Wedstrijdverslag 4:  12 mei 2018 

Verslag wedstrijd 4        12 mei 2018

Verslag van de winnaar.
Half vier ging de wekker. Een vroegertje deze keer.
Om half vijf had ik afgesproken met Fred op de parkeerplaats langs de Sassemervaart om de baan uit te zetten.

Een nieuw en onbekend stukje kanaal.
Hier hadden de meeste nog nooit gevist, ik ook niet.

Het was een makkelijke baan om uit te zetten van de bossage tot richting de pont.

Nadat de nummers getrokken waren reed ik richting mijn plek. Nr. 5. De kant was mooi vlak maar wel hard.
Tijdens het opbouwen van mijn stek tikte ik met mijn been de steun met feeders om waardoor er twee in het water belandden. Eén kon ik gelijk pakken maar de ander heb ik met behulp van Johan en Nico Jong uit het water kunnen vissen.
Ik maakte een voerplek op korte afstand een aan de overkant. Nadat ik gevoerd had ben ik het eerst aan de overkant gaan proberen. 
Nadat ik voor de tweede keer ingooide gooide ik mijn voorslag eraf. Dat was mijn tweede pech die ochtend.
Ik kreeg aan de overkant geen vis op mijn plek.
Na één uur en een kwartier had ik één baarsje gevangen, dus ik besloot het kort te proberen. Gelijk leven.
Na één keer missen ving ik mijn eerste brasem. Daarna wat halfslag,twee mooie platten en twee mooie voorns.
Toen was het pauze.
 

In de pauze werd ik door Peter “stroper” genoemd omdat ik “al” acht vissen had.


Na de pauze startte ik met vijf brasems op een rij. Ik denk binnen een half uur.
Daarna werd mijn dichtbij plek wat minder. Soms ving ik nog wel een vis.
Zo af en toe voordat mijn aas op de grond lag. Dat betekende dat de vis ”hoog” zat.
Hoe minder aas ik gebruikte, hoe langer het duurde voordat het op de bodem lag.
Zo blijkt maar weer dat je in een wedstrijd soms alles moet uitproberen om tot een goed resultaat te komen.


Met vriendelijke groet,

Ruud


ps Succes voor de volgende wedstrijd

Verslag van de voorzitter.Een nieuw stukje kanaal alwaar ik in ieder geval gene ervaring mee had, wel vragen.
Is de kant breed genoeg om met de stok te kunnen vissen, kan ik de auto in de berm parkeren, is er een vaargeul en hoe loopt die.
Allemaal zaken waar ik zo 1, 2, 3, geen antwoord op had.

Gelukkig hadden we deze week wat verplichte vrije dagen en ik ben nu eenmaal geen binnenmens. Spullen in de auto en uitvinden wat hier nu allemaal aan de hand is.
Ik was hierin niet de enige want ook Joop was in de dagen voor de wedstrijd al een keer wezen gluren en had met zijn nieuwe speeltje. Heel veel wijzer werd in niet van dit plaatje anders dat er niet echt een geul is maar een meer glooiende afloop tot het midden en minder water aan de overzijde dan voor je voeten.
Verder ook geen afstanden waarop het diepste punt etc.
Maar wel heel gaaf dat dit soort plaatjes tegenwoordig gemaakt kunnen worden.
Duidelijk in ieder geval dat het diepste punt bijna de 4 meter aantikt en er direct voor je voeten al zeker 2 meter water staat.
Een soort van een randje op pickerafstand, en de overzijde oplopend naar xx.
Het plaatje is niet duidelijk of er ook helemaal tot aan de rietkant gepeild is.
Bij aankomst aan de waterkant geen andere vissers dus tactisch een stek (in de wedstrijd stek 5 tot 6)
kiezen.
Geen kop of staart stek en dus maar ergens in het midden plaatsgenomen.
Auto paste gemakkelijk in de berm en eerst maar eens opbouwen.
Vandaag geen vaste stok al is dat niet echt des Dekkers.
Lange afstand feeder voorzien van een 45gram korf en met een straffe ZO wind dus redelijk smijten om de overzijde te halen.
De korf tegen het riet aan gaf een verrassend resultaat.
Zo stelselmatig steeds 4 meter binnengehaald en tellen om zo de dieptes en afstanden in kaart te brengen.
Je moet er wat voor over hebben.
Verderop (onze steknummers 10 & 11) ging twee bekende vissers (Peter Bos en Hans Mieremet) zitten maar die hadden zo hun eigen tactiek.
Zou aan het einde van mijn vissessie daar wel even langs gaan om te zien hoe of wat en vragen wat hun vangsten (en eventuele tactiek) was/ waren.
Met al deze wijsheid kwam ik de volgende dag in ieder geval goed voorbereid aan de waterkant.
Loting bepaalde dat Johan en Ruud rond mijn visstek van gistenen kwamen te zitten wat of gewoon een goede stek was (puur geluk) of dat de voorcampagne van vrijdag er voor zorgde dat hier zaterdag een berg vis op meer lag te wachten.
DickZa en Toon zouden dan het voordeel van Mieremet en Bos gehad moeten hebben, echter dat bleek dus niet het geval.
Harrie op kop en Rene op staart maakte het plaatje voor vandaag compleet. Zelf lootte ik stek nummer 3 alwaar ik niet ongelukkig mee was.
Ook hier had ik de dag hiervoor wat proefworpen gemaakt om te zien hoeveel breder het hier was dan rond stek 5,5. 
Op het breedste punt is het kanaal hier toch zo een 65 meter breed en met de windverwachting (3 a 4 schuin tegen) een beste klus om onder de overzijde te vissen.
Met de PvdW "longdistance feeders" ging met dat verrassend gemakkelijk af dus dat zat wel goed.
Opbouwen ging verder soepeltjes waarbij 2x long distance, een keer kort (picker) en vaste stok (toch maar wel) met twee topsets op 10 meter.
De morgen startte windstil wat maakte dat ik met scherp uitgepeilde dobbertjes alle activiteit onder water zichtbaar kon maken.








