Verslag wedstrijd 7 12 juni 2018
Verslag van de winnaar.
Zo dus hier het verslag van wedstrijd 7
Wat moet je hier over vertellen. De
Amstel is een prachtig water met wisselende resultaten.
Maar wel moeilijk om te vissen met al het boten verkeer ( vooral de roeiers
) maar dit ter zijde.
Daar heeft iedereen last van. Ik roep altijd ik wil geen kop plaats met een
avond wedstrijd want je vist toch korter.
En op kop zitten is niet mijn ding ( ik win haast nooit op kop of staart )
maar deze keer ging het mij goed af. Wat doe je op zo een avondwedstrijd.
Gok je op een plek of maak je toch twee plekken. Ik heb het laatste gedaan.
Kort voeren met de hand en ver met een wat zwaardere korf van 50 gram.
Het was wel moeilijk gooien met de harde zijwind. Maar de vis zat wel aan de
overkant. Dus ik bleef het proberen.
Soms een kleine afwijking en soms redde ik het niet. Maar goed, na een half
uur had ik vier soorten vis gevangen.
Een voorn, een baars, een blei en een platte. Dus ik dacht ik ga het even
kort proberen.
Na twee keer leven en een bliek kwam die grote boot voorbij precies over
mijn voerplek.
Dus toch maar weer ver proberen omdat dat minder omgewoeld was. Weer met de
hair en met de gewone montage afwisselend.
Ik bleef redelijk wat vis vangen klein en groot door elkaar.
Vang je mooie platte komt er een boot voorbij ik dacht daar gaat mijn
zooitje maar deze kapitein zei: haal maar rustig binnen ik wacht wel even
maar ik wil wel zien wat je gevangen hebt. Later gebeurde dit nog een keer
maar deze lul voer gewoon door.
Grote vis kwijt en mijn lijn. Dus ik moest van armoe kort vissen maar dat
leverde toch nog 4 vissen op ( laatste half uur).
Zo ik ben klaar met rijmen en dichten. Ik wens iedereen een goede koppelmaat
toe voor onze jaarlijkse koppelwedstrijd.
Ik ben er helaas niet. Ik vier dat mijn andere clubje 40 jaar bestaat.
Daar moet ik bij zijn want daar zit ik in de lustrum commissie.
GROETJES DE GROTE GRIJZE
Verslag van de voorzitter
Avondwedstrijd
of moet ik schrijven zomeravondwedstrijd?
Zwaar bewolkte start bij een temperatuur van 16°C, maar er schijnt licht aan
het einde van de tunnel.
De voorspellingen zijn dat de wind gaat liggen en de zon zich gaat laten
zien.
Kom maar op dus met dat vooruitzicht.
De baancommissie had zich van het avondprogramma 2018 ontbonden waardoor het
DB besloot deze taak dan maar op zich te nemen.
In 2019 zijn ze weer van de partij waarbij we dan wel op de donderdag- ipv
de dinsdagavond vissen.
Wel even wennen wanneer je niet precies weet hoe de vakken lopen.
De overgang van vak A naar B was voor mij in ieder geval niet heel
duidelijk, die van B naar C gelukkig wel.
Waarom moeilijk doen wanneer het gemakkelijk kan, dus beide vakken van
achter naar voren uitgezet.
Dit leverde een ietwat afwijkend parcours op, maar wel een met een aan
zekerheid grenzende waarschijnlijkheid beste vangst kansen.
Opvallend was dat sommige leden al aanwezig waren nog voor de we begonnen
waren met het uitzetten van de baan. Lijkt er dus op dat we nieuwe
vrijwilligers gevonden hebben.
Alle deelnemers waren overigens zeer ruim op tijd aanwezig wat maakte de we
een kwartier eerder konden loten en dus een kwartiertje extra opbouwtijd
hadden.
De vistijd stond vast van 18:30 tot 21:30.
Twee bootjes wedstrijden van 5 uur vissen en twee avond wedstrijden van 3
uur maakt dat ons gemiddelde 4 uur netto vistijd blijft.
Dubbele kop/staart plekken waar niet iedereen met een avondwedstrijd op zit
te wachten.
In ons eerste vak denk ik weinig reden tot klagen daar deze vissers 1 & 2
zijn geworden.
In het tweede vak iets minder succes. Daar deden de kop/straat plaatsen het
ietsje minder.
