Verslag van de voorzitter
Toch
weer even wennen zo na de vakantie weer aan de waterkant.
Klein clubje vanwege het na-ijl effect op de schoolvakantie periode maar dat
maakte de uitzetting van het parcours er niet gemakkelijker op.
Zou het passen om nu aan weerszijde van de heenenweer te vissen of zou het
toch veel lopen en knippen worden.
Het laatste dus, maar niet doen dan. Een aansluitende parcours dan maar en
dan maar hopen op bijtgrage vissen.
Dirk trok nummero uno en Joop staart waarmee deze plekken vergeven waren.
Ruud trok precies het nummer alwaar hij de vorige wedstrijd gewonnen had en
ook Bram zat dicht bij zijn succesplek waar hij vorige wedstrijd ook lekker
uit had zitten halen.
Fred was samen met Johan de vertegenwoordigers in het tweede vak die Fred de
vorige sessie ook succesvol wist af te sluiten.
Deze wedstrijd zou dus zomaar een kopie kunnen worden van de vorige sessie
met dat verschil dat ondergetekende en Ron deze keer wel van de partij
waren.
Bij het loten was ik nog redelijk gelukkig met mijn nummer #3 maar bij
aankomst op de plek zelf had ik al een vermoeden waar dis vandaag heen zou
gaan.
Moest flink knippen om mijn net normaal in het water te kunnen krijgen en
mijn top vrij van obstakels boven de waterlijn te kunnen parkeren.
Links naast me Bram die dus wist hoe het moest en rechts Ron en Dirk waarvan
de laatste de vorige sessie ook met bijna 20kg wist af te sluiten.
Ik had goede naar de heren geluisterd en dacht dus hiermee precies te weten
wat te doen. Niet te dicht onder de overkant vissen maar een schoon (lees
sleepbaar) plekje opzoeken.
Niet op deze stek dus wanneer je niet in de midden wilde eindigen.
Had misschien toch maar gewoon mijn eigen koers moeten varen.
Begin deze wedstrijd een beetje op zijn “Joops”. Nieuwe gevoelige top op de
feeder en de eerste beste worp breek de lijn op de lijnclip. Das lekker.
Andere feeder dan maar afstand mee bepaald en uitgelopen zodat ik de tweede
feeder kon herstellen.
Geen vaste stok maar een picker voor op 15 meter en dan maar hopen dat het
zou lukken.
Tweede feeder weer van nieuwe voorslag voorzien en ook uitgelopen. Kwart
over zeven, vissen maar!
Eerst een 6-tal goed gevulde korven naar de overzijde en vervolgens 5 mooie
rijke ballen op 15 meter.
Aansluiten nog 3 korven naar de overzijde, onderlijn monteren en vangen
maar. Helaas dacht de vis hier heel anders over en ook om mij heen zag ik
geen activiteit.
Dat is geen goed begin. Bram was de eerste die en voorntje binnen hengelde
en niet veel later zag ik ook Ron en Dirk iets scheppen.
Kleine tikje op de top en joepie, ook een heuse bliek van wel 2 gram.
Ja, ja, beetje cynisme mag wel op een stek waar je op kilo brasem rekent en
weet dat ze in de buurt zijn.
De voorntjes en bliekje bleven echter en ook Bram, Ron en Dirk konden de
brasem er niet op krijgen.
Net inde bocht zag ik echter nog net een stukje Ruud, tenminste, die keren
dat hij zijn schepnet in het water moesten steken om de zoveelste brasem er
uit te scheppen.
Net voor de pauze had ik twee visjes die ooit kilo brasem zouden kunnen
worden en haalde nog een halve boom binnen.
In de pauze sprak ik Bram, Ron, Mart en Dirk die een zelfde soort vangst
hadden, Dirk inclusief de andere helft van mijn boom.
Veel grut en een of twee brasems die bij de een 600 gram en bij de nader
toch richting de kilo waren.
Tweede
helft dan toch maar meer naar de overzijde en hopen de vis er alsnog op te
krijgen.
Mijn huidige plek leek kansloos en ook 15 meter had geen serieuze vis
opgeleverd.
Ron begon ze (brasem) de tweede helft zowaar te vangen dus mijn tweede
plan/keuze was zo slecht nog niet.
De vraag was alleen of ik nog tijd genoeg had om de brasem op mijn nieuwe
stek aan het azen te krijgen.
Om een lang verhaal kort te maken, niet dus. Wel een aantal baarzen maar dat
brengt geen gewicht in de schaal.
Na een goed uur dan toch maar terug naar de oude plek. De reserve feeder
stond nog op deze afstand, dus de switch was snel gemaakt.
Omdat ik hier niet veel van verwachte was ik tegelijk bezig mijn verre
feeder van een hair te voorzien om daar mij geluk op te proberen.
Je raad het al, natuurlijk net beet wanneer je met die hairhaak bezig bent.
