Verslag van de winnaar
Beste visvrienden, schreef ik in mijn vorige winnaarsverslag ( d.d 10 juni),
dat ik die wedstrijd graag wilde winnen i.v.m. de reis naar Amerika die we
zouden gaan maken, en ik derhalve 2 wedstrijden zou missen.... zo ook deze
wedstrijd van 16 augustus. Immers a.s. vrijdag wacht mij een operatie aan
mijn knie (daarover straks meer), en ik in het ergste geval de rest van het
seizoen uitgeschakeld zou kunnen zijn.
Met Bram was ik de donderdag ervoor wezen oefenen. Bewust het A en B vak
overgeslagen omdat hier de vangsten de laatste tijd tegenvielen.
We waren tot het viaduct gereden (hier waren spectaculaire vangsten
geregistreerd door
Kooy koppels) maar besloten toch om een stuk terug te rijden omdat, als je
het toch voor het zeggen hebt, kiest voor natuur, geen lastige bewoners
achter je, mooi graskantje, goed parkeren etc.etc. Wel daar gaan zitten
waarvan we wisten dat we ook zaterdag op dat stuk parcours zouden vissen. We
hadden ruim 5 uur gevist wat mij ± 30 visjes opleverde, maar aan gewicht
misschien 1½ kilo.
Bij Bram was dat niet veel beter, zei het dat hij 10 minuten voor dat we
stopten nog een soort van brasempje ving.
Met z’n 2en op 4 verschillende afstanden gevist maar er was geen echte
vloermat te spotten. Ik had nog wel een beste paling.
Ook Albert kwam vissen, samen met z’n vader. Toen hij na afloop bij ons
stopte en onze wederzijdse ervaring van deze morgen uitwisselden, kwamen we
tot de conclusie dat deze oefensessie ons niets opgeleverd had.
We hadden
wel heerlijk weer.
Het weer: De weersvoorspelling tot 10 uur kans op buien
en daarna droger maar met een aantrekkende wind van 4 a 5 recht in het
gezicht.
De regen kwam 2 minuten voor het einde van de wedstrijd en de wind was
hooguit winkracht 2 en viel soms bijna helemaal weg.
De loting: toen het mijn beurt was om een lot te trekken en het felbegeerde
nummer in mijn handen had dacht ik, goh, wat een dik plaatje!
Nummer 18 zei
ik tegen Peter. Oh, sorry , het zijn er twee!! Terwijl ik wat met m’n
vingers wreef viel het onderste plaatje er af.
Waarschijnlijk wat vocht in het “loot”emmertje en ze zaten precies pas over
elkaar heen dat ik het niet in de gaten had.
Ruud en Peter besloten dat dit niet de juiste manier was en gooiden beide
lootjes weer terug in de emmer.
Ik vond dat jammer want de nummers 16 t/m 20 waren uitgezet op het
beloftevolle stuk waar een paar dagen geleden nog 240 kilo van één van de
koppels was gevangen.
Op nieuw een
lot uit de emmer, ditmaal nr. 1, oké, dat verzachtte een beetje!
De wedstrijd: Eén feeder voor 10mtr.uit de overkant en één voor een goeie
25 mtr. van af m’n zitplek. 8 goed gevulde korven naar de overkant, en het
zelfde voor de korte afstand.
Ik wilde eerst aan de overkant proberen nu het nog rustig was met de
pleziervaart. De kans dat je onderste boven gevaren wordt is met het uur
groter.
Ik had dan ook bijna letterlijk een kano in m’n voerbak gehad, als ik niet
tijdig op de voor mij bekende en beschaafde wijze de man had weten over te
halen het roer te wenden.
Voeren klaar, onderlijn eraan en hup, naar de overkant. Lijn strak zetten
en...... hé, voel ik daar wat? Aanslaan, en vast als een huis! Uiteindelijk
korf weg, en de voorslag afgebroken.
Dan alvast de korte afstand maar proberen, ligt er in elk geval een haak in ’t water en kan ik intussen de andere feeder repareren.
Tijdens deze
reparatie geen bewijsje op de korte afstand.
