Verslag wedstrijd 6        10 juni 2017
Bram en ik hadden in aanloop van deze wedstrijd graag willen oefenen maar op woensdag, onze meest gangbare dag was het dermate slecht weer dat we verstek lieten gaan. 
Op Bram z’n vraag om dan op donderdag te gaan, kon ik weer niet i.v.m. oppas verplichtingen.
We lieten het maar op z’n beloop met in ons achterhoofd dat we het vorig jaar ook niet zo slecht gedaan hadden.
Ik was toen immers met ± 17 kilo ruim winnaar en Bram had zeker 2e geworden ware het niet dat  bij het terugvaren, zijn net in de schroef van de buitenboordmotor kwam, zijn net aan flarden rukte en alle vis kwijt was.

De vorige wedstrijd was mij al gevraagd  om de honneurs van de wedstrijdcommissie waar te willen nemen omdat zij (Fred en Ruud) samen met Johan en Ron de 3daagse John Kooij / Koopman wedstrijden visten.

Natuurlijk geef je daar graag gehoor aan  maar het bleek achteraf niet nodig.
Rene en Mart kweten zich met verve van hun taak.
Het ponton om de vis te wegen lag er niet, zodat Mart een onbewoond eilandje had opgezocht, vol met brandnetels waar hij middenin stond.
Mart was vandaag de weegmeester waarbij hij bij het laatste net er achter kwam dat er twee handgrepen aan de weegschaal zitten wat het “hooghouden “ van een net vis een stuk vergemakkelijkt.

Piet gaf de vis aan, Mart woog en gaf het gewicht door, Harrie schreeuwde dit naar Joop, en die noteerde alles ( 20 mtr. verder zittende in zijn boot) op zijn mobiel.                
Zie daar, of ze nooit anders gedaan hebben!!!!

De wedstrijd zelf.  Om 3.00 uur uit bed, kwart voor 4 bij Bram, erg vroeg natuurlijk, maar een plekje zoeken voor je auto, parkeerkaartje kopen, spullen uitladen en in de boot plaatsen en event. boten alvast uit het botenhuis halen voor het geval er géén klaar lagen.
En..... misschien was er nog een plaatsje vrij op het eigen parkeerterrein van “De Eerste Aanleg”.
Dus eigenlijk 3 kwartier te vroeg kwamen we bij de botenverhuurder aan. En wat denk je??? we zijn de laatste  die arriveren.
Blijkbaar was iedereen gestimuleerd door het mooie weer! Het was dan ook een uitgelezen dag om op deze plas vandaag te vertoeven.

Droog, windkracht 2. Slechts 10 mannen waren deze morgen aanwezig om te vissen op dit mooie stuk recreatie van Holland.
Vier vismaten visten de Kooij/Koopman koppel driedaagse, Peter op vakantie, een aantal met rugproblemen waarbij het vissen in een boot eerder inspanning dan ontspanning is en een aantal door uitéén lopende redenen niet aanwezig kon zijn. 5 boten dus en 3 motoren.
Ik voer met Bram, Rene en Jacques als eerste de sloot uit, waar even later Hans en Albert aansloten.
Mart en Joop kwamen er ook aan en het wachten was op Piet en Harry.  En wij wachten en wachten en nog maar wachten.
Zou z,n motor het niet doen?? wat was er aan de hand.
Een telefoontje van Jacq. leerde ons dat Harry net aan was komen rijden en nog bezig met zijn spullen in de boot te brengen.
Tijd van visduur en visweegplaats afgesproken en wij mochten alvast weg, zij zouden als ze klaar waren volgen.
Ruud, zonder dat hij er bij was, werd nog even besproken dat hij w.s. uit z’n vel zou zijn gesprongen met zo’n onnodig tijdverlies. 
Mart een roeifanaat hoefde geen sleepje en ging er als een speer vandoor.
Hans had de gereviseerde motor van Aad meegekregen met de woorden: Hij loopt weer als een tierelier.
Niets bleek minder waar.
De motor had het weliswaar gedaan maar na een minuut de brui er aan gegeven om vervolgens ook niet meer te starten dus maar bij ons op sleeptouw.
Jacques en Rene gingen alvast roeien met de wetenschap dat Piet en Harry er zo aankwamen en zij hun sleepje hadden.
Ook die vlieger ging niet op, Piet en Harry waren aan het einde van de sloot gelijk bij de eerste de beste zijsloot voor anker gegaan, ( lees: op de stokken ) en die hebben wij dus nooit meer gezien. Rene en Jacques waren halverwege de grote tocht op de stokken gegaan.

