Verslag ander vak winnaar.
Allereerst weer eens mateloos respect gekregen voor onze reguliere baanuitzetters.
Wat moet je toch takkevroeg je mandje uit een mooie baan voor de loting uit te zetten.
Vandaag zat deze gek dus om 04:15 al in de auto richting de waterkant.
Daar aangekomen de nummers vast uitgezocht en op volgorde gelegd.
Niet veel later kwam Ruud aanrijden en ben daarbij met de nummerbordjes in de aanslag in de auto gestapt en richting het einde van het parcours gereden.  Daar was nummer #18 neerzetten nog de gemakkelijkste klus.
Vervolgens terug lopende waarbij Ruud naast mij bleef rijden en zo voor het nodige bermlicht zorgde.
We waren immers door de vergunninghouder met klem opgedragen om alleen van de met Stip gemarkeerde plekken te gebruiken. Ruud zo in de auto naast je rijdend geeft ook een gevoel van extra veiligheid, omdat je dan niet door een of andere onverlichte gek in een voertuig van de weg gereden kan worden.
Na het plaatsen van het laatste nummer in dit vak, terug de auto in naar het volgende vak koersen.
Daar begon het puzzelen, we wilde immers niet de laatste twee nummers van dit vak gebruiken omdat  je dan van te voren weet wie er deze dag gaat winnen.
Nu kan je natuurlijk een gokje wagen en al je geld op Ruud zetten, grote kans dat je daarmee je inleg in ieder geval terug pakt plus een leuke winst.
Enfin, Staartnummer in de grond gestoken en hetzelfde ritueel als in het eerste vak.
Maar toen ontstond een probleem. Stek nummer #8 was wel heel erg smal en ook nergens een parkeerplaats voor je voertuig. Nieuw plan dus en dan de eerste 4 plekken van de vak maar overslaan.
Nummer #9 opgehaald en vanaf deze smalle kant opnieuw gaan tellen en lopen van stip naar stip.
Dit ging goed tot stip nummer #2.
De eerst volgende logische plek daarna is het Bankje (links) en het Gele bord met zwarte K aan de rechterkant. 
Een mooi stukje gras maar WTF, geen stip! Althans, geen verse stip. 
Heel vaag zag je nog wel een oude stip staan, maar de opdracht was duidelijk.
Dan maar op zoek naar de volgende stip. Inderdaad kwam er nog 1 stip met daarbij het nummer #1 op de weg gemarkeerd. Heel onlogisch omdat dit niet alleen een kopnummer was, maar er nu ook een wel hele grote afstand tussen de nummers #1 en #2 ontstond. Ik vraag mij af of de AHV hier wel goed over nagedacht heeft. 
Degene die dus nummer #1 zou loten kon dus wel eens een mazzeltje hebben. 
En raad eens wie er  nummer #1 uit de hoge hoed toverde, de huidige leider van ons kampioenschap.
 

Nog geen man overboord, omdat we niet weten of de vis hier überhaupt wel te vangen is.
Waarschijnlijk voor de meest van ons niet, maar onze Ruud weet overal wel een succesvolle tweede helft uit te peuteren.

