Verslag kleine plas winnaar.
Pffff, ik vind bootjes echt hartstikke leuk vissen, maar al dat gedoe om je spullen om te bouwen, hengels thuis uitlopen, in en uitstappen,
BB-motor weer aan de praat krijgen, wel heel vermoeiend.
Over 4 weken weer ditzelfde ritueel.
Wanneer het weer dan ook niet helemaal meewerkt en we niet massaal de grote plas op kunnen, krijgen we ook nog eens eens een verdeling van bootjes over een wel heel groot gebied.
Ik had ’s morgens toch echt vanuit de wedstrijdcommissie begrepen dat het advies was om niet de grote plas op te gaan.
Ik zal wel een stukje gemist hebben (iets van op eigen risico of zo) maar was toch enigszins verbaasd dat het juist de wedstrijdcommissie was die toch de grote over de kleine plas verkoos.
Met familie Rolfes aangekoppeld toen toch ook maar even om het hoekje gekeken en na twee flinke golven water over ons heen, ook direct weer rechtsomkeert gemaakt naar de rustiger en veiligere kleine plas. 7 bootjes op de kleine plas dus (zie plattegrond) en 2 op de grote.



Omdat de luwte opzoeken, het palen steken vervolgens de spullen klaarmaken best wat tijd in beslag neemt, werd voorzichtig ingeschat dat we rond 07:00 zouden kunnen beginnen.
Met 5 visuren in de boot (compensatie voor 3 visuren in de avondwedstrijden) dus vissen tot 12:00 precies.
Dan opruimen en heel voorzichtig terug varen in de vis vooral niet te beschadigen.
We hebben een leefnetcode en hopen dat een ieder zich daar een beetje aan houd.
Zelf met bootmaat Rene langs de westoever gevaren voor een enigszins beschutte plek en niet bovenop een andere boot komen te zitten.
Ook daar hebben we in het verleden afspraken over gemaakt.
Aad was in de kant (het ondiepe) aan het worstelen met zijn stokken en wij voeren daar voorbij tot we een kleine zijsloot tegen kwamen.
Zag er niet erg bevaarbaar uit en naar later bleek stond daar ook totaal geen water.
Een korf die kant op gegooid kwam niet eens tot een kwart tel, zucht.
De andere kant op gelukkig wel wat meer tellen water. Rechts van ons kwamen in de opbouw tijd ook Dick en Sjaak aan varen.
Er was in principe wel plek om hun bootje nog tussen die van Aad en onszelf te parkeren, maar dan wel naar het midden van het meer toe vissende en niet zoals ze nu lagen waarbij Dick zo een beetje richting Rene zat te vissen.
Nu zat daar wel wat afstand tussen maar weet zeker dat ze vis bij elkaar hebben weggetrokken.
Het duurde echter wel even tot de vis een beetje tot leven kwam.
Ik zag immers niemand scheppen of anderzijds vis aan boord hijsen.
Na een klein uurtje het eerste teken van leven op de top. Maar de vis beet niet lekker door.
Twee klappen op mijn kop verder overgeschakeld naar een kleiner aasje en ja hoor, de eerste deftige dame kon worden geland. In redelijk tempo volgde de vissen elkaar nu op.
Soms om de 5 minuten soms om de 10. Ook Rene krijg nu wat leven en baalde misschien een beetje dat zijn dames een stukje kleiner waren.
Af en toe een deftige er tussendoor, maar doorgaans ruim onder de kilo. Nu zagen we verderop op ook Dick af en toe scheppen en was Sjaak achterstevoren gaan vissen.
OP die manier had Ron vorig jaar de wedstrijd weten te winnen.
Hij zat aanvankelijk helemaal vrij richting het midden van de kleine plas maar het duurde denk ik te lang voor een eerste aanbeet.
Of hij aan de 180° draai verstandig heeft gedaan weet ik niet. Joop die daar weer achter lag wist toch ook de nodige deftige vissen uit het diepere te toveren.
Het laatste uur stortte de vangsten toch echt in elkaar. Berichten uit de grote plas waren verontrustend in de zin dat Ruud zat te hakken op de plek waar hij de zaterdag hiervoor had geoefend.
Dan weten we ook gelijk waarom hij juist naar de grote plas wilde. Na 1 uur zo een 10 brasems dus na 5 uur vissen zo rond de 50 exemplaren.
Gezien de BMI van de brasems toch gauw richting een nieuw clubrecord. Zelf corrigerend voor de 5 uur boot vistijd ook nog ruim boven het oude record van 43kg van ondergetekende.
Heel knap gevist dus en oefen loont.
Fred kon ze daar aanvankelijk niet vangen maar wist ze er uiteindelijk toch ook op te krijgen?
De Huntelaar weet meestal in de tweede helft goed te maken wat hij de eerst helft gemist heeft.
Johan (bootmaat van Ruud) zat waarschijnlijk te dichtbij en Dirk (bootmaat van Fred ) ging ze pas vangen toen hij een meter of wat over zijn oorspronkelijke voerplek heen ging vissen.
12:00 uur einde oefening en opruimen en langzaam, heel langzaam terugvaren.
Ik had zelf twee netten uit liggen omdat mijn eerste netje (iets korter dan normaal) aardig vol begon te geraken en de vis wel ruimte moet hebben om te blijven zwemmen.
Rene kon het af met een net.
Om onderweg geen vis te verliezen had ik beide netten dicht geknoopt (dank je wel Rene voor het lenen van een touwtje) en zo naar het weegeiland toe.
Daar aangekomen de netten ruim uitgehangen zodat de vis weer een beetje kon rondzwemmen.
Wachtende op de weegploeg die van verre moest komen en bovendien aardig wat vis in hun kielzog mee moest voeren.
Gelukkig was het lekker weer en geen straf om even op het eiland rond te banjeren en de benen te strekken.
Nog even wat gemopper over de positie van de verschillende bootjes en de hierover afgesproken code, maar ik geloof (hoop) met een knipoog.
Zo fanatiek zijn wij toch ook weer niet?
Bij de weging werd wel snel duidelijk dat de verschillen enorm waren.
Dagwinnaar met een waanzinnige club record werd inderdaad Ruud. 57 kilo mooie grote brasem en na de weging allemaal weer op avontuur terug richting grote plas.
Fred werd 2^de met 33kg en zelf werd ik verdienstelijk 3^de met 31kg (op de kleine plas wel te verstaan). Daar zwemmen ze dus ook!
Ook Joop en Albert hadden een aardig netje vis en zo liep het af tot hekkensluiter Mart met iets meer dan 1 kg sardientjes.
Vaste stok en Nieuwkoop is echt geen gelukkige combinatie meer, sorry Mart.
Ook Ties en Dick konden niet veel vis aanbieden.
Ties zat naast de brug in een veel te diep stuk water te vissen (’s winters wel de hotspot) en Dick viste in het verlengde van de oever en daarmee denk ik toch op te weinig water.
Zonde maar weer een ervaring rijker en over 4 weken op herhaling. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Na afloop de gebruikelijke zuchten en steunen bij het weer leeghalen van de bootjes met aansluitend de beloning van een koude drank en een warme bal.  Hulde.
Netten droog, energie niveaus opgekrikt en op naar huis.  Volgend weekeind ons jubileum in het schone België.
Kijk er nu al naar uit.  Tot daar.