Hallo visvrienden,
Wat ben ik blij dat ik niet geoefend heb. Ik heb mijn lesje wel geleerd sinds Spijkerboor.  Haha.
Oefenen had hier sowieso niet echt veel zin gehad omdat het zeer afhankelijk is waar je komt te zitten in dit viswater.
Bij Spijkerboor is oefenen wat dat betreft wat zinvoller. Euh, oooh nee. Daar ging ik weer Ron.

Bekend bij mij was dat er gevist zou gaan worden in de wedstrijdvakken B en C van dit traject van de Amstel.
Dit wetende heb ik thuis al wat voorwerkzaamheden gedaan. Zo heb ik 2 feeders uitgelopen.
Ik zette 27 meter en 40 meter op de lijnclip van de molens van de twee genoemde feeders.

Mocht ik in vak C loten dan zou ik op 27 meter en 16 meter gaan vissen.
Zou ik in B komen dan had ik de afgestelde 27 meter eraf gehaald en dus op de 40 meter clip gaan vissen.
En uiteraard kort op 16 meter. Al meer genoemd in verslagen, deze pickers staan vast afgesteld.
Kan er altijd een metertje bij of meter afhalen maar in de regel staan ze op 16 metertjes.

Het uitlopen van de afstanden had ik ook gedaan om tijd te winnen omdat de opbouwtijd relatief kort is.
Omdat de afstanden dan al vast liggen heb je meer tijd om je zitplek goed te regelen.
Want dat kan een dingetje zijn bij dit viswater.

Ook voer had ik thuis al aangemaakt.
Normaal doe ik dat aan de waterkant maar bij avondwedstrijden (ook bootjes wedstrijden) maak het voer van te voren aan.

Ik lootte nummer 11. Een plek in wedstrijdvak C dus. Qua deelnemers best een moeilijk vak.
Met de kop en staartplek respectievelijk bezet door Ron en Ruud.
En daartussen in ook vissers die ook best wel de nodige vis kunnen vangen. Maar over kop- en staartplekken.
Het is in de Amstel niet gezegd dat de kop en staartplekken gegarandeerd zijn van de winst of goed resultaat.
Dat zijn ze nooit natuurlijk maar in andere wateren zijn kop en staartplekken wel duidelijk in het voordeel. 

Zo op mijn formulier kijkend zag ik dat ook het andere vak ook een “zwaar vak” was.
Met o.a. de in blinkende vorm verkerende Johan, Fred op kop en en Peter.
Ik zeg  o.a. want ook in dit vak zaten vissers die ook aardig kunnen uithalen.
De vakken waren wat dat betreft goed verdeeld. 

Ik had veel zin in deze wedstrijd. Ook om mijn dramatische wedstrijd in Spijkerboor weg te poetsen.
En dan is de Amstel een prachtige gelegenheid. Dit water ligt me wel. Mijn resultaten in de Amstel zijn over het algemeen goed te noemen.  
Ik heb eerder al geschreven ( zie wedstrijd 4 ) dat ik de Amstel bij Ouderkerk een prachtig water vind. De Amstel "leeft".
Met z'n roeiers, partyboten met muziek en “mooie mensen”, wielrenners, vissers, wandelaars, hardlopers.
En daarbij vind ik avondwedstrijden iets speciaals hebben.
Doet me denken aan het vissen voordat ik lid werd ( voor 2005 dus ) van de SHV. Toen viste ik ook graag 's avonds.
Lekker ontspannen en genieten van de zomeravonden.
Anyway, ik ging dus heel relaxed deze wedstrijd in. Had er ook vetrouwen in (ook niet onbelangrijk).  

Lekker genieten. Doe je dat anders niet dan? zullen sommigen denken. Ook wel, maar soms ben ik toch wel eens “net te veel” met een wedstrijd “bezig”.
Dan zit ik mijn plan al  uit te piekeren. Ben ik wat gespannen. Is mijn plan goed, zal het lukken?
Licht gespannen dus. Moet ik eerlijk toegeven.

Maar dat was dus deze avond  niet het geval. 

Nummer 11 dus. Voor mij duidelijk de afstanden 27 meter en 16 meter. Beide afstanden een voerplek gemaakt. Met veel wormpjes en casters.
Begonnen op de 16 meter (omdat ik hier het eerst gevoerd had en het voer dus iets langere tijd ligt). Weinig leven. 10 minuutjes gevist.
Even kijken naar de 27 meter. Lag nog maar net of de feeder werd van de steun getrokken. Wow, aanslaan. Niets!

Oh ja, een dapper voorntje. Nou, van de nul af.