Aanslaan met de ene hand terwijl je met de andere hand probeert de tweede
feeder veilig te stellen.
Snap zei de lijn die in deze strijd om een geleide oog was geraakt. Kon nog
net met de hand de lijn pakken en vasthouden.
Deze daarna om mijn hand gewonden en zo de vis naar de kant gehaald.
Dat is geen pretje kan ik vertellen omdat de lijn daarbij steeds strakker om
je vingers gaat zitten en deze vervolgens dieprood aanlopen.
Maar wonder boven wonder de vis, een heuse brasem, op schepafstand gekregen
en binnen gehaald.
Daarna de gevlochten lijn asap van mijn vingers afgeknipt en zsm de nu verre
feeder weer terug gebracht tot de oorspronkelijke afstand, dacht ik.
Geen beet, geen leven. Dan toch maar even opnieuw uitlopen. Dit leverde het
laatste uur nog een hele brasem op en alles bij elkaar misschien een
kilootje of 5.
Kan nog slechter maar je hoop op zo een stek natuurlijk op het vijfvoudige.
Die was 14 dagen geleden blijkbaar geen probleem maar vandaag alleen voor
een gelukkige weggelegd.
Half twaalf einde wedstrijd en opruimen dan maar.
Bij 14 begonnen met wegen want Joop wilde nog naar Winschoten alwaar een
collega van ons de 100km ging lopen, hard wel te verstaan!
Ruim 7 kilo maar daarmee wee je nog niet hoe of wat. Hij wist al dat Fred
ongeveer het dubbele had en na die weging (Joop had gelijk) ging hij er gauw
vandoor.
Fred dus wederom met rond de 15kg het B vak gewonnen. Johan zit nog steeds
in een dipje en wist maar een visje aan te bieden net als Mart in het
andere vak.
NicoJ kwam met 6kg nog een beetje in de buurt en daarmee waren de eerste
drie plekken in Vak B vergeven.
Vak
A begon met Albert en 10kg. Das niet mis. |
Ruud op zijn vertrouwde stek had zijn vertrouwde gewicht gevangen. En hij
maar denken dat wij op de topnummers zaten, mooi niet dus!
Weer 25kg schoon aan de haak! Mart, Bram en ondergetekende kwamen niet eens
in de buurt.
Alleen Ron wist op zijn eigen vertrouwde manier ruim 14kg te vangen.
Tweede in dit vak en ook daarmee de top drie in Vak A bekend. Dirk kon zijn
kopstek helaas niet verzilveren.
Met 5,5kg net genoeg voor een 4de plek. Volgende keer beter.
Over 7 dagen de koppel wedstrijd van Hans en Hans. Hoop dat het een
viswedstrijd wordt en geen loterij.
Dat de regen van de komende dagen maar een beetje stroming in het kanaal mag
brengen zodat de vis weer een beetje tot leven komt.
Peter
Verslag van de winnaar
Het
kanaal
Weer een wedstrijd
in mijn favoriete water.
Afgesproken was dat we zouden proberen een vak uit te zetten op het eiland.
Wat niet zou lukken, gewoon weg niet genoeg ruimte, te ver lopen en heel
veel knippen.
Het onkruid stond wel een meter hoog dus dit was geen optie.
Dus Fred en mijn persoontje besliste dat we de baan van af de pont
aaneengesloten uit zouden zetten.
Dus van af de vangrail bij het pont tot net iets door de bocht voorbij de
huisjes.
Ik trok bij de loting nummer 6; laat dat nu het zelfde plekje zijn als twee
weken geleden!
Maar nu met nu wat meer informatie dan de vorige keer. Iets meer uit de
overkant dus.
Zittende in het vak met Albert, Ron, Peter, Bram en Dirk de laatst genoemde
zittende op (papier de beste plek) kop.
Moest ik dus flink aan de bak.
Vier feeders klaar, twee kort twee lang, maar wel hopende op vis aan de
overkant, en dat lukte aardig.
De eerste helft met horten en stoten tot de laatste drie kwartier toen ging
de vis los bij mij.
Dan de pauze en dan maar hopen dat de vis er nog is op mijn plek.
Maar dat was een stuk minder dan de eerste helft. Wel bleef ik regelmatig
vis vangen maar wel kleiner.
Ik had dus niet te klagen. Ook kwam Peter nog even een foto maken en mij
feliciteren met de overwinning.
Want er werd veel minder vis gevangen op de eerste nummers zij Peter (eerst
zien dan geloven), maar dat bleek later nog waar te zijn ook.
Dus ik ben blij met deze overwinning. Niet gedacht met zoveel goede vissers
op de betere plekken (op papier ).
Fred ook weer een 1 in het andere vak . Goed gedaan maat!
Dus op naar de volgende wedstrijd .
Iedereen weer een
goede vangst maar ik ……………..
Groetjes, Ruud |