Verslag wedstrijd 3        30 april 2016
Hallo mede vissers,  een stukje van mij. Niet omdat ik dag winnaar ben geworden maar vak winnaar.
En omdat  Peter dag winnaar en standaard stukkie schrijver is (en hij is en doet nog veel meer) werd me gevraagd of ik dan ook mijn belevingen erbij wilde zetten.
Als een soort beeld vulling zeg maar of  als B figurant (want dat ben ik nogal eens).
Het is zo dat ik vorig seizoen met 4 matige tot zeer matige resultaten afsloot en deze kwaliteit de eerste wedstrijden van dit jaar ‘lekker’ voortzette. 
Kun je nagaan hoe dat voelt als je 5 maanden de tijd hebt gehad om de vis-zooi in orde te brengen en vervolgens op de ouwe verroeste fiets qua visresultaat weer het nieuwe seizoen aan te ‘vangen’. 
Allemachtig wat hakt dat erin.  Met Dirk ondertussen overlegd hoe we het in het vervolg gaan aanpakken  want dit kon gewoon niet zo zijn dat we met 6,7 en aggies thuis blijven komen. 
Daarvoor hebben we teveel beurzen bezocht en heuse demo’s bij voerfabrikanten bekeken. Goed, Dirk deed wat we hadden afgesproken en startte dus goed. 
Bij mij  zoals aangegeven diep in de onderste  ofwel rechter voetbal rijtje.
Maar goed, Rene had al een keer een beste beurt gemaakt  en kon het niet nalaten dit ook luidruchtig kenbaar te maken.
Hij spotte er nogal mee dat er lieden zijn die wat serieuzer met hun hobby omgaan. 
Doel was dan ook om eerst hem de mond te snoeren en als het even kan zijn oren te wassen.
Of dit zou lukken hangt bij deze edele sport van bekende en ook onbekende factoren af.
Dat weten jullie allemaal wel en ga dat dan ook niet opsommen. 
Het thema nieuwe dag – nieuwe kansen ingeprent en alle schoolboeken weer voor de dag gehaald om straks op dat kleine steigertje een slag te slaan. 
Voer-campagne plan bedacht, hengelkeus gemaakt, ik heb er nu eenmaal meer dan goed voor me is,
maar vervolgens rammelt de mobiele telefoon met rooksignalen dat op die houten steigertjes weinig of geen vis gevangen werd, wordt en zal worden.
De app overstroomde met een poll en al snel werd gekozen voor een NHK plek. 
Reis afstand wat beter, kans op vis groter  (niet andersom= grotere vis) en daarmee meer plezier.
Voor iedereen wel te verstaan want naar later bleek werd er door alle trouwe deelnemers vis is gevangen.
Oké, veel voorn en ander klein spul maar vis is vis.  Bij mij op plek 18 met naast me links twee vast stok specialisten  die inderdaad  de vissen uit de kringen visten. 
Bij aankomst zagen we veel rimpelingen en kringen op het water en daarmee zag iedereen wel dat er  zat vis zat-zit te zitten en ook actief was. 
Vlak voor de start kwam Hans even buurten en vroeg me of ik niet wat mistte.
Daarmee doelend op het feit dat ik mijn vaste stok nog in het sinterklaas papier had gelaten en mijn light en medium feeder  strak klaar had staan. 
Tja, die vaste stok zat niet in het originele plan en kon zo gauw de motivatie niet vinden om hem klaar te maken.
Dom, dom, dom natuurlijk want dit was een gezegende kans op dit strakke water op dat moment dat lange ding te gebruiken.
Daarnaast had ik al een keer een foto opgestuurd met mijn  vlijtige huiswerk betreffende dobber sets in diverse grootte en zwaarte. 
Had daarmee een fluitje van een cent geweest de zaak op te tuigen en hiermee wat meer gewoon mee te worden. 
Toch besloot ik dat  werktuig in de verpakking te laten en aan te vangen met de beide feeders. Een voor een natuurlijk.
Net als Johan die dan rechts van me zat op pakweg 20 meter vanaf de voeten en 1,5 meter vanuit de overkant het diner klaar te zetten. 
Standaard de maden, casters , wormen en andere componenten als mix bereid en te water gelaten. 
