Winnaars verslag 11       4 augustus 2018
Op “de woelige baren”……..

De eigenaar van de bootverhuur was niet blij met ons.
Volgens hem kwamen wij midden in de nacht aan.
We hadden afgesproken dat de eerste er om 5:00 uur zouden zijn.
Alleen waren wij er al om 4:15 – 4:20 uur.
Hij vond het te vroeg en was bang dat de buren last zouden hebben van onze herrie.
Nadat we beloofden dat we de volgende keer niet meer zo vroeg zouden komen kwam ook de rest binnengedruppeld.
Mijn bootmaat Johan kwam een kwartiertje later i.v.m. zijn gezondheid, maar liever gezond aan de waterkant dan niet aan de waterkant.

Na een bakkie en het invullen van het papierwerk konden we rond 5:45 de plas op.
We spraken af dat we tot 11:30 uur zouden vissen.
Op een enkeling na ging iedereen de grote plas op. Er gingen vier boten richting de boei.
En daar zocht ieder zijn plek.
 

De stokken waren gestoken, de hengels lagen klaar en er was gevoerd.
Toen begon het grote wachten.
Het eerste uur gebeurde er nog niks.
Alleen Peter Dekker had al gelijk in het eerste uur zeven platten.
Mijn eerste aanbeet kwam pas na 55 minuten.
Mijn eerste vis was een voorntje van vijftien centimeter.
Maarja dan ben je wel van de nul af. Gevolgd door een platte.
Het is bekend dat je op de plas met horten en stoten je vis vangt.
Zo vang je er een paar achter elkaar en zo een poosje weer niks.
In de boot hanteer ik gewoon dezelfde techniek als aan de kant.
Ik heb deze keer wel met de hand op achttien meter gevoerd.
Ik dacht dat je dan misschien eerder en meer vis zou kunnen vangen.
De vis die je op de plas vangt is wel heel erg groot, tussen de 55 en 60 centimeter.
Als je een brasem van 50 centimeter vangt vind je hem gewoon klein.
Haha.

De hele wedstrijd heb ik met een gewone onderlijn gevist en het laatste half uur nog met de hair.

Zo wist ik een prachtige (krappe) 33 kilo te vangen. 
Dick Zandbergen had slecht een kleine vier ons minder dan ik.
Mooi gedaan Dick! En Dirk Aandewiel had een persoonlijk record van bijna 30 kilo.
Top gedaan!

Toen we naar de weegplaats terug voeren kregen we een politie-escorte.
Ze waren erg geïnteresseerd in onze vangsten.
Ze gaven ons nog als tip om voortaan met een boot langs alle bootjes te varen om te gaan wegen.
Zodat de vis minder beschadigd zou worden.
Maar ja daar moeten we nog maar eens goed over nadenken want erg praktisch zal dit niet zijn.

De volgende wedstrijd maken jullie allemaal weer een kans want dan lig ik lekker op een strandbedje in Italië met mijn gezin.

Veel succes en plezier de volgende wedstrijd!

