Daar is die weer :)
Na een zeer matige start van deze zomercompetitie en het gegeven dat ik al snel 3 wedstrijden gemist had, moet je vanaf de laatste plaats er toch wel een beetje aan trekken om je weer veilig te vissen.
Loting bepaald een hoop en werd het nu toch wel een keer tijd dat het klaar moest zijn met slechte stekken loten.
Vandaag mocht ik vrij snel nadat de kop- en staartnummers aan de lotingsemmer waren tegevoegd, zel een nummer trekken.
Maar wil je op dit parcours kop of staart hebben. In ieder geval liever geen kop.
Staart in vak A is normaal gesproken een heel goede stek, zo ook staart in vak B.
Maar ik trok vandaag nummer #3. Dat is naast het sluisje, wist Fred te melden.
Dat klinkt heel positief maar hangt wel af of het sluisje / gemaaltje ook daadwerkelijk draait.
Daarnaast kan het zijn dat door de sluisuitstroom de overzijde vol met rommel ligt.
Heb diverse keren meegemaakt dat je niet onder de overkant kon vissen vanwege de daarheen geduwde rotzooi.
Vandaag was het nummer iets verder weg van de sluis gestoken. Dat bood in ieder geval perspectief.
Een aantal proefworpen met een 40grams korf gaf aan dat de overzijde vandaag best schoon was.
Zal wanneer deze korf een aantal minuten op zijn stek had gelegen, kon ik deze toch eenvoudig wel twee tot drie meter verslepen zonder randjes of andere obstakels. Dat moest hem dan maar worden.
Tweede hengel op dezelfde afstand uitgelopen om vervolgens een kortste stek klaar te maken.
Vaste stok had ik in dit water vorig weekeinde geprobeerd (staartstek van B) , was geen succes.
Een paar proefworpen verklaarde het bodemverloop op deze stek.
De vaargeul lag voorbij de 16 meter. Nu de keuze, ga ik aan de bovenrand van het talud vissen of juist de onderrand.
Met de verre feeder direct onder de overkant (het ondiepere deel van de vaart) dan voor de korte stek toch maar de diepte gekozen.
Blijft een gok.
Wel belangrijk om deze stek ook wat te onderhouden omdat half Nederland nu zo een beetje vakantie heeft en er dus veel bootverkeer verwacht wordt.
Grote korven gemonteerd voor de voercampagne en drie grote ballen zonder levend aas voor de korte stek.
Klokslag 07:00 uur gaf de voorzitter in ons vak het startsein. Korte feeder op afstand gegooid en daar direct drie ballen achteraan.
De eerste was een beetje een afzwaaier, nummer twee en drie waren on the spot. Volgende stap was de verre feeder stek.
Hiervoor gebruikte ik mijn “oude” Jan van Schendel feeder met grote voerkorf om de stek op 55 meter snel op te kunnen bouwen.
Na zes goed gevulde korven was het vissen geblazen. De stekken om en om bevissend om uit te vinden waar de vis zich het eerste meldt.