Achter me een aantal bijzonder paarden, tenminste, het aantal toeristen die daarvoor stopte om na wat Oehs en ahs een fotootje te maken deed mij besluiten om dit plaatje met jullie te delen.
Zijn ze niet prachtig?

Even later een ander tafereel waarbij John en Nico Ruud assisteerde met het opvissen van Ruud zijn werphengel uit het kanaal. Had hij de benaming werphengel toch iets te letterlijk genomen.
Gekheid natuurlijk, hij bleef met zijn voet achter zijn driepoot haken waarmee hij de boel uit balans bracht en als resultaat een van de feeders zo het water in plopte.
Ik had gisteren zo een zelfde akkefietje waarbij een eend het nodig vond om door mijn lijn heen te vliegen (vandaag deed een Reiger die stunt nog eventjes dunnetjes over) en in deze verstrikking zo de feeder van de steun trok in het water.
In een reflex pakte ik de tweede feeder en kon met mijnmolen als haak gebruikend deze er nog niet achter haken voor deze in de diepte verdween en hem zo weer op het droge trekken.
07:00 uur begin wedstrijd en na het voeren met de stok begonnen, zag in mijn rechter ooghoek dat Piet al snel een voorntje pakte waar ik zelf nog steeds bezig was met cuppen.
De eerste vis bleek een bleitje en daarmee ook van de nul af.
De tweede liet even op zich wachten maar was een slag groter.
Het proberen te tillen van deze vis bleek geen succes.
Net boven water floepte deze los en verdween direct weer in de diepte.
Dan toch de feeder maar even proberen en vrij snel een aanbeet.
Weer een dikke blei en deze toch maar geschept.
Het bleef echter lastig om de vis goed aan de praat te krijgen wat maakte dat ik zeer frequent wisselde van tactiek en stok afwisselde met de feeder.
Zo wist ik om en om toch aardig wat vis bij elkaar te vangen al vond ik het lastig inschatten hoeveel dat nu werkelijk was.
Misschien toch iets te veel bezig met mijn buren waarbij ik feilloos inschatte dat Ruud aan het einde van de wedstrijd een kilo of 20 had.
Dat was nog wel even een dingetje want aanvankelijk kon Ruud ze niet lekker vangen.
Een verandering in zijn tactiek maakte dat hij de vis had gevonden en aan de praat wist te houden.
Dit bleef bij mij uit al heb je met 15kg natuurlijk geen enkele reden tot klagen.
Ik weet dat er veel wedstrijdvissers zijn die wars zijn van het wisselen, maar ik weet vrij zeker dat zonder deze wisseltruc ik vandaag niet boven de 10kg zou zijn gekomen.
Afwisselend ving ik blei, voorn en brasem waarbij sommige wel heel deftige dames van ruim 2 kilo.
Dat zijn echte bonusvissen.
De hair bleek vandaag geen goede keuze, daar heb ik geen vis mee kunnen vangen.
Gek genoeg kon Albert, gezeten tussen mij en Ruud in, ze vandaag niet vangen.
Hij zat ook met de stok en twee feeder afstanden maar net even anders dan dat ik mijn afstanden gekozen had.
Hij kreeg ze er niet op.
Op kop zat Harrie te genieten.
Die ving heel veel kleine vis op een 5 meter stokje en pakte zo nu en dan een dikke platte als bonusvis.
Dan hoorde je de kreetjes over het water van plezier en zag ik in mijn ooghoek het gevecht tussen man en vis.
Kwart over elf einde wedstrijd en opruimen geblazen.
Best een klus wanneer je zoveel hengeltuigen hebt klaarliggen.
Maar met een vast systeem deze klus toch weer redelijk snel geslaagd waarmee de voettocht naar Fred en stek nummer #20. Onderweg kwam ik NicoJ tegen die de vlaggen en nummers aan het veiligstellen was. Klasse dat er toch altijd weer vrijwilligers zijn die de baancommissie helpt.
Met de weging in het tweede vak werd al snel duidelijk dat de vis hier minder opgestapeld lag dan in vak A.
Uitschieter met bijna 10 kg in dit vak was NicoV die ook na een afstandaanpassing ineens wel de vis erop kreeg. Fred begint langzaam zijn vorm weer te hervinden en werd met bijna 7kg netjes tweede.
Joop met ruim 4 kilo derde en zo terug naar 2,5kg waar veel vissers rond zaten.
Wim was met een pond hekkensluiter.
Op het einde van het A vak dus niet het voordeel dat hier de dag ervoor ook gevist en gevoerd was.
Misschien niet genoeg gezocht naar een afstand welke wel vis opleverde.

