Wedstrijdverslag 16: 24 september 2022
In het mooie Noord-Holland.
Het voordeel van vissen in deze tijd van het jaar, is dat je iets later op kan staan.
Om 5:45 afgesproken met Fred bij de parkeerplaats aan de Sassemervaart.
Deze keer was het mijn beurt om de baan uit te zetten.
Fred reed in de auto en ik liep ernaast en zette de nummers uit.
Speciaal voor Peter van links naar rechts, zoals het hoort.
Er moesten 14 nummers uitgezet worden. En we waren met 13 man.
Iedereen was netjes op tijd, waardoor we al om 7:00 konden loten ipv om 7:15 uur.
Weer pakte de loterij goed uit voor mij. Ik lootte nummer 12. In mijn optiek aan het beste stuk van de baan.
Mijn grootste concurrent zat in het andere vak. Dus dat was een zorg minder en volgens mij in mijn voordeel.
Maar net als de vorige wedstrijd in ditzelfde water kwam de vis maar niet op gang.
Ik had na drie kwartier nog geen vis. Wel wat kleine tikkies maar niets waar je op kan slaan.
Inmiddels was Ties al bij mij geweest en zei dat het bij hem ook niets was.
Nadat hij bij mij geweest was liep jij even door naar Hans en Ron.
Die hadden respectievelijk en 3 brasems. Ook niet om over naar huis te schrijven, maar wel meer dan ik.
Mart en Dick rechts van mij hadden ook nog geen enkele beet gezien. Dus het beloofde niet veel voor deze wedstrijd.
In de pauze kregen we een update. Ron had 1- vissen, Hans 3 vissen, Ties 3 vissen, Dick 1 vis en Mart 2 vissen.
Dus toen moest het maar na de pauze gaan gebeuren. Want met de 3 vissen die ik zelf had zou ik de wedstrijd niet gaan winnen.
En zoals al zo vaak ik gebleken ben ik een 2e helft visser. Zo ook nu. Ik ving af en toe een vis, grote en kleintjes door elkaar.
En in de laatste 3 kwartier denk ik wel 7. En ook redelijk grote.
Maar met heel veel slepen en klooien kon ik ze toch verleiden te bijten.
En zo heb ik mijn nummer 1 positie versterkt.
Dus op naar de laatste wedstrijd van ons seizoen.
Succes allemaal!
Groetjes Ruud.
De voorlaatste wedstrijd van onze spannende zomercompetitie.
Voorafgaande nog even wat geknutsel aan de weeginstrumenten.
De nieuwe verenigingsweegschaal vertoonde kuren met het vermoeden van een lege
batterij.
Dus in de avond voorafgaande aan ik met een nieuw 9 volt naar de
wedstrijdcommissie om deze uit de spreekwoordelijke brand te helpen.
Maar na het juist inbrengen van deze powerdrager een geur van smeltend plastic
en zowaar een kleine rook wolk.
Witte rook is dus niet altijd goed. Weegschaal “rest in peace”.
Gelukkig heb ik zelf nog een heel arsenaal aan elektronische wegers voor hande die dan maar
weer als stand-in dienst moesten doen, al zitten er bij sommige van deze
exemplaren ook nog wel een wat storingen aan boord. Maar we weten hiermee om te
gaan en kunnen in ieder geval de vis wegen.
Later bleek dat ook Ed gevraagd was de weegschaal van HSV “de Leede” mee te
nemen zodat we zeker geen probleem aan de waterkant zouden krijgen.
Gelukkig vandaag een iets betere bezetting aan de waterkant dan de afgelopen
wedstrijd waarmee dan ook theoretisch nog wat verschillen gemaakt kunnen worden.
14 vissers (Sorry Jet, ik weet niet of vister de juiste vrouwelijke vorm is en
of dat dan met 1 of 2 ss geschreven dient te worden) aan de waterkant en slechts
1 kop en 1 staart stek. Jet mocht dit keer vanaf nummer 1 vertrekken en Dick
vanaf stek 14.
Wel jammer dat de wind recht in onze snuit blaast maar wel weer een gelukje dat
de regen die we onderweg naar het prachtige Noord-Holland, in Zuid-Holland
hebben achtergelaten.
Omdat iedereen lekker vroeg aan de waterkant was, kon de loting ook iets eerder
aanvangen en we al met al een kwartiertje eerder konden beginnen.
Ik geloof dat niemand zich aan de vaste stok waagde met deze wind dus feeders en
pickers all over.
Stroming helaas niet, dus porrelen voor een visje met heel kleine aanbeetjes.
Het was dus zaak om de dunste (lees gevoeligste) topjes op te zetten zodat
iedere snuffel aan je aangeboden aas kon worden geregistreerd.
Nu had ik de laatste wedstrijden wat pech gehad met mijn topjes en had nog maar
1 medium feeder beschikbaar met de hoogste mate van gevoeligheid.
De andere twee exemplaren moesten het met 1.5oz doen, en dan merk je direct het
verschil.
Toeval wilde dat ik bijna op dezelfde plek zat als met #14 en dus best we enig
vertrouwen in een goede afloop had.
Toen had ik bij de eerste beste inworp direct leven en vis op de kant, nu dus niet!
Zucht.
