als hij is) vroeg Ruud nog of hij dan wel genoeg maïs had!!!!!!!!!!!!  Verder hadden de heren nog een klein stok probleempje wat maakte dat bij een iets aanzettende wind en wat meer scheepvaart de heren van 1 stok geblazen werden. Ruud is denk ik flink afgevallen, want hij kon niet genoeg gewicht in de strijd brengen om zijn stok ver genoeg de bodem in te drukken.
Goed bezig Rudie………….ha, ha! De weging zou echter alles duidelijk maken. Wie het laatst lacht, lacht het best. Gefeliciteerd maat, knappe vis actie.

Vanaf de plas terugvaren was een hele toer. Zelfs, of juist met BB-motor, moet je oppassen dat je niet te snel vaart en alle vis kapot gaat. Diskwalificatie!!!!!!!!!!
Op de weg terug (stationair) toch nog maar even langs ons 1 pk-tje Mart gevaren alwaar zijn bootsmaat Bram driftig zat te zwaaien. De 1 pk was dus dit keer niet van plan om te gaan roeien.
Zoveel vis; vroeg ik nog, maar dat bleek tegen te vallen.
Mart had zich op de alvertjes gestort en was na 40 stuks gestopt om zich weer op de deftige dames te storten.
Bram had immers een aantal van deze exemplaren boven weten te brengen wat Mart weer hoop gaf.
Bram kan wel aardig schatten wat zijn vangst is en met 6-7kg zat hij hier niet ver naast.
Al doende waren wij de laatste die op de weegplek aankwamen welke wemelde van de dagjes mensen.
Flikker op, jullie willen toch varen, vaar dan lekker een eind weg.
Begrijp sowieso al niet waarom het pleziervaart heet; je ziet alleen maar chagrijnige koppen op die bootjes die dan ook nog eens zonder verblikken of blozen over je voerplekje heen varen.
Let wel hè, deze plas is kilometers bij kilometers groot en dan moeten deze plezierjachten uitgerekend tussen de 4 visbootjes doorvaren!!!!
Nou ons doen ze daar in elk geval geen plezier mee.
Grote onbekende qua vangst waren dus nog Fred, Albert en Ron.
Van Nico en Dirk had ik al ingeschat dat dit niet veel hoger zou zijn gezien dat de cracks met de aluminium stokken uit die hoek waren komen verkassen richting het midden van het meer waar wij zaten. Dat is meestal een goed (of slecht ) teken voor ons die wel vis vingen.
Verder was het natuurlijk nog de vraag wat Aad en Hans nu op die kleine plas te zoeken hadden (anders dan meer beschutting tegen de wind en golfslag).
Hans had sowieso zijn dag al niet daar zijn feeders nog op de kant stonden terwijl hij met Aad al tot hun visplek waren opgesleept door Ron en Albert.
Even heen en weer roeien was geen optie en verder niemand in de beurt om een BB-motor te lenen.
Een belletjes naar de bootverhuurder maakte wel dat deze hengels veilig gesteld werden, echter de hoop dat deze ze wel even langs zou komen brengen werd niet ingevuld.
Bij het weegeiland aangekomen nog net een gaatje gevonden voor de roeiboot om af te meren en de kano’s bijna letterlijk van ons af moeten slaan.

De weging kon beginnen.
Mijn eigen net moest blijkbaar eerst wat inderdaad de verwachte +10kg opleverde.
Hoor Ruud nog zeggen; DAT RED IK NOOIT!
Daarna Rene die jammer genoeg niet verder kwam dan 600 gram.
Had hij overigens perfect ingeschat.
Dat hij daarmee lantaarndrager zou worden blijft weer een onverklaarbaar feit.
Ik heb het zelf wel eens andersom op dit zelfde water meegemaakt dat juist hij de ene na het andere bouwwerk binnenhaalde en ik alleen maar grut (of niets) wist te vangen.
Gelukkig wist ik die dag toch nog een verdwaalde brasem te strikken wat de schade toen nog enigszins wist te beperken.

Tot over 3 dagen.
  

   

Groetjes, Peter