Zo de zware feeder weer be-aast en hup... naar de overkant........dacht ik.
Een vette pruik was wat er over bleef. Als dit vanmorgen zo blijft?, dan had
ik beter kunnen blijven slapen.
Al met al was het eerste uur om gevlogen. Wat gaat de tijd snel als je fun
hebt.
Op het moment dat ik dacht: aan de overzijde zitten ze niet , ik ga toch
maar kort zitten, ving ik een blei van een pondje.
Snel weer ingegooid en
een mooie platte melde zich direct. Met de pauze had ik 7 vissen waarvan 2
bleien en 5 brasems.
Sjaak vertelde dat hij er een 10 stuks in z’n net had.
Johan vroeg of wij die verhalen niet ergens op een andere plek konden gaan
spuien, ( bij hem liep het blijkbaar niet zo). Na de pauze was ik even bang
dat de vogels (lees vissen) gevlogen, ( lees weggezwommen) waren.
Maar na
een kwartier ging het lopen wat resulteerde in een goeie 15000 gram vis.
Staat wel hé, 15000 !!! Moest ook wel winnen want het is zoals ik al
zei misschien mijn laatste wedstrijd van dit seizoen geweest!
De operatie: In de rechterkant van mijn rechterknie zit geen kraakbeen
meer, krijg je als je oud(er) wordt, dat noemen ze dan versleten, op, en
meer van die onmogelijke uitspraken.
Gevolg is dat ik bot op bot loop, wat pijnlijk en dodelijk vermoeiend is.
Ik
krijg nu een standbeencorrectie wat inhoud dat ze aan de ene kant een stukje bot weghalen en dan bij elkaar persen, vastzetten voor een jaar met een plaat
met schroeven waardoor de ander kant van de knie meer ruimte krijgt met w.s
nieuwe kraakbeen aanwas. Vandaar...correctie!
E.e.a betekent dat ik 6 weken NIET mag autorijden, fietsen, maar aan huis
gebonden ben. Hierbij de uitnodiging om een bakkie koffie of
wijntje/biertje te halen, partners WELKOM!
Geef wel even een belletje want ik moet nog wel een tandarts bezoeken en
over 14 dagen de hechtingen uit de knie en zo zal er nog wel wat zijn.
Adres gegevens en telefoonnummer op te vragen bij het bestuur SHV.
Een fijne wedstrijd de volgende keer en misschien tot ziens in “Het
Zandkasteel”,
hartelijke groet
Dick Zandbergen.
Verslag van
de voorzitter:
Wat
een vreemde wedstrijddag vandaag. Eerst al de "never ending" discussie over
in welke vakken nu te vissen; A & B omdat we dan redelijk dicht op elkaar
zitten, B & D of toch B & C.
Te veel voor informatie is ook niet goed.
In de dagen voor onze wedstrijd is er flink geoefend (zie verslag Dick) maar
zijn er ook enkele wedstrijden geweest.
Hierin was er flink gevangen al moet ik er wel bijzeggen dat het een 19 uurs
koppelwedstrijd betrof waarin bij 200kg nog was om deze wedstrijd te winnen.
Veel van deze vis kwam uit het B-vak en waren zeker de hogere nummers in vak
C en heel vak D een teleurstelling. Vak A is niet bevist maar de meeste vis
kwam wel uit de lage nummers van vak B.
Op de vrijdagavond dacht ik dat we eruit waren en zou het A & B worden. Maar
de wedstrijdcommissie zou geen commissie zijn wanneer dit op het laatste
moment toch nog zou veranderen.
Ook al was het "opperhoofd"er deze keer zelf niet bij is hij toch degene
geweest die B & C heeft aangeraden.
Mij hoor je niet klagen gezien het resultaat, maar dit gaf wel een uitdaging
aan de wedstrijdcommissaris en zijn maatje Johan voor vandaag. Vak B
uitzetten in het donker is nog redelijk te doen, echter vak C is een drama.
Ook al staan er stippen op de weg van eerder beviste stekken, dan nog is het
lastig om een eerlijk parcours uit te zetten.
