Verslag wedstrijd 7        10 juni 2014

Verslag van de winnaar
Waarde sportvrienden,   fijn om ook weer eens een keer het winnaarverslag te mogen schrijven.
Na 4 slechte wedstrijden op rij, was de 5e  eindelijk weer acceptabel, 10 kilo en een 3tje in punten.

Wedstrijd 6 moest ik aan mij voorbij laten gaan voor afgesproken (vrijwillige) werkzaamheden in de Oekraïne.  Laat ik jullie kort even bijpraten wat ik daar gedaan heb.

Stichting Oekroe, (samenvoeging van OEKraine en ROEmenie) gaat sinds negen jaar naar de Oekraïne om hulp te bieden aan de meest kansarme mensen in dit land.
Eén van de knelpunten is , dat als een gezin kinderen krijgt, het bittere noodzaak is dat beide ouders moeten werken daar ze anders gewoon honger lijden.
Van alleen het loon van de man komt een doorsnee gezin niet rond.
Wat wij doen is in samenwerking met een grote landbouworganisatie kinderdagopvang van de grond te krijgen, zodat  zowel man als vrouw kunnen gaan werken.
Het personeel voor zo’n dagopvang zijn meestal een paar vrouwen uit het dorp die (nog) geen kinderen hebben of vrouwen die inmiddels uit de kinderen zijn.

Je zult begrijpen dat het niet alleen een ruimte is waar kinderen een beetje spelen en bezig gehouden worden. De leeftijd is van 0 tot 6 jaar wat inhoud dat er bedjes, verschoonruimte, toiletten, slaapruimtes, speel en eetkamer, administratie en alles wat er bij komt kijken om de kinderen op te vangen voor een dag die loopt van ‘s morgens 6uur tot ‘s avonds 8uur.

Zoals gezegd werken we samen met (connectie door de jaren heen ontstaan) een grote landbouworganisatie (SWAROG) die zelf een fonds in het leven heeft geroepen.
Ze hebben 40.000mensen in dienst en van elke werknemer wordt elke maand één euro van het loon ingehouden. Dat loopt dus snel op tot een behoorlijk bedrag.
Dit bedrag wordt over alle dorpen besteed in het gebied van deze organisatie.

Hoe werken wij? We zoeken i.s.m. de organisatie naar één of twee projecten wat we kunnen behappen om met ± 12 mannen in 14 dagen iets van de grond te krijgen en/of neer te zetten.

De opzet is dat wij en de andere partij beiden de kosten delen. Zij brengen 25.000euro in en wij 25.000euro, samen dus 50.000 euro. Gegeven dat je daar 10x zoveel kan doen met een euro dan hier, dan snap je dat je iets moois kan opzetten.

Ik wil het hier bij laten maar ik zou zeggen surf eens naar stichting OEKROE,  foto’s en filmpjes en uitleg. Misschien kom je mij nog wel hier of daar op een dak tegen. Dit tot zover!

Terug naar de wedstrijd. Ik was zeer op tijd aan de waterkant waar ik werd begroet met jkhoirhcoiehrcvncOI en mister BREZNEF. Dit naar aanleiding van bovenstaand.

De loting is vaak bepalend, dat weten de meesten van ons wel. Ik hoopte dan ook dat ik een plek zou loten die minstens over de helft van het parcours zou liggen, daar mijn ervaring van de 2 vorige wedstrijden op dit overigens prachtige water , het eerste stuk meestal het minste vis opleverde. Ik lootte plaats 17 waar ik blij mee was. 18 was leeg, dus een slaper naast me, moet gaan lukken dacht ik.
Toen ik aan het opzetten was hoorde ik opeens herrie naast me.

Plek 18 werd toch bezet, Dirk Aandewiel had zich gemeld,( ik heb geen last gehad van jou hoor!!) 
Nog een ervaring van vorige sessies was dat het geen zin heeft om, hoe aantrekkelijk ook, naar de overkant te gaan tegen die prachtige waterplantenpartijen aan te vissen.
Het levert vastzitten en veel vuil aan korf en haak op.
En zeker met dit praktisch stilstaand water moet je constant bezig zijn de vis aan het azen en bijten te krijgen.
Dat ze er liggen weten we allemaal.

