Winnaarsverslag wedstrijd 2        6 april 2019
Een eentje, dat komt mooi uit.

Dat geeft mij gelijk even de gelegenheid om onze leden te bedanken voor de mooie woorden en veel te gekke presentjes voor mijn afscheid als voorzitter van de Sikkens Hengelsport Vereniging.

Ik heb 25 jaar lang in verschillende functies met veel plezier deel uit gemaakt van het dagelijks bestuur.
Maar zoals ik drie jaar geleden al te kennen had gegeven,
25 jaar leek mij een mooi moment om het stokje over te geven.
En in zo een prachtige vereniging is het een eer om zo een functie te willen, mogen en kunnen vervullen.
Natuurlijk zijn wij niet de grootste vereniging van Nederland,
maar ik denk wel de actiefste wanneer je spreekt over het percentage van onze leden welke actief deelneemt aan de door het bestuur georganiseerde evenementen.

Een gezellige vereniging met een leuke competitie waarin de onderlinge strijd aan is maar zonder messen op tafel.
Koud het 13^de lustrum achter de rug en alweer volop in de weer om het 14^de lustrum voor te bereiden.
Ook mogen wij als vereniging trots zijn op de samenwerking met de andere verenigingen in en rond de Bollenstreek waarbij we elkaar het licht in de ogen gunnen en er niet op uit zijn leden bij elkaar weg te trekken.
In het bijzonder natuurlijk de samenwerking met onze zustervereniging uit Teylingen waarmee we veel dingen samen regelen.
Een aantal leden van hun die aan zijn gesloten bij de SHV zomercompetitie en andersom een aantal van ons die deelnemen aan de Leede wintercompetitie.
Zo helpen we elkaar en hebben we altijd een gezellig aantal leden aan de waterkant.
Ik heb een goed gevoel bij hoe de samenstelling van het bestuur er nu uitziet en trots op de vele leden die daarbij nog een ondersteunende  rol willen vervullen.

Dat geeft aan dat de vereniging leeft en dat er een grote bereidheid is om samen de handen uit de mouwen te steken.
Allemaal hartelijk dank en in het bijzonder aan Ron en Jet die mijn bestuursfuncties hebben overgenomen.
Ook dank aan onze secretaris Rene die al jaren lang de ondersteuning verleend en een goed georganiseerd archief bijhoud.
Dat maakt het voor de nieuwe voorzitter een stuk gemakkelijker en ook blij dat de secretaris heeft aangegeven in ieder geval nog 4 jaar in deze ondersteunende rol door te willen.

Hulde.
Ik wens een ieder veel plezier en voorspoed in hun nieuwe taken en natuurlijk zien jullie mij nog steeds om de week aan de waterkant.

 