Laten we stellen dat er voor de pauze wat klein spul gevangen is en in de tweede helft van de tweede helft, dat is dan na drie uur vissen eindelijk een dikkerd mocht landen.
Wel met geknepen billen wat  echt meewerken deed deze lummel niet.  Toch rustig geschept en snel weer naar de plek des aanbeets. 
Rustig, heel rustig met soms een helse klap op de top van een debiele voorn die de weg kwijt was.
Tien minuten voor het einde een schitterende aanbeet van weer zo’n dikkerd. Ook deze vis liet zich met best wel moeite landen.
Zo ogenschijnlijk richting de twee kilo en was volgens de officiële meting van Fred 55 cm. 
Effe meer dan 4 kilo deed me vak winnaar worden want het vele kleine spul bij de mede vissers bleef een beetje rond de twee a drie kilo hangen.  
Tijdens de weging liep ik een stukje op want  het leek erop dat per deelnemers de 4 kilo plus niet gehaald werd.
Ik was vergeten mijn auto op slot te doen en vond dit niks om mijn spullen onbeheerd te laten. 
Dat heeft niks met vertrouwen in mijn mede vissers te maken want die vertrouw ik gelijk mijn moeder.
Zo mistte ik de laatste vier wegingen en vond het frappant dat  er wel veel vis was maar weinig gewicht.
Zo had Wim een hele, hele mooie van 57 cm maar had geen hoog totaal.
Terug bij mijn bus de rest opgeruimd en mezelf afvragend of er nog iemand meer dan 4,5 kilo gevangen had.
En jawel, Peter  kwam aan struinen met zijn hoofd in de papieren en mocht 6 en nog wat aantekenen.
Top gedaan weer die kerel. 
Tja en ik zelf  gewoon mazzel gehad met die tweede brasem of zou het nu toch die gewassen maden zijn geweest,
de vasthoudendheid om steevast binnen een meter vanuit de overkant  te blijven pielen, aas aanbieding te variëren van groot naar klein,
van veel naar weinig, koriander en venkel, maïs, casters met geurtje, de geknipte wormen en het voer met wat meer structuur, de klei en wolkvormer,
de ultra dunne matte(!) onderlijn en zeik dunne kleine haak , het slepen a la Bram, het wisselen van hengel, het iets voorbij de voerplek werpen en kijken naar je buurman.
In ieder geval droog weer, zelfs zon en best wat vis maakte deze sessie toch geslaagd denk ik.  

Johan, bedankt voor het melden van die boten.

Groet Joop

Verslag van de voorzitter
Wedstrijd 3 alweer, maar niet zonder slag of stoot.
Oorspronkelijk stond het KdV op het programma maar de berichten vanuit dat kamp waren niet heel erg hoopgevend.
Nadat donderdag al de familie Slats zich daar aan de waterkant hadden verschanst zonder enig aansprekend resultaat, was het vrijdag de beurt aan onze eigen wedstrijdsecretaris.
Die zat daar op dezelfde steigers als wij zaterdag zouden bevissen in een wedstrijdje georganiseerd oor het LUMC. 14 man en geen brasem gezien.
Te droevig voor worden.
Nu hebben we in het verleden al vaker zeer teleurstellende sessies aan dit kanaal gevist en hadden daar eigenlijk niet zo veel zin in.
Op de App kwamen ook al berichten binnen die aanstuurde op een alternatief water.
Al “vissend” heeft hij contact gezocht met SVMWN en wist op de valreep nog een wedstrijdvergunning voor het NHK te regelen.
Met die toestemming konden we op de APp een poultje starten wat de meerderheid van de vissende  leden nu wilde.
Ik geloof dat de eindstand  13-2 in het voordeel  van het NHK was.
Een aantal leden heeft zich hierin onthouden van stemmen maar met de beoogde 20 man aan de waterkant is 13 ruim meer dan de helft en daarmee de uitslag bekend.
Wel ontzettend jammer want net als met wedstrijd #2 dit jaar om met onze vereniging in dit water te vissen.
Hopelijk volgend jaar beter en misschien een tip voor het wedstrijdschema om te proberen deze wedstrijd iets later in het voorjaar in te plannen.