Ik heb dus wel 10 keer een 40grams korf ingeworpen en deze net zolang naar mij toegehaald tot dat ik deze zonder haperen 5 meter in kon draaien.  Normaal ben ik voorzichtig met gelijk van alles door m’n voer te mengen zoals wormen, casters, maden en andere toevoegingen. Maar omdat dit toch een kortere wedstrijd was besloot ik de gok te wagen en gelijk met grof geschut aan de gang te gaan. De eerste aanbeet (pas na een halfuur) leverde niets op. De tweede gelijk daarna een mooie platte van een goeie anderhalve kilo. Dit herhaalde zich om de minuut of 10,  5x.
Daarna volgden er 4 van een ons of 8 waarna het een halfuur stopte. Links zag ik dat Ruud ze ook ging vangen, maar aan de kromming van zijn net kon ik zien dat ze beduidend lichter van formaat waren dan die van mij.
Ook Dirk A. rechts van mij, zag ik regelmatig scheppen. Ik kon van hem niet zien wat hij boventakelde. Daarnaast zat Peter die ik regelmatig zag switchen tussen feeder en vaste stok.
Dit was voor mij de bevestiging dat ik het goed gedaan had. Het laatste uur kwamen er nog van diverse formaten naar boven met als afsluiter een 2kilo brasem 2 minuten voor het eindsignaal.

Op de vraag of ik niet nog een weekje weg had kunnen blijven... nee, ik moest deze absoluut meevissen om niet te veel de aansluiting met de top 10 te verliezen. 
En troost je, de volgende 3 wedstrijden ben ik er niet bij, we gaan 4 weken lang een campertrip maken door Amerika. Rotleven heb ik toch!
Het voetbal zal geheel aan mij voorbij gaan, maar aanstaande vrijdagavond zal ik op  “de strip”in Las Vegas een biertje op jullie drinken, misschien wel twee!!

Ik zie jullie dus DEO VOLENTE op 19 juli naar ik hoop in gezondheid aan de waterkant van ik dacht een bootjes wedstrijd.  Een hartelijke groet van jullie vismaat Dick.

Verslag van de voorzitter: 
Het werd nog even spannend want na een aantal heel mooie zomeravonden was het nu regenachtig in de aanloop naar de eerste zomeravond wedstrijd.
Daags voor deze avond waren de tekenen ietwat gunstiger maar dat het even zou gaan regenen leek een feit.
Gelukkig werd het vlak voor de loting droog en konden we in zomertenue (korte broek en T-shirt) vissen.
De drukte op de N207 maakte het voor sommige deelnemers wel lastig om op tijd aan de waterkant te verschijnen.
Wel goed om Koos ook weer aan de waterkant te zien.
Naar achteraf bleek was hij zaterdag ook al van de partij, echter arriveerde hij “te laat” bij de bootverhuurder wat maakte dat iedereen al gevlogen was.
Alleen de plas op(en waarheen) was geen optie, dus keerde Koos toen onverrichter zaken naar huis.
Ook Joop had deze “thuis” wedstrijd (woont om de hoek) aangegrepen [gezellig] om toch ook maar weer eens een hengeltje uit te gooien.
Helemaal sabbatical is hij dus niet!
Vandaag had DirkA aangeven dat 18:00 uur niet haalbaar was en had gevraagd of wij voor hem wilde loten. Verder was Dennis zoek!
Hij had zich wel afgemeld voor zaterdag maar daarmee was hij vanavond eigenlijk wel verwacht.

Kop en staart gingen naar Albert en Joop. Buiten het einde van het parcours zijn dit ook de stukken alwaar de kant lekker breed is zodat je goed met de vaste stok uit te voeten kan. Verder nog als bijzonderheid dat stek nummer 11 erg smal was en omdat we toch 2 deelnemers minder hadden dan er stekken waren uitgezet is besloten de twee midden nummers er (als soort van vakscheiding) uit te halen.
Het beroemde slootje lag dit keer op steknummer 19 waarvan ik zelf de gelukkig trekker was.

