Verslag wedstrijd 1        1 april 2017
De start van de Sikkens Hengelsport Vereniging competitie. Sikkens als in onder andere autolakken en niet van de autopech. Harry, Sjaak, Mart allemaal een auto in de lappenmand waarvan nu 2 auto's overleden.
Dat gaat niet goed heren, jullie hadden er beter een botsautootje van gemaakt. Dat is goed voor “de Sikkens”.
In de aanloop naar wedstrijd 1 heel wat geApp en vele trainingssessies later een mooie 25 vissers aan de waterkant. Trots op onze vereniging die toch steeds weer nieuwe uitdagers weet aan te trekken om mee te strijden voor eeuwige roem en uiteraard een gezond dosis lachen aan de waterkant.
Welkom Ed en Harry. Ook DirkD is er dit nieuwe jaar vanaf de seizoenstart bij.
De weergoden waren ons deels gunstig gezind al heb ik niet vaak eerder zulke wisselende omstandigheden tijdens de wedstrijd ervaren. Begonnen windstil met een spiegel strak water waarop het een werkelijk genot was om met een scherp uitgeloot dobbertje aan de slag te gaan.
Gek genoeg waren er dan toch vissers die de feeder boven de dobber verkozen en daarmee dan al met 1-0 achter stonden. Het wedstrijdwater van vandaag staat bekent om zijn vaste stok resultaten welke vaak al met een 5 meter hengeltje geoogst kunnen worden. De loting met een verse set geprinte nummers waarvoor nogmaals hartelijk dank.
Zullen in dit geval geen namen noemen, anders wordt hij zo verlegen.
Fred alle 26 nummers gecheckt op aanwezigheid en omdat nog niemand kop/staart heeft gehad mocht Ruud alles in het emmertje overbrengen. De loting gewoon op achternaam van A à Z om dan de volgende wedstrijd vanaf achter aan te beginnen .
Daarna nummer 3 op de lijst, vervolgens 24, 5, 22, 7, 20 en zo verder zodat iedereen aan het einde van het jaar wel een keer bij de eerste 3 nummer trekkers zou moeten zitten.
Zelf aan mij de eer om als 4^de te trekken en wat is dat nu, trek ik zo maar #26 (een staart nummer). Dacht eerst nog even dat ik dan aan de zuidkant van dit parcours zou zitten, maar de baan was weer eens gespiegeld uitgezet wat maakte dat ik het eerste nummer na de brug aan de zuidkant mocht bevissen.
Direct maar even in de hose gekeken of ik ineens een gouden p.. had gekregen, maar dat was niet het geval.
Toeval dus, en ook dat moet je koesteren. Verder wilde het dat bijna alle A-vissers uit 2016 in dit tweede vak loten wat direct de jongens van de mannen scheid. Albert, Fred, Ruud, Ron, Bram & NicoV.
Aan het einde van de loting toch weer de gebruikelijke rommel in de marge omdat er een slaper te veel was blijven hangen. Hierdoor Kwam Johan op #1 naast direct een slaper op #2. Verder nog even wat korte termijn geheugen probleempjes wie nu welk nummer geloot had, maar ook dat werd snel opgelost. Snel opbouwen en wachten op het visuele signaal van 08:30 om te mogen beginnen. 5 dikke voerballen op 12,5 meter, 4 duiveneitjes op 5 meter om vervolgens korven vol geknipte wormen op een metertje of wat uit de overzijde te werpen.
Na 10 minuten of zo deze klus geklaard en aanvangen dan maar met de korte stok.
Op een raket-aanbeetje na geen enkel teken van leven. Uit mijn rechterooghoek zag ik Albert al zijn eerste bleitje scheppen welke hij van een meter of 8 binnen haalde. Zat de vis dan mogelijk toch wat verder weg?
Na een kleine 10 minuten de 5 meter stok gelaten voor wat dit was en de 12,5 meter ter hand genomen.