Dat werd dus de verre stek. Een 6 ons brasem had zich gemeld met een wel heel voorzichtige aanbeet.
Wordt het weer zo een dag, dacht ik bij mijzelf.
Maar waar er een schaap over de dam is …………..
Dus na een minuut of 5 een nieuwe kleine beweging op de top (je kunt dit nauwelijks een aanbeet noemen) weer een brasem,
dit keer iets zwaarder maar nog zeker geen kiloknaller.
Hierna toch ook weer even kort geprobeerd, maar zonder succes.
Terug naar de overkant leverde opnieuw vis op, een hybride van een ons of 3.
Om mij heen zag ik verder niet heel veel meer activiteit.
Heb buurman Ron rechts van mij een keer zien scheppen en ook in de verte links (kopstek) zag ik Dirk een keer scheppen.
Niet iets om de gekozen tactiek geheel om te gooien.
Terwijl ik mijn korte stok van een vers aasje aan het voorzien was, werd de verre feeder zo een beetje uit zijn steun getrokken.
Snel de hengel tillen en ik dacht mis. Boel binnendraaien en tot mij verbazing zat er een minuscuul zwartbekgrondeltje aan de haak.
Hoe dan ………….. vraag je je dan toch af.
Tijd voor een geintje, dus een foto gemaakt en in de SHV ChatApp geplaatst onder de mededeling dat ik in ieder geval van de nul af was.
De volgende aanbeet voelde vreemd maar wel zwaar aan. Dacht even dat ik een plastic zak of grote tak aan het binnendraaien was.
Maar eenmaal over de helft, begon deze tak/zak te zwemmen.
Nu nog rustig meestribbelend richting mijn schepzone maar eenmaal onder de kant dacht de zwemmende onbekende er heel anders over.
Uit het niets een run waarbij ik snel mij slip verder open moest gooien. Dit spelletje herhaalde zich een aantal maal waarbij het monster zich een keer een beetje liet zien.
Meneer of mevrouw Karper was de naam. Dat maakt je nieuwsgierig en misschien wel iets te gretig.
De slip iets verder dichtdraaiend bleek een domme beslissing.
Liep deze karper aanvankelijk nog wel door de slip heen, maar duidelijk met meer moeite.
Maar bijna op schep afstand maakt het monster een onverwachte dubbele draai en in de run van zijn of haar leven, knapte mijn onderlijn.
11/00 is misschien dan toch niet sterk genoeg om op zo een manier een karper te landen.
Tot aan de pauze bleef de verre stek af een toe vis opleveren, maar niet om over naar huis te schrijven.
Pauze.
Ron en Aad kwamen even buurten en even later melde ook Dirk zich bij dit groepje.
Ron had zes visje en Dirk net als ondergetekende een stuk of acht.
Dirk had daar twee brasems van naam bijzitten, ik had inmiddels drie van deze deftige dames plus nog wat niet volgroeide pubers.
Voor dat de heren ter plaatse waren had ik nog drie dikke korven naar de overzijde gebracht.
Met de start van de tweede helft nog een zo een dikke korf gebracht om vervolgens verder te gaan met waar we de eerste helft waren gebleven.
Maar de stroming bleef weg en zo ook de vis of hun eetlust. Het werd dus veel slepen en kleinere haak en kleiner aas.
Dat bleek de sleutel voor mij en in redelijk tempo volgde de vissen elkaar nu op.
Het bootverkeer was ook duidelijk toegenomen wat aanvankelijk niet eens ongunstig uitpakte.
In de beweging, veroorzaakt door het vaarverkeer, ontstond ook beweging van het aas tegen de bodem.
Denk AmsterdamRijnKanaal.
Dit ging goed tot er een Lotto winnaar iets dichter onder de kant kwam doorvaren en ondanks dat ik de top van mijn feeder diep onderwater had gestoken, mijn lijn oppikte.
Hier was geen houden aan. Uiteindelijk knapte de lijn op de voorslagknoop en was de gevlochten lijn zo onder spanning komen te staan, dat deze in het vervolg van deze dag (na reparatie) nog nauwelijks wilde zinken.
De zwaardere voerfeeder moest dus maar even dienst doen al tijdelijke vervanger, tot dat ik de boel weer op orde had.
Dan merk je duidelijk dat de ene feeder de andere niet is.
Tijdens het repareren van mijn favoriete stok zag ik wat beweging op de top.
Aanslaan (veel te hard natuurlijk) maar toch de vis gehaakt en daarna rustig binnen draaiend.
De brasems na de pauze waren duidelijk groter dan van voor de pauze en deze dikke kilo was tot op schepafstand genaderd.
Daar waar mijn favoriete feeder dan de laatste klappen opvangt, doet deze pook dat een een stuk minder.
En laatste ontsnappingspoging en Floeps, weg brasem.
Dat kon mij nog wel eens duur komen te staan.
Deze pook snel aan de kant gefl……. en de favoriete stok snel verder opgetuigd en uitgelopen om zo weer hengel klaar te zijn.

De eerste drie worpen gingen niet naar wens.
Wat was hier dan weer aan de hand?
Kreeg mijn korf maar met moeite aan de overkant maar niet op de gewenste stek.
Na een kritische blik bleek dat ik een te lichte korf had opgezet. 20 gram op 55 meter gaat niet vanzelf.
Snel een 30 grammertje gepakt en gelukkig was het gooi en smijt werk daarmee weer op niveau.
Dat de lijn niet meer wilde zinken was wel wat lastig met al die boten, maar ik wist daar toch mee te dealen en al snel kwamen de vissen weer binnen.
De laatste vis was al op driekwart binnengehaald toen Ron een brul gaf dat het tijd was.
Dat bleek later de winnende vis te zijn. Met exact 1kg meer dan Dirk op kop was deze dame dus dat verschil.
Nu moet ik wel bekennen dat ik meer vis op gewicht had dan zelf gedacht.
Toen Fred voor de weging langsliep zei ik tegen hem een kilo of 8 terwijl ik dondersgoed wist dat ik zeker boven de 10kg zou uitstijgen.
Maar 14 kg had zelf ik nooit gedacht.
Volgende wedstrijd nog maar een keer goed scoren en dan gaan er drie slechtste resultaten vanaf.
Dat zijn voor mij dus de drie wedstrijden die ik gemist heb en kom ik hopelijk weer een beetje richting de top drie.
Zal later dit jaar zeker nog een wedstrijd missen, dus kan geen zeeperts meer hebben.
Fingers crossed en nooit opgeven.

Groet,  Peter