Ze hebben dan ook een flink eind moeten lopen over dit zeer uitgestrekte
parcours.
Al met al maakte dit dat de loting niet om 05:45 kon aanvangen maar iet wat
uitgesteld moest worden.
Toen ook nog even de verbazing dat we twee vissers kwijt waren en dus met 17
ipv 19 waren.
Nu bleek een van deze twee vissers 's morgen vroeg door zijn rug te zijn
gegaan, "sterkte en beterschap"en de ander zich had verslapen.
Erger nog, in de haast om toch nog enigszins bijtijds aan de waterkant te
komen ook nog wat van zijn visspullen vergeten en bij Schiphol dus
rechtsomkeer moest maken om deze alsnog op te halen.
Op basis van de 17 deelnemers rade de wedstrijdcommissie aan om nummer 15 en
16 uit het parcours te halen omdat we anders 6 kop/staartnummers hadden
gehad.
In de loting waren het nu DickZa, Ron, NicoJ en Jaap die deze topstekken
mochten bevissen.
Nummer 18 bleef over wat goed uitkwam omdat er vlak voor aanvang van de
wedstrijd zich toch nog een visser melde voor deze stek.
I.p.v. 076:45 begonnen we nu om07:00 uur met de wedstrijd en zouden daarmee
dus wat meer last van onze roei"vrienden" krijgen.
Veel feeders met doorgaans 2 plekken. Een op wat metertjes uit de overkant
en een rond de vaargeul.
De afstand tot de overzijde varieert nogal sterk op dit deel van deze
gecultiveerde rivier waarbij op de smalste delen dit een meter of 40
bedraagt en even verder zomaar naar de 60 meter kan oplopen.
Normaal geen water voor de vaste stok omdat de kant hier meestal te smal
voor is en het dan lastig wordt om de hengel af te steken.
Ook de zeer gering waterdiepte op sommige stekken (75 cm op 13 meter) maakt
dat dit niet altijd goed uitpakt. 's morgens bij de loting stond ik dan ook
vol overtuiging te melden dat mijn vaste stok vandaag in de foedraal zou
blijven.
Echter bij aankomst op stek 13, mijn "geluksgetal" zag ik een prachtig brede
graskant van een meter op 7 wat alles weer deed veranderen.
Drie feeders (2 x ver en 1 x halverwege) en de stok klaarmaken was toch meer
werk dan gedacht en kwam het goed uit dat we van de commissie iets meer tijd
hadden gekregen.
De eerste beste worp met de verre feeder om de afstand te bepalen gaf gelijk
een probleem. Denk je vandaag het zonder die "Meeuw"te moeten doen, vliegt
er zo een gevaarte door mijn eerste beste uitgeworpen lijn heen!
Een hoop gekrijs aan de andere kant van de rivier en dan nog zien binnen te
halen. Halverwege besloot ik de lijn toch maar weer even te vieren en te
hopen dat de Meeuw zich los zou wurmen.
Er
zat geen haak of zo aan mijn lijn dus theoretisch zou dat kunnen. De Meeuw
spartelde echter wild tegen en maakte dat uiteindelijk de voorslag van de
hoofdlijn los kwam.
De Meeuw worstelde nog even met de losse lijn en vloog even later
geschrokken weg.
Goed dus dat ik eentweede verre feeder had klaarstaan. Werpen, talud aflezen
en vastzetten. Het zelfde ritueel met de "korte" feeder om vervolgens de
stok van een simmetje te voorzien.
Er zat wat stroming in het water dus koos ik voor een1,5 gram druppel sim en
peilde deze zo uit dat het laatste loodje de bodem aantikte. Hmmm
..................... inderdaad slecht 70cm water.
Dat wordt een uitdaging maar hield mij vast aan het gegeven dat Albert zijn
vader een paar dagen geleden er met de vaste stok toch ook Brasem op kreeg
en uiteindelijk Albert met zijn feeder(S) het nakijken gaf.
Om 07:00 uur (geen start signaal ivm de omliggende woonhuizen) alle drie de
stekken gevoerd en om 07:15 zelf ook zo ver dat ik kon gaan vissen.