Groeten van Ruud

Verslag van de voorzitter:
Laatste bootjes wedstrijd voor 2018.
Leuk wanneer je topfit bent maar een marteling wanneer je last vanje rug hebt.
Ik begrijp nu waarom  sommige van ons verstek laten gaan ivm met rugklachten of herstellende/herstelt van.
Dacht dat het wel weer redelijk ging met die van mij, maar dat bleek een overschatting.
Enfin, we hebben hem uitgevist en toch ook nog wel genoten van het fantastische weer en de meer dan gemiddelde vangsten.
Je kon wel merken dat het vakantie tijd was. Meer dan gemiddeld aantal afmeldingen wat maakt dat we maar met 8 bootjes hoefde uit te varen.
De meeste kozen ervoor om de grote plas op te gaan, een enkeling zocht zijn heil onder de kant.
Dit mogelijk meer om te voorkomen dat je na afloop hele afstanden moet varen met een net vis op sleeptouw.
Rond de voor ons bekende hotspot al snel een aantal boten die hier een plekje zochten.
Wel volgens de spelregels dus niet in elkaars werprichting gaan liggen.
Eind van het verhaal was dat Ruud en Johan weer op hun vertrouwde stekje lagen en daarnaast Fred en Dirk.
Rene en ondergetekende moesten daardoor nog een stukje verder varen. 
Nu had ik thuis al twee pickertjes (360) uitgelopen, maar daar kwam ik nu niet mee weg.
We lagen nu wel in het verlengde van de eerst twee genoemde boten, echter op een stek waar geen of niet voldoende water stond.
Dan toch de klip maar losgooien en meer water opzoeken.
Zo kwam ik al gauw richting de 40-45meter terecht om van 2 naar 4 tellen water te gaan.
Probleem werd om de tweede feeder op dezelfde afstand te krijgen. Geluk bij een ongeluk was dat ik twee dezelfde foto’s had opstaan.
Het aantal slagen tellende kwam ik bij de eerste feeder op 51 slagen.
De tweede op de gok uitgegooid en op de klip gezet om ook daar het aantal slagen te tellen.
Toeval of niet, dat waren er ook 51.
Wel was de spoel van deze tweede molen en stuk voller wat maakte dat ik waarschijnlijk toch wel wat over de eerste afstand heen lag.
Een snelle inschatting dat dit nooit meer dan twee meter kon zijn, de molen nog twee slagen terug gedraaid en dan maar hopen dat de vis wilde komen.
Aansluitend een korf of 10 voer gebracht alvorens ik de eerste keer de haak ging beazen.
Het duurde niet lang eer ik het eerste kleine tikje op de top zag.
Nog een tikje en dan maar aanslaan.
Wammes, de eerste vloermat kon binnen worden gedraaid en om mij heen glurend zag ik verder nergens kromme hengels of schepnetten staan.
Opnieuw ingeworpen wat een bleitje opleverde.
Dat is niet het slag je hier wilt vangen dus de tweede feeder van de hair voorzien en zo hopen de kleine vis over te slaan.
Niet heel veel later weer een kleine beweging van de top en bij de tweede move weer aanslaan en de volgende vloermat aan de haak.
Dit lukt het eerste uur 7x op rij zonder dat ik iemand anders vis had zien vangen. Wordt dit zo een dag hoorde ik mij in mijzelf gniffelen. Niet dus.
Niet lang hierna ving ook Rene zijn eerste flatgebouw en zag ik verderop op de plas nu ook regelmatig kromme hengels en uitgestoken schepnetten staan.
Alleen de Vos probeerde uit beeld heel sneaky de brasems binnen te halen zonder hier al te veel ruchtbaarheid aan te geven.
Met de aangetrokken activiteit van de kanjer brasems viel het bij mij ineens stil.
Balen dus.
Om mij heen ging men werkelijk helemaal los en ook Rene had er nu een aardig tempo in.
Dirk Aandewiel was compleet losgeslagen en het leek haast wel of hij iedere minuut een nieuwe vis aan het binnen takelen was.
Fred kwam wat later op gang maar wist toch ook zo zijn visjes te vangen.
Met heel veel pijn en moeite wist ik er de volgende 4 uren nog 6 brasems bij te vangen maar die school die er in het begin lag was op zeker vertrokken.
Wanneer je dan even niet meer zo lekker in de wedstrijd zit gaat je je ook ongemakkelijker voelen daar waar het mijn rug aangaat.
Wist op een gegeven moment niet meer hoe ik moest zitten.
Gelukkig kwam het einde wedstrijd in zicht en was het zaak om de vis levend richting de weegplek te slepen.
Fred en Dirk op sleeptouw genomen en echt niet meer weten hoeveel vis er nu in het netje zat.
Ik schatte ergens tussen de 14 en 16 kg maar dat bleek nog mee te vallen.
Rene had zoiets gevangen en ik kon ook niet met zekerheid stellen wie van ons nu het meeste had gevangen.
Het varen naar de weegplek duurde een baard.
Daar aangekomen stond een ieder al op de steiger maar hadden geen gemakkelijke aanleg voor de weegploeg opengelaten.
Was nog een heel gemanoeuvreer  om de roeiboten aangemeerd te krijgen waarna dan eindelijk de weging kon beginnen.
Een aantal nieuwsgierige campingbewoners stonden vol verbazing te kijken hoe vol de netten zaten een ook de lokale politie keek zijn ogen uit.
Ze wilde onze vergunningen niet zien maar waren wel zeer geïnteresseerd of de vissen allemaal nog levend waren.
Wat een geluk en prachtige vereniging dat we alle vissen weer fris vrolijk en fruitig terug hebben kunnen zetten.
Iedereen heeft met de grootst mogelijke voorzichtigheid gevaren om de vis vooral niet te zwaar te belasten.
Met een tevreden gevoel voer de politie daarna weer weg wetende dat wij netjes met de vis om waren gegaan.
Wel onder de indruk overigens o ver de grootte en de hoeveelheid gevangen vis.
Na de eerste wegingen voeren de eerste boten ook weer terug richting verhuurder daar een aantal onder ons enige haast hadden ivm privé afspraken later die middag.
Ik heb het nog even na gekeken of dit nu gemiddeld een betere wedstrijd was dan de laatste kantwedstrijd waarbij er ook al geen maat stond op de hoeveelheid gevangen vis. In zijn totaal nu iets minder maar gemiddeld 3kg per visser meer.
Ik hoef verder niemand te vertellen wie vandaag de winnaar was, dat doen we wel weer wanneer hij een keer niet de sterkste vissers is.
Dick Zandbergen kwam vandaag nog wel heel erg dicht bij maar op 32kg vis kwam hij 370 gram tekort.  
De tweede plekken werden opgeëist door Joop en Dirk die beide rond respectievelijk 25kg en 30kg zaten.
Fred kwam daar net niet aan  en werd 3^de in het “vak” als ook ondergetekende.
Al met al een dijk van een wedstrijd maar een aanslag op een ieders  fysieke gesteldheid.
Blij dat dit voorlopig de laatste bootjeswedstrijd was.
Op naar wedstrijd 12 waarbij we weer op spierinkjes gaan vissen.
Ik denk dat ik weet wie daar met de winst vandoor gaat tenzij hij dan met vakantie is.  

Peter

SHV uitslag 11
naam grammen 1 Ruud         32,760 1 Dick Zand         32,390 2 Dirk A         30,360 2 Joop         24,700 3 Fred         23,420 3 Peter D         19,920 4 Toon         16,350 4 Nico J         15,920 5 Johan         15,060 5 Rene         13,150 6 Ron         11,180 6 Ed           9,110 7 Mart           8,220 7 Harrie           7,610 8 Henk           2,220 8 Piet           1,070

Vriendelijke visgroeten van Peter.
     
Alle foto's van het seizoen 2018.