18:45 uur aanvang wedstrijd en voor deze gelegenheid zowel da vaste stok op maximale lengte als de feeder klaargemaakt.
De brede kant was te mooi om geen gebruik van de mogelijkheid met de vaste stok te vissen te benutten ook al lag het begerenswaardige slootje aan de overzijde.
Vijf tennisbalgrootte voerballen op vaste stok afstand gebracht waarna met de feeder een korf of 10 naar de overzijde gebracht.
Na het beluisteren van de ervaringen van  vorige vissers op deze stek wist ik dat je niet moest proberen echt in het slootje te vissen. Zo gezegd zo gedaan en mijn eerste beaaste haak rond 19:00 uur die kant op gebracht. Hengel op de steun en nog even verder prutsen aan de vaste stok.
Dobber moest nog een klein beetje versteld worden en natuurlijk het aanzetten van een onderlijn.  Zo zie ik uit mijn ooghoek de lichte kromming van de feeder top geheel weg vallen en tijd dus om voorzichtig aan te laan.
Een ferme klap aan de overzijde en een run van heb ik jou daar! Kan een verkeerd gehaakt specimen brasem zijn, maar ik hou het op karper. Niet te houden en een verbogen haak als resultaat.
Geen slijm aan de lijn wat mijn vermoeden op karper versterkt. Balen, want daarmee was de zorgvuldig opgebouwde voerstek direct geweldig verstoord.
Twee nieuwe korven voer met casters, geknipte worm en geplette maïs gebracht om vervolgens de plek rust te gunnen en de vaste stok ter hand te nemen.
Met het tegen zonlicht een zwarte antenne in het drijflichaam geprikt en afwachten op de eerste aanbeet.
En wachten en slepen en wachten en opnieuw inwerpen en tegenhouden en wachten en opnieuw be-azen en wachten……..niets!
Nu vis ik in mijn vrije tijd nog wel eens in dit water waardoor ik weet dat het soms wel een paar uur kan duren eer de vis los is dus nog geen paniek.
Na een klein half uurtje de stok aan de kant en de feeder weer ter hand genomen. Nauwelijks strak getrokken of de eerste aanbeet liet zich weer zien.
Een prachtige brasem (mijn grootste van de avond) gleed inmijn netje. Die is binnen. Had een redelijk zicht op de vissers om mij heen en had nog niemand anders zien scheppen. (Niet goed opgelet bleek later).
Opnieuw be-azen en inwerpen leverde vrij snel een nieuwe aanbeet op. Aanslaan en weer een dikke respons aan de andere kant van de lijn.
Niet voor lang helaas want na een meter of 3 binnengehaald te hebben plots alle spanning weg van de lijn. Dikke klodders slijm aan de lijn maar geen vis.
Opnieuw inwerpen en wachten, en wachten en een verstoorde voerstek dus geen beet.
Vaste stok dan toch maar weer en met succes. Binnen 5 minuten haalde ik een jonge brasem (7 ons) binnen.
Yes, yes, yes om maar in de terminologie van Marko Kraal te citeren.
Helaas bleef het hierbij en ondanks een aantal verwoede pogingen deze avond om de vis op stok lengte aan de praat te krijgen resulteerde dit in niet nog een aanbeet.
Helemaal frustrerend was het laatste uur van de wedstrijd omdat toen mij vaste stok stek wemelde van de bellen (lees visactiviteit) maar wat ik ook aan mijn haak deed, deze vis was niet te verleiden.
De feeder bleef gelukkig wel regelmatig vis en missers opleveren.
Zoveel missers en lossers dat ik beging te twijfelen aan mijn haken, groter, kleiner andere vorm geprobeerd wat niets leek te helpen.
Wel tot twee keer toe mezelf gevangen waarvan de laatste behoorlijk diep in de basis van mijn pink geschoten was.
Autch!!
Terughalen was geen optie dus dan maar doorsteken.
Zoekende in mijn auto naar een tang om het bledje af te knippen was te vergeefs (bootjes wedstrijd gehad en daarvoor zoveel mogelijk niet noodzakelijke spullen uit mijn tas gehaald).
Dan maar wachten op thuiskomst en doorvissen met een haak in de pink.
Eenmaal doorgestoken was de pijn weg en alleen maar te hopen de de made- caster, maïs en wormen snot niet tot een ontsteking zou leiden.
Het aantal aanbeten bleef redelijk constant en een bliksem bezoekje aan mij Joop op de staartstek en mijn triomaten op stekken 18 en 17 leerde mij dat deze ook lekker zaten te vangen.
Dirk iets minder succesvol dan Dick die alleen maar specimen brasems ving op ongeveer 4 meter uit de overzijde.
Deze afstand had hij gekozen omdat dichterbij vissen alleen maar vuil aan de lijn / haak opleverde en op deze afstand de bodem redelijk schoon leek.
Whoo, dacht ik nog. Die heeft meer en zwaardere vis dan ik, dat wordt dus nog even hard doorwerken wil ik mijn topstek ook waarmaken vanavond. Is niet meer gelukt, althans ik had vanavond de vorm niet.
Bij terugkomst op mijn eigen stek natuurlijk weer een slappen lijn maar geen  wandel brasem zoals Fred die zo vaak vangt.
Mopperen…………….niet echt want ik heb leuk zitten vissen. Wel jammer van al die lossers (stuk of 8) wat maakte dat het eind gewicht inderdaad onder dat van Dick bleef en de frustratie dat ik op het uur van vandaag nog niet weet wat nu al die lossers veroorzaakte. Moet in ieder geval weer op zoek naar mijn “oude” type haken al lijken die steeds moeilijker te verkrijgen. Verder misschien ook iets meer (of nog minder) geduld met het moment van aanslaan. Hoorde anderen ook wel zeggen dat de vis heel voorzichtig aasde en alles echt voor in de bek gehad was. Wanneer je dit gegeven projecteert op mijn eigen missers dan kom ik toto de conclusie dat de vis te dun gehaakt was en dus gemakkelijk los kon breken (hoe zwaarder de vis des te groter deze kans) en dat mijn huidige type haak zich moeilijk dieper in de lip laat aanhechten en de neiging heeft om eerst een stuk naar buiten te “glijden” alvorens zich in de hoornachtige lip te verankeren.