Eerst de verre stek maar bevissen omdat er nu nog geen roeiers in het water
liggen. Na 15 minuten nog geen stootje gezien en dus maar even in het
"midden" proberen.
Tweede worp leverde direct een halfslachtige brasem op waarna nog een baars
volgde en daarna stil. Dan de vaste stok maar ter hand nemen wat gelijk de
gelegenheid gaf om aansluitend wat kleine balletjes voer te brengen.
Direct leven en de een na de andere pos, baars, alver, winde, ruis en
blankvoorn kwam uit het water. Oké, ze hadden oogjes maar dit legde geen
gewicht in de schaal.
terug naar de verre stek tussen de eerste roeiers door, maar ook nu weer nul
leven en uitmijn ooghoeken zag ik het gespetter bij de buurman die zijn
tweede dikke platte binnensleepte.
Dat gaat niet goed Dekker hoor ik mezelf zeggen.
De verre feeder mar gelaten voor wat het is en terug naar het midden wat een
mooie brasem opleverde, daarna weer dood als een pier. Ron stond verderop te
zwaaien en vroeg hoe het ging.
Nou duimpje naar beneden want ook al had ik een redelijk aantal, te teller
zou nu nog niet boven de 2,5 kg uitkomen. Pauze.................
De koppen (Hans, Ron,
Peter Z en ondergetekende) bij elkaar gestoken en horen hoe of wat. Ron had
5 brasems als ook Hans met de method Feeder.
PeterZ had er slechts eentje en dat zag er dus niet goed uit.
Tweede helft de feeders maar de feeders gelaten en alle sop de vaste stok
gezet. Dat ging steeds beter want de aantallen bleven alleen werden de
voorns en windes nu groter, zo ook de baarzen.
Wel de nodige gevechten geleverd met die K... roeiers die maar niet uit de
kant willen blijven. ruim 60 meter breed water maar dan moeten ze
uitgerekend vlak onder de kant roeien waarvan ze weten dat er vissers
zitten.
Ze zijn dan immers op de terugweg van hun roeireis en hadden ons dus op de
heenweg al zien zitten.
Ik heb tot 3 x toe een roeier met mijn hengeltop aangetikt gewoon omdat ze
niet opletten en niet luisteren naar een brul vanaf de kant.
Daarnaast
is het blijkbaar een nationale sport geworden om pal voor een visser je rust
te nemen, de keren of te overleggen hoe verder te roeien!
Na een uur viel dit ook wat stil wat maakte dat ik even kon bijvoeren,
wormen en mais knippen en even gauw wat plaatjes schieten bij de zojuist
genoemden.
Bij Ron waren de vangsten weggevallen en Hans had er nog 1 brasem bij weten
te vangen. Als dit van die slagschepen waren als zij zelf beschreven dan had
ik nog steeds achterstand, maar wanneer ook zij van die 800-900 gram brasems
vingen dan had ik nog een kansje.
Terug op de eigen stek een beetje slepen en pielen met de sim maakte dat er
weer vis boven kwam. Een hele dikke ruisvoorn, gevolgd door een leuke blei.
Een dikke baars en vervolgens een heel serie windes op rij.
Plost kwam mijn sim uit het water en een subtiele aanslag verraad meteen een
dikke platte aan de andere kant van de lijn.
De vorige twee was ik eerder op de dag kwijtgeraakt maar deze leek wat
steviger gehaakt. Deze ruim 1kg wegende brasem maakt veel goed waarbij ik
slecht kon inschatten hoeveel gewicht er nu in mijn netje zou zitten.
Met een stuk of 15 baarsjes en even zoveel alvertjes en mini-voorntjes maak
je geen verschil. 11:15 einde wedstrijd.
Snel opruimen en wachten op Ruud die gezegd had om mijnkant op te komen om
eerst de vissers in het buitengebied (17 - 20) maar te wegen.
Jaap op nummer 20 was al naar huis gegaan (teleurgesteld) met slechts 3 mini
baarsjes als resultaat. 10 gram voor de moeite Jaap.
Albert wist bijna 4,5 kilo aan te bieden maar was niet overtuigd en wist dat
Nico zeker meer had.