18:30 het startsein en voeren geblazen. Mijn toeval of mazzel wilde dat ik
kort geleden op exact dezelfde stek heb gevist en zodoende een beetje wist
op welke afstanden ik vis kon verwachten alleen niet wetende of de vis ’s
avond op dezelfde afstanden actief zou zijn als ’s morgens vroeg.
Overkantje dus maar weer doen wat een avondje 60 meter smijten inhield en
een korte stek op vaste stok afstand zonder vaste stok.
Helaas geen stroming vandaag wat maakt dat de vis voorzichtig aast als ze
als aast.
Gelukkig niet al te veel jachten en beroepsvaart maar wel de gebruikelijke
plaag van de roeiers die blind zijn voor datgene wat zich aan de oevers
plaatsvindt.
Daarnaast
een nieuw hype waar behalve een kudde dronken studenten helemaal niemand
blij van wordt, de zogeheten PARTYBOTEN.
Volgepakt met schreeuwende meelallende dronken studenten als sardientjes in
een hele batterij sloepen gepropt en daarbij vooral doen alsof dat gezellig,
stoer en vooral heel normaal is. Had ik eerder nog enige jaloezie tan aan
zien van de gelukkigen die het zich konden veroorloven aan dit prachtige
water te mogen wonen, zou ik er nu voor geen goud mee willen ruilen. We
hebben het over een dinsdagavond en moet er dus niet aan denken wat zich
hier in het weekeinde zoal niet afspeelt.
Na ruim een half uur vissen nog geen stootje gezien (inderdaad, ook geen
kippetjes) en tijd voor wat foto’s en informatie van de naastgelegen
stekken.
Albert had een tikkie gehad, geen vis. Mart viste met het dobbertje en had
twee x tuk gehad waarbij 1 voorn buitgemaakt.
Ron had een mooie aanbeet gehad met slijm aan de lijn maar geen vis.
Ja, het gaat dus zo een avond worden.
Terug op de eigenstek een roofzuchtig stel kraaien verjaagd en bemerkt dat
mijn aasje er nog net zo ongeschonden bij lag als eerder ingeworpen.
Tijd dus voor andere tactiek.
De korte stek dus toch maar even laten voor wat het is en de verre stek
actiever bevissen.
Dit wel goed rekening houden met het voorbij varende “plezier”. Na bijna een
uur vissen de eerste aanbeet na veelvuldig geknipte wormen brengen en
slepen, slepen en nog eens slepen. Een halfslag brasem was het resultaat en
gelukkig van die hatelijke nul af. Deze techniek volhoudend leverde nu ieder
kwartier een aanbeet op wat maakte dat ik de teller halverwege op drie
vissen had staan. Op dat moment kwam Albert geheel gedemotiveerd aangelopen
in de mededeling dat hij nog niets had weten te vangen en ook van Ron had
begrepen met hetzelfde probleem te zitten. Het feit dat ik nu wel vis ving
gaf de burgen moed.
Van Ron had ik al begrepen at hij geen zin had ik keilen en dus alleen de
korte afstanden beviste daar waar mijn succes juiste op grote afstand lag.
Gelukkig verliepen de vangsten in de tweede helft een stuk vlotter maar
begon het fenomeen PARTYBOOT nu toch echt een plaag te worden waardoor
vissen bijna onmogelijk werd. Ik vernam later dat de staartstekken daar nog
veel meer last van hadden daar waar het eerste vak van deze plaag verschoond
bleef.
Tussen de halfslag brasempjes door ving ik ook een paar kiloknallers en wist
het totaal zo op te vijzelen tot boven de 8kg.
Dit bleek later voldoende voor de vakwinst maar bij lange na niet voor de
dagwinst.
Deze bleek naar Ruud op de kopstek in het andere vak te gaan, al was hij daar zelf
nog niet van
overtuigd.
Hij had zwaar onderschat hoeveel vis hij werkelijk had gevangen en na de
weging van de vis op staart
(Ed met bijna 9kg) toch wel vrij stellig
verkondigde dit nog spannend zou worden.
Met de 15kg die later boven kwam werd dat spanningsveld doorbroken.
Ruud blij met de dagwinst en Ed even zo blij met zijn 2de plaats.
Op punten blijven Ruud en ondergetekende in elkaars buurt, op kilo’s begint
Ruud nu toch enige afstand te nemen. Tijd voor een knallerwedstrijd dus.
Zondag het kampioenschap van Teylingen en een week later de SHV koppelwedstrijd
gevolgd door de tweede (zomer)avondwedstrijd.
Die klapper zal dus nog even moeten wachten.
Peter |