Al snel zag ik minuscule bewegingen op de dobber, en veel meer dan dat zou het de gehele dag niet worden.
Aanslaan, mis. Opnieuw inwerpen, beweging, aanslaan, mis! Kleiner haakje gemonteerd en zo toch wat bleitjes weten te verschalken. Ook Albert wist regelmatig een visje te vangen en voor mijn gevoel gingen we nog redelijk gelijk op. Even verderop zat Rene die op de feeder zijn eerste wandelbrasem scoorde. Dat is toch Fred zijn techniek?
Fred zelf kon ze maar niet vangen en gooide tijdens het voeren zijn eerste feedertop alweer aan brokken.
Even verderop was Ruud de wanhoop nabij. Al vroeg in de wedstrijd zag ik die wandelen om te zien hoe anderen het deden. Geen vaste stok uitgepakt en die minuscule aanbeetjes zijn op de feeder echt niet te zien. Gemiste kans?
Na de gebruikelijk pauze en wat gemekker van een lokale bewoonster of verkeerd geparkeerde auto’s en een tweede helft met een tot 4 aantrekkende wind. Deze stond dwars in het kanaal wat de 12,5 meter stok tot een iets hogere uitdaging tilde. Ook vielen er wat spatjes uit de lucht wat net genoeg was om her en der toch wat regenjasjes op paraplu’s tevoorschijn te toveren.
Verder een dappere schipper die veel te hard door het kanaal voer en dit deel tot ware klotsbak wist de degraderen.
Een tweetal beroepsvissers die dan gelukkig wel wat vaart minderde en de wind die verder doordraaide om uiteindelijk van Z4 op te klimmen tot WNW4 om vervolgens weer in kracht af te nemen.
Tijdens de pauze waren er berichten binnengekomen over DickZ die brasems ving en ook Wim en Bram hetzelfde deden. Voor de overige deelnemers was het meestal bliekjes, bleitjes, voorntjes, baars of posjes.
Gelukkig leek de vis in de tweede helft wat groter te worden en ving ik zowaar zelf ook mijn eerste brasem.
Net schapen, wanneer een de water/lucht grens gepasseerd is, volgen er meer.
Buurman Albert moest afhaken en Rene zijn brasem had geen schaapgenen.
Weer zakte mijn dobbertje een paar millimeter en werd de aanslag beantwoordt met 3 meter elastiek.
Een zwaar stompende reactie aan de andere kant van de lijn en een wel heel deftige dame die zich naar het pannetje liet loodsen. Steel maximaal gebogen en een dikke 2kilo brasem in de pocket.
Daar lust ik er wel meer van. Nog wat bleitjes, voorn en wat kleinere brasems verder om vervolgens het einde wedstrijdsignaal te horen. Opruimen en richting Fred gelopen die 3 nummers verderop zat.
Beginnen we met wegen op 1 of op 26? Gezamenlijk maar besloten naar #1 te lopen om daar met de weging te beginnen en zo een weg terug richting onze eigen stekken. Onderweg veel vragen of we de passerende vissers toch niet alvast even konden wegen, maar wanneer we daaraan beginnen, dan blijf je bezig.
Inmiddels ook vernomen dat de 2^de baancommissaris al richting huis was vertrokken maar gelukkig hadden we hulp genoeg tijdens de wegingen.
De start was voor de meeste echter niet wat ze ervan gehoopt hadden.
Johan op stek #1 slechts 400 gram. Dat is niet wat je verwacht en al helemaal niet op zo een prachtige kopstek en een slaper naast je. Feeder toch niet de meest optimale keus dan misschien.
Dick Zeinstra niet heel veel beter met 590 gram.
NicoJ 430 gram om vervolgens de kilo barrière voor het eerst te doorbreken met het net van Henk.

Hierbij heeft Fred ook nog een keer een demo gegeven hoe het net te legen om de weegcommissie ook nog een beetje schoon thuis te laten komen.
