Verslag wedstrijd 16        10 oktober 2015

Verslag van de voorzitter  
Jemig, wat ik blij mijn vismaten vandaag weer te zien. Wat een 14 dagen hebben wij achter de rug.
Zo zit je op donderdag na de Lisser wedstrijd nog gezellig met zijn allen een biertje te happen, gaat er vrijdag een voor een poliklinische operatie het ziekenhuis in en zo krijg je zondag slecht nieuws dat twee van je maten met hartfalen en/of stafylokokken besmetting  zijn opgenomen in het ziekenhuis waarvan er een  en open hart chirurgie moet ondergaan en de andere door de kokken en ritme stoornissen ook aan een zijdendraadje bungelde. 
Of het zo moest zijn dat we toevallig in de week hiervoor een visapp waren gestart eigenlijk om de laatste updates voor een wedstrijd door te geven.    
Nu werd deze APP een soort zonnebloemachtig platform waar we onze maten moreel konden ondersteunen en hun herstel volgen.
Dinsdag mocht de volgende het ZH in voor ook een kleine ingreep, gelukkig lijkt dat allemaal wel zonder complicaties te zijn goed gegaan.
Je kan dan ook niet geloven dat alle drie deze kanjers zaterdag gewoon aan de waterkant waren.
Twee konden zelf mee vissen en een werd lieftallig door zijn vrouw naar de waterkant gereden om gewoon even langs te lopen en een praatje te maken.
Dan is visvangen ineens wel heel onbelangrijk geworden en kan je alleen maar genieten van het feit dat iedereen er gewoon weer (of nog) is.
Iedereen was er vol van en hier en daar ontroerd van blijdschap gewoon omdat onze vereniging meer is dan wedstrijdvissen alleen.
Wat kan ik (en velen met mij)  hier oprecht van genieten.
Dat je dan laatste wordt in zo een wedstrijd is dan ook helemaal niet meer belangrijk.
Een prachtige ochtend met goed weer en goedgemutste kerels die gelukkig weer kunnen lachen.

