Verslag van de winnaar
Het
is al weer enige tijd geleden dat ik een verslagje mocht schrijven.
Wat betreft seizoen 2015 had ik toch wel een beetje een valse start en ook
wel wat pech.
Ron wist mij in ieder geval te vertellen dat ik bij deze editie geen last
zou hebben van een visser die tegenover mij zou komen zitten, waar ik hem op
kon antwoorden dat het niet te hopen was dat iemand weer zo nodig zijn boot
midden in het parcours te water moet laten.
Ik lootte steknummer 6 niet echt een
topnummer in het parcours, deze was weggelegd voor Johan die al enkele mooie
resultaten op zijn naam heeft staan dit seizoen en Joop die de stek vlak
naast het slootje geloot had.
Ik zat achter een bossage wat mij niet de meest ideale plek leek, maar toen
ik eenmaal geďnstalleerd was zat ik daar toch lekker beschut. Er was toch
wel wat wind en regen voorspeld dus ik besloot niet al te ver uit te kant
gaan vissen, zodat ik bij de toename van de wind toch nog comfortabel de
afstand zou kunnen bereiken.
Ook heb ik nog een plek kort onder de kant gemaakt in het geval de andere
stek niet het gewenste resultaat zou geven. Ik had in het begin behoorlijk
veel beet, dit betrof vooral kleine vis.
Verderop zag ik Bram al de eerste brasem landden dat beloofde weer een zware
wedstrijd te worden.
Na ruim een uur had ik nog geen brasem gevangen en besloot ik dichtbij te
gaan vissen.
Na 5 minuten was de 1e brasem een feit meteen gevolg door een halfslag
brasempje.
Ze zitten er in ieder geval en na een kwartier ving ik weer een mooie
brasem.
Het vreemde was dat ik daarna nooit meer beet heb gekregen op deze stek.
In de 2e helft viel het bij de meeste mensen behoorlijk stil, terwijl ik
toch nog een paar leuke brasems wist te vangen op de stek wat verder uit de
kant.
De weegschaal gaf bijna 10 kg aan,
dat was meer dan Peter die in het andere vak de beste vangst had en Joop die
op een goede stek zat.
Nu maar afwachten wat Bram en vooral Johan aan vis zouden kunnen aanbieden.
Bram had best wel wat vis gevangen maar kwam niet aan het gewicht wat ik had
gevangen.
De vangst van Johan viel tegen, dus was het duidelijk dat ik mijn vak had
gewonnen en ook het beste resultaat overall had.
Er is af en toe ook geen peil op te trekken een goede stek geeft soms
slechte resultaten en een op papier mindere stek kan je de winst opleveren.
Af en toe heb je zo'n overwinning nodig, dat geeft de burger moed. Ik hoop
dat ik deze lijn kan blijven doortrekken.
Op naar de volgende wedstrijd die
wij vanuit de bootjes mogen gaan vissen.
Groetjes,
Albert
Verslag van de voorzitter
Nee he,
niet weer !!!!!!!!!!!!!
Vrijdag heerlijk voorjaarsweer en zaterdag natuurlijk weer even niet om
vervolgens op zondag weer lente-/zomerachtige tevoorschijn te komen.
Sterker nog, zaterdagmiddag had ik alweer het gevoel dat het zomer werd.
Er rust een vloek op onze wedstrijden, wat hebben wij misdaan?
Wedstrijd #5 werd in regio Haarlem gevist, een moeilijk en onvoorspelbaar
water.
Daar waar er vroeger (toen was alles toch beter?) duidelijk was wat er
waar gevangen kon worden en welke plekken top waren, is het nu totaal
onvoorspelbaar maar daarmee dus wel spannend.
Loting om 5 voor zodat we daarna 3 kwartier opbouwtijd hadden alvorens met
de eerste helft te beginnen.
Kop en staart zijn sowieso gewild maar ook stek 8 vervuld in dit parcours
een bijzondere plaats (slootje).
