Verslag Kampioenschap van Teylingen      18 juni 2017
Ja hoor, Vaderdag en dus het kampioenschap van Teylingen dit keer gevist ver buiten de gemeente grenzen.
De viswateren binnen onze directe omgeving lenen zich minder en minder voor het houden van eerlijke wedstrijden.
Hetzij het parcours is daarvoor te grillig waardoor het meer een loterij wordt of er zit simpel weg geen of niet voldoende vis meer in.

De reden daarvoor hebben we uit en treurig beschreven en maken ons dan nog steeds ernstig zorgen over de toekomst van onze hobby.

Met 15 deelnemers aan de waterkant niet helemaal de opkomst die we gehoopt hadden.
Leek het aanvankelijk een goed idee om dit kampioenschap op Vaderdag te vissen, lijkt het er toch ook een beetje op dat er juist vissers verstek laten gaan omdat het Vaderdag is.
De datum voor 2018 dus nog maar even onder de pet houden en in de loop van het jaar polsen of er misschien een geschiktere dag denkbaar is.
06:00 loten aan de waterkant betekent vroeg op.
Gelukkig was iedereen op tijd en konden we kort na de loting beginnen met opbouwen.
Hiervoor werd vandaag een heel uur uitgetrokken en zou de wedstrijd zonder pauze van 07:00 – 11:00 gevist worden.
Aansluitend de huldiging aan de waterkant met wat prijsjes voor de beste vissers van vandaag.
Hierin sponsoring van zowel Sam’s Hengelsporthuis als ook IYS Hengelsport (tegenwoordig vanuit Katwijk opererend).
Sam, Mark, namens de vissers hartelijk dank voor jullie bijdrage in dit evenement.
Met de loting werd bepaald dat Bram op de hot-spot (meest noordelijk) en Harry de staart plek mochten bevissen.
Met 2 vakken van 8 stekken en maar 15 deelnemers maakt dat nummer 10 een slapende stek werd.
Hiermee konden ook nummers 9 en 11 ook vanuit een iets gunstigere positie aan deze uitdaging beginnen.
De weergoden waar de vaders dit jaar zeer gunstig gezind en werd ons een spiegelglad water en strak blauwe hemel aangeboden.
Zelf ben ik nooit zo een voorstander van spiegelglad water maar het ziet er wel prachtig uit.
Spiegel glad houdt voor mij in dat de vissen als door een raam naar buiten kunnen kijken en dus ons (de vissers) als ook je hengelgerei duidelijk tegen de blauwe hemel kunnen zien aftekenen.
Wanneer er golfjes op het wateroppervlak zijn wordt dit hele gezichtsveld blurrie en zouden deze koudbloedige schepsels minder goed instaat moeten zijn hier chocolade van te maken.
Niet getreurd uiteraard, want zelfs al vang je niets, dan nog is het prima en prachtig vertoeven aan de waterkant.
Reigers die af en aan vliegen met kleine vis nog in hun bek, luid kwetterende boomklevertjes die aan de overzijde van het water van boom naar boom hopte.
Meerkoeten met een heel nest jongen als ook de bekende Fuut met luid schreeuwend kroost.
Helaas niet zoveel voorbij roeiende dames, maar toch.
07:00 uur veel vaste stoken van 3 tot 12 meter met op veel plaatsten toch ook de feeder op het tweede plan.
Dit stuk water staat nu niet echtbekend om zijn uitstekende brasem bestand maar zit wel tjokvol andere vissoorten.
Torrenpikken is dan ook een beproefde techniek hier om een wedstrijd mee in je voordeel te beslechten.
Verder hebben we in de loop der jaren ook geleerd dat de wat dikkere torren zich toch wat meer richting vaargeul begeven waarbij het dan de situatie van de dag is of deze aan de rand ( 6 meter) of juist in het midden ( > 11 meter) bevinden en vooral azen.
Vandaag dus maar kort begonnen, maar niet voordat ik 4 beste ballen op 12 meter had gedropt en een cup vol geknipte wormen en casters had laten vallen, als ook een korf of 6 tegen de balk aan de overzijde had gedropt.
Het korte stokje liet direct leven zien wat maakte dat ik de eerste 5 minuten na het voeren al 4 vissen in de tas had.
Veelal voorntjes en 1 gezellige bliek. Om dat ik op grotere afstanden geen tot weining activiteit zag, heb ik deze afstand de eerste 3 kwartier volgehouden.