Dan de loting en de wedstrijd zelf. Wanneer we een RV te N nog van de eindoverwinning konden afhouden, dan moest het vandaag gebeuren.
Tis net het NL-11tal.
Ook natuurlijk aldaar een hartelijk welkom voor onze ziekenhuisganger die beloofde het heel rustig aan te zullen doen en daarmee alle geboden hulp aan zich voorbij liet gaan.
Hij was wel heel blij met al deze aangeboden hulp maar wist dat hij het zelf prima kon rooien en wilde andere niet tot last zijn.
Natuurlijk het gebruikelijke ge (k)loot met de plaats toewijzingen wat maakte dat zelfs met 6 kop/staart stekken het nog niet lukte om de 4 nog koprechthebbende op zo een stek te krijgen.
Zouden we dan toch geen ochtendmensen zijn?
Kop/staartstekken 1, 6, 7, 9, 10, 18…… en Ruud trekt nummer 5 die helemaal nog niet in de tombola hoorde te zitten.
Dat kwartje viel blijkbaar niet, daar waar het kwartje bij Ron wel viel.
Die moest ook vandaag een kop/staartplaats verzilveren echter trok 8!
Dat nummer hoorde ook niet in de tombola maar kon gelukkig nog wel hersteld worden.
Nieuwe poging leverde nr 10 op.
Zelf trok in 12 waarvan direct verteld werd dat dat de stek was waar in ’s nachts bijna 80kg Brasem had gevangen.
Helaas, weer fout, daar zat ik twee stekken vanaf. Op het eerste gezicht geen slechte stek dacht ik omdat het water er rimpelloos bij lag.
Zowel links als rechts was er veel meer reuring in het water  wat naar later bleek toch beter was dan dit.
Vaste stok zou dus de tactiek worden omdat je daar mee wel heel scherp kon vissen op zo een strak oppervlak.  
Feeder als back-up, just in case!
Net op tijd klaar met twee 0.3 gram pennetjes uitpeilen en een feeder op 3 meter uit de overzijde gezet.
Kwart over acht het soort van startsignaal (woonhuizen dus ff nie toeteren nie) en een vijftal normale ballen rond de top van de 12,5 meter stok gebracht.
Deze uit het water om vervolgens met de feeder een 8 tal korven (nu wel rijkelijk gevuld met worm, caster en pinkies) naar de overzijde.
Stok be-azen en wachten op de eerste aanbeet wat normaal gesproken in dit water nooit heel lang op zich laat wachten.
Maar wat ik ook de, liften, tegenhouden in dit “schuddende” water. Niet gaf enig teken van leven onder water.
Enige gerust stelling was dat ook de feederaars rond mij geen vis binnenhaalde.
Na een half uurtje zag ik in de verte Fred langs de kant lopen en foto’s maken van de vissers in vak B.
Hierbij opmerkend dat het parcours achterstevoren was uitgezet. Ipv van links naar rechts nu dus van rechts naar links!!!. Heb je achteraf dus wel een goed nummer, ligt het parcours verkeerd.
Hier kwam ik pas achter toen ik mijn stek ging opzoeken en had daarmee Sjaak op het verkeerde been gezet omdat ik hem naar de andere brug had gestuurd terwijl hij vlak bij de lotingsplek mocht plaatsnemen.
Fred eenmaal bij mij aangekomen kon niet voorkomen dat ik mijn simmetje plots onder zag gaan.
Een leuke Blei/ kleine Brasem kwam boven en de eerste vis een feit was.
Fred lachte en was gelijk gemotiveerd om toch ook maar een visje te gaan vangen want als die Dekker ze eenmaal op de vaste stok heeft dan ……………………….!
Niet heel veel later zag ik ook de feederaars zo nu en dan een visje vangen met de nadruk op zo nu en dan. 
Nadeel was wel dat hun exemplaren beduidend groter waren wat mij wel weer extra scherp maakte.
Het rode puntje van de sim slecht 2 mm bovenwater maar wel heel moeilijk te zien door de grillige schaduwen van de bomenrij aan de overzijde.
Liever heb ik of een helder lucht of een geheel donkere (door schaduw ) belicht water. Dan kan je tenminste kiezen  voor of een zwarte antenne of juist een gele of oranje.
Nu waren het een kakofonie van lichtvlekken die maakte dat je soms je sim even kwijt was zonder beet te hebben.  
Tegen de pauze had ik echter nog steeds niets bij gevangen en had mijn buurman toch al 3 beste brasems van de overzijde weggehaald.
Dan toch maar de feeder proberen en tegelijk ook maar iets over mijn oorspronkelijke voerplek heen gegaan.
Begin van de pauze nog even doorgevoerd (niet gevist uiteraard) en daarna even horen van de mannen hoe het hun verging.
NvV zat lekker te vangen op staart en ook BB had al een leuk visje gevangen.
Geen topvangsten maar gewoon een paar leuke visjes op een prachtige ochtend.
JJ en PvdM hadden nog niets en FM had na zijn wandeling toch alweer 2 beste B’s gevangen.
DA had het eerste uur ook geen tuk gehad wat maakte dat hij met zijn inmiddels bekende 100-400mm lens de mannen langs was gegaan om op de gevoelige plaat vast te leggen.
Buiten dat toch ook 2 visjes in de pan.
Zelf zat ik nog altijd met dat ene zielige visje uit een rimpelloos water.
De wind was wat aan getrokken wat nu toch echt wat beweging in de overige delen van het parcours bracht.
Het leek haast wel dat hoe meer wind op het water hoe meer vis er gevangen werd.
In dat geval het ik misschien wel de lekkerste  plek om te zitten maar niet om vis te vangen.
Berichten uit het andere vak gaf aan de DZ op kop er al 15 had.
Gaaf voor hem uiteraard, maar in dat vak zat ook de koploper van deze competitie en als dit zo door zou zetten zou hij noch op punten noch op gewicht te pakken zijn.

De tweede helft was net begonnen toen NJ arriveerde voor een praatje pot.
Even bijkletsen aan de wegkant waarbij Nico opmerkte dat hij het topje van mijn feeder zag bewegen.
Je gaat mij niet in de zeik nemen toch, ik zit al de hele ochtend naar een stil leven te kijken.
Terug op mijn zetel turend naar dit superdunne topje, maar niets.
Stukje verslepen…. Niets. Binnenhalen en tot de ontdekking komen dat mijn onderlijn achter mijn korf was blijven haken (gebeurd 1 op de 100 keer) en de vis dus door de weerstand van de 15 grams korf was geschrokken en vertrokken.
Halve caster eraf.
Opnieuw ingooien leverde voor alsnog niets meer op. Een laatste hart onder de riem en NJ liep weer verder om de rest gedag te zeggen en weer huiswaarts te keren.
Koud een half uurtje later…. Meneer, meneer; is die auto van U?
Ja dat klopt, staat deze in de weg? Nou niet echt maar ik wil de boot om mijn aanhanger achteruit in de inrit parkeren alwaar u netjes naast staat geparkeerd.
Om schade te voorkomen is het misschien toch verstandig om deze even weg te halen.  
Zo gezegd zo gedaan en de auto 10 meter naar achteren gereden. Kom je terug op je plek, staat het topje helemaal slap.
Nee he ……………………… heb ik dat.
3 uur lang naar een stil leven kijken en 2 minuten van je kanis en er gaat een vis met je aasje vandoor.  
Voor mij blijkbaar geen wandelbrasem maar een haak slechts nog 2 lege gezogen maden.
Heb een klein vloekje gelaten, opnieuw beaast en hopen dat er nu dus eindelijk vis op mijn voerplek was aangekomen.