NicovV vervolgens door de 2 kilo barrière en Hans tikte bijna de 3 kilo aan waarmee hij dit vak ook wist te winnen. 
Vervolgens weer terug gevallen in de pondjes vis van PeterZ, DirkD en Mart. Wim zijn platte mat 49cm welke voorlopig degrootste was en zijn totaal naar 1850 gram tilde.
Nieuwkomer Ed is een heel handige donder daar waar het het vaste stok vissen aangaat en wist met ruim 2 kilo beslag te leggen op een 3^de stek.
Wel koste dit avontuur hem bijna zijn paraplu die in het kanaal belandde. Na lang dreggen en met de leen zeis van aanwonende boer deze weer opgevist.
Helaas is de stang van deze plu daarmee wel ter ziele gegaan. DirkA op staart van dit vak had ook niet helemaal zijn dag. Met iets meer dan anderhalve kilo slechts een 5^de stek.
De wandeling naar het 2^de vak beginnend met Ron met net geen 2 kilo. Bram die hier afgelopen week al lekker had zitten oefenen ruim 3,5 kg.
Zou dat dan toch lonen, dat geoefen? Ook zijn oefenmaatje Dirck, nu toevallig buurman, behaalde precies de 3,75kg.
Toon dacht denk ik dat hij in het verkeerde vak zat en scoorde net als de meeste vissers daar een klein pondje.
Joop net iets meer dan een pondje daar hij de dag hiervoor toch ook heus hier op verkenning was geweest.
Harry bleef net onder de kg hangen en mocht toch met Ed mee terug naar ons Teylingen rijden.
Hij had deze week al genoeg pech gehad.
Ruud is dit jaar zwakjes begonnen, was duidelijk zijn dag niet.
700 gram is niet echt kampioenwaardig, maar let op, het seizoen is nog lang en  we hebben allemaal 4 afschrijvers.
Sjaak net boven de 1kg zodat hij de geleende auto van zijn zusje weer veilig terug mocht rijden.
Voor de nieuwelingen onder ons; we zeggen binnen de SHV altijd dat je naar huis mag lopen wanneer je minder dan 1kg vis weet te vangen. Piet kon vandaag ook het verschil niet maken en bleef steken op 660 gram, exact dezelfde score als Joop.
Fred bleef net onder de 2 kilo omdat ook hij geen brasem had gezien. Wel wist Fred nog een behoorlijke eindsprint in te zetten door aan het einde van de wedstrijd kort de een na de andere voorn weg te tikken. Ruud zou in zo een geval zeggen; alles in het laatste kwartier gevangen. Rene kwam nog redelijk uit de bus omdat hij die ene vette brasem had maar bleef toch ook onder die 2 kilo grens hangen. Albert als voorlaatste kon ook geen brasem pakken en bleef op zijn 8 meter afstand steken op anderhalve kilo. Als laatste mijn eigen netje boven water mat de nodige oeeees en aaaas.
Bijna 7,5kg vis waarvan een brasem van 55cm en alleen al rond de 2,5kg wegend.
Staartplek dus goed benut en dagwinnaar wat maakt dat ik dit bescheiden stukje mocht schrijven.
Nou, vooruit dan maar weer, bij deze.

Naschrift: Onze visdag duurde voor sommige iets langer dan gepland.
Op de terugweg werden we onverhoopt tot een stoppen gedwongen door een geschaarde aanhanger in de rechterbuis van de Coentunnel.
Waarom de middelste buis daardoor ook afgesloten werd blijft een raadsel, maar feit blijft dat ik dat 3 kwartier heb stilgestaan.
Ook blijft het onbeschreven waarom hier 5 politie auto's/motoren, 2 ambulances en 2 brandweer auto's bij nodig waren als ook nog diverse voertuigen van Rijkswaterstaat en de forensische opsporingsdienst.

 
Tot over 14 dagen

Peter