Dat was dus even schrikken maar zag voor mijn eigen geruststelling dan niemand
nog vis ving.
Een kleine half uurtjes later dan toch maar een keer slaan op iets wat op
beweging leek en kwam er zowaar een bliek van een ons of 3 aan de kant.
Oké, we zijn van de nul af.
Nu was Fred al ongeduldig aan het worden en aan de wandel geslagen en we weten
allemaal waar dat op uitdraait.
Tuurlijk, een wandelvis, ook een bliek (zie foto).
Goed idee doet goed volgen, dus ik ook met de fototphone in de aanslag aan de
wandel.
Was nu toch al bij Fred om zijn wandelvis op de gevoelige plaat vast te leggen.
Op naar mijn andere buurman Dirk die op zijn beurt zijn buurvrouw Jet al te
pakken had genomen.
Bij terugkomst stond mijn topje nog netjes licht gebogen en vermoedde dus niet
het geluk van een wandel-Fred.
Maar bij binnendraaien tot de conclusie komen dat mijn korf nu zo een beetje bij
Dirk voor de deur lag, moest er toch wel eea gebeurd zijn daar aan die overkant.
Beetje voer in het water gooiende vertelde dat er nog steeds NUL stroming in de
vaart zat, dus moet het een aanbeet zijn geweest.
Waarom die vissen bij mij dan niet blijven hangen en bij Fred wel zal voor
altijd een raadsel blijven.
Maar de aanhouder wint en al vrij snel hierna kon ik de eerste echte platte landen.
Een monster van rond de anderhalve kilo is altijd een leuke vangst.
Kon nog net
mijn handjes rondom de vis achter zijn voorvinnen krijgen (en geloof me, ik heb
niet de allerkleinste handjes)
dus dat gewicht zit wel snor.
Zo volgde er nog een aantal leuke aanbeten en vissen als gevolg waarmee ik toch
licht enthousiast begon te worden.
Temeer omdat mijn beide buren nog steeds steen en been klaagde dat er geen
aanbeet te zien was.
Ook uit het andere (op papier veel betere) vak kwamen de
eerste berichten dat er daar ook geen schub te vangen was.
Alleen Ron op de grens van de twee vakken ving zo zijn visjes en daarmee
mogelijk de competitie nog wat extra spannend makende.
Ruud staat immers nog maar 2 puntjes voor op Fred en wanneer Ruud een slecht
resultaat zou vissen zou in theorie nog eea kunnen verschuiven.
Zelf sta ik al 7 punten achter en met slechts 6 man in het vak waar Ruud vis zou
een 6 dan ook zijn maximale score zijn tenzij hij helemaal niets zou vangen.
Nu ga ik raar praten (schrijven), Ruud en niets vangen.
In de pauze nog wat verdere informatie uitgewisseld en begon het erop te lijken
dat de dagwinst tussen Jet, Ron en ondergetekende zou gaan.
Ties en Dick waren soort van runner up en Ruud zou daarmee wel eens een 4 of 5
punter aan zijn broek hebben kunnen hangen.
Maar de tweede helft moet nog en we weten allemaal wat er richting het
eindsignaal gebeurt.
Het is net het Haags kwartiertjes van weleer waarin de genoemde een eindsprint
trekken van jewelste en daarmee het gehele verlies van de eerste helft goed
weten te maken.
Zo ook vandaag dus.
Het is net of je tegen een Duits voetbalelftal speelt, je
denk gewonnen te hebben, maar dat weet je pas zeker wanneer ze in de bus op weg
naar huis zitten.
Hier
dus ook, Ruud en Fred zaten nog niet in de auto en aan het eind van het verhaal
blijkt dan toch dat Ruud toch weer op 150% gewicht zat van de gedachte
dagwinnares van vandaag.
De Club Kampioen 2022 is dus bij deze
bekend. Gefeliciteerd Ruud.
Ruim 15kg schoon aan de haak waarvan hij
zelf dacht dat het misschien net aan 10 zou zijn.
Heel knap en niemand (zelfs Fred niet) snapt hoe hij dit elke keer weer voor
elkaar bokst.
We moeten dus weer hard in training om het volgens jaar nog spannender te maken
en houden.
De laatste wedstrijd gaat dus om de troost prijzen wie er 2 en 3 worden.
Gelukkig is het nog wel heel spannend in de Jupiler League.
Daar strijden Jacques en Ties om het goud en directe promotie naar de
Eredivisie.
Wanneer onze secretaris de laatste wedstrijd ook verstek laat gaan kan in
theorie Mart of Hans daar nog derde worden.
De laatste wedstrijd vissen we in een heel ander water (beter bekend als de
klotsbak).
Daar worden de afgelopen weken nog heel behoorlijke vangsten geboekt en
bovendien gewoon in keer leuk om niet in steeds dezelfde vaart te vissen.
Daar dus niet de dunste topjes opzetten met de wat steviger jongens (sorry Jet)
monteren.
Heb er nu alweer zin in.
Tot over 14 dagen bij de laatste wedstrijd van deze zomercompetitie.
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Totaal ruim 90 kg kilogram;
gemiddeld ± 6.8 kg per visser!
Vriendelijke visgroeten van Peter.
Alle
foto's
van het seizoen 2022 en terug.