Zelf was ik vandaag ook niet geheel ongelukkig in mijn loting. #18 op papier is ook een sterk nummer al gaan er verhalen, dat de vis die hier altijd lag toch meer zuidelijk is afgereisd.
We hebben dit zelf ook al eens ervaren tijdens een oefensessie voorafgaande aan een van onze winter wedstrijden met HSV de Leede.
Toen werd er in dit vak geen gup gevangen daar waar er verder naar het zuiden toe bakken met vis uit het water naar boven gehaald werden.
Zou het dan zo een dag worden?
Verder dat Rene (ander staartplek ) en Gert (ander kopstek) op de overige hotspots mochten plaatsnemen.
06:45 aanvang van de wedstrijd en iedereen zijn best gedaan om de voor die stek juiste afstand in te schatten.
Alleen Ruud zag dat op zijn stek de vis op 15-20 meter wel heel erg aanwezig en actief was, dat de overzijde bevissen, wat je normaal in dit eerste vak doet, voor hem geen eerste keus meer was.
Gewoon kort kijken of deze zichtbare vis ook wil toehappen. En wat denk je?????
In het andere vak had Jet op pechstek #13 niet haar dag. Of was het misschien toch het ongeluksnummer 13?
Tot twee keer toe gooide ze een pruik in haar feederlijn en toen de derde hengel eindelijk op de juiste afstand kwam, zwom er zo een domme gans (dan weten jullie ook gelijk waar dit spreekwoord vandaan komt) door haar lijn heen. Helemaal verstrikt en verschrikt ging het beest tekeer of zijn leven er vanaf hing.
Deze strijd in het voordeel van de gans beslecht kon Jet dus voor de 4^de keer een hengel opnieuw in orde maken voor deze wedstrijd.
Het zal je maar gebeuren. Dat er dan later nog een voertuig over haar schepnetsteel heen reed valt dan gewoon in het niet.
Het eerste uur waren de vangsten in de vak niet wild. Om het half uur een aanbeetje en vreemd genoeg bij iedereen op een ander type aas.
Wil ving ze op alleen maden, Ed op de worm en een gekleurd balletje, Ron dacht ik op worm en zelf kon ik ze alleen maar vangen op de hair met twee dikke  wormen en een maïs korrel als extra stopper.
In het andere vak hoorde ik verhalen over spaghetti in combinatie met dode maden en andere juist weer met floaters.
Mijn eerste aanbeet voelde heel vreemd en kreeg het vermoeden dat de paling mijn stek had gevonden.
Gelijk kreeg ik en daarmee stond de teller op 1 maar het gewicht nog op 0.
Later bleek dat mijn palinkje maar een baby’tje was in vergelijk met de Boa Contrictor die Wil boven water wist te vissen.
Die was naar zeggen zo dik als zijn pols.
Vis nummer 2 zette ook geen zode aan de dijk. Een scharminkel van een baars had mijn aasje tot zich genomen.
Hoe niet deel van min aanvalsplan, zucht. Vis nummer 3 was eindelijk de fel begeerde brasem van 1kg of meer.
Laat de rest nu maar komen dan. Maar helaas, het gevangen exemplaar bleek een einzelgänger zonder vrienden. Zucht.
De stroming die aanvankelijk behoorlijk richting Amsterdam stroomde was gaan liggen en later in de wedstrijd ging deze stroming zelfs in zijn achteruit.  
Ze gaan het vuile grachtwater toch niet in de Amstel pompen dacht ik nog?
Omdat de vis het liet afweten, maar even met de camera op pad lang het parcours.
Net bij het langslopen Wil betrapt op het vangen van zijn eerste Brasem ( of hij liet het achterste van zijn tong niet zien). Ed en Johan ook niet in blijde verrukking.
En Jet maar ternauwernood bekomen van de moeilijke start van vandaag. Zou de vis dan echt niet willen bijten of zouden ze echt verhuisd zijn?
Gelukkig leek het tweede uur iets beter te verlopen.
Dikke pieren op de hair leverde voor de pauze nog 4 dikke brasems op.
Zat er een van tegen de 2kg bij, dus dat tikt lekker aan.
In de pauze even bijkletsen met mijn buren, maar het verhaal bleef overal hetzelfde.
Een belletje naar het andere vak leverde ook niet heel veel meer informatie op.
Ruud zijn teller stond inmiddels op 10 en Dirk naar zeggen zijn teller op 6.
Die 6 was ook een beetje de equivalent van ons vak, maar 10.........................
Het zal toch niet weer.................................................?
Na de pauze ging de stroming langzaam de andere kant op.
Dit maakte dat een aantal van ons van tactiek veranderde en tot de conclusie kwamen dat de vis verrassend genoeg nu dichtbij aasde.
Ruud had dit al ontdekt, maar Fred en Ron wisten dit nu ook, want in rapper tempo werden de vissen nu binnen gehaald.
Bij mij helaas niet, de korte plek bleef visloos en de normale stek leverde eens in de 15-20 minuten een keer een aanbeet op.
De paar brasems die wel beten waren gelukkig aan de maat, dus volhouden maar.
Klokslag 11 uur einde wedstrijd waarbij ik Ron nog net met een kromme hengel zag. Die telt nog dus.
Pfffff, zal een nek aan nek race worden.
We hadden dit seizoen nog niet echt veel dikke brasems gevangen, en was die 2kg brasem dan wel 2 kg of lijken ze gewoon groter en zwaarder omdat we dit niet meer gewend zijn? Mijn beste inschatting was iets tussen de 8 en 10kg, dus hield het maar op 9kg.
Omdat vak A eerst gewogen werd, was het voor ons het lange wachten. Wel kwamen er berichten door dat de heer Vos weer verschrikkelijk had uitgehaald.
Met ruim 35kg voorlopig aan kop van deze vakweging ging. Fred op #3 was nog tot 13kg gekomen, daarna stopte de informatie.
Later bleek dat de vangst van Ruud zo een beetje goed was voor 50% van de totaal gevangen vis in dit eerste vak.

Tussendoor nog wat kleine commotie door zwarte rookpluimen aan de overkant. Nee, geen Russische bomaanslag maar een klein vrachtautootje die volledig uitgefikt was.
Getuigen hebben dit uitgebrande voertuig afgevoerd zien worden, maar helaas hebben we daar geen foto's van.

In vak twee konden wij ook pas aan het einde van de rit vernemen wat het resultaat zou zijn, wij zaten immers in het einde van dit vak.
Gert was met ruim 8kg een mooi referentie punt. Jet kwam hiervoor net een killotje te kort. Johan ging hier met ruim 10kg echter wel overheen.
Hulde Johan. Ed ging hier weer een pondje overheen en was voorlopig koploper in dit vak.
Wil kwam toch wel wat te kort maar mogelijk Ron zou hier nog wel weer eens overheen kunnen gaan.
Die had immers de tweede helft lekker zitten hakken. Helaas voor Ron bleef de weegschaal toch net onder de 10kg hangen. Dan kwam het dus op mijn netje aan.
Zou dat inderdaad de ingeschatte 9kg opleveren of waren de brasems toch zwaarder dan ingeschat.
Groot was dan ook mijn verbazing toen de weegschaal tot ruim over de 12kg reikte.
Das dus een mazzeltje en daarmee toch vakwinnaar.
Verder toch ook opvallend dat de vis blijkbaar toch niet zo verhuisd was dan gedacht.
De 9 vissers in vak twee hebben meer vis ter weging aan weten te brengen dan de vissers uit het eerste vak.
Maar al met al toch een leuke visochtend waarbij de regen gelukkig niet zo volhardend was als vooraf aangegeven.

Aad (Hulde) heeft na afloop Fred geholpen om alle zware spullen weer in zijn auto te zetten. Das toch mooi, zo een vereniging waarbij we elkaar helpen wanneer nodig.
 
Over 14 dagen zitten we met zijn allen in de bootjes.
Nu maar hopen dat het mooie weer nog even aanhoud. 

Tot dan.