Verslag wedstrijd 7        13 juni 2017
Joepie, een zomeravond wedstrijd.
Niet iedereen denkt er zo over, maar ik vind het heerlijk om na een dag hard werken even heerlijk tot rust te komen aan de waterkant.
Het weer zat vandaag mee en was er dus volop te zien en te genieten.
De eerste vissers meldde zich al even na vijven terwijl de loting toch echt pas om 17:55 gepland stond.
Alles wat we eerder kunnen loten is uiteraard meegenomen omdat we bij deze avondwedstrijden maar 30 minuten opbouw tijd geven.
We vissen dus altijd van 18:30 tot 22:00 uur.
Op Henk na was iedereen ruim op tijd aanwezig waarmee besloten dan toch de loting maar vast te beginnen.
We weten dat Henk heel snel uit kan pakken en daarmee niet benadeelt wordt.
Twee parcours uitgezet (voor de kenners Vak A en B) en dus niet als eerder bedacht C & D.
Dat had alles te maken met de grote wedstrijden die hier afgelopen 3 dagen gevist waren en waarin duidelijk te maken dat de vangsten iedere dag een stukje minder werden. Logisch, want met zo een overvloed aan voer en aas raken zelfs de vissen verzadigd.
Mooie les voor volgend jaar.
Twee parcours en dus vier kopstaart plekken.
Hetgeen Fred al bang voor was gebeurde ook, hij trok het staartnummer in de avondwedstrijd.
Verder gelukkigen waren DickZa #1, NicoJ #11, Albert #12 en als gezegd Fred #22.
Omdat de opbouwtijd redelijk beperkt was kon ik vooraf geen polshoogte nemen van wie hoe ging vissen.
Vaste stok (daarmee had ik onze laatste ontmoeting aan deze tocht tot een succes gemaakt) of toch de Picker / Feeder.
Ik zelf koos in deze voor de laatste twee technieken.
Picker kort op vaste stok afstand (mede ook omdat ik geen idee had hoeveel roeiers er vanavond door dit water zouden glijden) en de Feeder net buiten de onderwatersla aan de overzijde.
Plek was niet heel gemakkelijk te beslepen maar bij binnen halen zat er geen vuil aan de lijn en was ook het aas nog intact.
Klokslag 18:30 een klein toetersignaal gegeven waarop ik een 6-tal forse ballen op Picker afstand wierp. Vervolgens 6 dikke korven vol geknipte meuk naar de overzijde geworpen.
Plan was om eerst met de Picker te zien of de vis een beetje wilde bijten.
Het duurde gelukkig nog geen 15 minuten eer ik de eerste aanbeet zag.
Aanslaan en werken het  gevoel van vis aan de andere kant.
Helaas niet goed gehaakt en vlak voor de slabladeren aan deze zijde keer het kreng zich om en als een ware Houdini ontsnapte. Balen dus.
Vervolg pogingen op dezelfde afstand resulteerde in niets wat maakte dat dan toch de verre feeder maar ter hand genomen moest worden. Een behoorlijke oppervlakte stroming maakte dat het nog lastig was de lijn strak te krijgen en als beginnersfout was ik ook nog eens verkeerd gepositioneerd.
In de verwachting  dat de stroming richting de hoofdstad zou gaan wat dus vanavond niet het geval was.
Door de krommingen in loop van dit water was ik dan ook nog zo terecht gekomen dat ik recht in de zon keek.
Een zonnebril doet veel maar geen wonderen.
Ik gunde mezelf echter geen tijd de boel om te bouwen en zou wel zien waar dit schip zou stranden.
Richting het eerste uur nog steeds geen vis in het netje en dus nog meer balen dat die eerste ontsnapt was.
Besloten om dan toch mijn wandeling met camera maar te gaan maken om eens te horen hoe het de anderen verging.
Appie nog geen beet gezien, Wim en Johan ook niet. Wim kon zich bovendien moeilijk concentreren met al dat moois achter hem.
Henk had er al 2 verspeeld en ook 1 gevangen.
Joop daarentegen nog niets en ook Ruud even verderop nog geen enkel teken van onderwaterleven ontvangen.
Op de terugweg wist Joop vol strots te vertellen dat een brasem zijn hengel zo een beetje van zijn steun getrokken had een dat dat monster inmiddels veilig opgeborgen in zijn netje zwom.
Op mijn eigen plek stond de top van mijn Feeder er nog net zo onbewogen bij als ik deze had achter gelaten.
Wel geleerd dat de aanbeten heel lullig waren met de uitzondering van de schrokop die Joop had weten te vangen.
Feeder voorzien van een verse lekkernij en ondanks de wat rommelige bodem maar begonnen met de boel langzaam op te slepen. Komt de vis niet naar het aas dan trek ik (hopelijk) het aas wel langs de vis.
Dit gaf enige hoop omdat ik zo mijn eerste brasempje (met de nadruk op pje) wist te vangen.
Gelukkig wel van de nul af, want dat is zo ontzettend frustrerend.
Deze techniek bracht in de volgende periodes nog een tweetal pjes in het mandje maar verspeelde ik ook een dikker exemplaar.
Ruim halverwege de wedstrijd maar even op de app gekeken en geleerd dat het overal kommer en kwel was. 
Een persoonlijk bericht aan Fred werd beantwoord met 1x baars(je) en een Bliek.