Klokslag 22:00 uur toeterde de wedstrijdcommissie voor het eindsignaal waarna het opruimen kon beginnen .
Nog een laatste poging gewaagd om een tangetje in de auto te vinden maar helaas. Voorzichtig opruimen dus.
Belletje naar Fred of hij mijn kant of ik zijn kant op zou komen.
Fred zat op nummer 2 aan de andere kant van het wedstrijdparcours. Hij was al onderweg naar mij.
Joop en NicoJ hebben de nummers en vlaggen opgehaald waarvoor dank en weging begonnen bij Joop.
Die had alles kort (± 15meter) gevangen en zette met ruim 6 kilo een mooie marker.
Ruud was zo vriendelijk om mijn net uit het water te halen wat op exact 11 kg afgemaakt werd. Had zelf 10 geschat dus zat dit licht boven mijn verwachting.
Dick Zandbergen schatte zelf op zeker +15 kg uit te komen dus van een dagzege was al geen sprake.
Andere DickZ was er niet vandaag dus allemaal weer kans om te winnen.
DirkA had lekker zitten vissen al was het een heel gehaast om op tijd aan de waterkant te zijn.
Zijn opbouwtijd was daardoor slechts 15 minuten maar dat was blijkbaar genoeg.  Met 6 kg bleef hij net onder h et gewicht van Joop hangen.
DickZand haalde dan net de 15kg niet, maar met 14,5kg was dat met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid voldoende voor de dag zegen.
Er werd nog even gespeculeerd of hij deze brasems niet mee terug uit de Oekraïne had genomen, (onze brasems worden immers met tonnen tegelijk aan het Oostblok verpatst), maar we konden geen thermoskan vinden groot genoeg om deze jongens in te vervoeren.
Ruud op 16 deed het met bij 8kg ook zeker niet slecht en was daarmee goed voor een derde plek.
Daarna liepen vangsten sterk terug. Jacques nog geen kg (mijn pannetje had hij dus eigenlijk helemaal niet nodig gehad) en alleen Bram wist met 5kg nog een beetje mee te doen. Wel #6 punten aan de broek wat voor de stand in de competitie weer leuk is.
Daarna heel veel vangsten van om en nabij de kg maar ook een aantal nullen (Koos, Wim, Mart).
De Nico’s wisten beide wel een beetje vis aan te leveren (±3 kg).
Dit zelfde gold ook ook voor Fred die met iets meer dan 2kg toch ook #5 punten aan de broek heeft. Gek genoeg was het de kopstek waar weer serieus vis gevangen werd.
Niet tegen de overzijde maar ± halverwege.
Albert had al spijt dat hij pas zo laat deze dichtbij stek ging benutten. Wanneer hij hier eerder gebruik van gemaakt had was de uitkomst van deze wedstrijd misschien anders gelopen.
Wel met 10kg een mooi resultaat en #1 in dit vak.
Over 11 dagen vissen wij op zaterdag 21 juni de koppelwedstrijd welke niet voor de competitie meetelt.
Hopen op mooi weer, beste vangsten en daarmee een succesvolle clubdag.  Tot de 21^ste.