Gaat die vrouw toch een partij lopen kloten om die aanhanger achteruit in te steken. Ze had volgens mij geen idee wat ze aan het doen was.
Wanneer ze links moest sturen draaide ze recht en had watervrees bovendien, want steeds wanneer het dan bijna leek te gaan lukken stopte ze omdat ze vanuit haar SUV blijkbaar geen weg meer zag  terwijl haar voorwielen nog altijd een meter of 3 van het water af waren. Bijna een half uur later staat die K….boot eindelijk op zijn plek.
Niet dat dit mij nog meer vis heeft gekost want wat ik op de haak prikte, niets leek de lekker genoeg  om in te bijten.
Of er zat gewoon geen vis en dan valt er ook niets te vangen.
Niet strak onder de kant, niet een paar meter van de kant, niet op 11, 12,5 of 14 meter, gewoon geen aanbeten.
Een kwartier voor tijd dan maar begonnen met opruimen van de stok en ook tijdens deze afleidingsmanoeuvre geen enkel teken van leven op de top.
Deze truc werkte dus ook niet, net als het achterste voren zetten van mijn pet. Normaal denken de vissen dan dat ik naar huis ga, maar ook dat werkte vandaag niet.
12:30 uur einde wedstrijd en de rest opruimen.  De weging spreekt voor zich en het was dat PvdM ze ook niet kon vangen dat ik niet laatste maar een na laatste werd in dit vak.
Hoe het in het andere vak is verlopen laat ik aan de winnaar. Zie verslag RV.

Peter

Verslag van de winnaar en tevens KAMPIOEN 2015  
Beste vissers van de SHV,
Allereerst wil ik even zeggen dat ik blij ben om Nico en Dick weer te hebben gezien aan de waterkant.
De ene aan het vissen de andere aan het wandelen.
Maar ja dat roert mij. Ze zijn van ver gekomen en hebben nog een lange weg te gaan.
Dick die vertelt hoe blij hij is om ons weer te zien en Nico niet helemaal op kleur maar wel breed uit lachend. Dat doet mij deugd en ik denk de rest ook van de club.
Ook dank zij de visapp konden wij de ziekenboeg goed volgen.
Het is toch makkelijker dan een kaartje sturen.
Maar ja genoeg over de zieken en gewonden.
Hier toch nog een verslag van de wedstrijd in deze vaart.
Het wordt elke keer weer moeilijker om een parcours uit te zetten door de opgehoogde kanten. Ik zie het nut er niet van.
Als er daardoor niet gevist kan worden betekent dat ook minder vis plekken in het riet.
Kortom erg moeilijk uit zetten.
Maar gelukkig toch nog een wedstrijdbaan uit kunnen zetten, zij het wel erg uit elkaar getrokken, maar ja het is niet anders.
Een vak vanaf de middenbrug en een vak bij meer noordelijke brug.
Ik had het geluk om in het vak bij de brug te zitten en op een kopstek, maar dat bleek een foutje te zijn van Fred en mij.
Nummer 5 was geen kop maar 6.
Johan wilde zijn plek wel afstaan aan mij maar ik wilde dit niet.
Dan had ik maar beter op moeten letten.
Goed de wedstrijd. Vaste hengel klaar en een feeder voor de overkant, ongeveer 3 meter.
Van horen en lezen had ik begrepen dat er met de vaste hengel wel vis te vangen was.
Maar dat bleek anders. Ik heb nooit beet gehad op de vaste stok.
Toen ik om me heen keek en menige hengel gekromd zag maakte ik mij wel zorgen (achteraf zorgen om niets).
Nadat ik een belletje kreeg van Fred en hoorde dat hij ook nog niets gezien had (tijdens dit belletje ving Fred zijn eerste vis een mooie platte ) had ik geen vertrouwen op een goede vangst.
Maar een kwartier voor de pauze ving ik op eens drie brasems op rij. Pauze !!!!!!!
Even rond gevraagd hoe de vangsten waren. Slats 4, Albert 6, Johan 2 en Dick 15 vissen waarvan 7 platte.
Dus ik moest na de pauze aan de bak. Na een half uur had ik er nog twee bij gevangen. Dus niet echt super. Maar daarna ging het los.
Onderlijn ingekort naar 35 cm en dat was het denk ik. De ene platte na de anderen. Johan kwam aan mij vragen hoe ik dat voor elkaar kreeg, ik kon het niet uit leggen.
Maar dat het goed ging was wel duidelijk. Alleen dat ik nog zou winnen dat was een meevaller. Jammer dat Dick niet kon winnen .
Als ik het iemand gegund had dan was hij het wel. Nico natuurlijk ook maar hij viste niet.
Rest mij nog te zeggen dat ik wel blij ben met mijn overwinning en mijn KAMPIOENSCHAP.

Tot de laatste wedstrijd. En jullie weten het: vang veel vis, maar ik hoop dat ik weer net iets meer vang.

Groetjes,  Ruud