NHK dus en daarmee een druk geApp, sms, email en zelf FB messenger  om onze vissende leden op tijd te bereiken.
Hebben zaterdag morgen geen paniek telefoontjes ontvangen van leden die voor JanMetDeKorteAchternaam bij het verkeerde kanaal stonden.
Iedereen was dus geïnformeerd en present bij de loting als had de familie Duwel ietwat moeite met het vinden van de juiste locatie.
De loting om 6:11 uur (Ron wilde graag uitslapen vandaag, vandaar een minuutje later) en 5 minuten later waren de stekken verdeeld.
Ron op Kop en Hans op staart. Zelf natuurlijk weer precies in het midden. Wel nog even een misverstand hoe laat te beginnen.
Iemand vroeg om een uur wat  niet de afspraak is.
We loten bewust om 6:10 zodat we om 06:15 klaar zijn en daarmee 45 minuten hebben om op te bouwen.
Hier zijn we als vereniging in de jaarvergadering mee akkoord gegaan en deze kant gaf geen enkele reden om te verwachten dat hier meer tijd voor nodig zou zijn.
Helaas was de wedstrijdsecretaris hierin al akkoord gegaan, maar nier conform afspraak dus.
Alleen in die gevallen waarbij de  plekken nog gecultiveerd moeten worden of andere redenen maken dat het opbouwen van een veilige stabiele visstek meer tijd vraagt, we dit dan ook aanpassen.
Deze kant is een van de gemakkelijkste we dit jaar gaan krijgen wat dan ook maakte dat sommige leden al een half uur liepen te ijsberen alvorens de wedstrijd eindelijk kon beginnen.
07:15 uur was het dan eindelijk zo ver en zag ik ongeveer 10 vaste stokken (icm een feeder voor slechtere tijden) en een 10 tal pure feederaars.
Na zelf ook beide stekken van een voerlaagje te hebben voorzien allereerst de stok ter hand genomen om daar mijn geluk mee te beproeven.
Het duurde inderdaad niet lang eer het eerste voorntje in de pocket was.  Hierna volgde in redelijk tempo de rest van de familie voorn en zag ik tot mijn verbazing dat het nog erg rustig was in feeder land.
Na een klein uurtje liepen de vangsten op de stok (11 meter) hard terug en was het mijn rechter buurman Nico die een eerste brasemachtige vanaf de overzijde binnen haalde.
Ik had zelf tussen door mijn feeder plek onderhouden en ok bemerkt dat ik daar een heel vuile bodem had.
Slepen was hierdoor schier onmogelijk en de keren dat ik daar dan toch een goed gevulde haak aanbood, geen enkel teken van onderwaterleven.
Wat wel prima werkte was een voerplekje vlak onder de kant waar ik met een losse topset toch ook aardig wat voorntjes wist weg te tikken.
Dan uiteraard wel de andere hengels geheel op het droge. Dit werd al snel door anderen overgenomen en ook hen zag ik vanuit de verte voorntjes van 50 tot 200 gram vangen.
09:15 pauze en voor mij mooi even de gelegenheid om extra voer op de feederplek te brengen met weer veel vers geknipte wormen.
Ook de beide vaste stok plekken nog even van wat verse aanvoer voorzien en toen tijd voor een bammetje en bakkie.
Tijdens deze pauze kwam al snel het bericht dat  verderop in mijn vak wel brasem werd gevangen.
Geen grote aantallen maar diverse personen waren “betrapt” met minimaal 1 brasem.
Ik moest dus wat gaan verzinnen want zelfs met de beste wil van de wereld ga ik die slag met een net vol voorntjes nooit competitief afsluiten.
Maar ook het derde uur geen tekenen dat de feeder tot leven zou komen en op 11 meter kon ik nog maar zeer sporadisch een visje vangen.
De korte stek was ook niet meer wat deze de eerste helft geweest was en dus besloot ik om de stokken maar even de stok te laten en me het laatste uur volledig te concentreren op de feeder.
Met was zoeken vond ik uiteindelijk een heel klein stuk “schoon” kanaal aan de overzijde en daar kreeg ik dan ook mijn eerste aanbeet.