Bram en ik wilden eigenlijk niet zo ver varen als vorig jaar maar konden geen, in onze ogen een geschikte leliebedden visplaats vinden waardoor we uit eindelijk toch op de zelfde plaats als vorig jaar uitkwamen.

Mart en Joop lagen een 100 mtr. achter ons en 50 mtr. aan de andere kant van hen Albert en Hans.
In tegenstelling tot vorig jaar toen de kleine vis na een uur weg was en de grotere exemplaren volgden, bleven we nu klein vis vangen en dan alleen maar ruisvoorn waarin de 10 cm. maat,  de boventoon voerde. Ik kan wat de rest van de wedstrijd betreft kort zijn want dat ik uiteindelijk het meeste visgewicht kon aanbieden was een grote portie geluk.
De grootste vis, een echte bonusvis, ving ik met de haak bovenin z’n kop. 55 cm. 2 kilo zeker!! .
En nog zoiets,  je wordt steeds makkelijker. De ruisvoorn was echt “los” dus met 2 maden op de haak kon je 10 keer ingooien en even zo vele keren een vis aan de haak slaan.
Op het moment dat ik de 9e keer ophaalde en met de 10e gooi, met op de haak 2 velletjes van wat eerst maden waren geweest, krijg ik een prachtige aanbeet en ...... een ruime kilobrasem als resultaat. Dus ja, het geluk deze wedstrijd aan mijn zijde. 
Met de nodige ruisvoorn, een bleitje en een voorntje en een paar kleinere brasems kon ik uiteindelijk 6600 gram ter weging aanbieden.
Kunde en kennis waren deze morgen niet van toepassing . Tot ½ 12 vissen, opruimen en naar de weegplek. 
Met hans en Albert op sleeptouw en 4 netten buitenboord duurde het een eeuwigheid voor we bij de weegplaats waren wat mij gelijk deed besluiten, mochten we volgend jaar weer Loosdrecht aandoen, ik het varen met de helft inkort. Maar tevens een pluim voor m’n 9 andere maten! 
Gezien het grote aantal vissen wat gevangen is en een eind mee gevaren, waren er nog geen 5 dode visjes te zien.
Halverwege Rene en Jacques die terug roeiden, waarbij ze elkaar afwisselden, zullen zich ook wel achter de oren hebben ge-krabt.
Heengaans windje mee en géén netten buitenboord scheelt aanmerkelijk met de terugweg! 

Bij de weegplek aangekomen hing juist het net van Harry aan de weegschaal, 2200 gr. ruisvoorn.
Héél knap van Harry gezien de afmetingen van de ruisvoorn, hij heeft een hele drukke morgen gehad.
Mart of Piet, dat is mij even ontschoten, had een mooie snoek van een kilo of 3 gevangen maar bij het wegen had Harry met grote stelligheid gezegd dat die bij “De  Leede”, nooit werden gewogen maar gelijk teruggegooid. Dit advies werd dan ook direct uitgevoerd maar ik twijfelde.
Is het niet zo dat het gesloten seizoen voor snoek geldig is tot 1 juni??? 
Nou ja, een vraag voor het bestuur of wedstrijdcommissie als de persoon in kwestie gerehabiliteerd wil worden.
Aangekomen bij de verhuurder hebben we nog wat shirtjes gepast die Albert meegenomen had als pasmaat om een inschatting te maken  voor de overige leden.

Na nog een heerlijk biertje en broodje bal, johhhh....... wat zijn die goed zeg, (Albert had ervan gedroomd, van die grote gehaktbal na het vissen) Albert had niet overdreven, gingen we huiswaarts.