Joop Jonker (alias J. de Bont) was de gelukkige die deze pracht stek mocht
bevissen.
Was
het vorig jaar niet DickZe die daar winnaar werd onder de inmiddels beruchte
uitspraak van Dick dat je dan wel steeds precies op hetzelfde plekje moet
ingooien?
Verder mocht Johan op de top locatie #1 plaatsnemen en DickZe (daar is die
weer) nu op de staart stek #18.
Pinkster zaterdag, dus een aantal onder ons
hadden andere thuisverplichtingen ivm met de aanstaande feestdagen.
Kwart voor zeven klonk er een toetersignaal (er staan hier immers geen
huizen) en was het vooral feeders en feeders die het verschil moesten maken.
Bijna werd de wedstrijdsecretaris gediskwalificeerd daar hij was vergeten
zijn auto van de weg te halen
J.
Een voorbijganger maakte hem op deze gevaarlijke situatie attent en was dit
probleem snel opgelost.
Denk dat ik samen met Mart de enige was die ook een vaste stok uit hadden
gegooid.
Hier hadden we geen van tweeën succes mee en krijg (heb) het vermoeden dat
Mart geen andere techniek achter de hand had.
Met slechts 1 visje verliet hij het strijdtoneel om de verjaardag van een
van zijn kleinkinderen te gaan vieren.
Naast de vaste stok had ik ook twee feeder afstanden uitgelopen, een op 30
en een op 80 meter (lees vaargeul).
Deze
laatste zou mij mogelijk op gaan breken om dat de wind ging draaien van
noordwest (recht achter me) naar Noordoost en in kracht zou gaan toenemen.
Moest in de tweede helft van de wedstrijd dan ook flink smijten om een
inmiddels tot 35gram gegroeide korf enigszins op zijn plek te krijgen.
Met de onvoorspelbare windvlagen gepaard met stevige plensbuien en zelfs wat
hagel dan ook regelmatig een afzwaaier voor lief moeten nemen.
Nu was de 30 meter stek een visrijkere plek en had ik tegen mijn eigen verwachting in hier toch ook nog ruim 2 tellen water staan.
Vrij snel na aanvang wedstrijd ving ik daar dan ook mijn eerste blei om vrij
snel gevolgd te worden door een knappe brasem.
Met vlagen bleef deze stek de eerste helft regelmatig vis opleveren en
tussen de aanbeet golven door de korte feeder even aan de kant om de verre
plek te onderhouden.
Deze spot leverde alleen kleine vis op (Voorntjes) en in die zetting (flink
doorhalen na het aanslaan) verspeelde ik een haak wat dus nooit een voorntje
kon zijn geweest.
Volgende aanbeten dus maar wat voorzichtiger aanslaan.
Kwart voor negen pauze waarvoor zowel Fred als Jacques al een keer bij mij
langs waren geweest.
Zij konden de vis er helemaal niet op krijgen en kwamen dus even spieken
waar ik nu toch allemaal aan het doen was dat er wel vis binnen kwam.
80 meter ga ik niet halen zei Sjaak.
Vanaf zijn stek zit de vaargeul nog verder weg (al doet de boei anders
geloven).
Fred wilde deze voor hem nu al afgeschreven wedstrijd de taak van
vakfotograaf oppakken en schoot tussen de stekken 14 – 18 een aantal
plaatjes.
In de pauze nog even snel wat bijgevoerd op alle drie de afstanden in de
hoop meer vis te kunnen lokken of in ieder geval vasthouden.
Na de koffiepraat de tweede helft waarbij vrij snel weer twee vissen geland
konden worden.
Eerst een mooie platte van 30 meter gevolgd door een knots van een winde.
(Fred
mocht hem ook ff vasthouden voor de foto
J
)
Daarna viel
het helaas stil en ook de vaste stok liet nog altijd geen enkele beweging in
de scherp afgestelde dobber zien.