Daarna lange tijd niets. Ook kort niets. Na een uur vissen had ik twee 400 grams visjes en dus een voorntje.
Hoe zou het bij de anderen gaan? Peter zette na 1,5 uur  een vraagje uit op de chatapp. Dat het angstvallig stil was op de chatapp.
Betekende dit dat de vangsten slecht of goed waren vroeg hij zich af.

Er werd gereageerd door diverse mensen. Die hadden geen goede berichten qua vangst.
De volgende reacties zag ik voorbij komen “in het water is het ook angstvallig stil, Nopes, het is niet wild, het is een drama, ook niet wild bij mij”.
Ik hield me afzijdig in deze.
Ik had net voor deze berichtgevingen twee brasems (vanaf de 16 meter plek) geland. Had dus geen antwoord op Peter’s vraag.

Betekende de 2 platten dat de vis gearriveerd was? Dat hoopte ik natuurlijk. Toch weer stil. Dan naar de 27 meter plek.
Daar ving weer wat 400 grams visjes. Niet bijzonder allemaal maar ik ving vis.

Op een gegeven moment komt Ties langs en viste ik op 27 meter.
Ties kwam even een praatje maken. Hij had vervelend nieuws gekregen van het thuisfront.
Ja dan is vissen toch van minder belang.  Sterkte Ties!

Net toen Ties weer wilde vertrekken ving ik weer zo’n halfslag brasempje.
Er kwamen wat bootjes aan. Even kort maar weer.
En ja hoor, bam. Grote vis. Vrij snel weer 1.

Ik had mee voor genomen om te  gaan focussen op de korte afstand. Lekker makkelijk ook.
Regelmatig landde ik een vis. Niet alleen brasems overigens. Had ook een karpertje en een mooie zeelt (48 cm). Dat was nog een aardige sport zeg. Wat was die sterk.

Geen berichtgevingen op de chatapp meer. Betekende dit…….of……..

Geen peil op te trekken dus. Maar, zo inschattend moest ik het toch niet slecht doen.
Ik had er aardig het tempo in. Had twee pickers voorzien van een hair.
Kon dus vrij snel doorgaan als er 1 wat herstelwerkzaamheden nodig had.

Einde wedstrijd.

We begonnen de weging bij Ron. Zijn net kwam boven.
Een mooi net vis. 11 kg. Ik moet minimaal hetzelfde hebben gevangen dacht ik.
Er zaten bij mijn vangsten toch flinke exemplaren tussen dacht ik en had dus nog een karpertje en een zware zeelt.
Bleek ook het geval te zijn. Mijn net was 17 kilo rond.

Leuk. Zo het rijtje in vak 2 afgegaan om uiteindelijk bij Ruud aan te komen. Op staart.
Hij zei al, dat hij ze er niet op kreeg. Ik geloofde hem. Dan, trommel trommel trommel , daar kwam het net boven.
Ruud had niet gelogen. Ruim 10 kg.

Eigenlijk tegenvallend voor Ruud. Maar zoals al eerder geschreven, het is niet gezegd dat je met kop of staartplekken  in de Amstel wint.
Ik had er dus weer een 1-tje bij. Lekker. 

Dan naar het andere vak. Daar aangekomen was het al snel duidelijk dat hier minder gevangen was.
We begonnen bij Mart op staart. Mart had met de feeder (jawel) gevist en pakte hiermee ruim 3,5 kg.
Ik noem even Mart omdat Mart eigenlijk “nooit” met de feeder vist.

Peter had in dit vak de winst weten te behalen met 8670 gram.
Fred die op de  “beste plek van de Amstel” (volgens “Amstel kenner” Peter Koopman)  zat kon ze niet echt vangen.
Het bewijst maar weer dat ook zogenaamde topplekken niet succes verzekerd zijn.  

Een overall winst weer voor mij. Het kan niet op. Na 10 wedstrijden sta ik nog steeds bovenaan.
Iedere keer dacht ik wanneer word ik van “mijn troon” gestoten. Dat is dus nu nog niet het geval.
Wanneer wel? We gaan het zien.

Mijn resultaten zijn dit jaar significant beter dan andere jaren. Ik doe niet veel anders dan in die andere jaren.
Geluk? Wie zal het zeggen.
We gaan zien waar en of het schip gaat stranden.

Tot volgende keer dame en heren.

Groeten,

Totaal ruim 100kg kilogram; gemiddeld ruim 6,7kg per visser!    

 

Vriendelijke visgroeten van Peter.

Alle foto's van het seizoen 2023 en terug.