Henk had naar eigen bevinding lekker zitten vissen en had een net vol grut.
Dat was een mooie indicator voor mijn eigen vangst, maar toen de teller op
krap 3 kg bleef hangen begon ik toch weer te twijfelen.
NicoJ sloot dit buitengebied als voorlopig beste visser af met 6,5 kg.
Terug in de bewoonde wereld was het eerst Ron zijn vis die gewogen werd. 7
brasems zou "normaal" gesproken goed zijn voor 7 kg maar de teller bleef net
onder de 6,5 kg hangen. Minder dan Nico dus!
Toen mijn eigen net waar Hans zo vriendelijk was om deze voor mij uit het
water te halen. Zal er om spannen......... en wonder boven wonder
sloeg te teller tot net onder de 7kg uit.
Hans had zelf ook 7 brasems en zou de groter van deze jongens dus
doorslaggevend zijn. Ook bij hem bleef de teller echter rond de 6,5 kg
hangen maar wel boven de gewichten van Nico en Ron.
Fam. Zoet kon het verschil niet meer maken en sloot ik geheel onverwacht
(voor mij tenminste wel) dit vak af als winnaar.
Vak
A begon met Bram en mooie verhalen over de avonturen van DickZe. Bram zat
tegenover een sluisje wat hem geen ongeluk had gebracht. Met bijna 9 kg was
hij de voorlopige leider in het dagklassement.
DickZe had tegen alle eerdere berichten in toch besloten om zijn auto maar
aan de waterkant te parkeren, ook al was er aan de andere kant van de weg
een zee van ruimte. Hij had zich niet gerealiseerd dat de over bestaat uit
betonnen platen daar waar er een soort van kade is gemaakt en even verder
dit overgaat in een natuurlijke oever van steenpuin en riet. Hij reed zijn
auto net even te ver naar naar voren waardoor zin voorste wiel over de
betonrand heen viel en zweefde boven het riet. Geen beweging meer in te
krijgen en niemand met een Jeep of ander krachtig voertuig om hem uit deze
benarde situatie te redden. Uiteindelijk maar besloten de hulpdiensten in te
schakelen die een takelwagen stuurden. Daarmee was de klus zo gepiept als
heeft hij nu wel enige schade and de onderdorpel van zijn auto. Terug naar
de weging waar Aad 4,5 en Dirk krap 3,5 kg vis had gevangen. Dirk had in het
begin van de wedstrijd een aanvaring gehad met een roeier die er met zijn
lijn vandoor was gegaan. Tijdens de tweede helft kwam deze roeier bij mij
aanlopen met de vraag of deze korf en bijbehorende lijn van mij was. Ik wist
toen nog niet van deze gebeurtenis af en had al genoeg ellende aa die
"Meeuw"beleefd. Deze roeier heeft het daarna nog aan Peter Z gevraagd die
ook van niets wist en daarna blijkbaar de handdoek in de ring heeft gegooid.
Misschien wilde hij zijn excuus wel aanbieden dat hij de visser te laat
gezien had of misschien had hij hele andere bedoelingen............... we
weten het niet.
Ook Rene kwam vandaag niet verder als 4,5 kg en Ruud had al aangegeven dat
het zijn dagniet was. Dat er toch nog ruim 6,5kg vis naar boven kwam
verbaasde mij dus wel, maar toch eigenlijk ook niet.
De daarnaast gezeten Jacques had naar Ruud zijn gevoel flink uitgehaald en
voor de pauze al 10 platte gevangen. De tweede helft was blijkbaar wat
minder (zoals bij de meesten) en was het totaal net onder de 13kg.
Mooie prestatie Sjaak, hulde!
Op 3 zat Johan die net als de meeste rond de 6,5 kg had gevangen en DickZe
daar de helft van.
Grote kampioen van vandaag werd de DickZa vanaf de kopstek. Het was dat hij
in het begin veel heeft laten liggen maar met ruim 15kg ruim dagwinnaar was.
Van harte triomaat, we gaan je de komende wedstrijden missen.
Tot over 14 dagen..
Groetjes, Peter |