Voor de staart plek dus ook niet echt wonderland.
Zie ik in de verte een binnenschip aankomen varen, nee he!
Dat betekent dat de zorgvuldig opgebouwde voerplek behoorlijk verstoord zou worden en de vis voorlopig wel niet zou bijten.
Het werd echter nog erger daar ik na het passeren van dit binnenschip opnieuw inwierp niet wetende dat er uit tegenovergestelde richting een Bayliner onder de kant kwam door varen.
Dus net mijn lijn in het water liggen toen deze kl…viool voorbij kwam en er dus geen redden meer aan was.
Hoop dat zijn schroef volledig in de vernieling draait want hij kon de vissers (er zaten er #13 voor mij) op zeker gezien moet hebben. Einde Feederlijn maar gelukkig een tweede op dezelfde afstand klaar hebben staan.
Wonder boven wonder bleek de vis niet volledig verstoord en zag ik vrij snel weer wat beweging op de top.
Het laatste uur ving ik er zo nog 3 pjes bij, waarvan er een het stadium van pje toch wel bijna ontgroeid was.
Op dat moment  ging het water harder stromen maar voor mij nog steeds de verkeerde kant op.
Naast mij zag ik een Koet uit het riet het water op zwemmen en binnen luttele seconden uitschreeuwend alarm slaan.
Een dikke Meeuw (nee niet Fred) had het op zijn net uit het ei gekropen jongen voorzien en zag ik dit wit vliegende monster met een zwart kuikentje in de bek wegvliegen. De Koet sputterde nog een heel tijdje na en verdween weer tussen het riet.
Niet heel veel later hoorde ik gerommel naast me in het gras.
Uit mijn ogen hoeken zag ik iets tevoorschijn kruipen waarvan ik eerst dacht dat het een mol was.
Een betere kijk leerde mij dat dit ook een jong uit het nest was die zonder enig gevoel voor dreiging van mijner zijde op nog geen 10cm naast mijn Box op een steen kroop.
Vandaar uit nam deze een dip in het water waarbij een stevige hekgolf van de volgende viool het beestje compleet overspoelde en ik deze niet weer gezien heb.
De aangewakkerde stroming deed blijkbaar de vis ontwaken en hoorde ik achteraf dat er toen door iedereen ineens vis werd gevangen. De een op 3 meter uit de kant, anderen 3 meter uit de overkant.
Zelf pakte ik zo ook nog 2 betere brasems en begin meer en meer een tevreden gevoel te krijgen.
30 seconden voor tijd nog een laatste sleepje en direct een reactie op de top. Aanslaan en hangen.
Omdat ik deze onmogelijk voor einde wedstrijd binnen kon krijgen maar even aan Johan gevraagd of hij het eindsignaal wilde toeteren.
Met dus 9 vissen in totaal moest ik toch minimaal in de middenmoot kunnen eindigen.
Geen grote vissen maar een kilootje of 6 moest dit toch wel zijn.
Met Fred afgesproken dat hij eerst mijn vis zou komen wegen zodat ik dan met de tweede weeg set naar het eerste vak kon afreizen om daar met de weging te beginnen.
Zou zouden we allemaal wat sneller klaar zijn en daarmee voor middernacht thuis. Bijna klaar met opruimen zag ik in de verte Fred aankomen hollen. Hollen, ja hollen.
Een tweetal niet onaardig uitziende meiden liepen al hollende langs het water en Fred holde lekker mee. Dit tot grote schik van deze dames die al lachend hun weg vervolgden.
Fred was daarmee ook direct vrolijk gestemd, ook had deze staartstek hem niet datgeen gebracht hij zelf gehoopt had.
Mijn vis kwam uit op 6440 waarop Fred direct zei: gefeliciteerd, dat is weer een eentje. Ehhh, oh, is dat zo?
Fred vervolgde de wegingen in vak B en ik snelde richting vak A. Auto bij #10 geparkeerd en naar #1 gelopen.
Daar trof ik een teleurgestelde DickZa aan.
Mooie kopstek doorgaans de winnende stek bij iedere wedstrijd waarbij het A-vak in het parcours zit.
Maar Dick kon geen schoon stukje bodem vinden en daarmee dus ook de vis niet.
Net geen 2 kilo is voor de kopstek inderdaad geen vangst om over naar huis te schrijven.
Zijn buurman Ron had het een heel stuk beter gedaan en liet ruim 5kg noteren.
Aad ging met een verdwaalde baars die in zijn net was blijven hangen tijdens de eerste weging (exact hetzelfde gewicht als DickZa)
dus toch net over dat gewicht heen. NicovV ging daar weer net met 100 gram overheen.
NicoJ had de handdoek in de ring geworpen en PeterZ bleef steken op een enkel visje.
Dit gold ook voor Rene en Bram. Ed kwam tot net boven de 3kg waarvan het meeste in het laatste half uur op 3 meter gevangen.
Ver is dus niet altijd beter. Het was vervolgens Sjaak die erg zijn best had gedaan en met de vaste stok waarschijnlijk ook de juiste keuze gemaakt. 4,5kg is toch mooi 2^de in dit vak.
Volgende wedstrijd is in België en aansluitend over 14 dagen de tweede en laatste avondwedstrijd.
Laten we hopen dat we dan weer een rokjesdag treffen.