Wel zag ik dat Piet links van mij in een zelfde soort tempo op een meter of 6 - 8 ook lekker visjes uit het water aan het plukken was.
Ruud rechts van me kon ze op -11 meter niet vangen wat voor mij dus duidelijk maakte dat ook 12 meter nog ni et de juiste techniek was.
Na een uur was de 3 meter plek wel zo een beetje uitgeput en dus tijd om de feeder maar ven te proberen.
Dit gaf helemaal geen leven wat mij in de gelegenheid stelde om maar even een foto rondje te maken.
 De berichten di eik daaruit mee nam gaven aan dat het vooral veel (heel veel) kleine vis was en de brasems zich nog niet lieten zien.
Omdat bij terug komst (kwartiertje) de feeder er nog even zo onbewogen bij lag als ik hem had achter gelaten toch maar besloten om op 12 meter te gaan pionieren.
Wonderbaarlijk genoeg zag ik wel leven op de dobber maar sloeg keer op keer mis.
Dat betekende voor mij dus dat ik mijn tactiek moest aanpassen zodanig dat ik de azende vis wel kon haken.
Deze truc vond ik uiteindelijk na goed 2 uur vissen waarmee de wat steviger blieken in rap tempo naar binnen konden worden gehaald.
Uit het tweede vak kwamen nu ook de eerste berichten binnen dat er brasem gevangen werd en zag ik buurman Ruud zijn techniek daarop aanpassen.
Dit leidde al vrij snel tot een brasem waarop ik dus in rap tempo verder moest om deze strijd in mijn voordeel te kunnen beslechten.
Links van mij zag ik dat de vangsten nagenoeg stil waren komen te liggen en gaf dat mij moed.
Helaas viel de stroming die in het 3^de uur iets toe leek te nemen waar af en vielen daarmee ook de vangsten weer wat terug.
Tot overmaat van ramp verspeelde ik 20 minuten voor tijd een platte en sloeg daarmee het hele tuigje in de war.
Murphy sloeg ook toe, want met de hengel niet langer op 12 meter in het water, gaf dit de voorbij tuffende bootjes ook de gelegenheid om over mijn voerplek heen te denderen.
Toen ik na 5 minuten de boel dus weer uit de knoop had, was het eens zo strakke water verandert in een ware klots bak en was de vis blijkbaar zodanig geschrokken van het motorschroef geweld, dat ik daarna geen aanbeet meer heb gehad.
Niet helemaal waar, maar de blieken waren met de noorderzon vertrokken en ving ik nog een verschrikt voorntje.
Leuk detail is dan dat mogelijk dit ene voorntje nu net het verschil maakte tussen vak winst en een 2^de plaats.
Uit de einduitslag wordt duidelijk dat sommige vangsten wel heel dicht op elkaar zaten.
Fred en Piet slechts 40 gram verschil in het voordeel van Piet.
Ondergetekende en Ruud 50 gram verschil in mijn voordeel.
50 gram verschil tussen Frank en Harry in het voordeel van Harrie die dan weer 150 gram achter bleef op Dirk.
Al met al dus een heel leuk en spannende wedsstrijd onder perfecte omstandigheden.
Aansluitende de bekroning van Ron van Dam als nieuwe kampioen van Teylingen.
Ron had gekozen om op 6 meter te gaan vissen en vol te houden. Toen hij tegen het einde van de wedstrijd vernam dat er her en der brasem gevangen werd, besloot hij veel wormen te knippen en te brengen en hopende op een wonder.
Wonderen bestaan dus nog !!!!!!!!!!!!!!!!
Van Dirk vernam ik dat hij hoopte dat hij bij de volgende ontmoeting een vaste stok visser loot. Hij heeft het vandaag weer geprobeerd en uitgevonden dat dat niet zijn ding is.
Blijft voor sommige dus nog een behoorlijke uitdaging om terug te schakelen naar de oer beginselen van de sportvisserij, te weten; vissen met de dobber.
Verder wel uitkijkend naar aankomend weekeinde waarin #28 vissers van de SHV hun 13^de Lustrum vieren (65 jarig bestaan)
Ook voor dat weekeinde ziet het weer er meer dan veel belovend uit en zal dit tot veel dorstige kelen gaan leiden.
Volgend jaar weer een nieuw Kampioenschap van Teylingen op mogelijk een iets andere datum.
Daar gaan beide besturen “HSV de Leden” en ”Sikkens HV” nog overleg over voeren.

Wees gerust, dat komt goed.
Kampioen Teylingen 2017