Stek 11 was met de vaste stok bevist en stek 10 met de feeder.

Ook hier veel vissers rond de 2,5 kg en de eerste echter uitschieter begon op stek #5.
Ruud had inderdaad de 20kg alwaar hij zelf geen idee van had.
De vissers om hem heen hadden zich de laatste 3 uur zitten verbijten omdat de een na de andere vis geschept werd.
In de pauze wilde Ruud nog doen geloven dat het best mee viel en de vissen niet zo groot waren mar hij alle vissen (groot en klein) schepte.
Albert bleef op #4 net onder de 4kg hangen toen ik zelf aan de beurt was.
Ik had zelf ingeschat nog onder de 10 kg te zitten, maar zat daar behoorlijk naast.
De weegschaal tikte zelfs de 15kg aan. Dat had ik echt niet gedacht.
Die paar zware bonusvissen waren dus nog zwaarder dan ik ingeschat had.
Blijft toch een lastig dingetje, inschatten hoeveel vis je hebt wanneer je afwisselend bliek, blei, voorn en brasem van verschillende grootte vangt.
Wanneer je allemaal kilo brasems pakt is het een kwestie van tellen maar zo een verscheidenheid is dus bijna niet te doen.
De volgende wedstrijd wordt gevist in een sterk uitgedund startveld.
Drie koppels doen mee aan de driedaagse van Koopman/Kooij wat maakt dat we in ieder geval 6 man (Ruud/Fred, Johan/Ron, Albert/PeterD) minder aan de waterkant hebben.
Voorstel is dan ook om deze competitiewedstrijd volgend jaar een week te vervroegen of te verlaten zodat we ruimte maken voor deze 3-daagse.

Over 14 dagen mogen jullie dus weer strijden om de dagzege.
Zijn wij wedstrijd 6 weer van de partij.

 
SHV uitslag 4

punt naam grammen
1 Ruud Vos         20,500
2 Peter Dekker         14,990
3 Johan van Veen         12,400
4 Harrie Hermans           4,440
5 Albert Zuiderduin           3,840
6 Dick Zeinstra           3,600
7 Nico Jong           2,620
8 Dick Zandbergen           1,540
9 Mart van Stijn           1,000
10 Piet van der Meij              920
1 Nico van Vliet           9,650
2 Fred Meeuwenoord           6,900
3 Joop Jonker           4,110
4 Peter Zoet           2,920
5 René de Jager           2,860
6 Hans de Waard           2,750
7 Ron van Dam           2,660
8 Henk Duwel           2,210
9 Toon Duwel           1,520
10 Wim Zoet              490
 

Totaal ruim 100 kg kilogram; gemiddeld boven de 5 kilo per visser!    

Vriendelijke visgroeten van Peter.

Alle foto's van het seizoen 2018.

Webmaster:  Peter Dekker
Publisher
:     Peter Dekker
terug