Bij het verlaten van het terrein zagen we een foedraal tegen het hek staan.
Na even overlegd te hebben bleek deze van Piet te zijn.
Een paar telefoontjes en appjes verder heeft Piet hem ‘s middags bij mij thuis opgehaald.   
De vangst bestond v.n. uit ruisvoorn, een 10 tal brasems, een paar voorntjes bleitjes en een snoek.

Wat mij wel verbaasde waren de vele appjes van de mannen bij de grote wedstrijd, wat een slechte resultaten voor zulke gerenommeerde wateren. 
Nou ja, dinsdagavond herkansing. Tot dan.

Groeten, Dick

Wedstrijd verslag van de secretaris.

De eerste bootjes wedstrijd van 2017 werd op de Loosdrechtse plassen gehouden.
Veel afmelders met verschillende redenen.
-        De één had vrijdagavond een feestje en dat kon nog wel eens heel laat worden.
-        Grote namen gaven de voorkeur om de driedaagse van Koopmans in/op Amstel, Amsterdam-Rijn kanaal en NoordHollandsKanaal te vissen.
-        Vakantie van verschillende vissers.
-        De bekende “NIET BOOTJES” vissers.
-        Zeer oude leden die het niet meer zien zitten om zo lang in de boot te zitten. Zeker als de sanitaire voorzieningen erg ver weg zijn.
-        De vissers die met regelmaat een wandelingetje willen maken om hun rugspieren te strekken en nog niet over water kunnen lopen.
-        En vissers die uiteenlopende familie verplichtingen aangingen. 

Uiteindelijk waren er van de A-poule 4 vissers over en van de B-poule vissers de rest. Het waren er wel 6.
Volgens mij is dit een diepterecord aan deelnemers sinds 2009, ook al beweren sommige dat er wedstrijden met minder deelnemers zijn geweest.
We zullen volgend jaar trachten de wedstrijden om de 3-daagse heen te plannen. De data voor 2018 zijn dus zeker nog niet allemaal definief. 

Wat weten we nog van de Loosdrechtse plassen.
Vorig jaar werd er weer eens, na vele jaren niet daar gevist te hebben, een wedstrijd gevist.
Winnaar was toen ook Dick maar die was bijna bij de plas gaan vissen, waar de rest in de sloten bleef steken.
Het was ook het water waar Bram zeker een heleboel kilo’s vis zou hebben aangeboden maar voor hem helaas zijn net in de schroef kwam van de buitenboordmotor.
Zodoende hadden de vissen een vroegere vrijheid als wenselijk was.

Het was ook niet de wedstrijd van Jacques.
Bij een acrobatische beweging waren er geen persoonlijk letsel maar wel veel schade aan hengels.
We waren toen met 19 man en vingen totaal ruim 86 kilo.
Nu met 10 en krap 30 kg. 

Zaterdagmorgen 10 juni vroeg mijn bed uit en rond 04:00 uur richting Breukelen gereden.
Daar aangekomen stond Albert al zijn wormen van al het overtollige aarde te ontdoen.
Bootjes lagen al klaar dus daar hoefde we ons geen zorgen te maken.
De rest van de vissers kwamen ook rustig binnen.
Dirk met zijn bootmaat gingen het haventje uit om ruimte te maken voor anderen.
Hans was bezig om zijn buitenboord motor aan te trekken maar dat ging niet. Het motortje dacht” ga maar roeien”.
Oeps we hebben nog maar 1 motor want Piet had er geen meer of geen zin om hem mee te nemen. Gelukkig had Harry zijn motor meegenomen.
Nu met 2 motortjes moet je een eind kunnen komen.
De jaarlijkse acrobatische truck van Jacques werd deze keer gelukkig al voordat de wedstrijd begon.
Bij het scoren van een touwtje wist hij zijn evenwicht al te verliezen.
Bij het verzamel punt aangekomen lagen we met 4 bootjes te wachten.
Maar waar waren Harrie en zijn bootmaat nu weer.
Na een telefoontje waren die nog bezig om hun auto te parkeren en er werd gemeld dat de parkeer automaat het niet deed.
Ze gaven aan dat de andere alvast maar moesten gaan.