Die kon ik dus wel vast gaan inpakken. De verre plek gaf de goede worpen
gelukkig wel leven maar bracht toch weer alleen voorntjes tot de laatste 5
minuten van deze wedstrijd.
Een klein tikje verraadt vis aan de andere kant van de lijn en na het
voorzichtig aanslaan verraadt het gestomp op de top dat het nu niet om een
voorntje ging.
Net in mijn netje geschept ging de toeter voor de laatste keer, nu opruimen
en wegen.
Opruimen ging bij mij dit keer niet zo snel omdat ook ik geen ruimte achter
me had om de auto te parkeren en dus een stuk met mijn spullen moest lopen.
Daarnaast heb je met drie afstanden (twee technieken) altijd meer op te
ruimen dan met twee.
Omdat zowel Fred als ondergetekende in vak B zaten zijn we dit keer bij
staart begonnen met wegen.
Dick Ze
ging hem dit jaar niet winnen deze wedstrijd en ook DirkA kon vandaag geen
potten breken.
Hij was nog wel wezen oefenen in dit water en kreeg daarmee de techniek van
de langafstand worpen steeds beter onder de knie.
Helaas bracht hem dat vandaag geen grote vis.
Zelf op #16 kon ik een redelijk netje vis aanleveren en bracht de schaal tot
net boven de 9 kilo.
Sjaak had het vandaag niet en ook Fred kwam niet in de
buurt van de 9 kilo.
Wel had hij na een van zijn eerdere wandelingen wel weer brasem weten binnen te halen
beginnende met een van zijn inmiddels beroemde wandelbrasems.
DickZa dacht dat hij het nog wel redelijk had gedaan (in aantal stuks klopte
dat ook) maar zijn vis was gemiddeld een stuk kleiner.
NicoJ had eenzelfde soort mandje vis en Ruud verkondigde voor de weging al dat hij vandaag
laatste in dit vak zou worden.
Ja, we weten het, hij vist zo geconcentreerd dat hij de kluts qua aantal en
totaalgewicht al snel uit het oog verliest.
Het verbaast dan ook niemand meer dat er dan toch een redelijk net met een
flink aantal vissen naar boven komt daarmee ook zijn buurman Ron overklast.
3de in dit vak noemen wij geen laatste maar met zoveel eentjes
voor Ruud dit jaar voelt het misschien wel zo.
Vak A begint met de winnende stek van vorig jaar en bracht nu ruim 8 kilo
vis in de schaal van “JdeBont”.
Dan Mart met zijn ene visje en Albert even overslaan in dit verhaal. Wim kon
helemaal geen vis aanbieden en had de hele wedstrijd slechts 1x beet gehad.
Albert tussen deze twee tegenvallende vangsten ingezeten had blijkbaar een
moeilijke ochtend achter de rug of alle vis naar zich toe getrokken.
Ik gok het laatste want met bijna 10 kilo op de schaal werd hij dagwinnaar.
Na de pech met de vorige wedstrijd een zeer verdiende uitslag en uiteraard
goed gevist.
Ook Bram had blijkbaar vis bij Wim weggetrokken want ook hij wist nog bijna
7 kilo aan te bieden.
Wat er hierna gebeurde begrijpt niemand omdat de nu volgende stekken de
favoriete stekken van 2014 waren.
Maar met 650 gram voor Piet, 1300 gram voor PeterZ en schrik niet, 750gram
voor Johan op de kop stek, is hier toch echt iets vreemd aan de hand.
Misschien een idee om de wedstrijd (indien we hier volgend jaar weer vissen)
vanaf de andere kant uit te zetten zodat de stekken (afhankelijk van het
deelnemers aantal) mogelijk niet benut hoeven te worden.
Volgende wedstrijd is in bootjes gevolgd door een avondwedstrijd. Daarmee
zal het klassement wel weerflink overhoopgehaald worden.
Groetjes, Peter |