Dan de wedstrijd.
Een van mijn favoriete wateren echter net zo grillig als het weer.
We hebben jaren gehad dat we hier met de vorst op de hengel en lijn de een na de andere baksteen konden scheppen maar ook jaren dat de hengeltop of simmetje een stilleven leek.
Dit jaar was de hoop groot omdat in de weken voor ons al verschillende leuke resultaten waren gehaald.
Maar net als 14 dagen geleden kregen wij weer te maken met Oosten wind en op donderdag nog vorst aan de grond.
Het beloofde lenteweer bleef uit en de wind woei ook harder dan gehoopt.
De eigenaar van het tuincentrum verscheen ook vroeg aan de waterkant om de geparkeerde auto’s zo te plaatsen dat de in en uitrijdende verkeer daar geen last van zou ondervonden.
Dit alles in hele goede harmonie.
Zo kan het dus ook. 
Iedereen vroeg aan de waterkant en loting bepaald dat ik het Cruijff nummer #14 trok.
Een heel mooi nummer maar in deze wedstrijd hoop je toch wat meer uit het midden te zitten.
De wedstrijdverslagen van andere verenigingen waren redelijk duidelijk.
Kort viel veel, echt heel veel kleine vis te vangen en de aanhouders zouden helemaal aan de andere kant mogelijk brasems kunnen scoren.
Maar altijd weer die weersveranderingen, die maken dat een keuze minder makkelijk wordt.
Met de kou van afgelopen week (nachtvorst) en de Oosten wind zou het wel heel gek zijn wanneer de vissen zich op het ondiepe aan de overzijde zouden ophouden.
Op de rand van de vaargeul werd toen ook veel kleinere vis gevangen,
maar dan ben je met de stok toch echt een heel stuk sneller.
Dus bij mijn stek aangekomen eerste maar eens de vaste stok uitpakken en de bodem zorgvuldig afpeilen.
Hmmm, dat gaf zo opnieuw zijn uitdagingen.
Ik voelde duidelijk een rand op een meter of 10. Daar wil je niet op liggen en zeker niet in vast lopen. 
Dan wordt het ervoor of erover en ik koos voor het eerste.
Mijn wedstrijdstok lag dus wel klaar inclusief Cupping kit, echter besloot om met de karperstok te starten.
Verder toch maar gokken op vis aan de overzijde. De PvdW op 70 meter gezet waarmee je dan nog steeds een meter of wat uit de overzijde ligt.
Een tweede PvdW met zware voerkorf op dezelfde afstand en net op tijd klaar voor het start signaal.
Geen tijd gehad om de Go_Pro op te zetten, sorry.
4 tennisbal grote voerballen op de korte stok en vervolgens een aantal korven naar 70 meter.
Helaas sloeg Murphy al bij de vijfde worp toe en op onverklaarbare wijze mijn gevlochten lijn zomaar ergens halverwege.
Met de stok in de steun snel een nieuwe voorslag aanzetten en opnieuw uitlopen.
Onder wel schoot mijn dobbertje diverse keren weg waarmee ik uit de steun zo toch snel een voorn of 6 wist binnen te halen.
De voerfeeder opnieuw uitgelopen en direct nog een aantal korven naar de overzijde brengend.
Weer ging het na een aantal korven mis en brak de gevlochten lijn opnieuw op een onverklaarbare plek.
Hengel aan de kant gesmeten en mij even volledig op de korte stok gefocust. Zo een leuk aantalletje voorns en bleitje binnen getikt, maar na een uurtje stokte deze toestroom van vis.
Niet weer he! Dat gebeurde mij ook in wedstrijd #1 waar ik het eerste uur vis ving en de volgende 3 uren heel hard moest werken voor slechts een enkel visje.
Om de voerplek aan de overzijde enigszins te onderhouden de visfeeder maar gebruikt om zo nu en dan een korf met voer en aas naar de overkant te brengen.
In de pauze de kans aangegrepen om de voerfeeder voor de derde keer te maken.
Ik hoorde om mij heen dat er op de bekende afstanden leuk vis gevangen werd,
echter nog niemand in mijn omgeving had brasem gezien.
Nieuwe voorslag aan de steeds korter wordende hoofdlijn en weer uitlopen naar de verre afstand.
Pffff, die paste nog precies maar Murphy sloeg weer toe.
Gedurende de gehele wedstrijd rijden er misschien 6 auto’s achter je langs maar uitgerekend nu kwam er een auto voorbij.

Met veel vissers op de weg hield deze auto dus de andere kant aan, daar waar ik mijn lijn aan het uitlopen was.
De Oosten wind bolde echter de lijn de daarmee precies achter de spiegel van deze passant bleef afhangen.
Daar ging dus mijn derde nieuw aangeknoopte lijn. Einde oefening voor vandaag.
Na de pauze toch maar de feeder geprobeerd en ik zag warempel leven op de top.
Niet veel later een voorn, een blei en een echte brasem inclusief P80 op zijn kop.
Heel af en toe nog even de korte stok geprobeerd maar het werd al snel duidelijk dat ik de tweede helft de meeste kans aan de overzijde maakte.
Na die ene brasem volgde er nog een, en nog een en zo stapelde de brasems zich lekker op.
Ik zag om mij heen niemand op dezelfde afstand vissen wat voor mij dus gunstig uitpakte.
Rechts van mij zat Peter Z op 50 meter en zijn broer Wil op 60.
Links zaten Toon op 40 meter en Mart met de vaste stok.
Om klokslag 12 uur einde wedstrijd en een lakker gevoel.
Oké, wedstrijdstok niet gebruikt en de zwaarder PvdW met panne.
Omdat ik dezelfde middag vroeg in het Haagse moest zijn was Fred zo aardig om mij eerst te wegen.
Ik zou aansluitend dan direct weg kunnen rijden.
De weegschaal wees bijna 11 kg aan, maar omdat ik de eerste was had ik geen idee of dat hoog of laag was.
Ik had in ieder geval lekker gevist en zou het later wel horen.
Onderweg kreeg ik echter al een Appje binnen en bij het eerst volgende stoppunt toch maar even snel naar het bericht gekeken.

Dagwinnaar, dat had ik nooit gedacht. Middenin het parcours opboksend tegen kop en staart.
Fred was zelf op stek nummer #10 vakwinnaar geworden van het andere vak.
Iedereen hartelijk dank voor de gezelligheid en volgende week mogen we alweer. 
Tot dan.
 

Met vriendelijke groet,

Peter