Gelijk een brasem van anderhalve kilo.
Zou dat een “Remi” zijn of zijn familie bij zich hebben.
Een nieuwe worp gaf binnen 2 minuten de volgende dikke platte en binnen 5 minuten lag ook nummer 3 in het mandje.
Helaas maar een kleine familie want daarna stopte het.
Dat even later nog weven dat de “school” was door gezwommen omdat verderop Wim zijn hengel (en later zijn schepnet) belachelijk krom stonden.
Later bleek dat een monster van 57cm te zijn. Het laatste half uurtje wist ik toch nog twee voorntjes met de feeder te vangen en was het om 11:30 einde wedstrijd.
Ik had geen idee wat er na de pauze verderop in mijn vak was gevangen en vreesde de grote vrezen dat dit weer een afschrijver zou worden.
Na opgeruimd te hebben richting Fred gelopen en daarna de weging op straat gestart. Hans had veel kleine vis wat de schaal ruim boven de 3 kilo bracht.  
Buurman Toon had ook aardig wat kleine vis maar kon niet aan dat gewicht komen.
Joop (zie zijn eigen verslag) was de eerste die er een paar brasempjes bij had waarvan een exemplaar van 55cm en daarmee de weegschaal tot ruim boven de 4 kilo stuwend.
Hier kwam in dit vak niemand meer overheen waarmee de eerste vakwinnaar in ieder geval bekend was.
Fred kwam nog wel in de buurt maar dan moet je de brasem wel in en niet naast je netje gooien.
Dirk had nog wel een mooie voorn (30cm) maar kwam daarmee een goede anderhalve cm te kort om voor de Frits van der Kruijf bokaal op te gaan.
Zelf was ik het eerste nummer van het nieuwe vak en zou dus in ieder geval heel even van de vakwinst zou mogen genieten.
Ruim 6 kilo was niet geheel onverdienstelijk, maar ik ging er vanuit dat hier nog ruim overheen gegaan zou worden.
Berichten dat Ron wel 6 brasems had onderbouwde deze terughoudendheid dan ook.
Ook vriend Vos weet nooit in te schatten wat hij gevangen heeft, dus als hij zegt 2 kilo dan zijn dat er waarschijnlijk 4 en mogelijk nog meer.
Maar hoe verder we in het vak kwamen hoe langer het er naar uit ging zien dat niemand hier in gewicht over een ging komen.
Ruud bleef dan wel steken op 3,5 kilo en net 20 gram meer dan Wim met die brasem van 57cm.
Last but not least Ron die dan wel 6 brasempjes had, maar niet de dikbuiken die ik zelf gevangen had.
Met krap 4 kilo wist hij nog wel beslag op de tweede plaats te leggen en werd Ruud hiermee derde en genoeg om daarmee zijn leidende positie vast te houden.
Op kilo’s blijft Fred met die uitschieter van vorige week nog vier boven aan en moeten we de volgende wedstrijd afwachten of hier een aanval op gedaan kan worden.
Voor nu prettig weekeinde en tot over 14 dagen.

Peter

SHV uitslag 3
punt naam grammen 1 Peter Dekker          6,310 2 Ron van Dam          3,860 3 Ruud Vos          3,460 4 Wim Zoet          3,440 5 Piet van der Meij          2,910 6 Nico Jong          2,150 7 Peter Zoet          1,950 8 Jacques Slats          1,900 9 Mart van Stijn             575 10 Bram Beij             300 1 Joop Jonker          4,380 2 Hans de Waard          3,180 3 Johan van Veen          2,970 4 Albert Zuiderduin          2,930 5 Fred Meeuwenoord          2,910 6 Toon Duwel          1,160 7 Dirk Aandewiel          1,140 8 Rene de Jager          1,120 9 Henk Duwel             930 10 zzzzz zzzzz                  -

Woensdag 4 mei moesten (mochten) Fred en ondergetekende toch een wedstrijdje meevissen met de Wassenaarse.
Het resultaat spreekt voor zich. 2 uitschieters en 6 nullen. Kop en staart waardeloos en dan ook nog eens 7 uur gevist !
Het enige wat wel meezat was het weer en de gezellige vissers van de Wassenaarse HSV.