Verslag wedstrijd 8 14
augustus 2021
Verslag van de winnaar:
Vroeg
uit bed om een viswedstrijd te vissen.
Eerst naar Warmond waar Ed en Jet
zich ook melde om met elkaar naar Spijkerboor te vertrekken.
Ben blij met de SHV die dit steeds
weer weet te organiseren.
Na de loting van start op de kop
stek waar goed "geknipt" was.
(Door vorige vissers goed
onderhouden stek)
Na een half uurtje de eerste aanbeet
en resulteerde in een dikke platte.
Na wat veranderingen aan me
dobbertje (0,3), lood verdeling te verschuiven want er stond toch wat
stroming naar links.
Had het gevoel dat mij aas niet op
dezelfde plaats bleef en voor de dikke vis moet het wel blijven op zijn plek
waar je gevoerd hebt.
Dus hengel strak in de beugels en
succes verzekerd?
Gek genoeg kijk je naar je buurman
die ook goed zat te vangen,
Dirk Aandewiel, maar zij wel dat ze niet groot waren maar achteraf groot
genoeg voor de overwinning.
15.000 gram en ik kwam aan de 13.400
gram en mijn koppelmaat 11.400 gram.
Dus een mooie uitslag.
Ik heb het goed naar mijn zin gehad
en kijk uit naar de volgende wedstrijd, en hoop dat het weer zo mag zijn.
Vandaag
streken we neer bij het NHK te Spijkerboor.
"We" waren met 14 vissers. Er waren nogal wat vissers afwezig.
Zo ook Fred en Ruud . Zij zetten in 9 van de 10 gevallen de baan uit en
doen de weging.
Zij waren er dus niet wat maakte dat Peter en ik de baan zouden uitzetten.
Om 5.55 uur afgesproken.
Toen ik aan kwam rijden zag ik dat de baan al uitgezet was. Peter had het in
z'n eentje gedaan. Hulde Peter.
Maar als ik het had geweten had ik er eerder geweest om je te helpen.
Plekken waren lekker ruim uitgezet (we waren immers maar met 14 man, euh ik
bedoel 1 vrouw en 13 man).
Tussen de plekken zat zomaar 35 mtr.
De loting wees uit dat ik op 13 naast staart (Harrie) mocht plaatsnemen.
Aan mijn linkerzijde zat Mart. "Niet slecht" dacht ik, temeer omdat Mart en
Harrie "vaste stokkers" zijn wat maakte dat ik vrij spel had aan de
overkant. Daarmee niet gezegd hebbende dat het een zekerheidje is dat daar
de vis zou zwemmen want dat blijft zoeken. Het is dit seizoen vaker
gebleken, in diverse wateren, dat de vis zich op een korte afstand bevond.
Daar had ik me soms bij eerdere wedstrijden op verkeken. Niet te lang
blijven focussen op de overkant als de vis dichtbij zit.
Afijn,wind in de rug ( die later draaide en er zijwaarts inkwam ).
Na een voersessie van pakweg 10 a 15 minuten (kort, een 4 tal ballen met
casters en pinkies en lang een korf of 8).
Begonnen met de korte afstand (16 meter). Niet veel leven. Net op het moment
dat ik wil wisselen van afstand ging de feedertop. Vis. Een halfslag brasem.
Van de nul af. Daarna tijd niets. Dan lang proberen.
Vis. Weer halfslag. Wel blij mee natuurlijk. Vis is vis.
Nog een paar keer kort geprobeerd maar daar zag ik nauwelijks leven. Aan de
overkant was het beter.
Maar geen grote platten.
"Koo-léére" hoorde ik aan de rechter kant. "Allemachtig wat een kanjer".
Het was Harrie die daar een beetje lekker druk aan het doen was.
Ik kon zien, toen hij de vis in zijn pannetje had dat het idd een grote
jongen was.
Kort daarop, "hoppaaa, daar hebben we er weer één". Harrie had het duidelijk
naar zijn zin.
Ondertussen ving ik nog steeds overwegend halfslag brasem. Heel af en toe
zat er een 1 kg tot 1,5 kg brasem tussen. Dat was wel nodig ook want die
stroper rechts van me pakte zo eens in de 10 a 15 minuten een flinke platte.
Het was duidelijk. Harrie zou het vandaag goed gaan doen. Harstikke leuk.
Zaak voor mij om scherp te blijven en proberen om ook grote vis erop te
krijgen om zodoende Harrie bij te blijven.
"En daar gaan weer, hahaha, word je al zenuwachtig" brulde Harrie naar me.
Ik moest er wel om lachen. Wat een mannetje is het toch. Hij verhief
trouwens niet alleen zijn stem naar mij maar ook naar de schippers van
aankomende boten. Die naar zijn zin te hard voeren.
"Héé, ff rustiggggg man" gilde hij dan met daarbij de beweging van de
bekende op en neer gaande arm. Iedere keer , als de schipper dan gas terug
nam zei Har "mooie boot". Duimpie opstekend.
"Taddaaa, hahaha, kom maar". Harrie had er weer eens één. "Heb je het nog
naar je zin jongen?" gilde hij naar me.
Ik vond het echt vermakelijk. En hij triggerde me echt om scherp te blijven
vissen.
Ik zei tegen Harrie, dat hij wel door moest blijven gaan met vangen want ik
zit ook niet stil. Het zou erom gaan hangen wie dit onderlinge potje ging
winnen.
Dan het einde. Opruimen en wegen maar. Peter en Johan waren al snel ter
plekke. Het net van Harrie werd als eerste gewogen. Wow, 13,5 kg.
Ik wist dat ik ook zoiets moest hebben. Maar doordat mijn vis overwegend
kleiner was masr er ook een paar mooie grote exemplaren bij zaten kon het
alle kanten op. Toen mijn net gewogen werd bleek dit net iets meer te zijn
dan dat van Harrie. 15 kg precies.
Je had er nog één meer moeten vangen Har.😃
De 15 kg bleek genoeg te zijn.
Later toen Harrie met de auto langs me kwam en me vroeg wat ik gevangen had
zei ik dat ik net boven hem was geëindigd. Oh, jij smerige stroper of zoiets
dergelijks reageerde Harrie.
Ik was blij dat ik gewonnen had maar vond het ook wel sneu voor Harrie. Ik
had hem de overwinning wel gegund. Ik bood hem aan om een stukje te
schrijven. Benieuwd naar zijn verhaal.
1 ding is zeker, Harrie heeft me de hele wedstrijd scherp gehouden en er dus
mede voor gezorgd dat ik uiteindelijk de wedstrijd won. Bedankt Harrie !!
Groetjes,
Dirk
Dirk & Harrie |