Wedstrijd 10 alweer, voor je het weet zit we thuis alweer naast de Kerstboom.
Maar vandaag een tropische dag met temperaturen van +30°C.
Vakantietijd en daarmee een wat kleiner koppel dan buiten de vakanties.
De weg naar dit bekende water kwam met hindernissen.
Vrijdag nog een berichtje vanuit de wedstrijdcommissie over een vermoedelijke afsluiting van de Coentunnel en de A10 daar omheen.
Niet iedereen had hier voldoende rekening mee gehouden incluis mijzelf.
Ik verwachte dat er wel een baantje vrij zou zijn, anders hadden ze gisterenavond daar wel een definitieve afsluiting van gemaakt.
Gelukkig was ik redelijk op tijd gaan rijden en met een kleine omweg arriveerde ik net 1 minuutje na 05:40 op de weegplaats.
Auto daar netjes buiten het wedstrijdparcours geparkeerd en ik mocht sowieso niet als eerste loten dus precies op tijd.
Maar de commissie besloot ivm met het grote aantal laatkomers de loting met 15 minuten uit te stellen en de aanvang van de wedstrijd daarmee ook een kwartiertje door te schuiven.
In de loting kwamen Piet (kop) en Ruud (staart) als gelukkigen uit de bekende hoge hoed.
Mede gelukkigen waren Ed (naast kop) en Dirk (naast staart) en zou het voor de middensectie een moeilijke ochtend worden.
Hoe anders kan een wedstrijd lopen en hoe verrassend dan ook de uitslag.

Wel bleek al snel dat hier de laatste tijd niet veel gevist is.
De meeste leden moeten het onkruid zelf verwijderen en hierin rekening houden absoluut geen riet mee te nemen in deze onkruid snoeierij.
Waar blijkbaar niet iedereen zich aan heeft weten te houden is het geknipte onkruid niet in het water weg te laten drijven maar dit netjes terug op het droge te brengen zodat andere vissers hier geen last van hebben.
Met wat ik allemaal voorbij heb zien drijven maakt duidelijk dat we hier voortaan beter op moeten letten.
Hele gedoe heeft mij zelfs weer een feedertop gekost omdat er vuil achter mijn lijn was blijven hangen en dit blijkbaar niet meer op de lijn wilde schuiven en ook niet door het topoog wilde.
Knap zei toen het het topje. Balen dus.
Een lekker stroming in de vaart maakte dat we begonnen met de hengelpunt van de “verre” feeder in de lucht.
Ver tussen aanhalingstekens, omdat de vaart hier nog geen 40 meter breed is.
Een tweede picker op 15 meter, je weet nooit en op zo een dag als vandaag is varend Nederland waarschijnlijk al vroeg wakker en daarmee vroeg op pad.
Dan wil je ze (de deftige dames) het liefst kortbij vangen.
Bij de eerste verre worp na aanvang wedstrijd maar gelijk wat foto’s gemaakt en Ruud alvast gefeliciteerd met zijn vak- en waarschijnlijke dagzege, sorry.
Fred was ook al aan de wandel en heeft ook her en der wat vissers geschoten.
Sterker, nog, hij had zelfs zijn eerste visje al binnen.
Super snel dus vis op zijn stek in vak A.
Bij ons in vak B zag ik Johan pas na ruim een half uur als eerste een visje scheppen.
Gelukkig scoorde ik zelf in bijna dezelfde minuut ook mijn eerste visje.
Omdat ik Johan in mijn gezichtveld had, kon ik goed zien dat wij aardig gelijk opgingen.
Wel kreeg ik de indruk dat de vissen bij Johan een stukje groter waren dan bij mijzelf.
De afstanden nog even goed met elkaar vergelijken en besloten om toch maar net over mijn plek heen te gaan vissen.
Twee meter geschoven leverde inderdaad meer vis op en maar de grootte van de vis bleef een beetje tegenvallen.
In de pauze leerde ik dat de teller bij Fred inmiddels was opgelopen tot 8 stuks, Johan had er 5 waarvan 2 deftige dames en zelf bleef ik hangen op 7 stuks, maar toen nog allemaal van die halfslag exemplaren.
In deze pauze maar gelijk gebruik gemaakt om de reserve feeder weer op dezelfde afstand te brengen en daarmee ook nog even twee korven met vers geknipte wormen op de voerplek te brengen.
Slaatje van Johan aangeboden gekregen en lekker opgepeuzeld.
Tweede helft begon weer net als de eerste helft.
Eerste ruim halve uur geen beet en weer was het Johan die ik als eerste zag scheppen.
Ze gaan het dus weer doen. Nu wel opletten, want het was nu ook best druk geworden met boten van zowel links naar rechts als rechts naar links.
Net de Snollebollekes.
Tussen de boten en drijvende gras en onkruideilanden door,
toch steeds mijn plekkie weer weten te bereiken wat in deze helft tot 9 exemplaren op liep en nu toch echt bijna allemaal dikke kiloknallers.
In het eindsignaal was ik mijn laatste exemplaar aan het binnenhalen, dus nummer #9 deed inderdaad nog mee.
Ik schatte het geheel zelf op een kilootje of 13. Fred felicteerde mij al nog voor de eerste weging.
Hij dacht zelf ongeveer 10kg te hebben gevangen en wist toen al dat hij daarmee vakwinnaar zou worden.
Gelukkig zat ik in een ander vak met DirkA een Ruud op de staartplekken.
De weging ging van achter naar voor dus bij mij aan gekomen wisten zij al dat straat niet die hoeveelheden vis had opgeleverd als vooraf gedacht.
Ruud was blijven steken rond de 9kg.
Dirk kon helaas maar krap 2kg ter weging aanbieden.
Er is dus iets vreemd gaande met dit wedstrijdparcours en ik kan niet zeggen dat ik dat vandaag heel erg vond.
Zelf bleek ik zelfs ruim 14kg aan de haak te hebben geslagen.
Fred maakte nog de grap dat ik een slechte schatter was.
Zat er een hele kilo naast. Later bleek dat Fred zijn eigen inschatting er zeker 2kg naast zat. 
Bakken er dus beide niets van L.

Na de weging naar de kop van het parcours gereden om van Ed te vernemen dat het daar dus (zoals Fred al memoreerde) niet erg best was.
Met slechts 6 vissen (2 in de eerste helft en 4 in de tweede) kon ook hij vandaag geen potten breken.
Wel had hij een paar keer zwaaiend bezoek gehad vanaf zijn voerstek.
Maar meneer snoek liet zijn eigen niet vangen en bovendien tellen zulke vissen dacht ik niet binnen ons weegbeleid.
Een dagzege dus, die ik goed kan gebruiken gezien de stand in de competitie.
Felicitaties aan beide vakwinnaars Peter en Fred.
Op de weg terug naar huis gelukkig geen omleidingen maar wel een enorme drukte bij de Princes Amalia brug op de A246,
maar daar bleef het dan gelukkig wel bij.
Voor de verandering maar een netje 100km/uur terug gereden en blijkbaar mijn lucky day want daarmee dus ook geen bekeuring op de A8.
Radar controle ☹
Tot over 14 dagen bij de volgende uitdaging.