Boot Mart dacht: daar ga ik niet op wachten en begon aan zijn roei opdracht.
Dirk Zandbergen nam Boot Albert op sleeptouw en Boot Jac nam de roeispaan ter hand.
Even afgestemd waar de weegplek zou zijn en tot hoe laat er gevist zou gaan worden. 

Op de visplek aangekomen konden we aan de kant liggen dus palen waren niet nodig.
Bordjes met tekst erop “niet aan te meren” waren niet te zien.

Alles in orde gemaakt en rond kwart over zes gingen de korven door de lucht.
Jacques ging strak tegen de overkant tussen de pompenbladeren liggen en ik ging schuin een trekgat bevoorraden.
Ook had ik een feeder op 25 meter de dag ervoor al uitgelopen. Dus op 2 plekken voer gemaakt.
Bij de eerste worp met maden en worm werd er al gelijk een top krom gebogen.
Een ruisvoorn werd er binnen gehaald. Van ruis voorn weten we dat die gelijk aan de haal gaat met het aas.
Ook Jacques haalde de ene na de andere ruisvoorn binnen. Maar van brasem was nog weinig te zien.
Na een uur een klein beweging aan het topje en ja de eerste platte was een feit.
Jacques baalde een klein beetje want nu moest hij weer 10 vissen vangen om gelijk aan gewicht te komen.
De tweede aanbeet was iets te zwaar voor mij haakje en zag ik 10 meter voor de boot dan ook verdwijnen.
Shit. Maar niet getreurd gewoon verder gaan.
Op eens was het over. Er was zowel bij Jacques als bij mij geen stootje meer te zien.
Dit duurde een klein uurtje en toen begon het weer bij Jacques. Zijn hengel bleef gewoon in zijn hand.
Hij had de tijd niet om zijn lijn strak te trekken.
Zelf scoorde ik ook met regelmaat de voorn met soms een klein brasempie.

Rond 11 uur gooide Jacques zijn korf verder als dat er lijn uit de molen kwam.
Dat betekende einde van tussen de pompenbladeren te vissen.
Een tweede hengel lag klaar en werd snel 2 meter korter neer gelegd.
En ja hoor ook bij Jacques werd de eerste platte gespot.

Om half 12 gingen we opruimen.
Mart en Joop zagen we al rustig roeiend langs komen.
Ook wij zijn al roeiend naar de weeg plek gegaan.

Van een ponton om te wegen was niets te bekennen dus Mart ging op de kant staan.
Boot Harry fungeerde als buffer.
Snel werden de gewichten door Joop genoteerd op de APP en verzonden.
De vraag is dan natuurlijk had de secretaris geen uitdraai bij zich om de gewichten te noteren.
Nou dat is heel simpel te verklaren. Boot Mart houdt van roeien en waren al bij het weegeiland aangekomen waar boot Harry al lag te wachten.
Boot Dick en boot Albert waren rustig aan het motoren en boot Jac deed het ouderwetse roeien.
We weten allemaal dat dat tegen wind met 2 netten met enkele kilo’s vis een zwaar klusje is.
Als je dan ook nog gebeld wordt waar je blijft en je vraagt dan aan degene die belt of iemand ons even op te halen, blijkt de haast ineens een stuk minder.
Het resultaat is dan dat iedereen nog even langer moet wachten.
Maar goed alles is uiteindelijk gewogen.
Gelukkig werd boot Jacques na het wegen toch nog voor het laatste stukje op sleeptouw genomen door Boot Hans.
Het motortje deed het weer.

Eenmaal terug in de haven aangekomen konden de boten worden leeggehaald.
De feestcommissie (Lustrumcommissie) had nog even de schone taak om met de aanwezigen een passessie te doen voor wat betreft het kleding advies voor het lustrum.
Enkele hebben nog gebruik gemaakt van een drankje en ik denk van een hapje.

Heren dinsdag kunnen we weer aan de bak. 

Rene